voel me rot na een wandeling

hello

zoals jullie weten is mijn lieveling een vijftal maanden geleden gestorven en ben er nog lang niet over
nu is het zo dat ik hier nog moeilijk thuis kan blijven ik wil weg om niet met de leegte geconfronteerd te worden,ik moest deze middag ergens zijn,maar moet er wel voorbij waar ik mijn wandeling met sloebertje deed,ik probeer zoveel mogelijk een andere weg te volgen,maar dat is niet altijd mogelijk omdat ik met hem hele lange wandelingen maakte en op veel plaatsen dus was
telkens ik moet voorbij lopen waar ik met hem was moet ik huilen of heb ik het enorm moeilijk,ik voel me eigenlijk echt misselijk en ben dan blij dat ik weer thuis ben,maar dan herbegint het ander probleem
ik denk dan dat ik toch beter een ander hondje neem nu i p v nog te wachten,maar denk dan het zal nooit mijn sloebertje zijn is dat dan wel een goed idee,ik ben ten einde raad,wat moet ik doen?

daar heb ik alle begrip voor hoor, thuis zitten is niet alles, wat je kan doen om de leegte op te vullen, is toch een andere wandeling maken dan je altijd deed met je hond, neem een hele andere route. ga met vrienden wandelen, ook met een hond, of zonder hond, thuis zitten moet je niet doen.

en als je van plan bent om toch een nieuwe huisgenoot te nemen, niet in een opwelling zomaar een hond nemen, gewoon de tijd gunnen en uitkijken naar wat je wilt. sterkte , want ik weet wat het is.

Er zijn veel mensen die niet zonder hond kunnen en gewoon weer voor een hond gaan. Idd wat Willemijn zegt niet impulsief een hond kopen, maar naar een goede fokker gaan. Je moet dan misschien wel wachten op een pup, maar ook het idee dat je een pup krijgt, kan je veel plezier opleveren. Natuurlijk vervangt deze pup je andere hond niet, maar het is wel fijne afleiding en weer iemand om voor te zorgen en samen mee te wandelen.

Het moet altijd je eigen beslissing zijn het moment waarop je weer een hond neemt, wij kunnen absoluut niet zonder hond leven.

En wij waren gelukkig slechts 48 uur zonder een hond en hadden de mazzel dat er fokkers in den lande waren met pups. Je vorige hond vergeet je echt niet en er zijn regelmatig momenten dat wij met liefde terug denken aan onze vorige honden waar wij zoveel liefde van hebben gekregen. Wij wensen je sterkte met het nemen van de juiste beslissing, maar kwel jezelf niet onnodig lang.

Je weet heel goed al wat je wil

goeds en groet

ik zal wel niet impulsief een ander nemen daarom is het ook zo moeilijk ,wel of niet maar ik weet nu al dat ik niet zonder zal kunnen,ik dacht van mijn eerste ook dat ik zonder zou kunnen maar na zes maanden had ik een ander
ik ben op zoek naar een goede fokker,ik kocht ze altijd bij mensen die privé een nestje hadden maar die doe het niet meer en ben dus op zoek om toch een goed adres te hebben tegen dat het zover is
ik zoek een abrikoos of grijs dwergpoedeltje
ik vond iemand via deze weg maar dit is in waalwijk en ik weet niet waar dat ligt ik denk dat het nederland is,maar dit is het enige en ze zouden volgend jaar een nestje hebben en hopelijk zit er dan iets bij voor mij en vind ik de weg naar hen,of het zou zijn dat ik tegen die tijd iets anders vind maar het is zoals je zegt de gedachte dat ik weet waar naartoe en of er een puppy is besteld is al goed hé
maar toch blijft de pijn om het verlies van mijn laatst hondje erg veel erger dan van het eertse

Ik ken je gevoel hoor.
Heb 5 weken geleden afscheid van mijn oudste moeten nemen en wanneer ik met mijn andere honden door het bos loop betrap ik mezelf er nog steeds op dat ik af en toe blijf staan wachten en omkijk of ze er niet aan komt lopen. Ondanks dat ik nog 2 heerlijke meiden heb klopt het plaatje gewoon niet.
Een eventuele nieuwe hond zal nooit je overleden maatje kunnen vervangen, maar je wel weer een hoop liefde geven.

Een nieuw hondje zal nooit Sloebertje zijn en dat moet ook helemaal niet.

Je moet in je hart kijken en je afvragen of je genoeg liefde te geven hebt aan een hondje die niet Sloebertje is. Ik denk het wel.

Je moet het niet zien als een vervanging voor je geliefde Sloebertje, maar met een nieuw hondje maak je weer fijne nieuwe herinneringen en Sloeber blijft voor altijd veilig in je hart.

