rashonden en stambomen

definitie van een rashond volgens Wikipedia
RashondUit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
Een rashond is een hond die is ingeschreven in het stamboek van een erkend hondenras. Een rashond moet in uiterlijk en gedrag voldoen aan de omschrijving van dat ras in een rasstandaard.

Een rashond wordt geacht zijn eigenschappen zuiver te vererven, dat wil zeggen dat twee honden van hetzelfde ras jongen voortbrengen die weer alle gewenste eigenschappen tonen. De mate waarin rashonden voldoen aan de rasstandaard wordt beoordeeld op hondententoonstellingen, de best beoordeelde dieren worden bekroond.

De belangen van de eigenaars van rashonden worden behartigd door rasverenigingen en kennelclubs.

Rashonden hebben als gevolg van inteelt vaak te kampen met erfelijke ziektes.

Een hondenras is een groep honden met in uiterlijk en gedrag overeenkomstige eigenschappen. Een hondenras ontstaat doordat mensen selectief op deze kenmerken fokken (zie ook: domesticatie).

Oorspronkelijk werden honden vooral geselecteerd op het vermogen om bepaalde taken uit te voeren, het hoeden van vee, het assisteren bij de jacht, de bewaking van huis en erf. Daarbij werd gelet op zowel mentale als fysieke eigenschappen, maar vooral op de eerste. Zo is een sterke jachtdrift belangrijk voor een jachthond, maar hetzelfde gedrag is voor een waakhond juist ongewenst.

Alleen in bijzondere gevallen, zoals bij trekhonden of poolhonden, werden ook hoge eisen aan de bouw en de vacht gesteld. Verder is één bepaalde groep honden, traditioneel aangeduid als schoothondjes, altijd al als gezelschapsdier gefokt.

Door de nadruk op het werkvermogen laten de traditionele rassen een grote mate van variabiliteit in het uiterlijk zien. Oude rassen worden daarom ook wel aangeduid als een slag of een type (zie: landras en hondentype). Vanaf de 19e eeuw ontstaat er steeds meer belangstelling voor het uiterlijk van de honden. Eerst werden enkele, later steeds meer, rassen erkend.


Spaanse waterhond (Perro de_agua español)Dat betekende dat de eigenschappen werden beschreven in een rasstandaard en de afkomst van de rashonden werd geregistreerd in een stamboek. Men begon gericht te fokken op eenheid in exterieur en vaste vererving. Dat wil zeggen dat twee honden van hetzelfde ras uitsluitend jongen krijgen met hetzelfde uiterlijk als de ouders.

Van veel rassen wordt verondersteld dat ze zeer oud zijn, maar men moet zich wel realiseren dat ze doorgaans niet al te lang geleden bij de aanleg van het stamboek uit slechts enkele individuen gefokt zijn. Daarnaast zijn er echt nieuwe creaties, raszuiver uitgefokte kruisingen zoals de Dobermann.

Tegenwoordig zijn er meer dan 300 hondenrassen door een kennelclub erkend. In Nederland en België geldt de indeling die door de internationale federatie van kennelclubs, de FCI, is gemaakt, maar met name in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten worden andere rasindelingen gebruikt. Het aantal erkende rassen groeit nog steeds, waarbij opvalt dat naast de West-Europese rassen steeds meer rassen uit andere delen van de wereld een officiële status krijgen.

Rassen worden soms weer onderverdeeld in variëteiten. Bij de FCI is in feite de variëteitsgroep minstens zo belangrijk als het ras zelf, want er wordt alleen met honden uit dezelfde variëteitsgroep gefokt. Zo valt het ras Hollandse herder uiteen in de variëteitsgroepen Korthaar, Langhaar en Ruwhaar die niet onderling gekruist mogen worden.

Fokkers zijn vaak voorstander van een steeds verdere opsplitsing van rassen. Dat heeft een technische reden, het zuiver fokken van de per ras vastgestelde eigenschappen. Maar het heeft ook te maken met het feit dat kampioenschapsprijzen per variëteitsgroep beschikbaar gesteld worden: meer groepen, meer prijzen. De steeds verdergaande opsplitsing van soms toch al kleine populaties verergert echter het probleem van inteelt.

een hondenras is een groep honden met in uiterlijk en gedrag overeenkomstige eigenschappen. Een hondenras ontstaat doordat mensen selectief op deze kenmerken fokken (zie ook: domesticatie).

Oorspronkelijk werden honden vooral geselecteerd op het vermogen om bepaalde taken uit te voeren, het hoeden van vee, het assisteren bij de jacht, de bewaking van huis en erf. Daarbij werd gelet op zowel mentale als fysieke eigenschappen, maar vooral op de eerste. Zo is een sterke jachtdrift belangrijk voor een jachthond, maar hetzelfde gedrag is voor een waakhond juist ongewenst.

