Hond gromt naar 11 maanden oude baby

@ Jeroen
dat klopt.
ik zeg ook niet dat een muilkorf wreed is hoor!
maar uit ervaring weet ik dat je honden echt moet leren om een muilkorf te dragen, omdat ze het van nature vervelend vinden.
Alle honden die ik ken en die er 1 om moesten vonden het vervelend en wilden m niet aan, dat moet je ook trainen.
het is niet zo van : muilkorf kopen en hup omdoen.
Ze zullen alles proberen om hem af te krijgen, zeker in het begin.
En wat dan? Z'n hele leven een muilkorf?
Is ook niet echt ideaal..
Daarom zei ik ook : beter plaatsen bij iemand zonder kleine kindjes.
Omdat het leven van een kindje boven alles gaat.

Jullie hebben pas sinds een maand een volwassen hond in huis met een sterk karakter. Weet je waarom de hond herplaatst is? zou het te maken kunnen hebben met het feit dat hij niet van kleine kinderen houd? Brommen is een uiting van onbehagen en als de oorzaak van dat onbehagen niet weggenomen wordt, dan zal hij bijten. Geen risico's nemen en kind en hond niet samen over de vloer laten scharrelen. Je kunt je kind niet eeuwig in de box houden, dus zal je ze apart moeten houden wat ook niet bevorderlijk is voor een gewenning.Wanneer de hond aangeeft dat hij echt geen contact met de kleine wil, zoek dan een ander adres voor hem zonder kleine kinderen. Voorkomen is beter dan genezen!

Ja da's zeker waar, weinig honden vinden een muilkorf direct prettig en veiligheid gaat voor alles, helemaal mee eens. Maar het leren dragen van een muilkorf gaat meestal vrij snel en hij hoeft hem echt niet zijn hele leven op, maar totdat het veilig is.

Ik denk dat het nog geen verloren zaak is, de hond heeft zo te horen geen bijtgeschiedenis en ja, hij geeft zeker stress-signalen maar daarom is het nog geen gevaarlijke hond. Hij kan best leren het kind als iets leuks te zien in plaats van als iets bedeigends (b.v. door juist/alleen leuke dingen met hem te doen als het kind erbij is - maar dat is het terrein van de GT die je hopelijk inschakelt). Echt gevaarlijke honden geven geen signalen en een Bull-terrier/Amstaff kruising in het asiel zetten omdat hij gromt naar kinderen... je vraagt je af of die herplaatst gaat worden en zo ja, dan vraag ik me af bij wie.

Overigens zou ik zeker de muilkorf aandoen en omlaten ook als het kind *niet* in de buurt is, anders wordt het kind nog meer een negatieve associatie.

Je hebt Xena nu een maand. Je andere hond vertoont niet dat gedrag. Je weet ook de voorgeschiedenis van Xena niet. Het gedrag van Xena wat je beschrijft kan letterlijk dodelijk zijn voor je kind. Ook al pas je er voor op dat je je kind nooit alleen laat met de hond, zal het toch wel eens keer in een onbewaakt ogenblik gebeuren. Het leed is dan niet te overzien. Deze hond is geen kleine kinderen gewend. Hier past maar een oplossing: Zoek voor Xena een tehuis waar geen kleine kinderen zijn. Een kind moet een veilige omgeving hebben en zelf moet je niet in angst leven dat je hond je kind iets aan doet.

Ik snap niet eens dat hier een discussie over is, het gaat om een baby, de hond moet de baby niet, dat laat die nu al blijken, hij is er nu een maand, en is dus nog in zijn gewennigs periode, wat als die zich thuis voelt, ik zou zo´n hond niet eens in huis willen met of zonder muilkorf, stel dat ze over 4 week schrijft we hebben een gedragsdeskundige erbij gehad het gaat nu erg goed, en 2 week later bijt die hond de baby, dan zegt het halve forum, ja je had hem moeten herplaatsen, hij moest toen al niets van de baby hebben.
En voor de mensen die geen kinderen hebben, kinderen zijn watervlug, je hoeft maar effe de telefoon aan te nemen en je kindje staat al in de keuken, en dan, zelfs een hond met muilkorf kan een kind nog behoorlijk pijn doen, en is dat een fijn idee.

