Goeiemiddag,
ik heb een boxer (reu) van bijna vier jaar, het is een heel lieve, speelse, trouwe boxer, heeft niet echt dominantieproblemen (bij het wandelen wil hij wel eens uithalen, maar ik kan hem makkelijk afleiden met een speelgoedje). Hij kent zijn basiscommando's redelijk goed (zit lig blijf...) en is doorgaans heel vrolijk met andere mensen.
nu hebben wij sinds drie maand een baby in huis, de eerste dag verliep niet echt vlekkeloos (heel nieuwsgierig, heel verward), na een week of twee begon hij de aanwezigheid te accepteren en werd hij weer rustiger. zo zat hij vrolijk in de zetel terwijl wij baby vasthadden etc, af en toe gaf hij al eens een likje aan de handjes...
so far so good. vandaag zit mijn vriendin met baby in de zetel, zoals dagelijks. Fons (de hond dus) begint lichtjes te grollen en wil uithalen, snakken dus, wat ik interpreteer als een behoorlijk ernstig probleem.
Wat hij de laatste tijd ook meer doet is, dat als ik de baby vastheb, hij afkomt met speelgoed, of zacht jankende geluidjes maakt... jaloezie??
Ik wil hem nu niet meteen de deur uitzetten, absoluut niet. Ik ben een rustige, zelfverzekerde baas, maar dat wordt een stuk minder als het over je eigen kind gaat.
Ik moet tot mijn schande opmerken dat ik de laatste tijd (wegens omstandigheden) wel minder tijd heb gehad om met hem stevige wandelingen te maken, door werkomstandigheden kan ik hem nu ook niet meer dagelijks meenemen (wat vroeger wel het geval was).
Enige tips (liefst niet in de trant van: afmaken of asiel) zijn welkom.
Bedankt!
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Boxer vs baby" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
nou, ik kan wel tips gaan geven maar ik heb er niet veel verstand van maar ik weet zeker dat een kynologisch gedragstherapeut je hier verder mee kan helpen. als het pas de laatste tijd bezig is is het gedrag waarschijnlijk nog niet zo diep geworteld en dus makkelijker te verhelpen. het kost wat, maar zo kan je wel genieten van je hond en van je baby :3 heel veel succ6 :3
Wat goed dat je advies durft te vragen.
En ook eerlijk toegeeft dat je hond minder aandacht krijgt en minder grote wandelingen.
Het is denk wel belangrijk om dat weer op te pakken.
Desnoods door een honden uitlaat service.
Het gaat hier om een hele kleine baby.
Misschien ook handig om een gedragstherapeut in te schakelen.
Die ziet misschien dingen die jij (jullie) over het hoofd zien.
Succes met de situatie en nog gefeliciteerd met de kleine.
(is voor een hond ook een hele verandering natuurlijk )
Er bestaat ook een kans dat ie het kind beschermt. Mijn vader en moeder hadden dat probleem met een herder mix. Niemand mocht in de buurt van baby komen. Alleen mijn pa en ma. Maar dat van jou lijkt wel op jaloezie ja. Je hebt hem wel kennis laten maken want je zei dat hij de handjes likte. Veel mensen maken de fout de hond niet te laten kennis maken met het nieuwe mensje. Maar ik denk dat de fout grotendeels ligt bij het feit dat je minder tijd aan hem besteed. Hij doet misschien 1 plus 1. Dat mensje is er, en ik krijg minder aandacht, word minder uitgelaten dus dan ligt dat aan het mensje. Ik ga altijd uit van hoe de hond het moet zien: heel simpel nagaan wat er in dat koppie om kan gaan en ik denk dat het inderdaad jaloezie is, maar die trigger je zelf doordat je dus minder met hem wandelt etc. Maar ik ben geen hond deskundige.
Trouwens niet negatief bedoelt hoor. Kan me het wel voorstellen. Voor jullie is de hele situatie ook nieuw.
Mischien de hond meenemen als je met de Baby gaat wandelen?
Of een hondenuitlaatbedrijf inschakelen die je hond eens lekker laten uitrazen?
Of mischien een andere hondenliefhebber en tevens een goede maat van je die het leuk vind om met je hond te gaan wandelen?
En tijdens het wandelen lekker met een bal gooien zodat je hond toch de beweging krijgt.