Alleen in bijzondere gevallen, zoals bij trekhonden of poolhonden, werden ook hoge eisen aan de bouw en de vacht gesteld. Verder is één bepaalde groep honden, traditioneel aangeduid als schoothondjes, altijd al als gezelschapsdier gefokt.

Door de nadruk op het werkvermogen laten de traditionele rassen een grote mate van variabiliteit in het uiterlijk zien. Oude rassen worden daarom ook wel aangeduid als een slag of een type (zie: landras en hondentype). Vanaf de 19e eeuw ontstaat er steeds meer belangstelling voor het uiterlijk van de honden. Eerst werden enkele, later steeds meer, rassen erkend.


Spaanse waterhond (Perro de_agua español)Dat betekende dat de eigenschappen werden beschreven in een rasstandaard en de afkomst van de rashonden werd geregistreerd in een stamboek. Men begon gericht te fokken op eenheid in exterieur en vaste vererving. Dat wil zeggen dat twee honden van hetzelfde ras uitsluitend jongen krijgen met hetzelfde uiterlijk als de ouders.

Van veel rassen wordt verondersteld dat ze zeer oud zijn, maar men moet zich wel realiseren dat ze doorgaans niet al te lang geleden bij de aanleg van het stamboek uit slechts enkele individuen gefokt zijn. Daarnaast zijn er echt nieuwe creaties, raszuiver uitgefokte kruisingen zoals de Dobermann.

Tegenwoordig zijn er meer dan 300 hondenrassen door een kennelclub erkend. In Nederland en België geldt de indeling die door de internationale federatie van kennelclubs, de FCI, is gemaakt, maar met name in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten worden andere rasindelingen gebruikt. Het aantal erkende rassen groeit nog steeds, waarbij opvalt dat naast de West-Europese rassen steeds meer rassen uit andere delen van de wereld een officiële status krijgen.

Rassen worden soms weer onderverdeeld in variëteiten. Bij de FCI is in feite de variëteitsgroep minstens zo belangrijk als het ras zelf, want er wordt alleen met honden uit dezelfde variëteitsgroep gefokt. Zo valt het ras Hollandse herder uiteen in de variëteitsgroepen Korthaar, Langhaar en Ruwhaar die niet onderling gekruist mogen worden.

Fokkers zijn vaak voorstander van een steeds verdere opsplitsing van rassen. Dat heeft een technische reden, het zuiver fokken van de per ras vastgestelde eigenschappen. Maar het heeft ook te maken met het feit dat kampioenschapsprijzen per variëteitsgroep beschikbaar gesteld worden: meer groepen, meer prijzen. De steeds verdergaande opsplitsing van soms toch al kleine populaties verergert echter het probleem van inteelt.

Rassen worden soms weer onderverdeeld in variëteiten. Bij de FCI is in feite de variëteitsgroep minstens zo belangrijk als het ras zelf, want er wordt alleen met honden uit dezelfde variëteitsgroep gefokt. Zo valt het ras Hollandse herder uiteen in de variëteitsgroepen Korthaar, Langhaar en Ruwhaar die niet onderling gekruist mogen worden.

zo zou het dus moeten zijn
nu alleen nog de prul fokkers die met fci fokken eruit krijgen en we zijn op de goede weg

http://www.raadvanbeheer.nl/
http://www.kmsh.be/
http://www.akc.org/

http://www.ukcdogs.com
http://www.ukcdogs.com/WebSite.nsf/WebPages/Home

de ukc zijn die toch van die vreselijke filmpjes van op honden shows met honden die misvormd zijn enzo en toch nog kampioen worden
vaan die organisatie hou ik liever mijn handen af

Tja, Wikepedia daar kan iedereen van alles op plaatsen, of het nou waar is of niet. Ik weet ook niet wat je hier precies mee wil bereiken met dit topic?
Alleen al het stukje over poolhonden klopt zeker weten niet.
Het schrijven van encyclopediën zou aan experts overgelaten moeten worden. Niet aan iedereen die denkt ergens verstand over te hebben.

@ Zino, Ja dat is een documantaire van de BBC, pedigree dogs exposed. Als je dat intikt op google krijg je de filmpjes ervan (bestaat uit 6 delen dacht ik).

En ik ben er ook mee eens dat er dingen in staan niet kloppen. Iedereen kan zomaar iets plaatsen op wikipedia dus de vraag is daar altijd maar of wat je leest ook daadwerkelijk klopt.

Ik vind Wikipedia een goed beginpunt voor informatie. De Engelstalige versie geeft ook veel info over rasspecifieke problemen, dan wel meestal in Amerika.