het is een hond....de hond begrijpt al niets van onze taal laat staan van een jong kind, elf maanden is hij? begint mischien al wat te lopen maakt rare geluiden en begrijpt ook helemaal niets van de hond. dus de hond begrijpt het kind niet en het kind begrijpt de hond niet. nu hebben jullie de hond pas 1 maand en hij is vijf jaar, misschien heeft de hond nog nooit zo'n klein kind gezien? honden reageren vaak heel vreemd op onbekende dingen en/of wezens, het stress gehalte kan dan vrij hoog wezen en als de oorzaak van de stress te dicht bij komt zal de hond zich verdedigen als ie geen kant op kan, daar komt nog bij een hond past zich vaak heel snel aan situatie's aan en zal ook gauw de controle over nemen over onbekende dingen, ik zou de hond niet in de buurt van jullie zoon laten, en te meer omdat jullie de hond nog maar 1 maand hebben(jullie kennen de hond nog niet) als jullie de hond beter hebben leren kennen en jullie zoon is wat ouder zal het straks wel over gaan....ik zelf ben vroeger met een duitse herder opgegroeit die in het begin (toen ik geboren werd) niets van mij moest hebben maar later mijn grootste vriend was. let op jullie hond en op jullie kind laat ze niet te dicht bij elkaar...laat de hond het kind leren kennen als jullie het kind in de arm hebben of zo of doe de hond een muilkrof om als je het niet vertrouwd, wees voorzichtig.....

als de hond trilt uit stresse en angst en je doet hem een muilkorf aan denk ik dat je de zaak veel erger maakt ..dan gaat hij dat kindje (die hij al eng vind) asoceren met die muilkorf .dat lijkt me niet verstandig om een onzekere hond een muilkorf aan te doen ..verder vind ik het ook erg moeilijk

een muilkorf is er voor als honden bijten, die dingen zijn niet voor niks gemaakt, ik bedoelde natuurlijk niet dat die hond constant een muilkorf aanmoet zonder dat je er ermee aan de slag gaat.
als een hondentrainer/school denkt dat hier iets mee te doen is zou ik dat wel aannemen
maar tot die tijd een muilkorf als het kind niet slaapt.
mochten zij zeggen dat het niet werkt en te gevaarlijk is, hoeft hij ook geen muilkorf te dragen maar gaat hij naar een ander baasje.
ik ben van mening better safe than sorry.
ongeacht welke keuze je maakt. en als iemand de keus maakt een hond te houden, dan maar een korfje

Tja, ook normale honden bijten kinderen. Ook in het gezicht. Mijn vriendin is toen ze klein was door hun Dalmatiër in het gezicht gebeten. Ze heeft nu nog een klein litteken, maar alleen als je het weet en waar je moet zoeken.

Zelfs een beet in het gezicht van een forse hond hoeft niet per sé een grote ramp te zijn.

Als de hond uit het asiel komt zou ik daar contact mee opnemen. Dan weten ze in ieder geval wat er speelt. Ook zou ik voor mezelf een deadline stellen. Als het binnen 3, 4, 5 maanden nog niet verbetert, dan zou ik herplaatsen overwegen. Je kunt best een paar maanden extra alert zijn, maar veel langer word lastig.

En inderdaad zou ik een gedragstherapeut laten komen. Niet iedere hondenschool geeft voldoende persoonlijke begeleiding om een probleem als dit op te lossen.

Al werkt het niet en moet de hond herplaatst worden, dan heb je in ieder geval meer informatie waardoor de hond een betere en eerlijke(re) kans zal krijgen.

Zoals u verteld, vind ik het een beetje een linke situatie. Lastig om te zeggen, wat te doen.

Ik denk dat het een vorm van jaloezie is. Hebt u de hond overal bij betrokken toen de baby jonger was, dus vanaf zijn komst? Zo niet, dan ga je vanaf nu direct de hond overal bij betrekken. Moet het kind een luier, laat hem rustig mee gaan en kijken. Geef hem een aaitje, een koekje, blijf positief. en zorg dat hij het kindje als positief gaat ervaren.

