Mijn hond voelt de afwezigheid van mijn overleden oma aan.

Beste Mensen,

ik heb een nova scotia duck tolling retriever,

ik zat met chucky(de hond) achterom bij mijn stervens zieke oma, toen mijn oma uiteindelijk overleed begon chucky raar te doen,

hij deed alles om bij mijn oma te komen, als een gek aan de lijn trekken en piepen/blaffen voor de deur,
toen ik hem eenmaal naar binnen liet kijken was het goed.

vandaag op bezoek bij mijn opa, hij heeft een hoekje gemaakt met een foto, kaars engeltje etc.

nu liep hij vandaag naar dat hoekje toe, rook aan het engeltje(dat tijdens haar leidensweg 24 u boven haar bed had gehangen) en ging zittend naar de foto van mijn oma kijken, daarbij deed hij blaffen en piepen.
wel een minuut lang.

nu vraag ik mij af of er nog meer mensen zijn waarvan de hond wel eens wat aanvoelt etc

mij kunnen ze iniedergeval niet meer wijsmaken dat honden geen fotos kunnen kijken

MVG

ja ze voelen dat zeker aan ook zelfde meegemaakt met de door van me ma,hondje geef dagen lang zitten janken en altijd naar de deur lopen waar ze haar hebben weggedaan he' .maar kga wel los lopen hoor ze komen er stilletjes aan aan gewend dat ze er niet meer zijn he'
grtjs
nog veel succes ermee

Honden voelen zeker dingen aan.En ze zullen de foto wel herkennen.Sterkte met het verlies.

Wat een bijzonder verhaal! Ik heb het zelf nog niet meegemaakt. Maar ik heb nu pas een hond van 10 maanden oud en er is gelukkig niemand overleden in die 10 maanden.

Maar ik geloof wel dat er wat is mijn katten doen soms weleens vreemd in de gang dan lijkt het alsof ze uit de weg gaan voor iemand maar er staat helemaal niemand maar kijken wel op alsof er iemand loopt.

Eeen parapsycholoog zal er waarschijnlijk om moeten lachen maar ik denk soms dat dieren dingen zien/voelen die wij niet kunnen waarnemen.

Ik krijg t er koud van!!
Veel sterkte!!

denk dat jouw hond ook jouw verdriet aanvoelt van je oma die jij kwijt bent. je zal heel veel van je oma gehouden hebben, en dat voelt de hond. jouw verdriet.

onze eerste hond murdoch kwam toen mijn schoonvader was overleden toen thuis en begon hem ook gelijk te zoeken.
echter bij de trap bleef hij stokstijf staan.
mijn schoonvader is thuis overleden en hadden zelf een stafford die het moment heeft aangegeven dat hij stierf. ze ging met haar kop tegen de deur bonken en wij de deur open gemaakt en vloog naar boven en wij ook. vervolgens is ze door gegaan naar zolder waar ze in het kleinste hoekje zat te janken.nadat mijn man haar is gaan halen en naar de slaapkamer bracht ging ze niet verder dan de drempel.ook na zijn dood ging ze op zoek naar zijn klompen altijd op zijn plekje op de bank zitten.

met de regelmaat zagen wij iets zwart voor het raam springen en dan wisten we dat zij het was en brachten haar dan weer terug.

ik zit hier met tranen in mijn ogen en er komen heel wat herinneringen boven.

Even wat achtergrond:
De hond van me ouders is gekomen nadat ik als laatste de deur uit ging. Boy een westie werd als kind behandeld me moeder riep altijd ik heb 2 dochters en een zoon de hond dus. Mijn vader is vrachtwagenchauffeur dus niet veel thuis.

Mijn moeder kreeg op een gegeven moment hoge bloeddruk en begon erg te sukkelen met haar gezondheid en de hond waakte als het ware over haar, als de hond al boven in de mand lag en me moeder bleef te lang beneden kwam hij haar gewoon halen. We weten dan denk ik ook lang niet alles wat ze met hun beiden hebben meegemaakt. de dag dat me moeder stierf waren wij er allemaal dus ik, me zus met man en 2 kids, me vader en mijn oma van moeders kant. Toen er ambulance en alles over de vloer liepen en ers,uiteraard paniek was, bleef hij gewoon in de mand liggen op zijn rug en geen kik geve niets leek wel of hij voelde van er word voor haar gezorgd. Op het moment dat me moeder doods was (alles gebeurde boven) en voordat iedereen beneden wist dat het gebeurd was sprong hij uit het niets uit zijn mand en begon te janken, toen wisten ze beneden dus genoef. Ikzelf was de hele tijd boven bij mijn moeder. Wij hebben hem ook afscheid laten nemen en dat wou hij niet eens maar we wisten gewoon dat het moest. Toen is mijn vader een week niet thuis geweest met de hond, en op een gegeven moment staat de hond met zijn pootjes op het bed waar mijn moeder op dat moment lag en huilde heel zachtjes, echt je gaat door de grond als je dat ziet. ik bedoel er vooral mee te zeggen dat dieren zelf ook heel veel verdriet kunnen hebben en het heel goed aanvoelen.

sterkte met het verlies en sorry voor het lange verhaal maar moest het even kwijt.

jeetje mensen wat een verhalen, ik zit hier gewoon met tranen in mn ogen...

honden voelen zeker wat aan..........ik heb een foto van mijn overleden hond hangen quinty staart er heel vaak naar.............en maakt er soms geluidjes bij

zeg dat wel Dobry
ik zit ook met tranen in me ogen

weet zeker dat honden dit aanvoelen,en ben er ook van overtuigd dat honden overledenen ,,waarnemen"!!

bedankt voor de mooie reacties,

ik denk ook dat honden op dat gebied verder ontwikkeld zijn.

chucky toegevoeg als profielfoto

Ik weet zeker dat honden dat aanvoelen. Net als dat je hond heel goed aanvoelt wat een verdriet jij voelt. Je hebt een schitterende hond, wees maar trots op zo'n bijzondere vriend.
Heel veel sterkte & liefs!

Ik heb een hond en heb zoiets nog nooit met mijn hond meegemaakt, maar wel met mijn katten.

Ik had een paar jaar geleden 3 katten. 1 moeder met haar 2 dochters. De moeder was plotseling een paar weken vermist, toen ze terug kwam was het mis. Haar dochters wilden niets meer van haar weten, ze waren zelfs bang voor haar. Onze katten kregen altijd op een vast plek eten onder de tafel. De avond dat de moeder overleden was kregen ze daar dus ook te eten. Plotseling kijkt een van de katten omhoog en kijkt alsof er die andere kat voor haar staat. Verstijfd , krijgt een enorm dikke staart, stopt met eten en rent doodsbang naar ons toe. Dat had ze nog noooit gedaan zonder dat ze het tegen die andere kat gedaan had.

Ik denk echt dat ze die andere kat daar zag

Heel bijzonder. Ik geloof ook dat honden energie waarnemen. Ze hebben echt wel door wat er aan de hand is.

Ja IK geloof jou

weet je, vroeger toen ik een jaar of 10 was

toen was er in het dorp een steenhouwer (grafzerken)
die man had dus ook een hond (welk soort weet ik niet meer)

Op een avond stond die hond te janken(als een wolf)
toen zeiden mijn ouders
morgen is die en die overleden, als die hond jankt gaat er iemand dood

en het was ook zo, die voorspelde met haar gejank de dood

Echt super bijzonder !!
Ik geloofde het zowieso wel hoor dat de honden dat kunnen !!
Ze kunnen al zo onwijs veel !!
En ze voelen als de beste alles aan !!
Echt prachtig