Galgo

Hoi iedereen,
Echt niemand die enige ervaring heeft met een galgo? Of die iemand kent met een galgo?

Bij mij in de buurd woond een vrouw die heeft er 4.

je kan dit stuk ook lezen gaat ook over de galgo.

Maar ik ken wel iemand die ze dus heeft.

http://www.hondenplaza.nl/page/rasgalgoespanol.php

groetjes natascha en knuf van de pei's

Hey Natacha,
Bedankt voor de website. Ben toevallig zondag bij een fokster van Galgo's geweest in Nederland en heb daar wel de nodige uitleg gekregen, maar ik ben altijd een beetje bang dat iemand, die het ras fokt, er altijd alleen de goede kant van verteld. Vandaar dat ik even een oproep deed om meer info te verzamelen. 'k Heb lang met de gedachte rondgelopen om een Galgo uit Spanje te adopteren, maar ben een beetje bang omdat je daar tenslotte de achtergrond niet van kent...
Groetjes

Graag gedaan hoor. ja Ik zou als fokker niet alleen de goede kant belichten maar ook de nadelen. heb ik ook altijd gedaan. kopen ze daardoor de pup niet dan is het jammer zit hij ook niet goed daar.

Hier loopt zoals ik al zei ook een vrouw met 4 Galgo's
haar honden gaan wel goed met andere honden om. maar denk dat dat per hond en baas verschillend is. heb ze ook wel anders gezien.

maar ja inderdaad als je hem uit Spanje wil adopteren weet je de achtergrond niet, en of die met andere honden nog samen willen of goed op reageren zal ook per hond verschillen.

Ik vind het in iedergeval leuke honden. en als je wil kan ik die vrouw wel eens aanspreken,als ik haar weer eens zie om wat dingen aan haar te vragen, geloof dat zij ze geadopteerd heeft, wil ik wel doen voor je. misschien dat ik haar nummer kan vragen, of de vragen stel waar je mee zit.

Groetjes natascha

Hey Natascha, bedankt.
Wanneer je die mevrouw ziet, mag je haar natuurlijk altijd aanspreken en vragen hoe zij de Galgo ervaart. Hoe meer info ik er kan van krijgen, hoe liever ik het heb.
Ik zou vooral graag weten hoe die honden zich gedragen tegenover andere rassen, want indien ik een Galgo zou aanschaffen, moet hij gedurende de dag zijn terratorium delen met een Aussi.
Nu heb ik reeds veel over de Galgo's gelezen (over diegene die ter adoptie aangeboden worden) en dan lijkt het alsof een gezin met een hond geen probleem is. Enfin, hoe meer ik er over weet, hoe liever ik het heb. Vind het beter goed op de hoogte te zijn voor je een hond in huis neemt, dan sta je meestal niet voor onaangename verassingen.
Groetjes

Hey Rita

Nou als ik haar zie zal ik wel even wat dingen aan haar vragen, en zodra ik haar zie, dan gooi ik het wel in je pb, of ik zoek dit topic op.
Ze kunnen wel met andere samen zou geen probleem zijn hoor. maar ik ga die vrouw even aan haar jas trekken, en dan hoor je het zo snel mogelijk.

En ik vind het juist goed dat je eerst zoveel mogelijk informatie inwint. Zijn er zat die dat niet doen. en dan later de hele hond niet meer zien zitten.

Groetjes

Hoi Rita,

Wij hebben ook lang getwijfeld of we al dan niet een galgo zouden nemen maar sinds november vorig jaar hebben we er dan toch 1'tje geadopteerd.In het begin was ze heel bang maar nu gaat het al zéér goed met haar. Ze komt ook uitstekend overeen met onze springer spaniel Santi. In het begin had ze ook verlatingsangst maar dat is ook voorbij. Het komt er op neer dat je eerst hun vertrouwen moet winnen en dan gaat alles beetje bij beetje vanzelf.
Je moet is gaan kijken op de site van de greyhounds in nood, daar vind je al de nodige uitleg over hun karakter en waar je rekening moet mee houden.
Wij hebben er alleszins geen spijt van.

groetekes Katleen

Hey,

Ik ken Galgo's als vriendelijk honden met een enorm jachttemperament. Los laten lopen kan dus niet altijd. Zeker niet in de polder..
Ze hebben veel beweging nodig, maar zijn binnen erg rustig. Als je ook eens een dagje wat minder tijd hebt, vinden ze dat ook niet erg.
Ze houden van zacht liggen, ik ken meerdere eigenaren die een bed voor hun Galgo (of windhond/greyhound) hebben gemaakt! Want bovenop een matras liggen ze het liefst, met dekens en kussens!
Het zijn ook echte kroelkippen en zitten het liefst bij je op schoot of dicht tegen je aan.
Ook ken ik ze als behoorlijke aanstellers Bij een doorntje in de poot of een snauw van een andere hond kunnen ze naar de baas toe vliegen en helemaal zielig gaan staan bibberen. Een andere hond had hooguit even twee passen gehinkt Misschien dat ze ook wat gevoeliger zijn, ze hebben natuurlijk wel een dunnere huid.
Luisteren doen ze wel, maar er moet geen wild of iets snels voorbij komen, want dan gaan ze daar achteraan. Ze zijn ook redelijk eigenzinnig en hebben niet echt een will to please zoals je dat bij herders ziet. Hun leven bestaan het liefst uit kroelen, slapen, eten en rennen, meer hoeft niet!

