Toen en nu

Hallo allemaal even een nieuwsgierigheidsvraagje:
Ik heb zelf dus nu een pup van 12 weken, en ben dus stiekem best nieuwsgierig naar hoe ze zal zijn als ze volwassen is.

Nu dus even de vraag aan iedereen die het leuk vindt om te melden. Hoe was jullie pup en welk gedrag was er waarvan je dacht, gaat dit ooit nog goedkomen etc etc., en hoe is die hond nu die inmiddels volwassen is. Zie je echt nog duidelijk dingetjes (of probleempjes ) terug in jouw hond nu die volwassen in vergelijk met hoe die was als pup???

Leuk topic, nu hopen dat er veel gaan reageren! Hahaha!!! Ik volg het even mee met je.

Hey Juut, heb je zelf ook zin om jouw ervaring te delen?

idd een heel leuk topic....

nou als die van ons nu nog zo was,als toen ze pup was,dan weet ik hetook niet.

* mega druk
*NIET luisteren
*waterbak gooien
*enz,enz

oh help als ik daar nu nog aan denk ,had ik toen niet durven hopen dat ze OOIT zo'n super hond zou worden...


ze is best rustig in huis,water is ze nog steeds gek op maar in huis gooit ze er niet meer mee.

en luisteren doet ze super,loopt altijd los en dat gaat heel goed.


kortom,wij zijn heel blij met ons meissie??


en nu ben ik benieuwd naar jullie reacties!!!!!!!!!!!!

Haha! Nou... Brownie is nog maar 10 maanden en dus nog niet volwassen. Maar wat ik al merk:

- zindelijkheid is helemaal goed gekomen!!!
- dingen kapot bijten doet ie nu alleen nog in de bench, hihi.
- luisteren naar comando's gaat echt super!!!
- Met eten in het begin wat aangeklooid, maar ook dat gaat stukken beter!! Mooie ontlasting en vacht.
- En wat de fokkers zeiden is echt uitgekomen: hij is echt een maatje. lekker sullig, lomp en lief voor dier, mens en grote en kleine kinderen.

Leuk topic!

Bijou was nog geen 5 minuten binnen (ze was 10 weken), of ze had al in de kamer gepoept en geplast.
Ze was natuurlijk nog onzindelijk, maar het heeft echt maanden geduurd voordat ze alles keurig buiten deed.

Dus dat was wel een moment waarvan ik me afvroeg of ze ooit nog haar behoeftes buiten zou doen.

Voor de rest was ze als pup al een heel vrolijk, energievol lief hondje.
Ze is socialer geworden richting andere honden, dat was eerst nogal eng maar nu speelt ze graag met ze.

Als pup kwispelde ze al 24 uur per dag, dat vond en vind ik nog steeds erg speciaal, had dit nooit eerder gezien bij een hond.
Ze kwispelt nog steeds 24 uur per dag, zelfs in haar slaap gaat het staartje af en toe heen en weer.

Dus al met al; Eigenlijk weinig verandering van pup tot nu, behalve dat ze is opgevoed haha!

Ik denk ook dat je de vervelende dingen snel vergeet zodra ze ouder worden.
Zoals iedereen zit je weleens met je handen in het haar als je pup weer iets doet wat vervelend is.
Gelukkig komt het bijna altijd goed en onthoud je alleen de leuke momenten en herinneringen.

Nou, Sil was een makkelijke pup. Heeft nooit gejankt in de bench. En nu nog is hij rustig. Het duurde even voor hij zindelijk (ontlasting) was, maar vandaag de dag doet hij gewoon lekker alles buiten. Sil heeft nooit gesloopt en nog sloopt hij niets. Het enige verschil is dat Sil als pup alle honden leuk en gezellig vond. Hij speelde graag en veel met allerlei honden. Dat is helaas nu niet niet meer zo. Sil heeft écht voorkeur voor honden. Niet alle honden mogen maar zo bij hem in de buurt komen!!! Hij is een angstbijter. Een enkeling heeft de eer om een potje te robben. Dit vind ik jammer, maar goed, ik heb ook geen behoefte om met iedereen te praten. Dus kan ik dit Sil ook niet kwalijk nemen !!!!