Ik zou, als je de baby op schoot neemt, de hond naast je op de bank leggen. Geef beide een aaitje. Laat je hond langzaam snuffelen aan de baby en beloon hem als dat goed gaat. Bij grom gedrag, aanspreken op: "foei" of "nee". Reageerd hij daar positief op, dan weer uitbundig belonen.

Probeer dit eens een paar weken uit.
Daarna hoor ik graag via dit topic terug hoe het gegaan is. Het is de moeite waard dit te proberen.

Ik vind eigenlijk dat we nu via internet nog niet echt een mening kunnen hebben over hoe de situatie thuis nu eigenlijk is.

Ik lees behalve dat de hond af en toe gromt en verder lief is niet zo veel. Wel valt dit zinnetje mij op

Spijtig want over onze amerikaanse bulldog kan de kleine heen kruipen
Dit zou ook al niet moeten gebeuren naar mijn mening, maar dit gaat tot nu toe goed blijkbaar. Het zou normaal zijn als ook deze hond hierom gaat grommen een hond laat niet automatisch alles toe. Zou het kunnen zijn dat jullie je zoontje te dicht bij de hond laten komen, en hij dit gewoon niet prettig vind en er verder helemaal niets aan de hand is als je zoontje gewoon uit de buurt blijft?

Ik zou er in elk geval voor zorgen om hond en kind uit elkaar te houden totdat de gt is komen kijken en ter plekke de situatie kan beoordelen.

tja ik denk dat ze hem echt een beetje eng vind maar ik zou ook heel erg voorzichtig zijn want ik zelf ben toen gebeten en heb 11 hegtingen in me gezicht en dat was een pekinees. ik zou niet willen denken wat er zou gebeuren als ze uit angst uit valt. terwijl het puur uit angst is maar toch je zoon zoon zou heel heftig verwond kunnen worden angs is het gevaarlijks ook al kan de hond er niks aan doen mischien toch wel langzaam wennen en je kind altijd hoger dan de hond bij voor beeld op jou schoot of zo

Lastige situatie...
Wij hebben een 15 maanden oude peuter die hier dus lekker rondwandelt. Onze jongste hond is hier wat onzeker mee. Die trilt soms ook als ze in de buurt komt (en druk is). We leren onze Tessa dan ook dat ze dan niet in de buurt mag komen. MAAR...wij hebben de hond al vanaf pup af aan en weten wat wel en wat niet kan. Het is heeeeeel moeilijk om te weten hoe je hond denkt, omdat je hem pas een maand hebt... Ik zou in dit geval het zekere voor het onzekere nemen en de hond proberen te herplaatsen (zonder kleine kinderen dan). Het grommen erbij is toch ook onvrede. Het trillen is zeer waarschijnlijk angst/spanning. Maar je weet dus niet wat hij doet mocht je kindje toevallig te ver gaan (stel hij valt op de hond, wat dan??).
Zelf ben ik vroeger (toen ik 11 was) gebeten door een hond. Ik had bijna mijn pols door :S!!! Ik weet dus ook heel goed wat het is om daarmee te leven. Ook daar heb ik natuurlijk van geleerd... maar ik wens het niemand toe!

ik las het 1e stukje en toen dacht ik: daar zocht ik een andere baas voor.

mn kindje zou boven alles gaan, en uiteindelijk de hond ook want die is duidelijk zeer ongelukkig met de situatie.

brrr, ik moet er niet aan denken en zou geen halve seconde rust hebben.

sorry, is misschien geen hondenpage antwoord, maar wel mijn persoonlijke gevoel.

honden en kids zijn gewoon niet altijd een goede combi en dan zou ik geen risico's nemen.

gorby2009
ja ik ben het wel met gorby eens je zult je zelf het nooit vergeven als je hond ooit uit valt uit angst en een kind is zo onvoor spelbaar.

