deppresief en rusteloos na castratie

Hoi allemaal,

Wij hebben afgelopen dinsdag Wodan laten castreren. Het is voor ons de eerste keer dat wij een hond hebben laten castren. Alle mensen die ik hierover heb gesproken doen altijd zo licht over deze ingreep. Maar ik vind hem echt heel zielig. Hij weet gewoon dat er iets is gebeurd en lijkt hierdoor deppressief te zijn. Verder is hij nog erg onrustig. En likt hij veel aan zij zakie. Wie heeft hier ervaring mee? Ik kan niet zo goed zien of zijn ballen ontstoken zijn want als we al wijzen of kijken dan schiet hij al in de stress. Hij had van de da wel een anti-biotica mee gekregen. We zijn na dinsdag niet meer langs geweest omdat we bang zijn dat hij dan helemaal gestresst wordt. Een kap hebben we ook niet omgedaan ivm stress...

Hoop dat er iemand ervaring heeft met z'n reu.

Gr Angel.

Wat is er gebeurd rond de castratie? Mocht je bij hem blijven tot hij onder zeil was? Was je bij hem toen hij wakker werd? Of moest je hem afleveren en dat je hem pas een paar uur na de operatie mocht ophalen?

Zou zijn reactie op kijken en wijzen geen teken van pijn zijn?
Misschien toch eens langs de DA.
Toen wij Saba hebben laten castreren heeft hij er totaal geen last van gehad.Ook qua karakter of gedrag hebben we geen veranderingen gemerkt.

Groetjes Marianne

onrust kan nog zijn van de uitwerking van de verdoving die hij heeft gehad.
maar ja hij kan ook erg veel last hebben dat er toch iets nog zit.
en een lichte ingreep nou zo licht vindt ik het zelf niet hoor bij een reu.
maar zal het even aankijken en als je het niet vertrouwt toch even naar de dierenarts bellen.
groetjes jo

bij Byorka ook nooit iets gemerkt.
ik zou ook de DA nog eens vragen.
groetjes jolanda

Ik zou ook even langs de dierenarts gaan, of tenminste bellen en uitleggen.
Falkor heeft ook zo'n operatie gehad, ze hebebn zelfs moeten zoeken naar 1 balletje, maar hij was wel iets rusteloos, maar niet zolang zoals jou Wodan nu heeft.

Toch even bellen, beter keer langs gaan voor niets, dan dat je niet langs gaat en er is wel iets.

Liefs,

Hoi,

Bedankt voor jullie reacties. Linda ik ben bij hem gebleven tot hij op de operatie tefel ging. Hem nog geholpen hem erop te leggen. Toen had hij alleen nog maar een sterk roesje gekregen maar volgens mij moest hij nog een narcose krijgen. Verder heb ik hem na 2 uur weer opgehaald. De eerste dag was hij natuurlijk wat suf. Verder heb ik afgelopen vrijdag de da nog gebeld. Deze zei dat het kan dat hij wat zielig zou zijn. Verteld dat hij rustloos was en of ze een kalmerings tabletje hadden of iets. Ze wilden liever dat we weer langs kwamen maar omdat hij zoveel stress ervan heeft en hij iets vrolijker leek hebben we besloten nog even te wachten. Hij lijkt wel wat minder te likken aan z'n zakie maar nog wel depressief en rusteloos. Alleen buiten leeft hij op. Verder eet hij wel. Als hij morgen nog deprie is dan ga ik maandag zeker naar de da. Ben gewoon bang dat hij dan helemaal in de stress schiet. ( hij is van zich zelf wel een stresser). Maar als ik de andere verhalen lees dan ben ik ook bang dat hij mischien toch ook pijn heeft. Ga straks nog even kijken of ik hem op zijn rug kan leggen...

Is het normaal dat z'n ballen er wel nog aan zitten? ik dacht dat ze deze helemaal zouden verwijderen?

Gr Angel.

Me ene reutje heb ik ook laten helpen.Maar ook totaal geen last mee gehad.Sterkte hoor.Altijd weer zo zielig

Nou ik dacht ook dat na een casteratie de balletjes werden verwijderd.
Tenminste bij Turbo is echt alles weggehaald.
En hij heeft nergens last van gehad.
Maar hij is ook de rust zelfve,nooit onrustig of gestrest.
Veel beterschap met Wodan.

Gr Liesbeth,Turbo en Luna

Bij Falkor zijn de vaten er naar toe afgedingest, omdat ze zijn ene balletje niet konden vinden. Je ziet bij Falkor het dus nog wel zitten zeg maar, maar hi jkan er geen pupjes meer mee maken.
Misschien hebben ze dat bij Wodan ook gedaan? Al denk ik wel dat de dierenarts dat zou zeggen, maar dat kan je maandag ook wel vragen

Liefs,

Castratie is alles weghalen, steriliseren is afbinden.
Dus als er nog ballen inzitten is ie niet gecastreerd.
Maar het zakje is niet meteen weg he. Dat verschrompeld na een tijdje.

