aandacht vragen

Ik heb een vraagje.
Als ik binnen met Jarov aan het oefenen ben. Zit, af en kijk gaat dit eigenlijk best heel erg goed. maar zodra ik dit buiten ga oefenen, kan ik het wel vergeten. Ik kan zijn aandacht niet te pakken krijgen. Ieder blaadje dat voorbij dwarrelt is vele malen leuker.
Wat kan ik hier aan doen? mij zelf leuk maken en speeltjes mee nemen heb ik al geprobeerd.
Tja hij is nu 11 weken. Dus misschien hoort het gewoon nog bij de leeftijd en moet ik niet te veel verwachten.
Het aan de riem lopen precies zo. Het ene moment gaat het goed het andere moment sta ik bij iedere stap weer stil.
Moet ik dit gewoon accepteren en de tijd zal het helen?

Het heeft gewoon even de tijd nodig.Het is allemaal nog zo nieuw voor ze.Blijf het rustig proberen.Komt dan helemaal goed.

Hoi Anouk,
Hier ook hetzelfde hoor, al moet ik zeggen, dat het buiten meelopen met doeka wel goed gaat, als ze erg naar voren loopt en de lijn strak staat, sta ik inderdaad ook stil, kijkt ze me aan en komt de lijn losser, loop ik ook weer door. En als ze uitzich zelf naar me kijkt af en toe een lekker brokje . merk wel dat het dan steeds beter gaat. Maar ja, soms kun je inderdaad wel even over 100 meter doen hé. En dat buiten alles wel heel erg interessant is, hoort ook nog wel bij de puppy tijd denk ik. Dat is hier ook en doeka is nu 10 weken. Gisteravond op puppy les ging het ook super goed, alleen is ze ook nog wel heeeel erg geïnteresseerd in wat er allemaal om ons heen gebeurt hoor, maar ik probeer dan met een klein geluidje met mijn tong klakken bijv. haar aandacht te pakken en als dat lukt is ze superrrrrr braaf natuurlijk . De tip die wij kregen op les is bij het eten van de grond het commando "no" aanleren en bij no krijgen ze dan echt iets heel lekkers. Het is nu zelfs zo als doeka iets in haar bekkie heeft wat niet de bedoeling is, ik No zeg en ze het zo uit haar bekkie wurmt en voor me komt zitten van en wat krijg ik. Ik moet zeggen dat ik het de goude tip vind hoor. Werkt hier echt prima.

Minder voer in zijn bakje. Bij mij krijgen de puppen de eerste tijd al het voer van mij. Dus niet gratis en makkelijk uit hun bakje. Maar van mijn lijf.

Voer is nou eenmaal een heel sterk 'lijmmiddel' tussen jou en je hond. Ideaal om een band te krijgen.

Neem op de wandeling of cursus niet alleen saaie brokjes mee, maar ook stukjes kaas. Dat hoeft maar heel klein te zijn.

Dit is wel iets dat je niet op de lange baan moet schuiven. Meteen mee beginnen, die binding. Hoe jonger ze zijn, hoe afhankelijk nog van jou. Ze zijn nog enorm in de groei, dus hebben nog veel honger. Als ze ouder worden, worden ze zelfstandiger, is voer minder belangrijk. Dus niet wachten tot hij 5 maanden is en dan verwachten dat hij wel kijkt en aandacht heeft.

Leg de lat ook niet te hoog, verwacht niet dat zo'n jong hondje al een héle training alle aandacht bij jou heeft

Neem iets erg lekkers mee als beloning. Je hondje krijgt snel genoeg door dat wanneer hij oplet en luisterd, hij wat lekkers krijgt.

Verder is het zoals je zelf al aangeeft: hij is net 11 weken. Het is heel goed dat je al met hem bezig bent maar verwacht niet al de gehoorzaamheid van een volwassenhond.

rustig en op een serene opbouwen en niet te veel willen is nog puppy greeets

Kira luisterd in huis ook eigenlijk vanaf begin af aan meteen perfect, en kan haar in huis makkelijk vanalles leren, maar buiten... ze was meteen haar aandacht kwijt.

Nu hebben alle honden een gedeelde passie, ETEN ik gebruik dat om haar te leren om te komen en meteen dan belonen met klein tractatietje.
Ben echt een maand of 2 bezig geweest, elke dag opnieuw weer oefenen met haar los te laten lopen, en d'r dan terug te roepen.

In begin deden we dit op veld met bijna niemand anwezig met een heel lang stuk touw, als we riepen haar binnen te halen.
Nadat ze eenmaal luisterde in een rustige omgeving dit in steeds drukkere omgeving gedaan.
Nu zijn we ondertussen zover, ze rustig overal los mag lopen, en als we roepen komt ze gewoon terug, iets wat veel beagle eigenaren zien als iets magisch.

Nog steeds zijn er wel momenten dat ze niet wil luisteren, maar ze is en blijft een pup, en soms is de nieuwsgierigheid van een pup gewoon te groot, en trek me daar dan even maar niets van aan.
Ze leerd opzich genoeg al, en voor haar leeftijd gaat het al echt uitzonderlijk goed vindt ik.

Pluk heeft een jachtinstinkt van hier tot Tokio (of verder) en heeft ook geen aandacht tijdens het wandelen. Als ik worst heb heeft ze al iets meer aandacht. Maar ze heeft wel een beetje aandacht. Maar die zie je niet heel duidelijk. Want ze trekt niet (niet bij mij dan) aan de lijn en bij een bocht let ze wel op welke kant ik op ga.

En zit je op hondencursus?

Zoals hierboven staat, is voedsel de makkelijkste manier om je hondje wél op je te laten letten.
En natuurlijk moet je ook de leeftijd in de gaten houden. Ze hebben zoveel te ontdekken en je kunt van een jonge pup niet verwachten dat ie altijd alle aandacht heeft.

Verder zie ik hier ook het verschil in types. Mijn honden luisteren allebei vrij goed, maar op een andere manier. Promise bijvoorbeeld is meer van het blindelings gehoorzamen en Duuk (16 maanden) kan bijvoorbeeld nog éérst even een plasje doen of 5 sec. doorsnuffelen voordat ie komt. Maar als ie dan komt is het feest, en dat weet hij. Daardoor lukt dat ook steeds beter. Het komt met hem, en ook met Jarov, wel goed