Help... we hebben een dief

Sinds een goeie maand is Salta bij ons.
Hij komt net als Paco uit Spanje maar we denken dat hij daar heel erge honger gehad heeft.

Paco stal in het begin wel iets te eten als je even niet keek maar met wat geduld en oefening doet hij dat niet meer. Hij ligt mooi te wachten tot hij een stukje krijgt.

Salta is een ander verhaal. Wanneer je aan het eten bent grist hij het gewoon uit je hand of van je bord.
Hij kent het commando "Nee" maar dat helpt dus niet wanneer hij eten in het vizier heeft. Het is gewoon sterker dan hemzelf...
Ik wil hem niet buiten of in een andere kamer zetten omdat ik denk dat hij het zo nooit zal afleren.
Je moet maar eens mijn topic lezen "we zijn terug van vakantie"...

Iemand tips?
En ja, hij krijgt voldoende eten

Even emailnotificatie uitzetten...

heel herkenbaar. Ik ben gastgezin voor spaanse pups en heb zelf een spanjaardje. Allemaal etensdieven haha
Prullebak is afgeschaft, alles rechtstreeks in de kliko en tot mijn verbazing was ik dus een pup kwijt op een ochtend. Was dze kleine deugniet via een konijnenhok omhoog gegaan en deksel van de kliko iets opgetild en toen ja....lag hij onderin de kliko.....heb me rotgezocht....hij stonk en is direct onder de douche gezet. Gelukkig goed geschrokken dus hij komt niet meer in de buurt van de kliko. Mijn eigen spanjaard ligt zowat op mijn etensbord en likt snel mijn eten van de vork af als ik even niet oplet.
Na bijna een jaar nu blijft ze keurig voor me liggen (soms wel kwijlend hoor) en ik zeg dan telkens "wacht".
Als ik bord leeg heb mag ze even de vork of lepel aflikken en daar blijft het dan ook bij. Maar als ik me even omdraai is het bord echt wel leeg gejat door haar hoor, ik kan er niets aan veranderen en laat het maar zo.

Mand of bench in de huiskamer plaatsen waar ze in moeten als je gaat eten??

Wij laten silver een meter of twee vanaf de tafel af gaan en hij moet daar blijven liggen totdat we klaar zijn met eten.
Als hij opstaat, pak ik hem bij zn halsband zet hem op de plek en geef weer commando af. voorderest negeer ik hem.
In het begin duurde het bijna een uur voordat ik kon beginnen met eten, omdat hij steeds weer opstond. Maar hij heeft nu door dat wanneer wij eten hij niet bij de tafel mag komen.
Dus gaat hij braaf op de plek liggen of loopt hij naar de keuken om daar op de stenenvloer een tukkie te doen.

Maar zo voorkomen wij dat, mocht er wat vallen op de grond dat hij leert schooien. zo eet hij ook niks van je bord.
Miss een tip?..

Haha ik ken het silver, hier de eerste paar keer was me eten al koud voordat ze eindelijk door hadden dat ze moesten blijven...

Nu gaat Sita al automatisch naar dr mand zodra ik met de borden naar binnen loop. Chica niet maar zodra ze naar dr mand moet blijft ze wel gewoon tot ik zeg dat ze er weer uit mogen.

Hier ook geleerd op de plaats als ik eet.
Lily is ook zwaaruitgehongert en ondervoed geweest als pup en het snaaigedrag heb ik er niet uit gekregen.
Wel is door de verlokkingen zoveel mogelijk te voorkomen het ergste wat uit gesleten, maar als ik ergens wat laat liggen is het weg en ook de afvalbak staat nog steeds buiten bereik. (bij m'n moeder niet ) Ook buiten is het oppassen, met name als we langs vissende jongetjes lopen of broodvoerende kindjes bij de eenden.

Lily is 9 dus wordt ook niet beter dan dit.

Maar de verhoudingen zo laten groeien dat er respect is voor jouw bord en jouw boterham in jouw hand kan wel.

Ik heb gemerkt dat Salta heel graag in een hondenmand ligt (hij had eerst een kussen maar daar kijkt hij niet naar).
Nu zet ik de mand in een hoek van de keuken en moet hij daar in wanneer we gaan eten.
Ik kan nog zo een 20 keer rechtstaan hoor als we eten maar hij springt tenminste niet meer op de tafel.
Alleen koken is nog een probleem.
Ik ben gewend de honden los te laten lopen, ook wanneer ik kook en tot Salta is dat nog nooit een probleem geweest.
Nu is het anders... Je schraapt worteltjes, bukt je om een kom uit de kast te pakken en de helft van de wortels is weg...
De tomaten lagen vroeger gewoon in de fruitmand, kan nu niet meer want ik zit constant zonder tomaten anders...
En 't is niet dat mijn hond een vegetariër is hoor, wanneer er vlees aan te pas komt wordt hij hysterisch
Dan moet ik hem inderdaad in de bench zetten maar ik vind dat altijd zo zielig voor hem.
Ik zou het veel leuker vinden moest hij gewoon los kunnen lopen zoals Paco.

Als er bezoek komt moet hij sowieso in de bench of hij drinkt de mensen hun koffie uit, steelt hun koekjes, gisteren heeft hij verdorie een half glas trappistbier uitgedronken voor we het doorhadden...

Echt, hij is heel lief, luistert goed, kent "nee" en "zit" en "af", behalve wanneer hij iets eetbaars ziet... En dan denk ik altijd : "ocharme, heb jij zo een honger gehad, arme schat".

Hem meer eten geven helpt niet en dat wil ik ook eigenlijk niet, hij is nu ideaal van gewicht, je voelt mooi zijn ribben maar niet teveel en ook op zijn ruggegraat voelt het ideaal aan.

Laatst dacht ik : ik doe iets dat vies smaakt op een stukje brood dat op het aanrecht ligt, misschien leert hij het zo af. Dus deed ik wat zachte mosterd en wat pickles op een stukje brood en ik dacht : wanneer hij dit steelt spuugt hij het zo weer uit en zal hij leren van het aanrecht te blijven. Mooi niet... hij vond het blijkbaar lekker

Iemand tips wat een hond echt niet lust?

Lily at zelfs oneetbare dingen, gewend aan volproppen voor de maagvulling, stenen, drugs etc.
En boterham met sambal, mosterd of iets dergelijks wat smerig lijkt zou ze ook zo naar binnen werken.

Zoals ik eerder schreef is er wel aan te werken, maar als ze zo hebben moeten knokken om hun kostje bij elkaar te scharrelen krijg je dat er maar moeilijk uit.

Als je aan de band, vertrouwen en respect werkt is het wel mogelijk om het stelen uit handen of jouw buurt (bordje met gebak) om te buigen.
Maar als ik niet in de buurt ben zorg ik nog steeds dat er niets te vinden is (want op zoek gaan heeft ze heel lang gedaan).
Doordat er niets te vinden was, voor lange tijd is het nu wel redelijk uitgedoofd. Hoewel ze enkele maanden geleden toch een schaal met muffins heeft weten te scoren inclusief de papieren bakjes.
Ook buiten is een lastig ding.

Geduld en voorkomen zodat het de kans krijgt om redelijk uit te doven, maar dat kan heel lang duren.