Ik vind het zelf echt heerlijke beesten!

Groetjes, Margje

Hoi,
Wij hebben een weekje geleden een galgo geadopteerd. Zalig hondje, maar ze heeft enorm veel last van verlatingsangst . Als we het huis verlaten krapt ze aan de deur waar we het huis verlaten hebben. Gelukkig bijt ze (voorlopig dan toch) niks kapot, maar de deuren worden dus wel beschadigd door haar nagels. Jammer genoeg hebben we geen verlof genoeg meer om op te nemen om haar te trainen. Iemand tips?

Ik ben zelf ook lid van "Greyhounds in Nood" en via het asiel leerde ik een vrouw kennen die er reeds 4 heeft geadopteerd vanuit Spanje. Twee Galgo's en twee Greyhounds.

Bij haar ging het met de Galgo's prima, iets minder met één van de Greyhounds. Deze heeft/had ook last van extreme verlatingsangst en was heel bang van mannen (waarom zou dat toch zijn...). Maar oh zo lief, zelfs na de meest vreselijke mishandelingen blijven die honden even lief. De hond van deze dame is na een jaar ook heel goed aangepast en nu gaat hij waar zij gaat.

Het zijn enorme flodders, ze zouden het liefst de hele dag op schoot liggen en de zetel is ook heeeel interessant En uitkijken dat ze niet achter wild aangaan !
Deze dame vertelde mij trouwens dat ze er bij "Greyhounds in Nood" zeker op letten dat mensen het juiste soort hond krijgen. Daar wil ik mee bedoelen dat, als het je eerste hond is, dat je dan niet de "echte probleemhondjes" krijgt. Zij had die ene gekregen omdat hij eerst in België bij iemand anders was geplaatst die hem alweer heel slecht verzorgde. Daarvoor was hij niet uit Spanje gehaald en dus werd hij terug genomen door de stichting en bij haar geplaatst omdat zij al veel ervaring had en hem er bovenop kon krijgen en dat ook deed.

Ik ken al vele mensen die wel heel gelukkig zijn met hun Galgo's uit Spanje. Gewoon een kwestie van de juiste organisatie.

Liefs,
marie-rose

Marie-Rose,
Bedankt voor je reactie . Ik kan me levendig inbeelden wat je schrijft hoor. Ze zijn enorm aanhankelijk. Wij hebben er veel voor over, maar het is natuurlijk niet de bedoeling dat ze gans je huis gaan ruïneren . Voorlopig blijft het bij het krabben aan de deuren. Hopelijk kunnen we haar vertrouwen snel winnen zodat ze zich op haar gemak kan voelen bij ons. Veel mensen stellen voor een om tweede erbij te nemen, maar omdat we zelf niet heel ruim wonen zie ik dat niet meteen zitten...

Hoi Caroline,

Trouwens het is niet enkel een Galgo die durft krabben aan de deur hoor...Tibo heeft de hele woonkamerdeur geruïneerd.

Ik heb ze terug moeten laten maken en zet er nu steeds een strijkplank voor als we weg gaan, kan hij er niet aan. Je mag ermee lachen hoor, maar het werkt nu moet ik wel zeggen dat hij het, denk ik, ondertussen wel heeft afgeleerd.

Jullie hond mist jullie natuurlijk ook als je weg bent en wil achterna, niet moeilijk na alles wat zij meemaken !
Misschien opbouwen, bijv. in het weekend eens heel kort buitengaan en weer terug. Het is kwestie van haar te leren dat jullie heus wel terugkomen en haar niet in de steek laten. Kan je haar niet laten wennen aan een bench ? Zorgen dan dit een veilig hol is voor haar.

Misschien hebben één van de modjes of de anderen wel ideëen om dit te helpen oplossen. Maak er andere een aparte topic voor aan, dan zien ze het zeker.

Voorlopig de deur misschien afschermen zodat ze er niet bij kan.

Nog veel succes en trouwens ik vind het top dat jullie zulk een sukkelaar een nieuwe thuis willen bieden !! Maarja, er komt wel vreselijk veel geduld bij kijken en vooral niet boos worden, want dan gaat haar vertrouwen zeker niet groeien !