Bodhi was een enorme happer. Continu hing hij in je brok en hij hapte gewoon keihard in je been hoor... Echt erg was dat.. Maar dat is nu gelukkig helemaal over . Hij is nu een stuk rustiger!

ja het is niet altijd makkelijk e als pup de ene is ook de ander niet e.ik had een malthezer en is eind mei overleden die was als pup in twee dagen proper ze was zes weken als we ze hadden.daar zijn nooit problemen mee geweest was een hond die direct alles begreep en niet veel moeite moeten insteken met opvoeden.dan hebben we vorig jaar nog een puppy aangeshaft omdat me man een engels bul dog wilde.zei was twaalf weken oud omdat ze van tjiechie komt maar da was wat anders ze amai.tegen da zei iets begreep maar eens ze het verstond luisterde ze wel.maar het enige wat we haar niet konden afleren was da ze proper moest zijn .da heeft ons veel geduld gekost da heeft acht maanden geduurd.zelfs een honde therapeut opgebeld maar haalde niks uit.ze lag graag in de badkameren me man zei als we ze nu eens daar laten slapen toen nog met buddy.hebben dat zo gedaan en van de een op ander dag was ze proper.met acht maanden geduld te hebben .hebben wij nu een pracht van een hond en heel lieve schat da je niet meer zou kwijt willen.die hond is helemaal omgekeerd en is dezelfde niet meer van toen ze pubber was.zo zie je maar da komt gewoon in orde .we hebben onlangs een nieuwe pup bij omdat ik me buddy te veel miste ik zie graag schettebollen en muiten ook niet e.en da was ook gelijk me malthezer da was al verstandig en in een week was hij proper.is heel slim en leert snel aan .juist kan ik het moeilijk afleren om putten te maken.komt zeker in orde met jullie hond ben ik zeker van.
groetjes

Boris was best makkelijk, alleen die nachten!!!!!!!!!!! Dacht echt dat wordt nooit wat, zeker als je in het midden van de nacht weer een hond stond te douchen, baaah
Hij deed alles in de bench, maar toen we snachts de deur open lieten, konden we weer doorslapen.'
Hij is nu nog makkelijk hoor, kan goed alleen zijn, vernielt niks, trekt alleen ontzettend aan de riem, maar daar wordt aan gewerkt haha.
groetjes Ina.

Leuk die reakties
Ja, zit nu natuurlijk zelf dus nog midden in het puppygebeuren, en inderdaad een flinke dipdag heb ik dus ook al een keer gehad, maar 't geeft ook veel voldoening om te zien hoe het elke week weer "anders" is. Toch ook weleens die onzekerheid natuurlijk. Maar ik ben dus ook heel erg nieuwsgierig hoe ze zal zijn als we een jaartje verder zijn . Nu voorlopig nog zeker genieten hoor, van de puppy perikelen, plasje wat soms nog binnen ligt opruimen , haar dolle 5 minuten race door de kamer. scherpe tandjes AUW!!, heerlijk met haar kluif op je voeten komen liggen en gezellig op de puppycursus (en wat nog gaat volgen). Ik had dat met mijn dochtertjes ook hoor toen ze nog baby waren, zag ik wel eens van die meisjes lopen van een jaar of 3-4 en dacht dan weleens, gôh, hoe zullen jullie er dan uitzien als je die leeftijd hebt?? Ja, nu zijn het dus alweer meiden van 6 en 9 jaar. Bij onze hond is het wel duidelijk hoe ze eruit zal gaan zien natuurlijk, want het is een middenslag schnauzer. Maar toch hoe zal ze zich gaan vormen?

Onze honden waren snel zindelijk.
Altijd lief in de bench
Slapen tot 8 uur soms.
Van Isa geen last gehad met puperen
Bowie is een echte puper doen wat hij anders niet mag.
Soms bananen in zijn oren.
Ze hebben nooit de boel gesloopt.
Isa had niet veel met de curus maar Bowie wel.
Succes met de pup.

Joep toen:


Lekker druk en eigenwijs, erg slim, veeeel bijten vooral in mijn hand, wilde altijd op schoot liggen, echt een dare devil

Joep nu:


Thuis rustig en met wandelen en andere honden vol energie, wat meer afwachtend, bijt gelukkig minder (alleen met spelen) is een echte knuffelkont, erg nieuwsgierig, wil overal bij zijn. Vooral heeeeeel erg lief!

