je mooiste herinnering aan je hond

was net niet ingelogt. maar hier komt nog de vraag,
je mooiste herinnering aan je hond!!

mijn mooiste herinnering dat is, dat telefoon kreeg dat ik arko mocht gaan ophalen!
en dat we naar Terschelling ging met arko

Ik heb even terug overwogen om Ghenghis een ander thuis te geven omdat Andor hem niet accepteerde in huis. Na 100 mensen te hebben afgewezen had ik eindelijk iemand gevonden waar ik een goed gevoel bij had. Hij was dus met haar meegegaan.
Vanaf het moment dat hij de deur uitwas had ik zo'n verschrikkelijke spijt, ik besefte toen pas dat ik hem waarschijnlijk nooit meer zou zien.
2 dagen later brachten ze hem terug omdat ze dachten dat zijn stamboom vervalst was.
Ze wouden hem niet meer meenemen omdat hij daar last had van verlatingsangst (alsof een hond na 1 dag al helemaal alleen kan blijven zonder problemen in een niet-vertrouwde omgeving en zonder alles wat hem lief is).

Ik schrok van het verhaal over zijn papieren en ging meteen alles tot op de bodem uitzoeken, zijn stamboom was NIET vervalst maar hij was nog niet overgeschreven naar nederland. (belgisch stamboom)Hij was dus gewoon bekend bij Sint hubertus en niet bij de NHSB.

Nu hij terug is, gaat het eigelijk hardstikke goed tussen Andor en Ghenghis en ik ben hardstikke gelukkig dat hij weer terug is. Het was de grootste fout van mijn leven en ik besef dat ik hem nooit meer kwijt wil en hij lekker bij mij blijft (L)

En andor, tsja, het mooiste moment is dat ik hem uit het asiel heb gehaalt en hij hier heel gelukkig is.

De eerste keer dat ik Indy ontmoette, toen ze 1 week oud was..
Liefde op het eerste gezicht, de keuze was al meteen gemaakt!

Dat ik toen ze nog pup was, s'ochtends heel vroeg bij haar kwam, en naar buiten tilde en ze mijn gezicht aflikte, en zo blij kwispelde.

mijn vorige hondje kwam me troosten als ik huilde (gezicht lekken, e kopjes onder mijn arm geven)

De dag dat ik Kira ophaalde, en ze heerlijk meteen ging slapen toen we thuis kwamen, alsof ze thuis was, meteen ook foto van gemaakt wat ik hier heb als avatar ook

Toen we eindelijk het vertrouwen van Rossi hadden gewonnen en ze lekker in mijn armen een slaapje lag te maken.

de allermooiste herinnering heb ik aan Jessie de vorige golden retriever van mijn ouders die heeft nl mijn zusje uit haar coma gehaald

van mijn eigen dames ook veel mooie momenten die ik nooit meer vergeet maar wat Jessie heeft gedaan voor ons zal ik NOOIT meer vergeten!

mooiste herinneringen.........dat ik ze voor het eerst zag en mocht vasthouden

Hier komt het verhaal hoor:

Wij waren op vakantie in Luxemburg, vorig jaar. Mijn zus n mijn ouders gingen zwemmen. Binky mocht niet in dat zwembad komen. Mijn zus kwam iets halen in het huisje. Er waren heel veel wespen in Luxemburg. Nou, mijn zus liet de deur openstaan. Ik ben als de doods bang voor wespen! Nou er kwam één wesp naar binnen. ik pakte de vliegenmepper, dat deed ik daarna niet meer want er kwam een hele zwerm wespen aan! Ik had geen tijd om op Binky te letten. Nou die Binky floept dus de deur uit naar het zwembad toe! Die wilde zóó graag naar het baasje, vrouwtje en mijn zus! Hun hadden Binky teruggestuurd.
Toen was het geen leuk moment, maar als ik er aan terugdenk is het best hilarisch!

van chantal en een pootje van Binky

Heb heel veel mooie herinderingen aan al me honden eigenlijk te veel op te noemen.

Maar de mooiste dingen.
Dat ik pluto ophaalde.
Dat noeky voor de ramen stond en ik zei al die komt bij ons wonen dat ik benji uit de ellende haalde en hem toch 13 jaar een mooi leven heb gegeven dat we fred vonden toen hij 3 weken was nu al 16 fijn gevoel en zo kan ik eigenlijk wel al me honden op noemen trouwens.

De dag dat we hoorden dat we Promise over mochten nemen.

De dag dat we Duuk ophaalden.

Verder een hele hoop speciale momenten die je met ze meemaakt. Een dag waarop werkelijk alles lekker loopt. Dingen die na lang oefenen vruchten afwerpen. Steeds meer van ze snappen omdat je ze steeds beter leert kennen.