Tijdens mijn studie heb ik er ook vaak gebruik van gemaakt.
Gewoon voor leuke weetjes in de inleiding om je stukje interessanter te maken. Natuurlijk moet je dan wel even naar de bieb om alles te checken.

die documantaire gaat over rashonden fokkerij in het algemeen niet over ukc.

bbc heeft die docu gemaakt.
het probleem is gewoon met rashonden fokken dat je niet moet gaan overdrijven om aan allerlei standaarden en hypes te voldoen.
zoals de engelse bulldog bv. dat is een goed voorbeeld van een rashond die in al zijn overdreven worden doorgefokt het is zo erg dat er exemplaren geboren worden die niet normaal ter wereld kunnen komen, niet normaal kunnen ademen.
met de chihauhau de trend van vandaag, lang leve paris hilton, dat er steeds kleinen gefokt gaat worden met als resultaat dat de hersentjes niet meer normaal in de schedel passen en de fontanel nooit zal sluiten..en zo zijn er nog meer rassen op te noemen die aan dit soort doorfok verschijnselen lijden.
daar gaat die documantaire over.

vraag -aanbod
mensen willen graag een mini chihauhau en dus gaan ze die fokken..terwijl dit ras al uiterst klein is
yorkshire terriers heb je ook in teacup uitvoering...
uiteindelijk word de ras standaard gewoon aangepast..

een stamboom is geen garantie voor een gezonde hond.
het zou het wel moeten wezen maar het is slechts een afstammingsbewijs..

dat over de poolhonden staat knullig geschreven ja..wat er mee bedoeld word, denk ik, is dat er bij de werk honden totlaal niet gelet werd op de vacht structuur of kleur dus uiterlijke vorm. en dat daar bij de poolhonden ivm de kou uiteraard wel op geselecteerd werden. dit was waarschijnlijk al door natuurlijke selectie gebeurt.

dit topic heb ik geopend om te discussieren over rashonden en stambomen, de voordelen,nadelen.
misschien bedenkingen en visies over verbeteringen ten aanzien van stamboom verstrekking en ras shows.

ik denk altijd maar als je het onzin vind kijk je hier niet op..

een stamboom is zeker geen garantie voor een gezonde hond
daarom dat het oh zo belangrijk is dat je een fokker zoekt die met verstand fokt en niet enkel voor het geld die zijn ouderdieren test enzo
stamboom zegt voor mij alleen maar iets over de ras zuiverheid van de hond en hoe stabiel zijn achtergrond is en of deze 100% ras zuiver is of niet

elina vind jij dat als je bv een teefuitse herder gaat kruisen met een reu:holandse herder
dat je dan een duitse herder pup hebt of een kruising?
voor mij is dat een kruising stamboom of niet

ik weet het nooit zeker met Wikipedia, want iedereen kan daar informatie plaatsen.

en ja, ik heb die documentaire ook gezien.
vond dat erg schokkend.

duitse met hollander is een kruising.

maar een combinatie van langhaar hollander en korthaar hollander blijft hollandse herder...

als je dus terug wilt haken op de vraag amerikaanse stafford x amerikaanse pitbull..

ik denk dat 2 meer een type verschil is dan een ras verschil.

ik zie het net als de ierse lijnen staffords en de engelse staffords. in principe een ras. met type verschil.

in bepaalde lijnen zie je enorme verschillen maar er zijn ook lijnen die in uiterlijk niet uit elkaar te houden zijn.
en gewichts verschillen zijn er in de bull en terriers altijd geweest. alleen de laatste jaren word dat naar beide kanten erg overdreven. je ziet dit bij alle rassen gebeuren.

het type in het midden lijkt mij het gezondst.

maar ik denk, maar dat is mijn visie. dat je je niet dood moet staren om alleen binnen bepaalde lijnen te fokken. ik denk wel dat je terug moet fokken naar bepaalde lijnen. dus zo af en toe een outcross om het type te vormen dat je voor ogen heb. dit kan dan een outcross zijn naar een game line als je het gewicht van je hond lager wilt hebben of een outcross naar een ukc dual geregistreerde hond. en dan weer terug naar de lijnen waarbinnen je fokt.
in dit geval waar wij het over hebben de ORFN lijnen.

je kunt ook strak inteelt toe passen dan weet je zeker wat je produceert maar blijft daar ook binnen.
een eigen lijn/type vormen gebeurt dan in feite niet plus de genetische variatie blijft klein en dus kans op afwijkingen en mankementen word groter. een outcross op zijn tijd is niet ongezond..

de ORFN lijnen zijn beperkt.
in het verleden heb ik een hollandse herder gehad en ik weet dat ze binnen het langhaartype kortharen gebruikt hebben om de genetische pool te verbreden.
en binnen de korthaar hebben ze gebruik gemaakt van de duitse herder omdat het bestand van de hollandse herder heel klein was. veel rassen of varieteiten worden zo behoed voor uitsterven.

een degelijke fokker moet niet uitcrossen die zal zich aan de lijnen houden om zo origineel mogelijk naar de ras standaard te fokken maja dat in mijn visie over een deftige fokker he