Als jij toe bent aan een nieuwe hond, moet je dat lekker doen. Ookal zal het inderdaad nooit meer een Sloebertje worden. Niemand kan dit voor jou aanvoelen of bepalen alleen jij zelf..
Het lijkt mij ook wel heel erg moeilijk.. Een dikke knuffel!

je gevoel vertelt je wanneer je toe bent aan een nieuwe hondenvriend, en dat scheelt per mens en per situatie ook nog.

je oude vriendje blijft altijd in je hart, maar als je zover bent een nieuwe vriend te maken, dan kan dat een enorme (nieuwe) verrijking zijn van je leven.

volg je gevoel, is er een klik met een pupje, of toch een volwassen hondje, ga er voor, want zo'n nieuwe vriend kan echt heel veel betekenen.

Als je toe bent aan een nieuw hondje dan moet je dat gewoon doen dan heb je weer iemand om voor te zorgen en die je blij maakt . Sloebertje zal voor altijd in je hart zitten . Wens je veel sterkte.

Het verdriet met slijten en het krijgt dan een plekje.Vergeten doe je ze nooit.En als je aan een pup toe bent moet je het ook gewoon doen.Sloebertje blijft altijd in je gedachten.Sterkte

Geen gemakkelijke periode
Een nieuw hondje zal geen vervanging worden. Gewoon een nieuw karaktertje met nieuwe streken waar je al snel net zo gek van bent.

Beste Bibiane

Sloebertje is never te vervangen,maar eenzaamheid en thuis gaan zitten,dat zou Sloebertje niet hebben gewild,hoe moeilijk het ook is,ik begrijp jouw verdriet,en jouw pijn,al de herinneringen,je wandelroutes,ik zou dat ook krijgen als mijn oude Perrito heen gqaat.
Volg je hart,jijzelf weet het beste wat goed voor je is!
Heel veel sterkte,en hou je taai!

Met alle liefs,Denise & Perrito

heel veel sterkte.
een nieuw maatje nemen is leuk het zal anders zijn maar zal je toch weer een hoop vreugde geven.......

Als ik jouw was ging ik zeker op zoek naar een ander maatje! Zou wel eerst overal me goed bevragen, zodat je ook een gezond puppie koopt. Je oude maatje zal je nooit vergeten maar een nieuwe hond kan je weer zoveel plezier in het leven geven!! Als ik jouw was ging ik ervoor!!

een nieuw hondje vervangt nooit een andere, en dat hoeft ie ook niet...hij/zij krijgt een nieuw plaatsje!!!

Maar denk alsjeblieft niet meteen aan een pup.... er zijn ook heel veel geweldige hondjes in het asiel die dolgraag een nieuw baasje willen....

sterkte ermee, en ik voel met je mee!!!

Claire

Ik schreef al eerder naar je en je vroeg of ik een poedel wist.. Nee en poedel die Sloeber was zal je nooit meer krijgen.. het klinkt hard maar het is de realiteit.. Wel kan een nieuwe poedel je leven weer op de rails zetten want je zit nu blijkbaar in een flinke dip... Velen mensen op dit forum hebben reeds een dierbare hond of dier verloren en moeten ook verder..Denk aan de Rainbow Bridge je zult ooit weer samen zijn met jouw hond Sloeber.. Om het leven op deze aarde te verzachten raad ik je op dit moment aan neem een nieuwe poedel dit zal je leven weer de nieuwe inspiratie geven die je nodig hebt.. Je kan er weer uit en Sloeber die neemt het jouw echt niet kwalijk deze leeft voort in jou en zal altijd samen met je zijn ,en metje nieuwe aanwinst die alle liefde die je in je hebt zal ontvangen.

Je krijgt nooit meer dezelfde hond terug dan je hebt af moeten geven. Zelf nemen wij hier, als onze rr zo komen te overlijden, nooit geen andere rr meer want zoeen als balou krijgen wij nooit meer.

Als je een hond mist in huis, dan zou ik er gewoon weer eentje nemen maar dan evt een anders ras wat bij je past. De een wil meteen weer een andere hond omdat ze het gruwelijk missen en bij de ander gaat daar een heel lange tijd overheen.

Succes evt met je zoektoch en laat het even weten mocht je eruit zijn

Veel sterkte Bibiane volg je hart.

bedankt iedereen voor de lieve reacties
ik zit inderdaad in een dip,maar ik had al veel problemen in mijn leven en juist mijn honden gaven me de moed om door te gaan,door hen heb ik me altijd gesterkt gevoeld,ik moest er gewoon zijn voor hen!

