Epilepsie bij honden

Gossie meis, dat klinkt wel heftig..

Ja, ik weet vrijwel wel zeker dat ze een aanval heeft gehad als de muur daar kaal was..

Ik ken het van Jip..
De muur naast de plaats waar hij lag hebben we twee jaar geleden helemaal aan moeten smeren..

Het trappelen, draaien met de ogen, zuchten, blazen enz.
Hoort er allemaal bij..
Het kan ook nog met gillen gepaard gaan..
Ik hoop dat het niet erger wordt dan dit..
Is zij gesteriliseerd..?
Kan ook nog een overweging zijn om dat te doen..

Pas op als ze zo dichtbij ligt..

Ze kan dermate gedisoriënteerd zijn dat je jou niet herkent en naar je hapt..

Ze kunnen namelijk tijdelijk blind zijn en jij zou dan een vage/bedreigende figuur kunnen zijn..
Dus laat haar eerst goed bijkomen..

Laat haar met rust als ze zo'n aanval heeft..
Iedere aanraking, geluid, lichtstraal kan weer een volgende aanval aftrickeren...

Denk aan vlooienmiddelen, entingen, mogelijk té veel opwinding, ontwormen.. Dit kan allemaal van invloed zijn en een aanval trickeren..

Voeding zonder toevoegingen van [kleur/geur/houbaarheidsrommel kunnen een goed uitwerking hebben..
Lees de snel kopp. eens door..
Dan kan je alles nalezen wat ik nu schrijf...

Pas op met zwemmen, de dieren verdrinken tijdens een aanval..
Pas op met traplopen..

Pas op met alleen laten dat ze zich niet kan bezeren in een aanval..
Ze kunnen ook als ze in een aura zijn alles ondersteboven lopen..
Het kan ook zijn dat de aanvallen erger worden/langer worden..

Ik wens je sterkte, lieve groet Ilja

Ik heb hem even gebeld, om het te vertellen, maar zolang er nu niets gebeurd is het afwachten ( ze is vorige maand helemaal gezond verklaart! )

ze is niet gesteriliseerd, ik zal het er eens over hebben, heb dit topic al eerder eens helemaal gelezen, ga er nog maar eens een keer mee beginnen

Groetjes

Hoi,

Wat moet er gebeuren dan..?
Waarop moet je wachten dan..?

Is ze vorige maand geënt...
Zijn erna de toevallen begonnen..??

Kan er allemaal mee te maken hebben hé..

Het is belangrijk dat je opschrijft hoevaak de toeval komt..
Hoe lang hij duurt..
Hoe het er uit ziet..
Hoe de kramp er uit ziet..
Wel of geen plas of ontlasting..

Alles wat je ziet aan haar kan je opschrijven..
Er zijn dierenartsen gespecialiseerd in epilepsie..

Ik zou altijd voor zo'n expert kiezen..

Als er behandeling gewenst is..
Er div. medicijnen te krijgen..
Dan wordt de toeval onderdrukt..
Somm blijft het weg..
Soms komt de aanval minder vaak, maar wel heftiger...
Zo'n toeval is een mega aanslag op het hartje..

Als je alles noteert dan kan een expert dierenarts je hond een weloverwogen medicatie geven..

Soms kan het zijn dat na sterelisatie de aanvallen ophouden..

Maar een garantie heb je nooit..

Moet ze loops worden, of is ze het net geweest..

Ik heb een hele lange tijd Jip behandeld met klass. homeopathie..

Maar Jip had een progresieve vorm van epilepsie en uiteindelijk hebben wij hem moeten laten inslapen..

Denk niet te lichtzinnig over deze ziekte..
Het is een hele ongrijpbare indrukwekkende ziekte waardoor je hond mogelijk plots dood kan blijven..
Maar ze kan er ook heeloud mee worden..

Lieve groet, Ilja

Klassieke homeopathie werkt slechts bij 30 procent van de gevallen en dan nog mag je je afvragen of het primaire epilepsie is. Als het behandelbaar is met homeopathie heb ik het idee dat het secundaire epilepsie betreft.

Primaire epilepsie is heel goed onder controle te houden met anti epileptica. Shanna, zolang Sterre geen aanvallen heeft hoef je geen actie te ondernemen. Komen ze terug, dan is het wijs om een uitgebreid bloedonderzoek te laten doen. Let er op dat er een uitgebreid schildklier onderzoek wordt gedaan. Een te traag werkende schildklier is dikwijls de oorzaak voor epileptische aanvallen.