Ga fietsen met de hond.
Ik ben wel blij dat je asiel en inslapen afziet.
Dat maakt je wel een superbaasje
zkou even wat meer momentjes met fons samen nemen, hoef niet perse naar buiten om te wandelen, maar laat hem binne lekker even dollen, zoek spelletjes, daar word zn hoofd lekker moe van, zodat hij daarna geen zin heeft in nog meer aandacht! er zijn ook houten bord spellen te koop bij de dierenwinkel ,waar je snoep in kunt verstoppen, zodat hij lekker bezig is, succes....
Het heeft helemaal niets te maken met de mindere wandelingen die de hond nu krijgt. Het heeft des te meer maken met goed leiderschap. Misschien denk je dat je baas bent over je hond. Als ik je verhaal zo lees is dit niet waar. Ten eerste zal een hond die een goede leider heeft niet uithalen naar andere honden. Een goede leider beschermt de hond ten alle tijden waardoor de hond dit gedrag niet vertoont. Ten tweede kent hij zijn basis commando’s redelijk…. Dus hij kent ze wel maar voert ze niet uit. Dit is ook al weer een teken van geen goed leiderschap. Ten derde mag de hond op de stoel zitten waardoor hij zijn positie nog een keer bevestigd krijgt. Ik bedoel dit allemaal niet onaardig maar wel om je in te laten zien dat de hond totaal geen goed leiderschap krijgt en daardoor dit gedrag gaat vertonen. De hond kent duidelijk zijn plaats niet. Dit gedrag zit dus al heel diep en met behulp van een goede gedragsdeskundige zou ik proberen dit te veranderen.
bedankt allen,
aan gea:
met redelijk bedoelde ik dat hij geen halve encyclopedie aan commando's kent, maar diegene die hij kent, voert hij uitstekend uit (als ik "blijf" zeg, kan hij bij manier van spreken een halve dag op dezelfde plaats blijven).
wat de zetel betreft: daar heb je meer dan waarschijnlijk een punt, ik zal het dus ook vanaf nu beginnen afleren, wat denk ik redelijk vlot zal gaan, ik geloof ook dat het niet bepaald goed is voor zijn "dominantie" als hij vrolijk mee in de zetel zit, 's nachts slaapt hij er wel in, dat kan ik dus niet controleren, misschien is het nuttiger als ik hem een mand aanschaf...
ik ben sowieso niet van plan ons kind ook maar een halve seconde alleen te laten met de hond, dat gebeurt nu ook niet, maar ik ben gewoon bang dat als ik hem teveel van de baby afscherm,en wegduw hij de baby misschien echt zal gaan associeren met iets slecht, ofwel ben ik inderdaad niet hard genoeg... het is een hond, en geen mens...
enfin, ik zal me diep moeten bezinnen, zoveel is duidelijk
aan gea:
Ten eerste zal een hond die een goede leider heeft niet uithalen naar andere honden.-gea
dit is niet waar. honden kunnen ook uitvallen uit angst. ik weet dat dit niet egt hoort bij dit forum, maar het hoeft dus niet te betekenen dat die hond dominant is omdat hij uitvalt. misschien heeft hij een nare ervaring gehad? mijn hond valt ook uit dus wilde ik dit even kwijt want voor de rest luistert mijn hond wel heel goed
Allereerst heel dapper van je om dit te melden.
Ik zou een goede gedragsdeskundige in huis halen.
Ik heb hier wel eens verhaald van het stel dat een
berner sennen hond heeft.
De hond stond nummer 1, al het bezoek was met hem
bezig, hij was overal bij, mocht overal komen.
Het moment dat een baby in hun leven kwam, was dat
afgelopen voor het hondenventje.
De baby was in de huiskamer, hij moest naar buiten.
De baby was op de slaapkamer, hij werd geweerd.
De baby werd aangehaald en geknuffeld, de hond
mocht er niet bij zijn, sterker nog werd weggehouden.
Het diertje begreep totaal niet wat er aan de hand was, wat hij verkeerd deed, dus trok hij op een gegeven moment zijn lip op tegen het kind.
Gelukkig kwam er een therapeut in huis, het gedrag
van de hond, was totaal aan de baasjes te wijten.
