chemiche castratie en prikpil kijk hier voor uit!!!

Ik lees de laaste tijd veel over chemiche castratie en de prik pil.
Kijk hier voor uit het heeft voor deel maar denk eens aan al die hormonen die je hond binnenkrijgt.
hormonen zijn vreselijk slecht.
Ook hierdoor kan je hond kanker van krijgen Ik zelf zou het nooit doen hormonen is de grooste troep die er bestaat voor de hondjes.
Er zijn ook genoeg homiopatiche middellen die het hormoon kunnen vervangen en het zelfde effect hebben.

Mee eens hoor!, ik heb er niet zoveeel verstand van maar ik weet wel dat de nadelen wel eens te weinig verteld worden.

Wat is chemische castratie?
Onze DA adviseerde ons laatst dat als Fleur straks voor het eerst loops wordt om Luca dan een injectie te geven waardoor hij tijdelijk gecastreerd is.
Na een half jaar is de injectie uitgewerkt en "doet alles het weer".
Is dat die chemische castratie waar je het over hebt?

jep,

Zijn er echt homeopatische middeltjes waarmee je kunt castreren??? En waarom zijn hormonen per definitie "vreselijk slecht"? Je lichaam maakt toch zelf ook hormonen aan? De pil en het spiraaltje geven toch ook hormonen af?

hormonen daar kun je kanker van krijgen

Ik heb nooit en nooit hormonen gebruikt voor mijn honden.
En zal ze nooit gebruiken ook.

De prikpil voor teefjes is inderdaad niet goed, maar dat de chemische castratie, of tegenwoordig veel gebruikt, de chip, ook kanker zou kunnen veroorzaken heb ik eerlijk gezegd nog nooit gehoord.

chip ik ook niet.
Maar chemichekcastratie worden vrouwelijke hormonen gebruikt.

Heb je zelf ook nooit de pil gebruikt? Of een spiraaltje? Ik ben ook niet per se voor hormonen, sterilisatie of castratie, maar het kan soms wel een optie zijn!

Kanker kun je van van alles en nog wat krijgen en hoort nu eenmaal bij deze tijd. Ongesteriliseerde teefjes krijgen weer vaker baarmoederkanker, dus je verhaal klopt ook niet 100%.

Je mag op dit forum geen reclame maken, wat mij betreft zou je ook niet van dit soort anti-topics mogen plaatsen.

Onze hond heeft sinds vorige maand een casteratie chip ,maar je hebt tegenwoordig ook betere met minder hormone.Maar ik wist niet dat het zo erg was nou moet ik zeggen hij begint nu ook pas een beetje te werken.
Maar we gaan over 3 maanden een echte castertie doen denk dat,dat ook beter werkt ....Maar over die casteratie chip hoor je zoveel verschillende dingen onze dieren arts zei dat het verder geen kwaad kon...

Gr Roosje

Roosje, het is ook helemaal niet zo erg lijkt me. Caro houdt duidelijk niet van hormonen, dat is alles.

Nee maar je hebt inderdaad verschillende verhalen er over,maar denk dat een gewone casteratie sneller en beter had gewerkt..Maar geen idee verder erover..we wachten het af over 3 maanden.
Het ligt ook aan de hond denk ik wij hebben het gedaan omdat hij dominant werdt en heel erg op loopse honden reageerde.En net in zijn puber tijd dus hadden heel wat gevechten hahahahaha...Maar hij is stuk minder dominant nu alleen af en toe kleine hondjes wil hij nog wel is naar uitvallen....

Natuurlijk is het zo dat chemische castraties en/of de prikpil op langere termijn ongewenste neven-effecten geven.

Maar een chemische castratie is soms wel verstandig.
Sommige reutjes reageren namelijk heel heftig op een definitieve castratie. Het komt regelmatig voor dat een reu om de verkeerde redenen gecastreerd wordt en na de castratie agressiever is dan daarvoor.
Als je niet zeker weet wat het effect is, kun je eerst een chische castratie proberen.

Wij hebben wel eens een hond chemisch gecastreerd omdat hij dominant was en soms onberekenbaar gedrag vertoonde. Tijdens de chemische castratie bleek dat deze reu alleen maar agressiever en onberekenbaarder werd.
Hoe was dit afgelopen met een operatieve castratie?
Waarschijnlijk had hij nu niet meer geleefd...