Het castreren van je hond is waarschijnlijk niet eens nodig. Mocht het primaire epilepsie zijn en je hond aan de medicatie moet, dan zorgen de anti epileptica er wel voor dat de hormonen worden uitgeschakeld. Mijn Ginger is nog geheel intact, maar al 3 jaar lang niet meer loops geweest!

Er zijn heel wat dingen die aanvallen kunnen triggeren, zoals ik zelf mocht ontdekken. Wat ik ook ontdekte is dat de triggers er minder toe doen als de medicatie juist is ingesteld.

Astrid.

de vorige keer was 2 maanden geleden, dat was dus voor de enting. ze had een coctailprik gehad..

omdat er 2 maanden tussen zaten zei de dierenarts dat ik moest afwachten of het nog terug kwam. kon wel langskomen maar hij had het erover dat bloedonderzoek vaak niets uitwijst.

ze moet ook niet loopsworden, en is ook niet pas loops geweest, ze zit er even middenin

het duurde een minuutje ongeveer, en ze heeft niet geplast of gepoept,

we zitten er toch aan te denken om haar te laten sterreliseren,

Bloedonderzoek kan juist een hele hoop uitwijzen! Kijk voor meer informatie eens op deze site:
http://www.canine-epilepsy-guardian-angels.com/site_map.htm

Mooi dat er twee maanden tussen de aanvallen zaten. Sterre hoeft dus voorlopig nog niet aan de anti-epileptica.

Steriliseren zou je kunnen overwegen, maar het nadeel daar van is dat de vacht er bij veel rassen niet meer uitziet.

In jouw geval zou ik eerder er voor kiezen om andere zaken achterwege te laten die mogelijk aanvallen kunnen triggeren. Bijvoorbeeld de coctail enting. Voeding is ok iets om serieus over na te denken.

Astrid.

we geven smuldier,
dus vlees

tja het is een kruising haar vacht is schitterend maar als ik er een mee kan voorkomen dat ze ooit nog een aanval krijgt zou ik liever hebben dat haar vacht er iets minder uitziet.

Het is trouwens Shanna, sterre is onze andere hond.

ik zal eens informeren bij de weekendarts, misschien vind hij wel heel iets anders.

Ben je al lid van: www.epilepsiebijhonden.nl

Sterkte.

Groetjes,
www.rauwevoedingvoorhonden.nl

Hallo allemaal,

Wij hebben een malthees leeuwtje, van inmiddels 13 jaar...
Toby heeft ook regelmatig last van epi aanvallen, maar gelukkig gaat het de laatste tijd goed.

Toen hij een stuk jonger was had hij zeer regelmatig aanvallen, de dierenarts heeft hem medicijnen gegeven, mini tabletjes waar hij maar een kwart van hoefde...ik heb geen idee meer hoe ze heten, maar het werkte altijd wel.
Nu heeft hij er bijna nooit meer last van, maar als hij het wel heeft helpt het altijd om rustig bij hem te gaan zitten, zachtjes aaien, tegen hem praten en met een natte washand een beetje over z'n bekje wrijven...
Als de aanval voorbij is, dan krijgt hij altijd wat lekkers, zodat hij weet dat alles weer goed is en dat hij niet bang hoeft te zijn als hij weer een aanval heeft, want we zijn er altijd voor hem.
We hopen natuurlijk dat het zo blijft gaan met hem, maar mochten de aanvallen weer regelmatiger worden dan krijgt hij weer medicijnen.

Ik wilde even onze ervaringen delen, over hoe je ermee om kan gaan...
Bij ons werkt het echt, dus ik raad aan om het te proberen als je niet weet wat je moet doen...baat het niet dan schaadt het niet zegt men altijd.

Groetjes

dank je voor je bericht ilja

heb mijn hondje net vier jaar in moeten laten slapen hij was niet op medicatie in te stellen internisten geweest alles hebben we gedaan twee en een half jaar hij bleef vier a vijf aan vallen houden per maand in zijn laatste week was hij apatich en reageerde nergens meer op hij is vier jaar en twee weken geworden op 9 oktober hebben we afscheid moeten nemen iedereen met een hondje met epilepsie heel veel sterkte

hij zat al aan 200mg fenobarbital en 100 mg epikal er was nog wel een andere medicatie waar hij meschien op zou kunnen reageren maar dan moesten we eerst met fenobarbital afbouwen volgen zijn internist hebben we met 50 mg een dag gedaan en binnen 12 uur weer 2 aanvallen dus dat was ook geen mogelijk heid we stonden echt met de rug tegen de muur het is vandaag twee weken geleden ik mis mijn mannetje zo, hij heteD J was een kruising jack russel fox

Lieve Brigitte,

Er zijn veel mensen die weten wat een vreselijke pijn het doet om je hond - zo jong - te verliezen..