Nu werd het kind geknuffeld, de hond werd ook geknuffeld. De baby kreeg eten, de hond een koekje.
Hij mocht weer mee, weliswaar eerst onder begeleiding, maar naderhand ging het prima.
Inmiddels is er een tweede kind en nu mag de hond
weer mee, en loopt het trots naast de kinderwagen.
Straks als de kinderen groter zijn, is het ook zaak,
goed op te letten, een hond waarschuwt, een kind
ziet dat niet, bv. als het kind de hond plaagt,
de hond valt uit en krijgt dan een spuitje.
Volgens onze gedragstherapeut worden er te veel honden
gedood, enkel en alleen omdat de baasjes niet goed
met de situatie omgaan.
Mo: Je zult toch met mij eens zijn dat een pup in het nest niet bang is voor zijn nestgenoten of zijn moeder. En ook buiten het nest zal de pup de moeder volgen en zal ook niet bang zijn. Waarom niet? Omdat de moeder haar pups beschermt en de pups daar op vertrouwen, hun moeder is op dat moment hun leider. Als de pups het nest verlaten komen ze bij hun nieuwe leider, jij als baas van de hond. Als de hond niet 100% op zijn leider kan vertrouwen en dingen alleen oplossen moet die hij of zijn niet kan oplossen kunnen ze zowel uit onzekerheid of angst gaan uitvallen.
tja, dat uitvallen, dat valt best wel mee, hij blaft drie seconden, maar als ik hem stil wil krijgen lukt me dat wel, het betreft hier echt geen ongeleid projectiel hij luistert best goed, alleen wil ik hem meer kunnen vertrouwen.
qua liefde heeft hij hier niet te klagen, sinds de baby hier is maak ik bezoek ook duidelijk dat ze veel aandacht aan de hond mogen geven... alles volgens het boekje dus... hij wordt echt niet uitgesloten, integendeel.
qua wandelen: hij mag mee wandelen en doet dat flink naast de buggy.
enfin, ik denk dat het te situatie-gebonden is om hier eenduidig een antwoord op te geven, het is nu ook nog maar 1 keer gebeurd, maar voor mij is het 1 keer teveel. Hem wegdoen zou ik zien als een vorm van falen, voor mezelf dan, want uiteindelijk is het niet zijn schuld.
Mijn respect voor jou, thomas.
Als er meer baasjes zouden zijn zoals jij, zouden
er veel minder honden in asiels zitten of een spuitje
krijgen.
Ik zou echt met een gedragtherapeut aan de praat gaan. Die kan jullie in jullie situatie en omgeving 't beste begeleiden. Misschien dat er veel meer speelt dan jij kan zien.
Succes!
Een boxer is niet zomaar een doorsnee hond (niet beledigend bedoeld naar welk ras dan ook ) als het op gevoel en gedrag aankomt, en voelt het feilloos aan wanneer hij achteruit gesteld wordt, soms heb ik het idee dat een boxer wel heel dicht in de buurt komt van de haast menselijke trekjes.
Mijn advies geef hem weer zijn gewende aandacht, en betrek hem er wat meer bij, dan moet het doorgaans wel weer goed komen.
Succes.
aan gea:
klopt honden vertrouwen op hun roedelleider maareht zijn geen robots, ze komen ook voor zichzelf op. ze gaan egt niet w8en tot ze gebeten worden door een andere hond omdat ze denken: mijn baasje lost dit wel op. nee honden die bang zijn gaa snel in de verdediging. niet allemaal natuurlijk maar honden die snel getraumatiseerd zijn. Herders bijvoorbeeld terwijl diezelfde honden die uitvallen misschien wel heel goed kunnen luisteren
Mo: Ik blijf van mening dat een hond die een goede leider heeft die hij 100% kan vertrouwen lekker in zijn vel zit en zich nergens druk om hoeft te maken. Een hond die dit mist moet op zijn hoede zijn en zelf actie ondernemen terwijl de hond dit eigenlijk helemaal niet wil en daardoor in conflict komt met zichzelf. Wij hebben 15 honden, allemaal super sociaal naar elke hond toe. Waarom? Ze weten dat ik altijd de leiding neem en dat ze nooit zelf iets op hoeven te lossen. Nee, een hond is geen robot maar een hond is een roedeldier en iedere roedel heeft een duidelijke leider nodig. Ik heb zelf een Duitse Herder en ja, hij luistert extreem goed, heeft zelfs IPO3. Hij is ook sociaal naar iedere hond toe. Hoef denk ik niet meer uit te leggen waarom…
oh sorry, ik bedoelde natuurlijk ook niet dat alle herders uitvallen ofso en ik zeg ook niet dat je gene punt heb. ergens ben ik het ook zeker wel met je eens, vooral als honden 'zomaar'uitvallen zonder egt duidelijke redenen. maar ik ben hier zo defensiv over omdat mijn hond ook uitvalt XD niet naar alle honden maar mijn hond luistert heel goed over et algemeen. ik train vele met haar en ze weet wie de baas ik, maar ze is toen ze 3 maanden was gebeten door een herder, en nu is ze bang voor die herder en voor de meeste herders die erop lijken. als ze die herder tegenkomt is ze niet te genieten. ik wil niet zeggen dat ik de perfecte leider ben natuurlijk. maar mijn hond is gewoon getraumatiseerd en harstikke bang. met training is hier natuurlijk wl iets aan te doen..