Nee, dat is niet normaal. Wat je vlak na de castratie ziet, is dat er nog wat wondvocht/stuwing is. De testikels zelf zijn verwijderd, maar de balzakken zitten er nog, en die zwellen op.

Voor mijn gevoel, maar ik ben géén expert, zou die zwelling allang geslonken moeten zijn. Nog niet naar wat het nu bij mijn honden is (lege theezakjes ) maar zeker wel tot de helft van de oorspronkelijke grootte van zijn testikels. Nogmaals, ik ben geen expert, maar ik zou hem toch even meenemen naar de DA.

Zie je echt op tegen de stress, dan kun je ook je hond even thuislaten, bij de DA een tabletje halen, die geef je dan twee uur voor je bij de DA langsgaat, en dan is hij bij het onderzoek lekker suf.

Mocht uit dit onderzoek naar voren komen dat hij lichamelijk in orde is, dan kan het zijn dat hij een tik gehad heeft van het twee uur moeten wachten op jou bij de DA. Je bent ziek, zwak en misselijk van de narcose, in een vreemde omgeving, je wilt je vrouwtje en die komt maar niet. Dat bedoel ik niet als kritiek of om je een schuldgevoel aan te praten, ik zeg alleen hoe het eruit gezien kan hebben vanuit het perspectief van jouw hond. Met als positieve kant dat zijn gedrag dan echt niets te maken heeft met de castratie en dat het voor hem een kwestie is van het over een schokkende ervaring heenkomen. Dat gaat als vanzelf, zeker als hij zich straks weer helemaal het ventje voelt.

Mijn DA zal me wel een meut vinden, maar ik heb dus twee keer, één keer voor elk van mijn reuen, met een dikke thriller in de wachtkamer gezeten. Ze vielen aan mijn voeten in slaap, werden gecastreerd, neergelegd aan mijn voeten op het meegebrachte kleed, en werden aan mijn voeten wakker. Mocht je ooit nog een keer je hond mee moeten geven voor een operatie, wat ik niet hoop, blijf dan vasthoudend op dit punt. DA's geven vaker toe dan je denkt - je bent immers hun betalende klant.

Nu, echt, even regelen dat je bij de DA langsgaat. Voor mijn gevoel is er toch een goede kans dat jouw ventje pijn heeft, en dat kan natuurlijk niet.

groetjes,

Linda.

Hoi Linda,

Ik heb nog even de da gebeld. Volgens haar komt het door het overmatig likken en moet ik z'n kap omdoen zodat z'n zakie kan calmeren. Zij zegt dat het normaal is dat zijn ballen, nu leeg, blijven zitten. En dat deze kunnen zwelen. Ik heb nu z'n kap maar omgedaan. Het is zo zielig! Hij zit constant maar te hijgen en is nu extra zielig. Voel me echt schuldig! Echt zielig!

Gr Angel

Kijk even anders even rond voor een medical pet t-shirt. Een soort rompertje maar dan voor honden. Is veel comfortabeler.

Ik denk ook dat het jeukt. Misschien verlicht het wat als je een handdoek nat maakt met koud water en dat een tijdje tegen de wond aandrukt. Zo'n koude handdoek verlicht ook de zwelling iets. Dan is het voor hem niet zo'n ramp om een kap om te hebben.

Hopelijk voelt hij zich snel weer beter. Misschien kun je ook voor wat extra afleiding zorgen? Een lekker gevulde Kong of een kluifbot leidt de aandacht een beetje af.

Hoi

Ik heb mijn hond een tijd terug ook laten castreren. De kap is idd niet erg comfortabel maar wel erg nodig. Ivm met het likken. De wond kan er erg zacht van worden of zelfs open gaan. Dit is het laatste wat je wil. Dat je het zielig vindt is logisch maar het beste is volgens mij om gewoon door te gaan. Honden voelen het toch aan als je ze zielig vindt en kunnen zich best gaan aanstellen. Bark kan dat ook flink

Ga voor de zekerheid langs de da, hij of zij weet het het beste en kan je ook helpen.
Er zijn trouwens ook andere oplossingen ipv een kap.

Succes

Groetjes Amanda

Wij hebben gister onze reu laten castreren. Iedereen zei dat het niet zoveel voorstelde en dat ie er niet zoveel last van zou hebben. Maar als ik had geweten hoe het echt zou wezen dan had ik het zekerweten niet laten doen! Gisteravond had ie echt heel veel pijn en kon nieteens op z'n benen staan, vandaag gaat het gelukkig wat beter maar aan die enorme kraag kan hij maar niet wennen..

