Dat doen we dus niet meer.

Ik had voor Dobby besteld bij Richard versvoeding, voornamelijk mixen en vlees, en ook een paar diersoorten om te proberen. Dobby had vandaag dus konijnen voorpootjes.

Dat at hij niet!

Wat een verwaande kwast! Hij eet WEL rauwe wortel, maar konijn? Ho maar. Daar slaan je hersens spontaan van op tilt.

Ik heb het nog voor hem vastgehouden maar nee. In stukken geknipt met een snoeischaar. Nee. Uren laten liggen. Nee. Hij pakte het vast, kraakte het bot en liet het weer vallen.

Toen heb ik het even snel aangebraden, bouillon erover en toen at hij het wel. Gelukkig maar een verpakking als proef genomen. Morgen 'moet' hij dus nog een pootje, maar dat gaat dus even aangebraden de pan in.

Maar konijn was geen succes, dus.

Wél rauwe wortel eten, geen konijn. En dan nog wel een jaar geleden een konijn in het park doodbijten. Jagen voor de sport. (Ja ja, ik weet het instinct.) *sputter sputter*

Ach ja, honden en hun eigenzinnige trekjes. Ze zijn soms kieskeuriger dan katten.

kijk jagen en zelf vangen ja dat is lekker en helemaal vers.
maar een wortel boven een konijnenpootje nee.
gewoon morgen gewoon eerst weer zo proberen of hij vind je braadkunst gewoon lekker dat kan nartuurlijk ook

Misschien moet ie even wennen, had hij al eerder vers gegeten?

Lola lust trouwens geen eend en geen duif....

hier nog zo'n kieskeurig hondje hoor. Mevrouw trekt voor de meeste vleessoorten haar neus op! Kip is voor de minderen onder ons (lees: de baas) zij wil parelhoen. en zo meer

tofu, groente en rijst zou haar favoriete menu zijn vrees ik (stiekem toch een vegetariër)

Heb je het aangebraden met bot?

Als ik eerlijk ben heb ik ook liever een wortel dan een konijnenpootje.... Ja, ik weet het ik ben geen hond, maar toch... Misschien dat hij de smaak nu te pakken heeft en het morgen wel gaat proberen, succes!!

Ik zou ook mijn konijn aangebraden willen hebben..

Sophie heeft het het liefste gewoon rauw, hahhah

Ja, aangebraden met bot. Maar dat was letterlijk 15 seconden op de vleeskant in de pan en er weer uit. Dichtschroeien. Het vlees om het bot heen was zelfs nog rauw, dus het bot is ook onaangetast door hitte geweest.

En ja, hij had al vaker vers gegeten. Kippenpoten, kippennekken (toen hij nog tegen kip kon), geitenribben, lamsstrotten en kalfspootjes (zachte mergpijpjes). Hij is dus echt wel wat gewend. Hij had ook geen problemen met kraken, maar liet het dan vallen alsof hij zoiets had van "bah bah bah".

Misschien kun morgen een stevig touwtje om de konijnenpoot binden. Dan even door het huis heen rennen terwijl je het pootje achter je aansleept.

Wie weet... wordt zijn jachtinstinct dan wel wakker!

de liefde van een hond gaat door de maag.hahaha greeets

kieskeurige eter,heb er hier ook 2 rondlopen........

maar eigenwijs is ook wijs hoor !

Vandaag hebben we weer ruzie... Er liggen nu stukken konijnenpoot in de keuken. Hij loopt er wel iedere keer naartoe, maar laat het dan ook weer *klets!* op de grond vallen.

*zucht*

stuur maar op, hier naar toe, hier blijft niets liggen.

als ik wat laat vallen op de grond ? ja haar domein, weg is het, een newfoundlander is niet zo snel, maar dan ? juist....