@ gea
Elke hond en hondensoort kent verschillen. Boxers en herders zijn verschillende rassen en zullen ook soms andere aanpak nodig hebben.
Ik snap overigens niet wat verkeerd is dat de hond in de zetel of bank zit. Zolang hij zijn plek afstaat als je hem dat zegt. Als ik op de bank lig dan gaat mijn hond in de bench of bij mijn voeten. Dit lijkt mij weinig te maken hebben met leiderschap toch?
ik denk omdat ie net zo hoog ligt als jij en omdat hij op een van de mooiste plekjes ligt van eht huis, maar dat hoeft niet per definitie te betekenen dat die hond op de bank dominant is maar ik denk dat gea bedoelt dat het erin mee kan spelen en daar kan ze wel gelijk in hebbne dnek ik
Ik ben van mening dat iedere hond consequent en duidelijk opgevoed moet worden. Of dit nu een in mijn geval een toy aussie is van nog geen 30 cm, een border collie of een duitse herder, ze krijgen bij ons thuis allemaal dezelfde consequente opvoeding. En nee, de perfecte leider bestaat niet, ik maak ook zeker fouten. Maar ik ben altijd duidelijk naar mijn honden toe. Zolang de hond zijn plaats weet maakt het niet uit of hij op de bank zit of in bed ligt. Zodra een hond zijn plaats niet weet dan heb je wel een probleem, zoals bij de topic opener het geval is. Er is te veel onduidelijkheid voor de hond waar hij staat in dit gezin waardoor hij dit gedrag laat zien. En dat heeft alles met leiderschap te maken.
daar ben ik het wel mee eens ook al durf ik hier niet al te goed over te oordelen aangezien ik natuurlijk niet weet hoe het er daar aan toe gaat
Hoi Thomas,
Ten eerste; gefeliciteerd met je baby!
Hier is ook sinds 3 maanden een kleintje in huis. De hond reageerde er in eerste instantie op door de baby uit de weg te gaan. Na een week of twee kwam hij dichterbij en is nu niet meer weg te slaan bij de kleine.
Wij betrekken de hond dan ook wel veel bij de baby.
De hond moet immers nu niet minder aandacht krijgen dan voor de baby.
Daarbij moet de hond de baby leuk vinden. Hoe: door leuke dingen met de hond én de baby te doen.
Ga je een stuk lopen met de hond; baby mee.
Hond eten geven? Hou je baby ondertussen vast zodat je 'samen' het eten geeft.
Zit je met je baby op schoot? Geef de hond ondertussen ook een aai over z'n bol.
Verder is het misschien geen slecht idee om even goed te kijken naar de rangorde in huis.
De hond moet ten aller tijden onderaan de ladder staan.
Zeker nu je zoals je aangeeft wat minder tijd hebt, sluipen 'foutjes' er snel in.
Wanneer je het idee hebt dat er niet snel verbetering in komt, wacht dan zeker niet met inschakelen van een GT oid. voorkomen is beter dan genezen!
Succes!
Hoi Thomas,
Iklees hierboven dat het misschien zou helpen om de rangorde in huis eens even opnieuw goed in te stellen.