Liefs,
Marie-Rose

hoi caroline,
ik las dit toevallig(?) en slaap er al 2 dagen niet van ,dus hier mijn reaktie,
fijn dat je een galgo hebt geadopteerd. maaaar direkt daarna denk ik,maar waarom eigenlijk? als jullie de hele dag weg zijn ,waarvoor en voor wie moet die arme stumper dan in jou huis zitten(wachten?)en waarop??!! hoeveel uur zijn jullie weg? hebben jullie je wel goed gerealiseerd wat het is, een hond nemen. en of dat niet al genoeg is, een galgo uit spanje. dit zijn honden die helemaal nooit met mensen geleefd hebben. nog nooit een huis van binnen gezien hebben,dus ook geen apparaten kennen geen geluiden, telefoon tv noem maar op,geen routine kennen, geen aandacht kennen...helemaal niks kennen. laat staan spelen, zindelijk zijn, lopen aan een lijn enz. geknuffeld worden enzo alle gewone honden dingen. zon hond komt uit het asiel,zeer moeilijke ,zware,harde omstandigheden, waar ze met moeite hun kopje boven water houden, dan worden ze op het vliegtuig gezet en poem, ineens zit ze bij jou op de bank! en dan gaat dat ook nog allemaal alsof het normaal is. maar je begrijpt dat het voor zon beest een waaaaaanzinnige overstap is, alles maar dan ook AAAlles op zn kop!!en dat regel je niet even met een weekje vrij nemen en daN MOET ZE HET ALLEMAAL MAAR GOED DOEN...
EN KIJK EENS HOE GOED ZE AL IS MET EEN HELEBOEL DINGEN, dat is toch helemaal fantasties!!
ik denk dat het een goed idee is om je echt diep in jezelf af te vragen of je er wel klaar voor bent dwz. zin in hebt om dit avontuur aan te gaan. het is nl helemaal andersom, heb jIJ zin om al je tijd aan je hond te besteden. en haar te leren om zelfstandig en fier door het leven te kunnen gaan....dit heeft nl. heeeeeeeel veeeel tijd nodig!!EN
JIJ wilde die hond, die hond heeft niet gevraagd om bij jou op te bank te moeten komen zitten.en nu ze er is ,moet JIJ er dus alles voor over hebben om haar het leven zo fijn mogelijk te maken.en niet hoe doe ik het zodat het voor mij handig is...
misschien moet je degene van het adoptieteam eens bellen om hulp,die zijn er speciaal voor dit soort dingen. dit zijn nl hele normale verschijnsels ,waar met geduld, heel, veel beter gezegd alles weer goed komt. in deze zelfde (WEB)pagina staat het verhaal van luna de galgo met verlatings angst ,kijk maar ,heb je vast wat aan!en verder ,kijk eens op de pagina van greyhounds in nood ,de belgiese die galgos redt in spanje...als je haar verhalen leest gaat er een (hele mooie) wereld voor je open!
kop op! doe je best! en geniet vooral van je mooie galgo meisje
(en vooral veel uitlaten en rennen voor je haar alleen laat!)
het komt allemaal goed! echt! je zult zien!

o, nog iets als je gewoon googled :galgo met verlatingsangst,krijg je meteen paginas vol met..
ja je raadt het al!
die van jou is echt niet de enige!
succes!!
en de verhalen van de belgiese Mireille staan onder het kopje :spanje aktueel (www/greyhounds in nood nl)

Mijn ervaring (15 jr)met galgo's of greyhounds is dat het heel intelligente lieve aanhankelijke honden zijn die zowel blij zijn met een korte als lange wandeling echter nadeel kunnen vaak niet met katten hun grootte en als ze wild zien zijn ze weg voordat je er erg in hebt Ik zelf ben vrijwilliger bij galgosupportholland met eigen website Op onze website kun je meer te weten komen over dit prachtige en lieve ras

Ik ken aardig wat mensen met een Galgo en ik heb ze altijd ervaren als hele intelligente, sociale honden die binnenshuis heel rustig zijn. Hangen op de bank, je hoeft ze alleen nog de zapper te geven en je hebt een man!!! (grapje hoor heren!) Loslaten kan alleen op omheinde grond want ze hebben een groot jachtinstinct. Er worden vrij veel Galgo's vanuit Spanje naar NL gehaald. zie; www.greyhoundsinnood.nl of www.greyhoundsrescue.nl

hoi,

sinds drie weken hebben wij ons chica.
zij doet het prima, se blijft wel nog niet alleen.
ze kan nog niet zonder mij, in begin kon ikzelf niet naar boven gaan of ons madammeke was beneden aan het huilen, gaat langzaam beter, begrijp dit want ze hebben ook heel wat achter de rug.
zij slaapt op kussen boven, dicht bij mij. zij is daar mee tevreden, niet op bed en dat weet ze van begin. zij is zindelijk en kent haar naam uitstekend.
zijn er mensen die weten waar er wandelingen dootgaan?
groetjes en pootje