Ik zit zelf ook in de kleine kindjes en als ik nu pas een hond had die naar mijn kleine meisje zou grommen en rare signalen laat zien, dan weet ik niet wat ik zou doen, maar denk zelf dat ik er dan voor zou kiezen om toch een nieuw baasje voor de hond te zoeken. Als je het met behulp van een goede GT er uit wil trainen, ben je daar heel wat tijd mee bezig. Heb je die tijd wel met een kleintje? Als je fulltime thuis bent, misschien wel, maar als je ook nog werkt...ben ik bang dat het te veel energie kost om deze hond weer op de rails te krijgen. Vooral als je er nu ook aan denkt om voor een 2e kindje te gaan. Ik zou kiezen voor de veiligheid van mijn kids...Loopt je kindje al? Of kruipt je kindje nog. Zodra kindjes gaan lopen, worden ze nog beweeglijker en komen ze in lengte meestal boven de hond uit en leer een klein kindje maar eens dat ze beter niet bij de hond in de buurt kunnen komen. Dat lukt je niet! Iedere dreumes/peuter zoekt grenzen op....Als ik kijk wat mijn honden af en toe te verduren hebben! En mijn meisje weet goed dat ze het niet mag, maar toch probeert ze het soms maar weer eens. Ik zou er niet aan moeten denken als ik dan een hond had die ik nog niet voor 50% vertrouw....Geen 1 hond is volledig te vertrouwen bij kleine kids! Je moet er toch bij blijven, maar soms gebeurt wel eens iets in een onbewaakt moment. Je wil het niet meemaken dat je hond jouw kindje een keer bijt. Dus ik zou er heel goed over na gaan denken. Als je denkt dat je de tijd hebt om het eruit te trainen, zou ik daar voor gaan! Anders.....toch beter om voor je kanjer een nieuwe gouden mand te gaan zoeken.

Mensen,pas alsjeblief op met advies geven!
Ik lees:
Ik zou, als je de baby op schoot neemt, de hond naast je op de bank leggen. Geef beide een aaitje. Laat je hond langzaam snuffelen aan de baby en beloon hem als dat goed gaat. Bij grom gedrag, aanspreken op: "foei" of "nee". Reageerd hij daar positief op, dan weer uitbundig belonen.

Nu gaat het om een angstige hond die je waarschijnlijk niet eens op de bank krijgt naast de baby (als je hem niet dwingt tenminste).. maar besef je hoe gevaarlijk deze tip is.. de hond net zo hoog als de baby plaatsen..
Vervolgens 'straffen' voor grommen en belonen voor niet grommen: grommen is een waarschuwing (ik vind dit niet leuk) en je leert hem om deze waarschuwing niet te laten zien.
Dan belonen.. ik denk dat je met voer bedoelt. Dan heb je een hond, die je baby al niet ziet zitten, op de bank, met zijn voer, waarbij je hem leert niet meer aan te geven wat hij niet leuk vind.

Daarbij zit een elf maanden oud kind niet stil op je schoot.. het beweegt zelfs behoorlijk veel Maaien met armpjes, wil waarschijnlijk het voer pakken.. hond aaien.. (gaat niet zachtjes, want de fijne moteriek is nog niet ontwikkeld)
En de hond zit zo vol stress dat hij trilt van spanning.

Ik denk dat dit gezin een afweging moet maken.
Willen we deze hond houden?
Is dat eerlijk tegenover de hond en ons gezin?(hond voelt zich niet fijn, kind is niet veilig)
Kunnen wij genoeg tijd investeren in het (her)opvoeden van de hond, waarbij de hond zich veilig en prettig voelt en ons kind geen gevaar loopt?
Kunnen wij daar elke dag, elke minuut zolang de twee samen zijn op trainen?
Kunnen we een goede gedragstherapeut vinden en betalen? (zitten toch wat kosten aan..)
Hebben wij dit er allemaal voor over?
Is de hond niet beter af bij een gezin zonder kinderen?
Is ons kind niet beter af zonder deze hond?

En dan met de andere hond. Besef dat de meeste bijtincidenten zijn tussen hond en kind in hetzelfde gezin! Dus eigen hond en eigen kind. En dat vaak na jaren.. omdat hond en kind een volledig andere taal hebben. Ze begrijpen elkaar niet. En je mag niet van je hond verwachten dat hij jaar in jaar uit alles tollereert.
Goede site:
Minder hondenbeten, daar zetten we samen onze tanden in!
http://www.licg.nl/wcs/lcg/nl/4681/minder-hondenbeten.html

Er is ook een folder: Kind & Hond, een leuk stel, maar hou ze in de gaten.
Allemaal hele goede tips en trucs en vooral uitleg van de taal van de hond. Hun 'uitvinding' is ook de blauwe hond, die kinderen door minder van een computerspel en boekje om leert gaan met honden en hun taal.