Liefs van Tanja en Joep

Onze Yebo was al heel snel zindelijk maar had een vreemde gewoonte als pup: een keer in de zoveel tijd plaste hij op zijn kussen. En dan keek ie heel triomfantelijk. Hij ging er echt voor staan, achterpootjes wijd en dan heel trots plassen!
Dat heeft ie zelfs bij andere mensen, met een hond gedaan!

Ik dacht, dat gaat nooit meer over...dat is echt een K&^%_t-geintje van hem. Maar we hebben het genegeerd en toen was de lol er vrij snel af. En daarna deed ie het nooit meer.

Maar ik had wel even iets van "Nee he?!"

mijn hondjes waren als pup heel erg gemakkelijk,geen puberteit meegemaakt........ze zijn nu nog steeds super gemakkelijk zeer lief,leergierig,spelen,rustig etc gewoon heerlijke hondjes

Kiara toen was een echte wildeman. En een verbouwer.
Je kon haar geen moment uit het oog verliezen. En als we visite hadden, kwamen die in haar ogen alleen voor haar. Ze is nu nog niet volwassen, maar wel een stuk gehoorzamer, en wat rustiger. En ze kan nu ook moeiteloos alleen blijven.

Leuk deze verhalen! Er is dus nog hoop voor mijn puber.

Nu ook! staat ie buiten mijn oudje lastig te vallen met een hoop kabaal, maar ik kan hem niet naar binnen laten, want ik heb net de vloer gedweild. Alsof hij het weet! Ik hoop maar dat de buurtjes mij nog lief vinden

Het karakter van de hond kun je wel bijsturen, maar niet veranderen he.

Missy bijvoorbeeld is altijd een beetje eigenwijs gebleven, ook nu nog, al zijn de scherpe kantjes er wel uit getraind.

Baila is een druk honje, maar nu hoofdzakelijk nog buiten, binnen is ze bij voldoende beweging, een stuk rustiger gelukkig.

Lina is een gevoelig typje, vereist een zachte aanpak, maar dat is wel eens lastig, want ze is heel slim en probeert ons altijd nog even uit. Dat deed ze vooral als puber erg, nu ze ruim anderhalf is gaat het al veel beter.

Wat ik dus maar zeggen wil: training kan veel, maar niet het karakter van de hond veranderen.

honje = natuurlijk hondje

Zie je echt nog duidelijk dingetjes (of probleempjes ) terug in jouw hond nu die volwassen in vergelijk met hoe die was als pup???


nou als ik kira bekijk als pup-zijnde
ze was als pup angstig (verlatingsangst)
en vrat alles wat er maar stond stuk
tafelpoten , muren , matten noem maar op
luisterde geen pin
kwam ook niet als je haar riep

als ik haar nu bekijk ..
luistert ze wel beter maar niet gelijk ik het soms wil hhhahaa
renoveerd nog dingen
de laatste x was het de mat
maar als ik nu roep komt ze wel wat beter

Heb met Yago dikwijls gewanhoopt en met de handen in het haar gezeten:

- bijten, grommen
- planten vernielen
- speelgoed en alles wat hij te pakken kon krijgen stukbijten
- de bedrading van de electrische poort verschillende keren stukgebeten (inclusief de bedieningsknop)
- en hij was ook oostindisch doof voor bevelen

mààr hij was heel snel zindelijk en hij heeft ons 's nachts nooit wakker gemaakt, hij is nog altijd een uitslaper.

- bijten en grommen is er nu helemaal uit, hij is een echte knuffelkont geworden
- de planten laat hij nu braafjes met rust (alleen dit voorjaar een keertje een bak met geraniums van de vensterbank gehaald, maar hij heeft het niet meer opnieuw gedaan
- knuffelbeesten gaan nu toch een paar maanden mee voor hij de kolder krijgt en ze toch stukbijt, hij gaat soms nog met spullen aan de haal (mijn kussen uit de zetel, pantoffels, ...) maar stukbijten doet hij ze gelukkig niet meer (we negeren het gewoon en dan is de pret er voor hem af), tenzij het een kartonnen doos is, die móet in honderd stukjes.
- de poort is ondertussen beveiligd als een fort: bedrading afgedekt of in de muur bevestigd en de bedieningsknop zit nu een stuk hoger en onder een ijzeren klep!

Net als Boris trekt hij nog altijd ontzettend aan de riem, maar ook bij ons wordt er aan gewerkt: hij weet namelijk perfect dat het niet mag. Als hij zin heeft in een snoepje komt hij altijd heel netjes naast me lopen, slim van hem, niet?!