Hoe komt het dat een hond aan de riem moeilijker doet tegen andere honden als los. Is dat puur omdat hij los meer bewegingsvrijheid heeft.
Ik was vandaag wandelen met Koda het was superdruk met allerlei honden die lekker aan het rennen en zwemmen waren, dan heb ik dus geen enkel probleem. Een keer een klein grommetje met een Briard maar niet noemenswaardig. Voor de rest heeft hij gewoon heerlijk gespeeld en genoten en wij dus ook. Hij luisterde ook heel goed als hij naar een hondje aan de riem liep en ik riep hem "kom Koda" kwam hij meteen. Echt netjes dus.
Maar dat grommen aan de riem is dat nou echt omdat hij dan niet genoeg bewegingsvrijheid heeft. Als ik er mensen over hoor zijn het trouwens bijna altijd reuen die moeilijk doen en vaak rond de leeftijd van een jaar. Sommige mensen roepen meteen "castreren" maar dat zie ik dus niet zitten ik wil eerst kijken of ik het eruit kan trainen. Gaat trouwens best redelijk tot nu toe.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "wie kan me dat uitleggen" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
De hond aan de riem voelt zich gesterkt, omdat de baas naast hem staat. Sommige honden willen de baas ook beschermen en grommen daarom.
maar waarom beginnen dan veel honden er pas mee als ze een jaar zijn. Bij Koda had ik de eerste keer echt. he wat doet hij nou?
Als ik nu een hond tegen kom waarvan ik denk daar zou hij wel eens naar kunnen grommen zeg ik al vaak rustig maar het is goed.
Ik heb het idee dat die opmerking en afleiding wel helpt.
Er heeft trouwens wel een iemand gezegd volgens mij wil hij jullie beschermen. Ik heb het ook wel eens gehad toen hij los was en er mensen aankwamen die hij niet vertrouwde dat hij tussen ons in kwam staan. Toen blafte hij trouwens niet maar ging er wel tussen in staan.
Ik heb dat ooit gelezen, een stukje van Martin Gaus.
Aan de lijn voelt een hond zich beperkt, ook qua lichaamssignalen uiten etc.
Zodra de lijn los is, kan hij zn gang gaan.
Meer weet ik er helaas ook niet over.
mee eens angela
ik denk dat hij het pas doet als hij ouder is omdat hij dan volwassen is...
je kan het met kinderen vergelijken denk ik, als kind vertrouw je volledig op je ouders, als je ouder wordt kom je meer voor jezelf op. daarom is het belangrijk dat je hond op je vertrouwd...
Zomaar roepen castreren , waar halen ze het !!
Rocky is gecastreerd , heeft daar helemaal niets mee te maken hoor !
De felheid van honden is het sterkst op de grens van het territorium. Kijk maar naar honden die voor de deur het raam achter het tuinhek of de schutting staan te blaffen en te grommen. De beschermingsdrang en waakzaamheid is dan op zijn hoogst.
Ga je nu met de hond wandelen, ben je in principe een zich verplaatsend territorium. De ruimte die jij en je hond op het einde van de lijn inneemt , wordt als het aan de hond ligt verdedigt. Een hond die keurig aan de slappe lijn bij zijn baas loopt, staat niet op de grens van zijn territorium en er ontbreekt op dat moment de felheid die hij wel zou hebben als hij aan de strakke lijn dus wel op de grens loopt. Als je in staat bent de hond te leren aan de slappe lijn te volgen , ook bij tegenliggers, heeft de hond het vertrouwen dat zijn situatie op dat moment niet bedreigt wordt dus kan hij relaxt doorwandelen. Daarom is het overwicht wat de baas op de hond moet hebben zo belangrijk. De baas moet de hond er van weten te overtuigen dat alles in iedere situatie veilig is.
De hond begint meestal op latere leeftijd ermee , omdat hij dan zelf volwassen wordt en vaak de touwtjes in handen wil nemen, het zogenaamde uitproberen bij het puberen.Zaak voor de baas om zelf sterk in zijn schoenen te gaan staan en dit in goede banen te leiden. Het vertrouwen van de hond weer winnen door steeds te oefenen en te trainen, met heel veel geduld , maar wel zeer konsekwent, geen misstap meer te tolereren. Denk je een keer , ach laat ook maar, zet je meteen weer tien stappen terug in je vorderingen.
Hij kan zich nu juist ook wat onzekerder voelen(hormonen of juist niet gesterkt door de baas).
