Afscheid van onze Beer 
Theo en Astrid (Gast)
Dag honden vrienden,
We waren het internet aan het afzoeken ivm het rouw proces/verwerking van je dierbare hond en kwamen hier terecht.
Het gezegde: Hoe meer ik mensen leer kennen, des te meer houd ik van mijn hond, is voor ons maar weer ééns een bewezen feit.
Buiten het medeleven van mijn schoonouders en twee andere kennissen, laten de mensen in de directe omgeving (buren) je barsten als en baksteen.
Na 10 jaar hebben wij op 16-08-10 afscheid moeten nemen van onze Beer(ke), een kruising Golden Retriever/New Foundlander, geboren op 31-03-00.
Het vorig jaar werd vast gesteld dat ze nier problemen had, (heeft ook een oorzaak) en werd speciaal voer en pillen voor geschreven.
Een week voordat we afscheid moesten nemen zijn we nog naar de dierenarts geweest, en kwam het verontrustende bericht dat Beer niet meer lang te leven had, haar nieren werkte totaal niet meer.
Zij was zo sterk, dat ze zelf niet aangaf dat er iets scheelde, het enige wat ze aangaf was dat ze veel dronk en veel sliep.
Die week is tekort geweest om afscheid te nemen en voor te bereiden, je wilt het niet geloven..en maak ik mezelf verwijtingen dat het niet eerder is opgemerkt, ze was monter en reageerde op alles waar ze gek/veliefd op was. Of het nu was om de vissen te voeren, pluimvee, of onze andere hoef achtige? ze ging mee naar buiten, want ze wist dat ze altijd en bij binnen komst een gedroogd biscuiteje kreeg, dat was haar streven en ging dan ook voor de koekjes kast ziten.
Het moeilijkste is toch de stap te nemen of te beslissen voor euthanisie.
We hebben haar indivudueel laten cremeren, zoals ook bij onze andre honden, op 12 jaar tijd hebben we vijf honden afgegeven.
Mijn vrouw heeft een (rouw) versje gemaakt zoals ook bij de andere honden om het te kunnen verwerken, ik zel ben nu bezig me een video colagge te maken met muziek of song van Benny Neijman (omdat je voort leeft in mijn hart) is voor onze beer zeer toepasselijk.
Het versje voor Beer,
Als je dit leest ben ik in de honden hemel, wat hield ik van aaien en gefriemel.
Een jaar geleden kreeg ik last van mijn nieren sommige dingen mocht ik niet meer eten en was moeilijk te vertieren.
Van Toon had ik speciaal voer en pilletjes daar voor gekregen, maar begon een week geleden mij zelf toch over te geven.
Mijn nieren waren op het is voor mij gedaan, Theo en Astrid
zullen zonder mij verder moeten gaan.
Ik was een spook, en heb vaak de koekjes van tafel geroofd
ik blijf bij jullie in de buurt dat is beloofd.
Beau, Lady, Deena en Brenda de rust is nu voorbij,
wij zijn weer samen, ik sta weer bij jullie aan de zij.
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Afscheid van onze Beer" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
ooo, één heel mooi versje... en wens je veel sterkte bij het verlies van Beer.
Sterkte, het is altijd vreselijk om je lieve maatje te moeten verliezen! Sommige mensen snappen dat niet, maar hier weet iedereen hoe rot die periode is.
Koester de mooie herinneringen en ze is voor altijd in jullie hart!
Jeetje, wat een mooi versje....kreeg er kippenvel van.
Heel erg veel sterkte Theo en Astrid met jullie verlies.
Theo en Astrid,
Heel veel sterkte met het verlies van Beerke en hopelijk kunnen jullie veel kracht halen uit de mooie herinneringen met jullie maatje....
Jullie moeten je absoluut geen verwijten maken, jullie hebben alles gedaan wat nodig was en ik weet zeker dat Beerke een fantastisch leven heeft gehad 
Liefs,Elly en pootje van Noah
Beste Theo en Astrid
Héél veel sterkte met het grote verlies van jullie schat.
Voor altijd in jullie hart,met alle mooie herinneringen zal Beer voort bestaan.
en wat een prachtig gedicht!
Met alle liefs,Denise
Allereerst heel veel sterkte voor jou en je vrouw met het verlies van jullie Beer.
Je schreef het volgende:
Zij was zo sterk, dat ze zelf niet aangaf dat er iets scheelde, het enige wat ze aangaf was dat ze veel dronk en veel sliep.
Die week is tekort geweest om afscheid te nemen en voor te bereiden, je wilt het niet geloven..en maak ik mezelf verwijtingen dat het niet eerder is opgemerkt
Een hond kan zijn pijn heel goed verbergen. Je mag het jezelf niet kwalijk nemen dat je het niet door hebt gehad. Zoals je al schreef was Beer sterk en gaf geen signalen.
Afscheid nemen van 5 honden in 12 jaar tijd geeft veel verdriet, pijn en leegte. Ik hoop dat jullie de mooie herinneringen aan iedere hond in jullie harten koesteren!!!! En inderdaad, jullie honden zijn nu weer samen, bij elkaar!