Groeten, Margje

Ik ben het helemaal met Jeroen eens, maar goed ieder zijn mening.
ik ken genoeg honden die een muilkorf dragen en die er echt voor gaan staan als ze om moeten omdat wij binnenkomen met ons zoontje.
totaal niet wreed,
je moet dan niet van die dingen hebben die de bek helemaal afsluiten, maar zijn tanden moet hij niet in een kind kunnen zetten.
ik snap niet van sommige mensen dat ze dat wreed vinden, en net wat jeroen zegt, het is geen martelwerktuig. maargoed iedereen moet het voor zich weten, maar mijn vorige hond had bijna naar mijn kind gehapt, die kreeg meteen een muilkorf totdat we een ander baasje voor hem hadden gevonden.
want de hond maar leuk in de bench zetten als het kind wakker is is meer marteling vind ik, zeker omdat een kind niet eeuwig een middagslaapje nodig heeft.en de hond dan dus eeuwig in de bench zit.

@rocky,

Sorry voor de late reactie :

We weten dat ze met andere honden katten en een kind van 3 jaar opgegroeid is.

Verder weten we niet of er een nare ervaring is geweest met het kind.

We hadden eerst samen er goed over gepraat voor we toch advies gingen vragen hier op de site. Wij vinden het heel moeilijk, omdat Xena voor de rest een hele lieve hond is. Ook gromt ze niet altijd naar Mike. Daarstraks was hij samen met Dennis in zijn loopauto aan het spelen en toen liep Xena langs hem, likte hem op zijn hand en liep door om haar eigen ding te doen. Nu liggen beide dames (Dana en Xena) voor onze voeten voor de salon tafel en Mike kruipt aan de andere kant van de kamer rond. Mike mag ook nooit achter de bank komen. Achter de bank staan de benches van de honden. Dat is verboden gebied voor hem. Dat was een advies van de gedragstherapeut die ons geholpen heeft toen Mike pas geboren was en Dana vrij onzeker was in de situatie thuis. De GT was toen 155 euro, een hoop geld, wat we nu gewoon echt niet kunnen betalen :( Dana en Mike zijn ook nooit alleen, ook al vertrouwen we haar wel. Zoals velen zeiden spreken ze elkaars taal niet. Mike (11mnd) kruipt en loopt rond de tafel. Los lopen doet hij nog niet. Xena luistert heel goed en is een lieve hond en dat maakt het extra moeilijk.

Ik begrijp echt dat 155 euro een hoop geld is. En ik heb het ook niet even zo liggen.
Er zijn ook zeker goedkopere GTs.
Maar als je goed wil inschatten wat de kans is dat Xena bijt.. en of je de honden aan je voeten kan laten liggen terwijl je kind rondkruipt.. dan is 155 euro ineens een schijntje als het een verminking bij je kind van voorkomen.

Ik zit hier echt met ingehouden adem als ik lees dat de honden aan je voeten liggen en je kind rondkruipt. Als hij naar jou toe kruipt, kruipt hij recht op de honden af.. Waarschijnlijk staat er iets van een salontafel en is het dus redelijk krap?
Een hond die dan al bang is voor het kind en hem recht op zich af ziet kruipen, beschut ligt, aan jouw voeten ligt.. die heeft niet heel veel nodig om uit te vallen, als correctie, maar dat is in een kindergezichtje een flinke uithaal.

Jullie moeten het uiteraard zelf weten, en we lezen hier alleen het verhaal en dat maakt het moeilijk inschatten, maar als het zo lees zijn jullie behoorlijk gevaarlijk bezig.
En heel veel eigenaren zien van hun eigen hond niet wat het gevaar kan zijn, daar zijn jullie niet de enige in. Maar je hoeft maar 1 op de 100 te zijn waar het mis bij gaat.. je vergeeft het jezelf nooit meer.

Mijn stelregel is altijd: kind op de grond, hond in de bench, of andere kamer. (als je hond dus gromt)
Kind mag NOOIT naar de hond toe kruipen, dan ga ik ertussen staan. De hond wordt ten alle tijden met rust gelaten. Als hij het kind wil opzoeken, doet hij dat zelf wel.
Hond los in de kamer: kind in de box of bij jou.