Ons Jippie was ook - de laatste vier dagen/nachten - niet meer bereikbaar..
De ene stuip was nog niet over of hij viel al weer om in de volgende stuip.

Wij hebben ook deze - vreselijke - beslissing moeten maken..
Het idee alleen al dat je je grote vriend of vriendin moet laten gaan, zo jong...
Onze Jip was ook pas 6 jaar...
In de kracht van zijn leven..
Was net nog met hem naar de dierenarts geweest..
Kreeg niets anders dan complimenten over hem, zo braaf als hij was, zo'n prachtige vacht, mooie spierontwikkeling, sterk hart, ruime longen...
'n Geweldige stoere maar o zo'n sociale reu...
Op en top "heer'; stabiel en statig..

Ja, je valt in een héél diep gat als je dit zo plots overkomt..

Ik hoop dat je je verdriet een plaatsje kunt geven op een geven moment..
Neem er de tijd voor..
Wuif het niet weg, rouwen is belangrijk..

Je kunt hier ten alle tijden, je verdriet met ons delen..
Niemand zal dit gek vinden of je daarop veroordelen..

Sterkte, lieve groet, Ilja

lieve ilja dank je voor je fijne woorden ik mis hem zo hij sliep altijd bij mij in bed in mijn holletje vond ik vroeger niks een hond in bed maar door zijn ziek zijn vond ik het okee dan was ik er direct bij als hij een aanval had was ook al een jaar bezig om als hij een aanval had direct stedolid pipet te geven het is bewezen dat drie of vier minuten wachten geen meerwaarde heeft je voorkomt daarme eventuele hersen bechadegingen en voor de kosten 4 euro per pipet hoef je het ook niet te laten .geef a u b mensen die raad wacht er niet mee iedere dieren arts zal dat met me eens zijn

Ja, wij gebruikten dit ook stesolid..
maar ik kreeg er vaak niet in..

jip ging zo vreselijk te keer tijdens een stuip..

en ik heb zelf een functiebeperking, dus da's geen handige combinatie..
des al niet te min is het mij wel eens gelukt maar het voegde bij onze kerel niet echt iets toe, helaas..

liefs, ilja

pamela laat je hondje merken dat je van hem houd dat doe je goed ik heb mijn hondje snachts altijd in mijn holletje gehad zo sliep hij bij mij ik kon zo ook voelen als hij gespannen was heb hem hele nachten geaaid heeft heel vaak geholpen het is zwaar voor iedereen het is z,n ROT ziekte wij hebben heel erg ons best gedaan voor onse DJ maar het niet kunnen winnen wij missen ons binky

ilja bij ons is er menig een naast gegaan maar als het vaak moet gaat het op een gegeven moment wel wat ook een raad is voor veel ga met je hondje met deze rotziekte een keer per dag temperatuur opnemen dan weet je waar en je hond went er aan en jij ook hoop dat iemand er iets aann heeft

Ja, het is een rotziekte..
Het komt op uit het niks..
Je schrikt je wezeloos als je wakker schrikt van het gegil, het gekrab langs de muren..

Toen we Sterre hadden schrok ik iedere keer nog 's nacht wakker als ik maar iets hoorde wat niet bij de omgevingsgeluiden hoorde...

Je wordt zo onzeker en bang je hond alleen te laten..
Je loopt - als je weggeweest bent - met ogen op steeltjes om te kijken of alles goed is met je hond, of hij of zij geen aanval - tijdens je afwezigheid - gehad heeft...
Vind je slijm, stukken uit de muur, het bedje nat en vol met ontlasting..
Je rook het al als je binnenkwam..
Jip had ook twee slaap/lig plekjes zodat hij de ne vies had gemaakt tijdens een aanval altijd nog een ander fijn plekje had om rustig op te liggen..