Een verhaal heeft altijd twee kanten.

Precies, dat is wat ik bedoel Judith. Er zullen best verhalen zijn dat hormonen de kans op kanker kunnen verhogen en waarschijnlijk zit daar nog wel wat van waarheid in ook. Maar zoals Sanne zegt: niets doen verhoogt bij teefjes ook de kans op kanker en "gewoon" steriliseren onder narcose brengt ook risico's met zich mee. Dus alleen maar de nadelen van één van de oplossingen noemen vind ik nogal gevaarlijk en jaagt mensen onnodig angst aan.

Idd. Judith.
Ik heb mijn hond destijds ook chemisch gecastreerd om te kijken of bepaalde problemen die wij hadden daarvan verbeterden.
We waren al maanden bezig en ik zat er flink doorheen.
De problemen (binnen markeren) verbeterden, maar hij werd ook angstiger.
Uiteindelijk hebben we hem niet laten helpen omdat castratie dus ook niet wenselijke effecten had. Ik heb door de castratie wel even 6 maanden rust gehad want mijn geduld en energie was echt op! Het probleemgedrag is nu gelukkig voor 99% opgelost.
Ik denk dat het in sommige gevallen wel fijn is.
Of het echt kanker veroorzaakt weet ik ook niet hoor. In Canada worden sommige misdadigers vrijwillig chemisch gecastreerd.

Toen ik Charlie wilde laten castreren en aan mijn dierenarts vroeg of het niet beter was om eerst een chemische castratie uit te proberen werd me dit ook afgeraden vanwege de mogelijk negatieve gevolgen. Mijn dierenarts was er absoluut niet voor.

Naar mijn idee, wordt er te makkelijk gesproken over castratie, wel of niet chemisch.
Als je sommige DA hoort, is dit DE oplossing voor vele gedragsproblemen bij reuen.
En dat gaat er bij mij absoluut niet in..

Chemische castratie bij de reu heeft niet echt gevolgen qua gezondheid (op evt minder voorhuidonstekingen na).
De standaard prikpil die wordt gegeven is op langere termijn idd gevaarlijk en kan naast kanker ook cystevorming geven.

Echte castratie heeft deze nadelen natuurlijk niet en helpt juist vaak tegen ontstekingen en tumoren op latere leeftijd.

Ja da's helaas wel waar Fries (& Wit). Gedragsproblemen kan je het beste laten beoordelen door gedragsdeskundigen. DA's hebben (ook helaas) meer verstand van hondengedrag dan 80% van de hondenbezitters, maar dat ligt meer aan de gemiddelde hondenbezitter dan aan de DA. In ieder geval weten ze er veel minder van dan gedragsdeskundigen en daardoor worden heel veel honden onnodig gecastreerd en vaak zelfs met tegengesteld effect. Maar goed, het levert ze wel een behoorlijk belegde boterham op...

Ik zou dus niet mijn DA laten vertellen hoe ik met een gedragsprobleem om moet gaan. Net zo min als ik een GT een castratie zou laten uitvoeren

Er zijn voor de reu dus 2 soorten "chemische"castratie. Tardac, dit is een vrouwelijk hormoon wat de mannelijke moet opheffen. Is inderdaad niet de beste methode maar toentertijd was er geen andere vorm dan meteen voor een definitieve castratie te gaan.

De chip Hierin zit een stofje wat een seintje stuurt naar de hersenen dat er al voldoende testosteron is aan gemaakt.
Mij lijkt dit de meest veilige vorm. Eerlijk gezegd heb ik wat moeite met het feit dat er meteen wordt gesproken over kanker e.d.. Klinkt mij erg ongefundeerd.

onze da geeft geen chemische castraties meer en zeker niet meer dan 1 ivm oa problemen met de botten.
tenzij het echt niet anders kan.

