Ons territorium.

Wij hebben feitelijk ons eigen territorium. Al 15 jaar. Eerst was het territorium van mij en Frodo. Zorgvuldig afgebakend. Hij deed zijn plas en ik sleet de paden in. Helemaal passend op mijn schoenmaat.
Frodo en ik hadden afgesproken, dat als hij er niet meer is, zijn maatje Sam (lang gezocht) daar ook mocht wandelen. De vriend van Sam, Pablo heeft inmiddels geleerd dat hij ook zijn poot ( 10 cm) kan optillen en eigenaar is van het territorium. Mensen begrijpen dat niet. Plots heeft er iemand een fietscrossroute aangelegd. Die fietsen hoeven geen bel! Ze hebben altijd voorrang. Of er komen "enge" mensen wandelen, met best wel goede honden maar vekeerde baasjes. Of er is blauwalg in het gebied waar alle zondagswandelaars komen, dus ons territorium is overbevolkt en overbehond.
Misschien is het tijd dat ik daar zelf eens even in de bosjes ga plassen. Iedere twee meter een paar druppeltjes. Jammer, dat nu altijd zo druk is.

aw wat jammer dat het zo druk is zeg!!
ik hoop dat het territorium snel weer helemaal van jullie wordt

Wat jammer dat het er nu zo druk wordt.Dat jij eens even het bos in gaat lijkt mij een goed idee.hahaha

Beetje frustrerend, wel willen maar niet kunnen of mogen.

belachelijk!!!! ze weten toch zeker wel dat het jullie territorium is!
ik zou een bordje ophangen wegwezen

Ja Corrie, allemaal een kwestie van het bepalen wie de hierarchie heeft!
Je niet laten kisten en je eigen ding doen.

Geen bordje, een plasje. Dat heet ironie, maar is wel een beetje ingewikkeld.

Haha, ik zie het al voor me dat je in de bosjes gaat plassen om je terrotorium te markeren maar ja, je probeert iets toch? Kijk wel uit, straks word je opgepakt voor wildplassen, dat mogen honden nog wel maar jij niet

Hihi het word steeds moeilijker om wat te kunnen doen wel uit kijken????

Het is toch wel het geval bij veel van "ons" dat we zo ons buurtje kennen, "onze" honden kennen uit datzelfde buurtje.
Dan is er ineens, vooral in het weekend een hele roedel mensen en dieren die daar ook gaan wandelen.
Ik persoonlijk wandel voor mijn rust, samen met mijn jeweetwel jongens. Daar geniet ik van. Maar als ik dan plots mensen tegenkom die hun hond totaal niet onder controle hebben en een hond, die mijn kleine teckeltje in een hap doormidden kan bijten, is mijn ontspanning ver te zoeken.
In Amerika hebben ze Dogparks. Hoe zou dat gaan?