Beste Bibiane

Bedankt voor je lieve pb,mijn Perrito was een lieve kanjer!,het is nu 4 dagen geleden dat hij heenging,maar ik heb hier ook een hele lieve Shih Tzu van mijn vriend,en ik moet er dis gewoon mee naar buiten,de bekende wegen en de polders lopen waar Perrito altijd bij was,het is heel moeilijk,ik loop soms mn longen uit mn lijf te huilen in de polders,zie Perrito er vaak achteraan sjokken,het is allemaal nog zo vers,het verdriet nog te groot,maar Feyro de Shih Tzu ,daar heb ik toch zoveel steun en liefde aan,alsof hij voelt dat perrito er niet meer is en ik zoveel verdriet hebt.
Feyro troost me ook elke ochtend,want die zijn voor mij het zwaarst.Ik mis mijn dagelijkse route met perrito,het is stil..pffff.
Moest dit ook aan jou even kwijt,ik weet hoe je je voelt.
Liefs ,Denise

Hoi Bibianne , veel sterkte en ja ik wou na Axel zelfs geen hond meer om het niet meer mee te moeten maken dat je ze moet afgeven , maar mijn man die ook erg gek is op hondjes wou terug een hond...na 2 maand hebben we onze rocky in huis gehaald , ik kijk dagelijks naar Axel zijn foto hier in huis...en weet je ga je een nieuw hondje halen want onze rock's heeft het leven voor ons terug ook weer aangenamer gemaakt...

En onze Axel blijft eeuwig leven in ons hart en herrinnering...eigenlijk sterven ze nooit , ze zijn alleen even ons vooruit gegaan .

Je moet doen wat je hart je ingeeft....maar ik denk dat je weer een nieuw een nieuw hondje moet nemen. Het zal sloebertje niet vervangen en dat moet ook niet maar het zal de leegte opvullen en je zult er net zoveel van houden als van sloebertje. Je zult soms vergelijken maar ook dat mag maar het zal je zoveel geluk brengen dus gewoon doen....
Ik heb het ook weer gedaan en ik ben een gelukkiger mens geworden. Ook weer hetzelfde ras genomen maar 2 heel verschillende hondjes. Ik ben er achter gekomen dat ik met hond een veel gelukkiger mens ben dan zonder
Sloebertje blijft speciaal en zit in je hart om nooit meer weg te gaan....

bedankt voor de steun iedereen
ja ik denk dat een ander hondje me inderdaad weer gelukkig zou maken,maar dan twijfel ik weer omdat ik me schuldig voel tegenover sloebertje,het is allemaal nog zo vers en het doet nog zoveel pijn dat ik het voorlopig nog niet kan maar ik zeg niet nee want zonder hond leven zie ik inderdaad niet echt zitten
alleen denk ik dat het nog een beetje te vroeg is

weet je ik voel juist hetzelfde de ene dag zeg ik ik neem een andere de andere dag weer niet, heb nu wel een britse korthaar poes maar ons daphneke is ze niet een poes is wel helemaal anders dan een hondje en vooral het wandelen begin ik hard te missen, ik wil ook niet meer mijn hondje alleen thuis laten en dus heb ik beslist om nog een paar jaar te wachten tot ik op pensioen ben, en er steeds voor haar ben, plus ons Daphneke is zo moeilijk te vervangen want voor mij was ze een uniek hondje en ik denk dat je zo maar 1 in je ganse leven krijgt, ik kan natuurlijk mis zijn maar zo voelt het voor mij althans. Ik denk dat je zelf wel zult voelen als je er klaar voor bent, omeen ander hondje liefde te geven. Je hebt tijd nodig neem die gerust en zie dan wat er verder gebeurt zo ga ik het ook doen, want je weet maar nooit dat er ergens een hondje op zo een lief baasje als jij wacht.

Ergens wacht een nieuw maatje voor jou, jou lieve hondje zou je niet zo ongelukkig willen zien.
Ga maar eens op zoek naar en goede fokker of kijk eens bij herplaatsers.
Jij moet gewoon weer een reden hebben om te leven iets om voor te zorgen.

Jou lieve hond zal je nooit vergeten maar je hebt vast liefde genoeg voor een ander maatje.

Sterkte met je beslissing.

dit topic is al bijna 1 jaar oud...

inderdaad dit topic is al een tijdje geleden geschreven ,ik heb ondertussen een nieuw vriendje in huis

wat leuk voor je Bibiane, hoe gaat het nu met je? En wat voor vriendje heb je nu?

ik heb terug een poedeltje,en door bezig te zijn met het kleine ventje,gaat het wel,maar ik moet toch steeds aan sloebertje denken,het verdriet gaat zomaar niet over hé en ja er vloeien nog wel traantjes dat moet ik eerlijk bekennen
bedankt voor de reactie