ben radeloos mijn man of de hond??

amai mijn keuze zal snel gemaakt zijn ik zal voor mijn hond kiezen, dit heb ik altijd al gedaan en zeker als die je zo hardhandig heeft aangepakt.
nee ik zal er niet over moeten nadenken.
we zijn in de tijd moeten gaan lopen van een vent die mijn moeder hardhandig aanpakte en waar wij soms het huis uit moesten en daaruit ben ik slimmer geworden.
geef mij maar een leven met een goeie hond dan met een slechte vent.

Wat doe je nog bij die man? Kan je het wel je man noemen?

Ken je niemand op het forum die bij jou in de buurt woont? Buren? Vrienden? Familie? En zorg dat jij ook rustig ergens kan gaan uitrusten, en nadenken!

dit heeft niks meer met honden te maken toch sluiten dit topic vind ik hoor. sorry hoor ga naar een crisis opvang ofzo

Hm, n marokaan... Zijn idd niet min Zou hem voor de keus stellen, het hondje blijft (Omdat je kinderen er al aangewend zijn en omdat het hun veel verdriet zou doen...) Probeer daar al eens over te praten want de kinderen zullen wel belangrijk voor hem zijn?

Als het niet opgelost komt, boeltje pakken en vertrekken voordat ie jullie iets aandoet!! Je weet nooit, zeker niet met een agressieve man in huis!
Denk dat je in een vluchthuis ook geen hondje mag hebben dus... Dan zou ik eerder proberen om geld op een spaarrekening te zetten (Waar hij niets van weet) en desnoods naar het OCWM!! Met deze problemen zul je denk ik ook wel sneller een sociale woning toegewezen krijgen omdat je voorop geplaatst word! (Dit kan je miss al eens als eerste doen, hoe rapper je een woning zou krijgen hoe beter!)

Btw, marokanen, turken,... Hebben sowieso liever geen dieren! Zeker al geen honden! Zeker niet als ze het beestje moeten uitlaten want dan schamen ze zich ermee of zijn ze er te lui voor!!

Zo'n sneu geval meteen je leven uitsodemieteren!

Wat de pup betreft weet ik niet, maar wat de kinderen betreft, nooit of te nooit ze daar achterlaten, als je weg gaat neem je ze mee! Moest dit tot een breuk komen, daar wordt je op afgerekend. Een man mag hier zijn kinderen achterlaten, nauwelijks bekijken, maar als je dit als moeder doet, ben je je kinderen kwijt, ook al ben je het huis uit gegaan om je eigen vel te redden, je laat je kinderen niet achter (zou dat dus met een pup precies ook niet doen, maar weet niet hoe de wet daarover gaat).
Geloof ik spreek uit ervaring, ben zelf kind uit gescheiden ouders hier in België, en ben aan mijn vader toegewezen omdat mama me aanvankelijk, om mijn wereldje niet te verstoren (ik was toen 4 jaar) bij mijn vader had gelaten, haar gevecht voor het hoederecht was tevergeefs.
Jaren later, één stiefmoeder verder, leert mijn vader een nieuwe vrouw kennen, nog steeds gehuwd, maar zij beweert mishandeld te worden door haar echtgenoot en zoekt soelaas bij mijn vader. Ik heb haar nog letterlijk gezegd, laat je kinderen niet achter, doe eender wat, maar dat niet, je bent ze kwijt.
Op een avond heeft haar echtgenoot haar afgeranseld, ze is weggelopen met de kleren die ze aanhad, kon haar kinderen niet meenemen. Het gevecht om het hoederecht heeft ze verloren, ze was geen goede moeder, anders had ze haar kinderen niet achtergelaten...
Zoek een tijdelijke oplossing voor het pupje, en zoek zelf een oplossing voor jezelf en de kinderen, zie dat je daar in alle rust kunt geraken. Lieg, bedrieg, wat maar nodig is, maar zie dat je daar met al je kinderen uit geraakt, neem je pupje mee.
Klinkt allemaal behoorlijk dramatisch, ik weet het, vond mijn tweede stiefmoeder ook, maar ik heb toen wel gelijk gehad en de relatie met mijn vader is deels daardoor op voorhand veroordeeld geweest.

Ik wens je veel sterkte,
Het is wat je zegt,
Bepaalde mannen hebben een neus voor mishandelde vrouwen en doen lekker verder,
stop die cirkel,
stap uit die relatie,
dit kan nooit goed gaan.

Groetjes en liefs Sara;

@Myriam, ik snap dat dit topic weinig met honden te maken heeft, ookal is het leven van een pup misschien in gevaar, maar als een vrouw radeloos is mag ze van mij elke optie aangrijpen om advies te vragen. Zeggen: "ga ff naar een crisisopvang ofzo' wijst wel van een fikse tactloosheid...

Ik zou willen aanraden het gedrag van je man niet te slikken of te balanceren met 'maar hij is ander altijd zo lief', want als dit al gebeurd, dan is het slechts wachten op een escalatie.

Btw, marokanen, turken,... Hebben sowieso liever geen dieren! Zeker al geen honden!

Nounou..dat geldt zeker niet voor iedere marokaan of turk hoor, kijk eens in Turkije (Marokko weet ik niet) hoeveel dierenbeschermingsorganisaties daar bezig zijn.
Toevallig woont een goede internetvriendin (Turkse) van mij in Istanbul, heeft een hond (labrador) en de hele familie inclusief man en volwassen zoon zijn helemaal weg van hun Reis (zo heet de hond)

sorry beetje offtopic maar moest hier even op reageren

Dames blijven we even ontopic. Het is een hondenforum, dus alleen graag hond gerelateerde adviezen.

Wat erg wat je man jou en de kinderen aandoet.Ik zou voor de hond en de kinderen kiezen en anders maar eens flink met je man praten.Het pupje moet hier zeker niet de dupe van worden.Sterkte.

volgens mij zit jij in een situatie waar je al heel lang in zit en is het voor jou heel moeilijk om de knoop door te hakken.

ja het klopt als je in zo een situatie zit zal je naar een opvang moeten.
maar als je daar zit helpen zij jou aan een nieuwe huis en plek waar hij niet zo maar jou kan vinden zodat je met je dochters een goed leven kan leiden.

ik zou je hondje nu weer even terug brengen naar de fokker en even aan jou en je kinderen gaan denken.
marocanen zijn hele goede mensen maar ze houden neit zo van honden of huis dieren dus dat hij het eerst goed vond vind ik al knap.
ze hebben niet echt van huis uit mee gekregen hoe ze met dieren moet om gaan dus voor jou hondje lijkt me dit niet goed. en omdat je niemand kent lijkt me de fokker de snelste oplosing en jullie naar een opvang. dat betekend stappen terug doen maar als je vooruit kijkt krijg je er wel iets moois voor terug

terug naar de fokker van mijn leven niet !!! daar had ze het helemaal niet goed ik weet het is geen hondentopic maar ik vond het fijn mijn hart hier te kunnen luchten en ben blij voor de steunende reacties ik heb geen familie en geen vrienden die me helpen dus wist even niet wat ik moest doen als het nodig is dit topic te sluiten kan ik me dat indenken en heb er dan ook alle respect voor! ik woon zelf in maasmechelen belgie en ik hoop dat er iemand in de buurt is die me miscchien een tijdelijke oplossing kan geven

en ik heb genoeg marokkaanse vrienden die honden hebben het is gewoon zijn karakter denk ik en niet het feit dat het een marokkaan is

Dit topic gaat op slot omdat dit soort prive zaken (ook niet helemaal hondgerelateerd) niet op een openbaar forum horen.