Het is niet alleen met mannetjes hoor,Mila was een paar keer gebeten toen ze voor haar 1e jaar nog overspontaan op honden af kon rennen.Daarna is ze aan de lijn onzeker naar verschillende honden,behalve de kleintjes.
Je hoeft je hond niet te laten snuffelen aan de lijn.En mocht hij al grommen op het moment dat je een andere hond passeerd ,dan loop je er te dicht langs.
Loop ook in bochten,doen honden ook.
De meeste honden gaan gewoon meer klimmen op de ladder en hun soortgenoten uitdagen rond die leeftijd. Als je dan als jonge reu een andere hond tegenkomt wil je een beetje stoer doen (net als jonge pubers op straat), wanneer de baas er bij is en je via je riem steun krijgt ga je lekker een grote mond op zetten (zie pubers in groepen, tref je ze alleen, blijft er wienig over).
Mexx is juist precies andersom, hij krijgt door de riem steun en zal daardoor meer op zijn gemak zijn en juist niet snel snauwen als een hond op hem komt afdenderen.
Dank jullie wel hier zit zeer duidelijk uitleg bij. Dat Koda aan het puberen is duidelijk want hij is op meer vlakken dingen aan het proberen maar ik ben heel duidelijk in wat wel en niet getolereerd wordt en een aantal dingen heeft hij dus ook al weer afgeleerd. Aan het grommen aan de lijn blijven we werken want ik vind dat vreselijk irritant zo'n hond die uitvalt. En ik ben het nu meestal voor heel af en toe als er ineens iemand de hoek om komt ben ik wel eens net te laat. Maar dan kan ik hem wel snel corrigeren.
Dus bedankt voor de uitleg.
Hij zal zich bedreigd voelen dat ie dan gaat grommen, zoals hier ook gezegd is ben je dan misschien te dicht bij een andere hond.
Wat bedoel je met corrigeren?
wouw annelies super helemaal mee eens
Bijou met corrigeren bedoel ik NIET het Cesar Milan tikje maar een keer he zeggen zodat hij stopt met blaffen dan wel grommen.
Hey,
Het kan verschillende redenen hebben.
De hond kan jouw willen verdedigen.
De hond kan zich gesterkt voelen door jouw aanwezigheid, hij zit letterlijk aan je vast, jij regelt het wel als hij het toch niet aan kan
Het kan 'geritualiseerde' agressie zijn geworden. Aan de riem weet de hond heel goed dat hij niet bij de andere hond kan komen, dan kan je dus heel stoer doen, want je hoeft het toch niet waar te maken. Zou je ineens de lijn los laten, dan schrikt zo'n hond zich een hoedje
Het kan aangeleerde agressie zijn, doordat je telkens bijvoorbeeld de lijn strak trekt of inhaalt. Waarmee je zegt: pas op, wat er nu aankomt is gevaarlijk.
Het kan aangeleerde agressie zijn door gebruik van straf, bijvoorbeeld een slipketting. Iedere keer als de hond naar een andere hond toewil krijgt hij pijn in zijn nek. Hij gaat die pijn in zijn nek koppelen aan het zien van andere honden en begint alvast met die hond te verjagen door te grommen of blaffen. Die hond doet dat niet los, omdat hij heeft ondervonden dat de hond hem dan geen pijn doet.
En tenslotte kan een aangelijnde hond soms slecht zijn taal uitten. Hij kan bijvoorbeeld niet stil blijven staan, zijn zij toekeren, wegkijken. Wat ervoor zorgt dat er agressie ontstaat.
Groeten, Margje
Annelies hoe zit dat dan bij dominante honden. Vallen die minder snel uit aan de lijn omdat die zekerder van zichzelf zijn of maakt dat niet uit?
pfieuw hele lijst Margje. Ik heb bij Koda toch niet een agressie idee. Ik probeer zoveel mogelijk de lijn inderdaad los/ontspannen te hebben zeker als we een andere hond passeren dat is me inderdaad al verteld dat je daar op moet letten omdat je dan nog meer spanning opbouwt.
Ik heb wel het gevoel dat het ook een stukje lichaamstaal is ik heb vandaag extra opgelet(toen hij los was) en hij andere honden benaderde eigenlijk alle honden heel rustig van opzij en aan de riem krijg je toch een meer rechtstreekse benadering.
Als hij te dicht in de prive zone van een hond komt en hij krijgt een grom trekt hij zich ook meteen terug. Als hij los is zal hij niet snel eerst grommen.