Vandaag heb ik met allebei een mooie dag gehad. Ik ben eerst met Duuk naar het bos geweest en daarna met Promise. Ik kan me dan echt gelukkig lopen voelen in het zonnetje, simpelweg omdat zij mijn honden zijn. En ik hun baasje mag zijn.

met bounty was dat 3 jaar geleden op 19 april mijn verjaardag. op die dag had ik bounty 10 maanden en een week uitgelaten ongeveer, en toen moesten de baasjes weg en toen kreeg ik de sleutel en heb ik een halve dag bij hem binnen gezeten met het idee dat mensen mij vertrouwen met honden.
met roxy de eerste keer dat ik haar zag bij mijn tante en ze als pup bij mij op schoot in slaap viel
bij buster de dag dat hij mij van ver af herkende en aan kwam rennen.

Wat een prachtige verhalen allemaal

Een aandoenlijke herinnering is toen we Lola ophaalden en ze met muilkorf en al haar koppie onder mijn jas verstopte in de auto.

Het gevoel dat ik had toen ik Lisa vast had in de auto op weg naar huis....Wow, ik heb nu gewoon een hond...helemaal van mij!

Ik kon het gewoon bijna niet geloven....al vanaf dat ik me kon herinneren zeurde ik thuis om een hond en nu had ik er eindelijk eentje.

En inmiddels heb ik er 2 en als het kon zou ik er wel meer willen!!

onze mooiste moment was dat we naar hen gingen kijken .En hij voor het eerst in het bos en op het strand kwam zo klein nog en zoooooooooooooooooo blij ging een wereld voor hem openen hij genood gewoon zo blij dat hij was...

Dat hij mijn "baas" in zijn poten beet

Het mooiste moment was toen Stef op mij af kwam rennen door de gang van het asiel.
Hij koos mij als baasje, sinds dat moment is hij echt míjn hondje.

Met z'n tweetjes,smorgensvroeg op het stand van Ameland,(waar in de verste verte niemand te zien wat) lekker een gat graven en rond rennen.

mijn eerste hond dinky
ik was 16 en mijn moeder was overleden
ik werd door mijn vader op straat gezet
ik kon via via een welsh springer spaniel kopen
en toen ik hem zag en hij mij zag en we beiden een zucht gaven
tja dat was het mooiste hij werd mijn echte vriend

Mss niet mijn mooiste, maar wel de herinnering waar ik het meest trots om ben bij onze vorige teckel:
We waren aan het kamperen en de hond sliep bij mij in de tent. 's Nachts droom ik dat er een inbreker komt en dat de hond blaft...nee, de hond blafte echt. Ik kijken, maar ze lag niet meer in de tent, ritsen waren open en ze stond onder het caravanraam waar mijn ouders sliepen te blaffen. Mijn vader eruit en even lopen met de hond. Wat bleek? ze moest nodig haar behoefte doen! ik vond het zo stoer dat mijn hondje zelf de ritsen had opengedaan en was gaan blaffen naar mijn ouders!!! Zo bleef mijn tent mooi schoon

dat we rocky uit het asiel haalde
hij sprong zo in onze auto ging zitten lag zijn kop op me dochter d,r schouder en slaakte een diepe zucht
net of het nooit anders is geweest

toen wist ik hij heeft ook voor ons gekozen

De mooiste herinnering is dat als ik de deur uit ga ik telkens weer weet dat er eentje is die me thuis opwacht en dan super veel knuffeltjes krijgt en alle aandacht en altijd weer blij is jou te zien, met deze herinnering ga ik elke dag de deur uit!!
Maar nog een mooie was zijn puppyborrel,dat was op een mooie zonnige dag en al onze vrienden en familie waren er om de komst van Porschke te vieren, net een "babyborrel" er waren zelfs doopsuikers En nog steeds is Porschke het beste wat in ons leven is overkomen!!
Liefs Joske en Porschke

mijn kleine Fuzz die helemaal in zijn element was als hij met mij alleen, een stok en water was. Eindelijk rust. Had ook een filmpje ervan maar krijg dat niet geplaatst

de mooiste herindering is dat saartje en boris met elkaar kennis maakten op neutraal terrein het was liefde op het eerste gezicht en is nooit meer over gegaan

Wat ik helemaal super vond was dat toen ik Baco ging ophalen en hem in mijn armen kreeg, hij me al helemaal af aan't likken was Zo lief en grappig. Had hem niet eens 2min in mijn handen en die ging al tekeer

Zijn eerste keer zwemmen vond ik ook echt super! EN de truckjes die ik hem leer ben ik ook altijd heel trots om De manier hoe hij 'spelend' beweegt vind ik echt te gek.

Ben helemaal verliefd

Eén van de mooiste herinneringen aan Beetle is, dat ze als pup van 7 weken 's nachts uit de werpkist klom. 's ochtends was ik haar kwijt, maar ze bleek bij haar moeder in de mand te liggen. Eigenlijk heeft ze op die manier mijn hart wel veroverd dat ze mocht blijven en nu ruim 14jaar later nog altijd mijn fantastische hondje is.