Succes..

ik ben het hier weer met Margje & Biko eens.
ik zelf ben gek op mijn tyson maar als ik zou merken dat hij bang of raar gedrag rond mijn kinderen zou krijgen, hoe veel ik ook van hem hou. ik zou dan toch er voor kiezen om een andere huis voor hem te zoeken waar geen kinderen zijn.
gewoon omdat ongeluken in een klein hoekje zitten en jou mannetje straks gaat lopen nou hoe vaak ze neit over de hond klimmen of vallen op die leeftijd. of ze met twee handen willen knuffelen en om de nek hangen. daar heb je een stabiele hond voor nodig die dat niet erg vind mischien 1 die het eigenlijks wel leuk vind al die aan dacht.... en niet een hond die het eng vind

@dennis de meeste bijtincidenten komen wel meestal voor uit angst !!

@shadow ik kan me je angst heel goed voorstellen ik heb al in het begin angst gehad dat onze pup de kleine kon bijten aangezien ze lichtelijk agressief was in het begin laat staan als een 11 maanden oude baby gebeten word door een amstaff

@fay ik denk dat het inderdaad beter is de hond terug te brengen ik ging echt niet wachten tot dat een hond waar je wellicht de geschiedenis niet van kent je kind levenslang verminkt of zelfs doodt!!

en even het volgende wat voor een leven heeft zo een hond bij mensen met kinderen als hij bang is of ze niet moet dat beest zal toch ook diep ongelukkig zijn en een muilkorf? sorry dan geef ik m nog liever een kans bij mensen zonder kinderen!!

Er word hier gezegd, elke hond kan bijten, ja dat klopt, maar tussen een sullige lobbus die alles accepteerd die dan ineens een snauw doet, kan ineens iets hebben een ontsteking of dergelijke, en zo reageren, of een hond die al elke keer waarschuwingen geeft dat die het niet leuk vind, vind ik wel een verschil zitten.

En daarbij stel de hond bijt over 3 maand, dan zal iedereen zeggen, tja je wist dat die het niet leuk vond, toen ik nog samenwoonde hadden de buren een hond, mijn vriend kon heel goed met die hond, dikke vrienden om zo maar te zeggen, die hond begon aan aan te geven dat die dingen niet leuk vond, zachtjes grommen, toen zei ik al, ik weet het niet hoor, pas maar op met hem.
ik heb toen verschillende keren gezegd, die hond is niet te vertrouwen meer, hij kon wel eens wat hebben, of het gewoon zat zijn en oud worden.

Die hond is toen kort daarna overleden door een ongeluk, ik zei nog tegen mijn vriend, misschien klinkt dit hard, ik denk dat het beter is geweest, de buren reageerden namelijk niet op de signalen, hadden zoiets aahhww hij heeft gewoon een minne bui zal wel een teefje loops worden, maar stel dat die hond langer had geleefd en hun zoontje had gegrepen, dan hadden mensen allemaal gedacht, misschien nog niet gezegd, de hond gaf ja al signalen, en hun zouden dan moeten leven met de weet dat die hond al aangaf dat die het niet leuk vond.
Een hond die altijd lief is geweest en ineens bijt, bijt misschien zoals ik al zei vanwege pijn, deze hond zal bijten omdat die gewoon het kind niet moet.

heb dit voorval ook meegemaakt
therapeuten en al derbij
ik zou als ik jou was hem echt weg doen
sorr maar het is zo

mijn zoon is zo gebeten geweest toen dat hij 4 draadjes in zen kin had
en't was maar een klein hondje
dus zo'n grote ..als die zen bek opend ..??!

ook zeiden mensen toen
ga naar een school
neem een therapeut
zet hem apart
vanalles en nog wat hadden we toen geprobeerd
vooral heeeeeeeeeeel veel geduld geoefend !

wacht niet tot het te laat is !!

probeer er eens achter te komen wat jullie zoon doet of in welke situatie dit gebeurt, dus wat triggert de hond om te grommen?