Een echt dominante hond geeft met zijn hele lichaam aan dat ze tegen hem of haar niet hoeven te beginnen, en heeft door vroeger succes hiermee de overtuiging dat alleen zijn houding al genoeg is. De andere hond "leest" deze lichaamshouding en weet dan meestal genoeg. Zo'n hond heeft het absoluut niet nodig om te grommen en te dreigen, en zal gewoon relax reageren of de zaak totaal negeren omdat hij of zij het niet de moeite waard vindt.
Zelf heb ik zo'n hond Déru, waar de meeste honden al genoeg hebben als ze haar houding zien. Déru zelf negeert het blaffen en grommen en wandelt gewoon verder alsof ze alles niet ziet of hoort. Veel van geleerd.
Dank je dat dacht ik inderdaad al.
Volgens mij is Koda een hoe noem je dat gemiddelde hond niet dominant en niet onderdanig.
Het zijn lang niet altijd reuen van 1 jaar. Sara doet het ook en dat is een teefje van bijna 10! Ik denk dat het komt omdat de baas achter 'm staat, dan voelt ie zich sterker.
Dominantie bestaat alleen maar binnen een roedel, anders is er geen sprake van een rangrelatie en dus ook niet van dominantie. Voor een roedel moet er sprake zijn van honden die zeer regelmatig en voor een langere periode contact met elkaar hebben. Als dit niet het geval is er GEEN sprake van dominantie. Dominantie is ook altijd tussen 2 individuen. Een hond is nooit altijd dominant.
Je kunt wel een zekere hond hebben. Dat is de hond die met een hele hoge houding andere honden benadert. Daarbij zie je niet of nauwelijks stresssignalen.
Dus als je het over uitvallen aan de riem hebt, dan heb je het vrijwel nooit over een dominante hond.
Castreren kan het probleem van uitvallen ook verergeren. Als je een hond hebt die uit onzekerheid uitvalt dan kan door de castratie, omdat veel honden nog onzekerder worden, de hond nog erger gaan uitvallen. Castratie haalt namelijk niet zijn tanden er uit. Alleen problemen die veroorzaakt worden door hormonen zouden kunnen verminderen.
Wat misschien ook kan meespelen is dat het uitvallen meestal gebeurd naar honden die elkaar tegemoetkomen. Beide aan de lijn, eigenaren lopen op een pad, dus min of meer recht op elkaar af. Dit schijnt voor veel honden toch wat te onnatuurlijk, provocerend en bedreigend te zijn, onbeleefd misschien ook wel.
Volwassen honden die elkaar ontmoeten zonder lijn lopen vaak in een boogje om elkaar heen, soms lopen ze gewoon door zonder elkaar een blik waardig te keuren, soms vinden ze het intressant om aan elkaars achterste te snuffelen en vandaaruit wordt bepaald hoe het verder gaat. Lola loopt in de meeste gevallen gewoon door, met sommige honden rent ze even lekker.
Hieronder een foto waarbij Lola een hond ontmoet, beide zijn zonder lijn, Lola liep eerst in een boog om de hond en toen ze elkaar bijna voorbij waren snuffelden ze even aan elkaar, daarna draaide Lola zich weg (kalmeringssignaal) en beiden vervolgden hun weg.
Ik denk dus dat de oplossing is voor uitvallen aan de riem dat er niet recht op elkaar afgelopen wordt maar er een boog gemaakt moet worden. (Hoe groot hangt van de hond en zijn felheid af)
Daarom heb ik vandaag ook goed opgelet toen hij los was en benaderd alle honden netjes van opzij en inderdaad dat kan aan de riem moeilijker.
Met een hond was heel mooi het was bijna een soort mooie dans netjes van opzij die hond ook even snuffelen beetje om elkaar heen draaien en dat alles heel rustig en respectvol heel mooi gezicht.
Leuk is dat he, hoe meer je je in hondentaal verdiept en gewoon kijkt hoe honden dat zelf oplossen, hoe meer jezelf leert.
Ik ben alleen bang dat er ook een hele categorie honden is, die niet gesocialiseerd zijn door hun moeder, broertjes en zusjes doordat ze veel te vroeg uit het nest gehaald zijn en de hondentaal niet spreken.
Dat er ook honden zijn die dusdanig verknoeid zijn door hun eigenaren dat ze geen hondentaal meer durven laten zien uit angst voor represailles.
Het resultaat van fouten van ons mensen helaas...
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "wie kan me dat uitleggen" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?