Het is z'n onvoorspelbare rot aandoening..
Vreselijk!!!

nu precies twee weken geleden R.I.P. mijn Binky DJ

ja ilja heb er nog geen wooorden voor en ben blij jij begrijpt me omdat we het zelfde mee hebben moeten maken DJ had ook een allergie altijd een rode huid en jeuk dus iedere nacht als hij maar krabben moest was ik wakker kijken of het geen aanval was maar nu word ik wakker steeds omdat ik nergens meer wakker van word en ik dacht dat ik geen tranen meer had we zijn nu net als vorige week kaarsen aan het branden rond de tijd dat hij in is geslapen is meschien goed voor ons met z,n allen aan hem denken

ja wij hebben ook ne lief hondje bordercollie en die heeft ook epileptie maar is nu 7maand op 2x1/4pilletje daags en is nu 7maand en 1week geleden dat ze een aanval heeft geahd!!
en toch zit ik echt waar( alle dagen en dat meen ik met schrik als ze weer een aanval zou hebben) het is verschrikkelijk vinden wij echt eng een collega heeft een golden retriever van 13 jaar en die neemt al 10jaar dezelfde pilletjes en heeft in die 10jaar géén aanval meer gehad ik hoop voor ons hondje en voor ons zelf dat dat ook zo mogen zijn
liefs en groetjes van senka uit belgie

Hallo anoniem dat is wel heel rottig zo jong Maar ga echt naar je arts luisteren meschien moet de medicatie wat omhoog wat ik weet is eens in de 6 weken een aanval is acceptabel als het vaker gebeurd overleg met je dierenarts ik weet het is z.n vreselijk gezicht z,n aanval en het zal zo blijven als hij zich anders gedraagt dat je gaat kijken uit angst voor een aanval vraag ook om de pipetten die je moet geven als het te lang duurd maar wat mijn ervaring is geef dat direct het heeft geen meerwaarde als je er mee wacht ik heb dat ook het laatste half jaar van mijn binky,s leven gedaan had het veel eerder moeten doen heel veel sterkte

Ilja,

liet Jip altijd zijn urine en ontlasting lopen tijdens een aanval? Was de medicatie wel goed ingesteld, op geleide van de bloedspiegel? Ginger liet het eerste jaar ook altijd alles lopen. Sinds ze onder behandeling staat van een specialist heb ik dat probleem niet meer gehad. Zie haar dagboek op mijn Hyve.

http://epilepsiebijhonden.actieforum.com/forum.htm
http://epilepsiebijhonden.hyves.nl/blog/17976499/Dagboek_van_Ginger/WoiT/

hallo brigitte, hartelijke dank voor je schrijven hoor ons border wordt in december 8jaar maar zoals ik hierboven schrijf is het nu wel al 7 maand geleden hoor en ik bel regelmatig eens naar onze goede dierenarts of ik stuur een mail met de mededeling dat ze nog gene heeft gehad een aanval wat hij tot nu toe toch al wat positief vindt maar ik sta ermee op en ga ermee slapen bang dat da dag erkomt dat ze er ene zou krijgen maar het gaat nu toch al 7 maand en 1week goed het is dat zien he oja ik heb op een site gezien dat zelfs 1x per maand vrij frequent kan maar het mag niet meer zijn
sandra dank voor je steun het verzacht wat mijn angst groetjes senka

Fijn dat ik even mijn verhaal kwijt kan, ik ben redelijk radeloos en verdrietig.
Onze Golden Retriever Yessy (7 jaar) is sinds maart 2009 begonnen met epileptische aanvallen, naar mijn inzien is dit gekomen na de vaccinatie.Eerst kwamen de aanvallen zo ongeveer om de 7 a 8 weken, 1 aanval per keer. Dit was vervelend, maar nog te overzien. Toen ze een aantal keren een aanval had gehad zag je dat het erger werd. De aanvallen kwamen per keer sneller na elkaar met elke keer 20 minuten tussentijd.Dierenarts is gekomen en heeft haar een infuus met Valium toegediend en we hebben Stesolid meegekregen.Echter hielp dit de eerste keer, maar nu is het weer mis. Afgelopen weekend heeft ze maar liefst 12!! aanvallen gehad, de dierenarts is gekomen en heeft haar gespoten, tot 2 keer toe, ook staat ze nu aan de medicatie, 4 pillen per dag.Het lijkt wel of ze er niet meer goed uit is gekomen, ze jankt voortdurend, is onrustig, loopt door de huiskamer alsof ze er elke dag voor het eerst is, ze hijgt, en snachts flappert ze met haar oren en hoofd en krabt deze stuk, het lijkt wel alsof er "vanbinnen" iets stuk is gegaan.
Morgen moeten we terug naar de dierenarts om de waarden van bloed na te laten kijken en een algehele controle. Ik ben radeloos, en mijn hondje ook.. Wie herkent dit gedrag en weet wat te doen?