Dus mensen die hun reu willen laten castreren, denk nog meer eens een keer goed na! Het is echt niet zomaar iets!

Hi Angel

Ik heb voor Tj die afgelopen woensdag is geopereerd een comfy cone softkap gekocht. ipv zo'n plastic kap.
Tj heeft er geen stress van en kan eigenlijk alles behalve dan bij de wond komen. je kan de rand omvouwen zodat ze kunnen eten en drinken.

Je kan ook zon heel kleine ring omdoen. Van een soort zacht materiaal dan kan hij alleen zijn kop niet afbuigen, maar heeft hij verder niets om zijn gezicht.

procollar of mooncollar noemen ze het

Hallo, mijn ouders willen onze 2 teckels laten castreren, het gaat om eentje van nog geen 1 jaar oud en eentje die bijna 4 wordt.
De reden is omdat ze veel blaffen bij het loopse teefje van de buurvrouw.
In het algemeen blaffen ze ook veel en hebben ze onderling kleine ruzietjes.
is de reactie van mijn ouders hierop niet overdreven?
is het niet gewoon iets wat bij de honden hoort?
mvg,

het is niet de castratie waar je hond zo onrustig van is, het is de narcose vloeistof, daar reageert de ene hond wat heftiger op dan de andere hond.

en nee niemand doet hier alsof het even is van we gaan wel even naar de dierenarts. het is en blijft altijd een flinke ingreep. altijd een narcose, hoe licht ook.

geef je hond wat tijd om te herstellen, niet te veel tutten, maar ook niet te vermoeiend met hem bezig zijn, de narcose moet uit het lichaam, en daar gaat een tijdje over heen. heus je hond wordt gauw weer de oude.

sorry oud topic.

maar goed, als je het nog eens leest ? hoe gaat het met je hond ? helemaal herstelt ?

Hallo allemaal,

Wij hebben gister onze reu bink laten castreren.
Het lijkt of hij er niet veel last van heeft.
Alleen de eerste dag was hij wat sufjes, maar hij loopt nu weer mooi te rollebollen.
Ook heeft hij geen kap op maar een grote romper..
Ideaal hij heeft er helemaal geen hinder van.

Wij hebben ok onze reu laten castreren, vond het heel erg..maar het was echt nodig, hij werd heel erg agressief tegen andere reuen! en voor je het weet doet hij het bij de verkeerde en wordt hij gegrepen.. Ik zelf vond het een hele zware ingreep.. De narcose vond ik heel erg om te zien,Gelukkis mochten we bij hem blijven (ook onder de operatie) hij was de hele dag suf, en wilde van niemand aandacht!.. Gelukkig gaat het nu beter, hij heeft ook een rompertje aan echt ideaal..! alleen af en toe lijkt het dat hij last van zijn wondje heeft, hij eet en drinkt gewoon.. Iemand ervaring mee? (het is een oude topic maar mis zijn er nog mensen) Alvast bedankt! MVG

Hoi iedereen,

ik heb mijn golden (6,5 maanden) net laten castreren. Mijn tweede hond is een teefje (beagle) en de laatste maand kreeg je tekenen van beginnend paringsgedrag. Om te voorkomen dat we pups zouden krijgen lieten we hem dus vandaag castreren. Zoals zoveel goldens is hij een echte lieve knuffelbeer, heel opgewekt en speels met een enorme 'will to please'. Maar nu ligt hij er bij als een zielig ventje, zuchtend en met de rug naar ons toe. Dit doet hij normaal nooit, integendeel, zoals een echte familiehond wil hij er steeds bijhoren. Ik mag maar hopen dat onze flinke schat snel terug de oude wordt. Iemand ervaring hiermee en is dit eerder de narcose die nog blijft nawerken? Of is hij toch een beetje getraumatiseerd door het feit dat we hem moesten achterlaten bij de dierenarts en pas 6 uur later mochten halen. Alle info is welkom.

groetjes
een grote hondenliefhebber.

Hoi Wim tja hij heeft een flnke narcose gehad en zijn mannelijkheid is ook weggehaald en een hond weet dat echt wel al denken sommige hier van niet.
Geef hem tijd om te herstellen duurt zeker wel een paar dagen.

een operatie is altijd vervelend, al lijkt het een kleine ingreep, de hond voelt dat het niet lekker zit, en de narcose doet ook een heleboel.

gisteren geholpen, vandaag gewoon rustig aan doen, laat de hond zelf zijn gang gaan, negeer het zielige gedrag, en laat de hond mee lopen in zijn eigen ritme, heus het ..leed..is zo verdwenen.

Wim als je verder hulp nodig hebt, maak even een eigen topic aan, dan krijg je meer reakties, dit is al een ouder topic en gaat in het archief.