Ikke nooit meer!

Dat hebben wij ook wel gezegd.Maar er lopen weer twee schatten van border terriers.Ik kan mij ook geen leven zonder honden voorstellen.

Heb een paar jaar geleden dat ook gezegd,nooit geen hond meer...maar weet nu wat ik gemist heb en wil nooit meer zonder een hond leven!!

Ik kan niet meer zonder! Maar ik ben pas 24 en kan me voortellen (net als mijn oma) dat je op een gegeven moment geen hond meer neemt omdat je bang bent dat je hem overleeft, of hem niet meer uit kan laten. Maar zolang ik kan zullen er honden bij me zijn!

Liefs

ik zou een leven zonder dier me zelf echt neit kunnen voor stellen ik hem al zins me geboorte dieren
dit zijn een paar worden hoe ik een leven zonder dieren zou vind

saai,alleen,stom,stil

liefs alina

Ik heb een vriendin die altijd honden heeft gehad. Toen de honden er niet meer waren en ze aan kinderen begon riep en roept ze nog steeds nooit geen honden meer.

Ik heb zelf zes jaar geen hond gehad en ik moet zeggen nu merk ik nog meer hoe ik al die jaren een hond gemist heb toen ik er geen had. Als deze over honderd jaar uit de tijd zijn zal er waarschijnlijk wel weer een tijdje tussen zitten voordat de volgende komt, maar ik hoop van harte dat ik me daar nog heel lang niet druk over hoef te maken.

Om eerlijk te zijn, ik heb nu 3 honden. De oudste is 8 jaar en ik hoop dat zij nog wel even meegaat. De andere twee zijn dus (veel) jonger.

Ik ben nu bijna 55 jaar oud. Ik doe heel veel met mijn honden, jachttraining en gehoorzaamheid en flyball -zo geweldig leuk!- en sinds kort funny-o.

Als de jongste hond er niet meer is (ik hoop over meer dan 12 jaar) ben ik dus inmiddels 67.

Of ik dan nog aan een pup zou beginnen? Waarschijnlijk niet hoor. Dan zou ik weer overnieuw moeten beginnen met alle cursussen en activiteiten. Weet niet of ik dat dan nog zou kunnen opbrengen. Want een pup die je neemt op je 67 en die ook plusminus 13 jaar meegaat..........moet ik 80 worden.

Dus een pup komt er niet meer denk ik zo. Maar mocht ik, even afkloppen, wel mijn huidige honden jonger verliezen, dan komt er misschien een herplaatser. Want een huis zonder hond voelt voor mij niet als een thuis.

Dat zei mijn moeder ook toen we onze golden retriever in moesten slapen. Maar naar een paar jaar liep er weer een lieve heidewachtel. Nu die onverwachts dood is gegaan hebben we het even verwerkt en zijn nu weer toe aan een hond.
17 september komt onze Drentse patrijs puppy in huis

Tja lastig...

Poes (nu 16 jaar) was mijn keuze toendertijd.
Honden vooral de keuze van man en dochter, ik heb dat een hele tijd tegengehouden.

Man wil absoluut geen poes meer wanneer deze overlijd maar ik zou dolgraag altijd kat(ten) om me heen willen hebben.
Maar zolang de hondjes er zijn komt en zowiezo geen andere poes omdat dat gewoonweg niet gaat met hen.
En daarna zien we wel weer verder, dat gaat hopleijk nog lang duren!

Wanneer de honden overlijden wil ik geen andere meer.
Ik heb er zo'n 3 jaar geleden echt spijt van gehad dat ik erin had toegestemd honden te nemen.
Ik ben gewoon meer een kattenmens.
Neemt niet weg dat ik heel erg veel voor ze over heb en ze niet weg zou willen doen maar mochten ze er niet meer zijn (en ik hoop echt dat ze nog lang hier mogen blijven) dan ga ik toch echt "hondloos" door het leven....