Graag zou ik nog even de mening hebben van anderen.
Mijn dierenarts deelt mijn mening niet , maar ik kan deze gevoelens niet van mij afzetten. Het gaat nl. om het volgende :
Ik ben de hele maand sep thuis geweest door mijn zwangerschap , maar in oktober ben ik dan toch terug gaan werken en als ik dan even nadenk , is toen Baggio ook op de sukkel geraakt. Eerst die zogezegde keelontsteking ,toen haar oog en nu die epilepsie die zaterdag door de DA is vastgesteld. Zij is nu sins zaterdag bij de dokter en eerst bleek dat ze beter aan het worden was , ze at terug , ze deed haar behoefte buiten. Maandag herkende ze mij nog niet, maar gisteren dan weer wel , alleen motorisch was ze nog niet in orde. De DA geeft haar ook maar 40 pr kans dat ze terug uit deze fase zou komen. Ik zou binnen de kortste tijd een beslissing moeten nemen , ik wil deze echter uitstellen tot nadat ik bevalen ben ( daar ik volgende week moet bevallen)
Nu belde ik zopas naar de DA om te vragen hoe het met haar was en blijkbaar was het gisteren nadat ik vertrokken was terug slechter met haar, ze at niet meer en ze beefde weer heviger. Nu krijg ik dus sterk het gevoel dat die aanvallen wel met mij en mijn zwangerschap te maken hebben , dat ze zich nl een beetje "uitgesloten" voelt. En ook aanvoelt dat ik mij ernstige zorgen over haar maak.
Zie ik dit fout? Ik ben aan het denken om mis een tijdje weg te blijven, zodat ze de tijd heeft om aan te sterken , maar de DA blijft beweren dat dit er niets mee te maken heeft. Wat is jullie mening? Zij is altijd alleen met mij geweest en nu zou ze mij dus moeten delen met de baby en mijn vriend.

Gr Leny

lieve lenny ik heb mijn hondje inmoeten laten slapen weet er nog steeds niet alles van maar we hebben twee en een half jaar zo ons best gedaan wat ik wel weet is dat je hond niets liever wil als bij jou zijn zijn vertrouwde dingen al lijkt het dat hij daar niet op reageerd laat merken dat je er bent en van hem hou daT geeft je hond zeker heid mijn hondje heeft ook een paar dagen in de kliniek gelegen maar was wat ik niet verwachte zo blij weer thuis te zijn wil niet zeggen als hij weer thuis is dat alles over is maar de vertouwde omgeving hebben ze dan echt nodig en jou ik geef jou da gelijk hoor

is eigenlijk geen reactie maar een noodvraag.
onze hond is nu ongv 9 jaar teefje en heeft sinds
1 maand epilepsie heeft daarvoor medicatie was na
de eerste paar aanvallen super aanhalig (nog steeds)
maar ze had ook vreetbuien., vooral hart waardoor haar
medicatie wordt gedaan., nu is ze zeer achterdochtig
geworden qua eten en wil zelfs haar eten sinds 1 dag
niet meer eten, zelfs hart laat ze staan en is zeer
onrustig en slaapt veel., als ze moet plassen loopt ze
met de haren omhoog een klein stukje en dan weer terug
naar binnen.,, ik hoop dat iemand mij kan helpen???
alvast bedankt

Hoi,

Wat naar om te lezen Frits..
Ik herken dit gedrag wel..

zo reageerde mijn hond toen hij net op medicatie stond..

Maar ook als hij net een toeval gehad had..
Voorbeeld; normaliter liep hij door een vliegengordijn als of het de normaalste zaak van de wereld was..
Als hij een toeval hed gehad durfde hij er niet doorheen te lopen..
Ook ging hij na een toeval opnieuw de omgeving inprenten..
Hij gedroef zich dan alsof hij overal voor het eerst binnenkwam en schrok dan heel snel als hij iets aanraakte wat bewoog of herrie maakte..

Ik zou proberen om bij een specialist oinder behandeling te komen op dit gebied..


Ik wens je heel veel sterkte..

Lieve groet, Ilja