met de chip heeft hij veel minder problemen omdat dat een ander hormoon is

Mijn Luca is onlangs gestorven aan levernecrose.
Op zijn tiende verjaardag.
Iemand hier op hp vertelde me dat het wel eens kon
komen van alle spuiten, jaarspuiten, pipetjes,
ontwormingen die hij in de loop van de jaren heeft gekregen. Het is een onomkeerbare ziekte aan de lever en uiteindelijk ook aan zijn nieren.
Niets meer aan te doen.
Zelfs schapenvet kan levernecrose veroorzaken.
Ik ben daar echt goed over gaan nadenken.
En je kunt de hond laten "titeren" of hij wel
een bepaalde spuit nodig heeft, ipv klakkeloos elk jaar te spuiten.
Met chemische castratie hetzelfde.
Mijn Romeo is op aanraden van de gedragsdeskundige
eenmalig chemisch gecastreerd,omdat mijn boys vochten
maar ik doe het nooit meer en ik laat hem ook nooit
gewoon castreren. Nu is Luca dood, en zou het niet
meer nodig zijn, maar ik zou het toch niet doen.
En ik ben het absoluut met bovengemeld hondenbaasjes
eens met homeopathtie en goede voeding bereik je
al veel. Een spuit voor een allergie kan vaak
al te veel zijn en met de juiste voeding is die allergie goed te verhelpen.

Of je een hond met homeopathie rustiger kunt maken,
absoluut, maar ik denk niet dat je een hond via
homeopathie de hormomen kunt laten verminderen.
Wel weet ik dat toen mijn jongens vochten, dat
met goede trainingen en mijn benadering, tot het
verleden behoorden. Zonder castratie.
Allebei mijn ventjes waren/zijn ongecastreerd en vrij
dominant.
Hoe vaak er niet gecastreerd wordt ?
Een hond ruikt te veel aan andere honden : castratie.
Een hond rijdt op andere reutjes ; castratie.
Een hond vecht met een andere hond : castratie
Een hond likt en klappertandt boven elke struik
en boven elk plantje : castratie
Een hond trekt aan de lijn of valt uit tegen andere honden : castratie.
Veel kan gedaan worden door training en al dat
gecastreer hoeft voor mij echt niet.
Sterker nog alleen uit medische noodzaak, zou ik het laten doen.

bnajer is geholpen dus ik wou dat alleemmall niet eeens ahahah

Jij hebt misschien een goede reden om Banjer te laten
helpen, maar ik weet zeker dat er genoeg baasjes
zijn, die honden laten castreren, wat niet nodig is.

Daar ben ik het op zich mee eens Ikzelf heb een chip laten zetten omdat Murph voorhuidontsteking had en ik bang was dat het chronisch zou kunnen gaan worden. Mijn 1e cav. heb ik toentertijd met homeopathie willen helpen, tabletjes, maar dat deed helemaal niets. Omdat hij erg in huis en tegen broekspijpen markeerde is hij toen, toen wist ik niet beter en het was mijn 1e hond, toch gecastreerd. Daar heb ik achteraf géén maar soms toch wel een beetje spijt van gehad. Géén: omdat het markeren en alles over was maar wel spijt omdat andere honden op hem gingen rijden, hij de hele dag honger had en zijn vacht leek op een teddybeer, en dat voor een cavalier.

Overigens heb ik zelf niets meer met homeopathie, ieder voor zich. Mijn d.a.praktijk deed 10 jaar geleden nog aan homeopathie en nu dus niet meer. Ikzelf heb er wel moeite mee, dat er regelmatig "negatief" over entingen e.d. wordt gesproken/geschreven, dat het invloed zou hebben op het krijgen van ongeneeslijke ziektes. Net als bij mensen geldt: waarom krijgt de ene mens wel kanker terwijl deze zijn hele leven gezond geleefd heeft, en waarom krijgt iemand die alles deed wat onze lieve heer verboden had, de ziektes niet Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die toch huiverig worden wanneer ze bepaalde redeneringen lezen en daardoor misschien besluiten om maar niet meer te enten met alle gevolgen van dien.

Ik heb mijn ventje gewoon laten enten, maar ik ben
sceptischer geworden en houdt nu precies in de gaten,
wat hij wel en niet krijgt.
Ik zou het niet aandurven hem niet te laten enten.
Terwijl ik het eerst liet doen, zonder dat ik me
zorgen maakte.
Nu wil ik precies weten, wat hij krijgt.

Goed verwoord Murphy!