het kan zijn dat die een slechte ervaring heeft met kinderen.
ons baja moet ook totaal niets van kleine kinderen hebben tot ze 9-10 jaar oud zijn.
degene die jonger zijn moeten niet in haar buurt komen en we houden hier ook rekening mee. hen nooit alleen laten in ieder geval want dat grommen en trillen kan snel omgaan naar bijten natuurlijk.
grommen is een waarschuwing bij honden en als ze er niet naar willen luisteren komt het bijten achterna.

je kunt steeds advies inwinnen bij de hondenschool zij zien dan ook meteen het gedrag van de hond tegenover je kind en kunnen meteen kijken of het te maken heeft met angst of dat die totaal niets van kinderen moet weten.

maar als ik jou was zal ik toch eens heel goed nadenken het is een hond met een verleden en je weet nooit wat die heeft meegemaakt he.

We hebben toch een gedragstherapeut ingeschakeld. Gelukkig zat er in Rotterdam eentje die 75 euro kost. Dat is echt een hoop minder geld dan we de vorige keer kwijt waren. Als die zegt: "weg met de hond" gaat ze alla minuut de deur uit. Daar is dan geen enkele twijfel over. Het vreemde is dat Xena Mike ook regelmatig zelf op zoekt. Als hij in de box zit, gaat ze voor de box liggen of snuffelt even bij hem en loopt dan weer weg. Als hij bij ons op de grond zit, komt ze ook kijken. Dan houden we Mike goed vast en aaien we samen de hond (grote had dus over de kleine hand) en dan reageert ze weer niet. De laatste paar dagen heeft ze ook helemaal niet gereageerd. Dus we zijn nu echt helemaal in de war. Ik weet niet of ze het nu wel of niet leuk vind. Toen we bij haar gingen kijken, was er in dat huis een klein jongetje van 3 jaar. Die gooide een bal voor haar weg en ging ze achter aan. Ze was heel de tijd bij dat kindje in de buurt en dat kind was niet echt zachtzinnig met haar. Maar ze pikte het allemaal... Dus waarom gromt ze wel naar Mike. En waarom soms wel en soms niet? Als we nu weten waarom ze het doet... Nou ja, we gaan dus reactie en een afspraak van de gedragstherapeut afwachten. Ik weet niet of het wijsheid of eigenwijsheid is, dat ga ik de therapeut laten bepalen.

Lastige situatie! Zeker omdat je nooit in de toekomst kan kijken.
Zelf hebben we 4 jonge kinderen en een hond. En ik ben het ermee eens dat je NOOIT voorzichtig genoeg kan zijn!
Ik ben dol op asielhonden (heb vroeger daar ook veel vrijwilligerswerk gedaan), maar nu ik een jong gezin heb, kies ik er bewust NIET voor. Omdat je toch niet echt de geschiedenis weet.
Vroeger hadden wij een teckeltje die lief voor kinderen was. Totdat mn neefje een keer onverwachts (onze hond zat op schoot bij hem) een klapperpistooltje af liet gaan. Daarna was hij (uit angst) niet meer te vertrouwen. En zeker niet met de leeftijdscategorie van mn neefje. Zo ze je dat 1x al grote gevolgen kan hebben. En je weet niet of jullie hond echt niks heeft meegemaakt met kinderen?
Onze hond was ook superlief, maar op bepaalde (niet altijd van tevoren te zien!!!) momenten was hij echt superlink!!
We hebben gekozen voor een wat minder fel ras. En dat is ze ook Echt een goedzak. Maar ik laat ze nooit alleen. Als de kinderen druk zijn, of op de grond zitten te spelen/rennen, gaat ze uit voorzorg toch naar buiten met een kauwstaaf. Ze heeft nog nooit gegromd of getrild, ze ligt gerust languit tussen alle legoblokjes in, ze heeft gelukkig nog alle vertrouwen in de kinderen. Al heeft ze ook een keer een tik met een speelgoedhamer op haar kop gehad.... Ze liep op dat moment net onder het hamertje om te kijken wat mn zoontje aan het doen was... Dus totaal ongewild.
Als er een kind in een klierbui is (hebben ze ook weleens )dan zet ik ze absoluut uit elkaar. Geen risico's nemen!! Geen kruipende kinderen met honden samen op de grond!!! Honden EN kinderen zijn niet te vertrouwen!