Het zou zomaar kunnen want er sluipen soms toch wel dingetjes is waarbij de hond zich dominant opsteld. Vaak heb je die dingen niet eens in de gaten, maar ineens zijn ze er.
Misschien zou je Jan Fennell eens kunnenlezen, ze geeft een goede en makkelijk te volgen methode om rangorde te bepalen, en ook hoe je adaarion je kind kan betrekken.
Wat Georgina zegt bijvoorbeeld: geef met je baby op de arm de hond eten is een hele goeie! Je kunt zelfs eerst het eten van de hond klaarmaken, doe dan alsof je er eerst zelf van eet. Zet bijv. naast de bak een bakje met Crackers, en geef het dan aan de hond.
Betrek je hond in alles wat je met de baby doet.
Mijn ouders hadden ook boxer in huis toen mijn zus geboren werd. Het eerste wat ze deden toen ze uit het ziekenhuis met haar kwamen was haar op bank leggen, hond erbij en de hond heeft haar helemaal afgelebberd. Er zijn een x-aantal mensen die ze voor gek verklaarden, maar ze hebben het toch gedaan.
Dan als mijn moeder ging voeden, kind op de arm, hond ernaast en de andere hand op de kop van de hond.
m.a.w. ze betrok hem bij het reileen en zeilen van het kind. Uiteindelijk vond de hond het allemaal wel best en vond het niet meer nodig om overal bij te zijn. De stelregel van mijn ouders was dus ook, de hond was er het eerst en heeft zijn aandacht ook gewoon nodig. en wilden niet dat de hond het kind als "indringer" ging zien. (oke dit is wel zo'n 38 jaar geleden hoor)
Kijk of je en de baby en de hond in de zetel bij je kan nemen (als je dat vertrouwd natuurlijk) zodat de hond weet dat de baby er ook gewoon bij hoort en niets engs is. Het is voor de hond ook wel een verandering, baby erbij, niet meer met de baas mee naar het werk, en dat allemaal een beetje tegelijk.
In ieder geval succes, sterkt en natuurlijk gefeliciteerd met het kleine mensenkind!
@ Petra en Darco
Met je eens hoor. Zo hebben mijn ouders ook gedaan met mij, m'n zus en hun boxer.
Gevolg was dat de boxer-teefje mij ging beschermen als mijn vader boos op mij was
Zoals Kevin hierboven omschrijft dat het boxerteefje hem ging beschermen wanneer z'n vader boos was...
Laat niet toe dat jouw hond je kind gaat beschermen op eigen intiatief.
Daarmee geef je naar je hond het signaal dat jij niet instaat bent om je kind (en de rest van de roedel) te beschermen dus neemt je hond het van je over.
De gevolgen kunnen soms heel vergaand zijn...
Een hond heeft beweging, geestelijke uitdaging en duidelijkheid/structuur/voorspelbaarheid nodig. Als je hond dit bied dan zal hij zoiezo thuis veel beter te handelen zijn.
Ik geloof niet dat een hond steeds bezig is om de baas te worden, hij laat wel vaak ongewenst gedrag zien als hij geen duidelijkheid krijgt.
(Ongewenst gedrag> geeft bij jullie een reactie> deze reactie geeft dan duidelijkheid aan de hond)
Je kunt dan beter de hond voor zijn en hem vertellen wat je wél van hem verwacht door een duidelijke commando te geven.
Het zit hem voor mij niet in het feit of een hond wel of niet of de bank mag....mijn honden mogen overal liggen maar als ik zeg dat ze eraf moeten dan hebben ze dit te accepteren.
Ik zou de hond nu de hele tijd belonen als hij ontspannen is in de buurt van de baby, dus veel lekkere voertjes in de zak hebben zodat je steeds kan belonen als de hond relext is.( dat kwartje valt vaak heel snel) dus alleen belonen als hij echt ontspannen is, dat zie je aan de lichaamstaal.
Ook zou ik de hond veel vaker vertellen wat wél de bedoeling is als hij in de buurt van de baby is, dus op de grond liggen/zitten of op de plaats blijven.
Daarnaast is het belangrijk dat jullie zelf ontspannen blijven, anders kom je in een negatieve spriraal omdat je hond weer reageerd op jullie spanning.
succes
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Boxer vs baby" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?