Rust zacht, lieve Beer!!!
als ik dit lees lopen de tranen terug over mijn wangen ,ik weet hoe veel pijn het doet om een hondenvriendje te verliezen,jammergenoeg nog niet zolang geleden ook eentje moeten laten inslapen
ik denk dat we ons allemaal een beetje schuldig voelen en denken hadden we niet dit of dat anders moeten doen,maar de dingen die we voor ze doen is uit liefde en met de beste bedoelingen,een hond is nu eenmaal zo trouw dat hij voor zijn baas tot het uiterste gaat
hem laten inslapen is een vreselijke beslissing,maar ook dat heb je uit liefde gedaan,
sommige mensen laten je inderdaad barsten en zeggen van het is maar... niet bij stilstaan,ik weet het is soms erg pijnlij en je voelt j echt onbegrepen maar hier weten de meesten wat het is en begrijpen wat je doormaakt en erover praten helpt!
ook ik heb mijn hondjes laten individueel laten cremeren hun urnen staan hier met een foto en een kaarsje erbij ook heb ik een hangertje met wat as erin je kunt ook kiezen voor een plukje haar,dat geeft mij toch een beetje het gevoel van ze zijn hier bij mij
ik wens je veel sterkte verder
Theo en Astrid heel veel sterkte met het verlies van jullie beste vriend Beerke
Veel sterkte, je weet dat je je niet schuldig moet voelen en dat je alles gedaan hebt. Maar uit ondervinding weet ik dat je jezelf toch altijd vragen stelt.
Je hebt zielsveel van je hond gehouden en er alles voor gedaan, meer vragen ze niet.
Theo en Astrid (Gast)
Beste mensen,
Nou dat doet een mens wat als ik de reactie's erop na lees.
Ik wil jullie ontzettend bedanken voor de steun, en als ik de foto video af heb, plaats ik een link waar deze te bekijken/bezichtigen is.
Een eer betoon aan onze Beer.
Beer was ook ontzettend sterk, in haar prille bestaan werd z plotseling ziek, en wisten niet wat er scheelde.
Ze at haar eten en kwam weer direct eruit, de dierenarts kosten liepen toen dertijd op tot 1000 gulden.
Er werd gesukkeld en niets gecontroleerd, waarop wij hadden besloten een andere dierenrts te raadplegen.
Deze vroeg een urine en bloed staal enz, enz, en na onderzoek werd duidelijk dat Beer een vergif had ingenomen!! maar welk vergif? dit was niet duidelijk meer we waren tensloote zeven dagen verder.
alle haren op haar lijf verloor ze ! en woog nog 15 kilo. tot er een licht punt kwam van opheldering.
Ik had een potje gevonden ! waarvan ik nog slechts kon lezen talpatox!! en had meteen de dierenarts gebeld, deze vermelde er is maar 1 produkt en dat is Thalium Talpatox..Mollen vergif..!
Antigift centrum gebeld en konden ons niet verder helpen gezien het tegengif, de hond kon dit niet overleven! een mes punt was genoeg om een mini shetlander (hebben we) naar de hemel te helpen. Mijn vrouw werkte toen der tijd bij het academisch ziekenhuis maastriht, en wende zich tot het biologisch medish centrum met alle gegevens.
Daar was werkelijk één tegen gif Berlijns blauw, en was nergens te verkrijgen, totdat de apotheker ons belde dat de brandweer dit tegen gif heeft.
Een dag nadien na toedienen van het tegengif, begon Beer te eten en te drinken, en was binnen 7 dagen herstellende en boekte we vooruitgang.
De dierenarts vermelde wel dat haar nieren en lever aangetast waren, maar was een formaliteit, enz, enz.
En kon Beer toch een terugslag krijgen en werd geopperd dat 10% van haar nieren per jaar achteruit konden gaan.
Zoals ze heette was ze ook zo sterk als een Beer.
Theo en Astrid
krijg kippevel bij het lezen van jullie verhaal, nogmaals...
Jullie "Beer" verdiende de naam inderdaad...
Respect voor Beer x
Nogmaals heel veel sterkte gewenst en leuk dat jullie de video met ons willen delen
Liefs, Elly en pootje van Noah
Een verdrietig moment wanneer je afscheid moet nemen van een geliefd maatje...
Helaas heeft inderdaad niet iedereen in de directe omgeving begrip voor dit verdriet. Waarschijnlijk omdat ze niet weten hoeveel geluk je kan hebben van een hond.
heel veel sterkte met het verwerken van jullie verlies.
In elk geval zijn jullie op een mooie manier aan het verwerken gezien de tekst die geschreven is.
Ben benieuwd wat voor moois je gaat maken van het filmpje.
Liefde is ook loslaten. Maar wat is het moeilijk! je verliest een levenskameraad en dat laat een leegte na die pijn doet.
Na verloop van tijd kun je aan Beer(ke) terugdenken met een glimlach en een traan, waar nu alleen maar tranen zijn. 
Ik wens jullie veel sterkte!
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Afscheid van onze Beer" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?