Na jaren van trainen op Mexx zijn vertrouwen in honden en in mij (dat ik heb bescherm en dat hij het niet zelf hoeft op te lossen) zie je natuurlijk steeds wel vooruitgang, maar ook steeds terugvallen door nieuwe aanvallen. Voor jezelf is de vooruitgang dan zo klein steeds, al is hij al zo veel vooruitgegaan..
Maar zijn vertrouwen in mij, als hij aan de lijn zit, of los bij me loopt in de wijk ofzo, dat is zo enorm gegroeid dat het me soms echt opvalt.
Vandaag bv..
Ik wandelde een rondje en kwam langs het kleine winkelcentrum. Omdat ik nog kaas nodig had wilde ik nog even de winkel in.
We wandelden richting winkel en een vrouw met cocker kwam de dierenwinkel uit, de hond ging gelijk in de aanval (schuim op de lippen, ogen bijna uit de kassen, heel eng beest), de vrouw had ons gelukkig al gezien en de riem kort gehouden.
Mexx loopt dan vrolijk kwispelend door naast me, aan de riem heeft hij het volste vertrouwen dat hem niets gebeurt, hij kijkt vaak niet eens op of om.
Bij de winkel leg ik hem vast, ga naar binnen, pak de kaas en sta weer buiten. Mexx vrolijk (werd aangehaald door kids).
Kids weg en ik maak Mexx los (riem los van halsband om de riem van de paal af te halen), die doet een paar stappen naar achteren om de fiets heen die naast hem stond.
Stomme ik had niet opgelet en zag te laat dat de vrouw met de 'geschifte' cocker op dat moment net weer onze kant uit kwam.
Vrouw let niet op, cocker neemt een aanloop en wil in de aanval, komt aan het einde van de riem en de vrouw wankelt nog wat passen onze richting uit.
De cocker kwam tot ong 50 cm van Mexx vandaan, helemaal woest grommend en met klapperende tanden.
En Mexx, die stond aan de andere kant van een fiets, los van de riem....
Maar hij draaide alleen een oor bij en keek strak naar mij! Vol oogcontact, kwispelend staartje en echt een blik vol vertrouwen, alsof hij niet eens de cocker achter hem hoorde of zag.
Ik natuurlijk gelijk een prijzende stem opzetten en hem voor me roepen, Meneer kwam gelijk voor, nog steeds die happy 'smile'.
Vrouw met cocker was ondertussen tot stilstand gekomen en probeerde hem nu weg te sleuren.
Maar als ik dan zon moment met Mexx meemaak ben ik zo trots en kan ik wel een traantje laten.
Dan zie je even hoe ver al dat trainen ons toch gekregen heeft. Zover dat Mexx zoveel vertrouwen in mij heeft (buiten het bos) dat hij weet dat hem daar niets zal gebeuren als ik er bij ben.
Iets wat je soms toch vergeet als hij een terugval in het bos heeft..
Toch fijn om op dat soort momenten zijn enorme vooruitgang (of iig het niet omslaan naar terug uitvallen) te zien.
Dus voor iedereen die aan problemen werkt, kijk goed naar alle dingen die je al wel bereikt hebt en geniet daar van
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "een warm en trots gevoel" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Ik kan me zo goed voorstellen hoe je je voelt!! Ook ik heb dit altijd zo ervaren met het opvoeden van mijn witten. Het gaat dan wel stapje van stapje maar het gaat vooruit en dat is het voornaamste!! Zelfs met Déru heb ik dit nog op haar leeftijd. Als ze dan een "vijand" tegenkomt en ik zeg haar om te volgen kijkt ze mijn kant op alsof ze wil zeggen DIE ZIEN WE LEKKER NIET HÈ!!! Is toch geweldig zo'n reactie!! Op zo'n moment voel je hoe sterk de band is met je hond!!
Ja, dat is zeker genieten!! Onze honden hebben ook het volste vertrouwen in ons dat wij situaties oplossen en dat ze er niet alleen voor staan. Wij hebben dan ook nooit last van gevechten en onze honden zijn allemaal super sociaal. Op wedstrijden neem ik er vaak 5 tegelijk mee en als het maar even kan laat ik ze ook altijd los en hoef niet bang te zijn dat ze niet luisteren of vervelend zijn naar andere honden.
Hoi!
Nou geweldig zeg zo'n euforiemoment! Maar vooral ook goed dat je erbij stilstaat want ik denk dat veel mensen inderdaad vergeten wat hun hond al wel niet opgepikt heeft wel of niet bewust.
Wellicht dat je het er al vaker over heb gehad hoor maar hoe heb je het vertrouwen dan precies terug gekregen op straat, want dat is bij mijn hond nog steeds wel een issue denk ik.
Los rent hij gewoon weg, en hij kan hard rennen dus dat is het probleem niet.
Groetjes Iris
@ Iris: Mexx begon met los problemen te geven. Hij was zo argwanend dat hij bij honden die los op hem afstoven gelijk af ging snauwen. Nu doet hij dat niet meer, of veel minder en alleen bij honden die echt bedreigend overkomen of asociaal gedrag vertonen.
We merkten dat hij aan de riem ook angstiger werd als er honden gingen uitvallen.
Bij Mexx werkt afleiden en veel in de buurt van leuke honden komen.
Als een hond begon uit te vallen liet ik hem volgen en dichter bij me lopen, ging contact maken door bv mijn hand tegen zijn kop of op zijn rug te leggen en rustig te praten. Als een hond dichterbij kwam ging ik tussen de hond en hem lopen en honden afblokken.
Daarnaast hielp de cursus enorm en het rondlopen op shows tussen sociale honden terwijl ze aan de lijn zitten.
Daarnaast is gewoon werken aan het vertrouwen tussen jou en de hond belangrijk. Op onze cursus moesten we bv ze leren ladder lopen, maar ook hindernissen, enge poppen en materialen en geluiden etc. Door zo aan je band te werken leert je hond je ook vertrouwen. De juiste basis hadden we dus al.
Wat een heerlijk verhaal. Echt fijn dat jullie dit samen bereikt hebben.
Wat fijn voor je, ik ken dat gevoel wel.. Heb zelf ook al het nodige mee gemaakt met deze 2 . Als het dan zo goed gaat, al is het maar een klein dingetje, dan kan je je zo goed voelen
Alsof je heel de wereld aan kan!
Fijn zeg dat gevoel. Heerlijk zo'n sterke band met je hond.
Ben met Casper hard aan het werk om dit ook te krijgen!
Je wordt er helemaal week van!
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "een warm en trots gevoel" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?