naar de dierenarts, wij leven nog!

Neo, moest voor zijn check-up langs bij de dierenarts.
Enfin, de vorige eigenaar had mij al voorzichtig duidelijk gemaakt dat Neo en de dierenarts geen lekkere combinatie zou kunnen zijn

Ik heb al 3 honden begeleid naar de dierenarts, voor van alles en nog wat.
Dus wat kon mij nu gebeuren?!

Ai,ai naar binnen nou o.k. dan.
Maar op de tafel ik dacht het niet!
Hij deed mij niets, maar ik voelde en zag duidelijk RAAK MIJ MIET AAN, IK STA NIET VOOR MEZELF IN!
Het gejank en gegrom was niet van de lucht!

Uiteindelijk, met speciale handschoenen en veel geduld liet hij de zorg toe!
Allemachtig, als een Shiba iets niet wil, nou berg je maar!

Eenmaal klaar, neus tegen de ruit en er is maar een weg, is naar buiten!

Alles is o.k nu, alleen de 15e november even tandsteen verwijderen.(met een roesje)
Ik wens mijn dierenarts sterkte

Ik wens jouw dierenarts ook sterkte hihi!
Mijn hondjes zijn dol op de dierenarts, ze krijgen na afloop altijd wat lekkers hihi.

Mijn Luca was een jack russelltje.
Een kleine rakker.
Aangezien hij veel heeft meegemaakt, waaronder ook
veel bezoeken bij de dierenarts, verzette hij zich enorm.
Als ik voor de kliniek stond, draaide hij zich al
om, om de andere kant uit te lopen.
Ik was met hem in de behandelkamer en hij ging tekeer als een tijger, de assistente, ikzelf en de dierenarts
moesten hem met drie man vasthouden, hij verzette
zich met hand en tand.
Ik kwam met mijn ventje de wachtkamer in en een
mevrouw die achter mij aan het wachten was zei:
ik dacht echt nu komt er een hele grote hond naar buiten, en dan staat daar zo'n kleintje.
Luca maakte herrie voor drie grote honden.

Jammer dat het zo'n gevecht moet zijn en erg stressig voor de "patiënt". Je kunt er zelf wel wat aan doen hoor! Goed oefenen! Hond op tafel zetten en dan overal betasten. Op commando laten gaan zitten staan liggen en op de rug. Zonder dwang , alleen met de stem. Je hond moet eraan wennen, dat ze aan hem mogen zitten. Vraag ook bezoek of ze je hond op tafel willen betasten. Oortjes en oogjes nakijken en de tandjes. Ook af en toe temperaturen zodat je weet wat de normale temperatuur van je hond is. makkelijk om te weten als ze een ziek zijn. Zo leerden wij het de mensen vroeger op de cursus.
Déru is ook gisteren naar de DA geweest en ondanks haar nare ervaringen van vorig jaar, operatie mild en opname een aantal dagen, gaat ze er gewoon naar binnen , begroet iedereen vriendelijk en laat alles met haar doen zonder ook maar een keer zich te verzetten. Ze heeft nog steeds het volste vertrouwen. Hopelijk heb je er wat aan, en laat hij zich de volgende keer al beter behandelen want naar de DA zal wel vaker voorkomen en kan volkomen stresloos verlopen. Goed voor jouw , de DA en de hond!

Met mijn Luca ging het de laatste jaren een stuk
beter bij de dierenarts.
Ik ging ook vaker voer halen en dan ging hij mee,
zonder dat ze hem pijn deden.
Luca heeft een hele lange periode gehad, dat
hij veel operaties en onderzoeken moest ondergaan
na die pitbullaanval.
Dus hij had gewoon een trauma van de dierenarts.
Hij is zelfs in de serre bij mij geopereerd,
omdat hij het anders toen al niet gered had.
Hij weigerde zelfs koekjes als hij bij de dierenarts was, de laatste jaren was hij veel milder.
Mijn Romeo daarentegen vindt alles goed, gaat
op de rug liggen, de dierenarts mocht de laatste
keer in zijn keel kijken, hij vindt alles prima.
De dierenarts die Romeo in de keel keek, zei dat
hij zo'n goed karakter heeft en zo lief is.
Wat hij ook zei, Luca had me allang aan mijn vingers
gehangen. En hij lachte en ik ook, maar ik werd
ook verdrietig, omdat hij er niet meer is.

Sterkte voor de volgende keer.Hij houd dus duidelijk niet van een dierenarts.

Gelukkig dat de vorige eigenaar je gewaarschuwd heeft. Dat scheelt onverwachte schrik.

Wat goed dat je zo rustig en vol humor bent .
Mijn pups zijn ook geen fan van de dierenarts, hoor

Ik ben er wel van overtuigd dat de ene da of de andere veel verschil kan maken. Fedor was bij de vorige altijd heel erg bang, en dan gingen de DA-assistentes heel lief tegen hem praten.. Tsja.. dan maak je het allene maar erger... grrrr... Ze waren vast heel leuk met cavia's en kittens, maar bij die koe van mij werke het averechts. De DA die ik nu heb is veel praktischer, geen geklets, gewoon hup, en voor hij iets in de gaten heeft zit die spuit er al in. Hij krijgt een koekje als hij rustig is. Ik hoop dat het nu voortaan beter gaat.

Hopelijk maakt jou da ook een verschi bij jou hond

haha, heeft mijn friese stabij ook. moest een keer aan het infuus, omdat ze vergiftiging had opgelopen ofso. e kon nauwelijks staan. maar toen dat infuus moest worden aangelegd kon ze nog wel grommen hoor. mijn hondje weegt maar 16 kg maar moet tog soms door 4 mensen worden vastgehouden als ze naar de DA gaat