Ik kan me geen leven meer zonder huisdieren voorstellen

hm als je zo denkt zal het geen fijne ervaring zijn met je honden ik denk als jee een goede band hebt met je dieren je nooit meer zonder zou kunnen !

Je hebt gelijk Wendy.
Soms ben ik jaloers wanneer ik verhalen hier lees, maar ik heb zo'n band idd niet met mijn honden.

Vooral toen Boris zijn gedrag veranderde en ik hem niet meer los kon laten (waar ik me ook nog eens schuldig over voel omdat ik niet goed heb gehandeld na voorvallen)

Ik dacht vroeger wel na over honden en dan stelde ik me idd lange wandelingen met een "losse" hond voor, maar dat gaat hier helaas niet

ik denk dat de meesten zo reageren zeker,maar inderdaad na een tijdje ,de een al wat langer dan de ander toch eentje nemen terug
toen mijn eerste hond stierf zegde ik dat ook omdat ik toen veel op reis ging,maar na zes maanden had ik een ander,nu met sloeber zeg ik dat omdat ik nog teveel verdriet heb om hem en ik denk ook dat het zeker langer zal duren dan zes maanden maar ik zeg niet nooit meer dat ik zonder geen dieren kan is zeker,al zeg ik vaak het is weer een hond of niets
we zien wel

Toen rocky vorig jaar augustus overleed, heb ik letterlijk gezegt ik wil dit noooit meer.
Niet weer hechten aan , en het vervolgens kwijtraken.
maar na een poosje kwam een oud amerikaans gezegde elke keer in me op 'its better to have loved en bin hurt then never had loved at all".
Daar kwam bij dat onze 14 jarige Cairn bijna aan het wegkwijnen was van verdriet.
9 maanden later was het zover en mochten we onze Sky halen.
Rocky zal ik nooit vergeten, mijn eerste echte eigen hondje. zo verschrikkelijk op mij gericht en ik op hem. Voor altijd 1.
Sky betekend voor ons weer vreugde, gezelligheid, liefde en een hoop lol.
Onbetaalbaar al mijn hondjes.
Zowel Rocky, Lacy als Sky.
En in de toekomst als Lacy naar Rocky gaat, dan komt er weer z'on puppekind bij!
Heeeerlijk

ik kan niet zonder dieren leven........

Ikke ben ook zo iemand, maar ik heb nu weer 2 honden

'k zou ook niet meer zonder hond willen!
en als ik geen hond meer zou kunnen nemen, zou ik een kat nemen
maar niet zonder dieren, zo saai..!

Wij hebben al 35 jaar honden, meestal meerdere tegelijk.
Nadat onze laatste teckel gestorven was, zij was toen net 2 jaar!!! heb ik gezegd er komt geen hond meer in.

Dat heb ik ongeveer een half jaar volgehouden en toen heb ik gezegd , ik moet een hond hebben. Ik voelde me niet goed, zat niet lekker in mijn vel en ga zo maar door. Toen hebben we onze Tammy gekregen en van dag 1 was weer alles oke met me. Nu is Tammy er ook niet meer, maar heb nog steeds Darcey en Luka en voorlopig blijft het even bij die 2.

Ons laatste hondje was 8 jaar geleden overleden, hij was ruim 14 jaar. Nooit geen hond meer, wij wilden vrij zijn, maar gingen het steeds meer missen, na een veel gepraat hebben we toch weer voor een hond gekozen, en we zijn zo blij met haar, brengt zo veel gezelligheid in huis!!!

Dolfine

Wij zijden ook steeds geen hond meer nu de kids de deur uit waren.En nadat de jongste een 2 jaar de deur uit ging en ik ziek thuis kwam te zitten verlangde ik weer heel erg naar de warmte en liefde van een hond na 2 jaar zeuren hebben we nu alweer iets meer dan een jaar onze Cismo ik blij en mijn man hihihi die 2 zijn de grootste vrienden van elkaar hoezo ik wil nooit geen hond meer hihihi