Oude hond/dement/doof en blind HELPPPPPPPPP

vOnze Boris is alweer 14 jaar heeft 2 jaar geleden zijn oog verloren en is blind aan het oog wat hij nog heeft! Doof is hij ook. Zijn reuk gaat ook achteruit want als zijn eten klaar staat op de grond moet ik hem ernaar toe begeleiden.
In huis loopt hij tegen de ramen of een stoel die iets naar achter staat geschoven. Als hij in een hoekje van de woonkamer staat kan hij er niet meer uitkomen en loopt van links naar rechts om een uitweg te vinden.Soms zit hij gewoon in de lucht te kijken naar niets.. Hij gaat overal liggen en dan stappen wij er maar overheen en hij beweegt dan niet.Kan zijn draai niet vinden loopt heen en weer en ligt eerst hier en dan daar.Als we uit gaan moet ik hem eerst zijn riem om doen en dan loop ik met hem het huis uit anders loopt hij tegen alles aan wat hij tegen komt.Buiten houden we hem erg kort anders zit hij geen bomen,stoepranden en fietsers.. Hij eet nog goed en drinkt ook goed.Toen wij terug kwamen van vakantie herkende hij mijn luchtje wel en kreeg ik veel kusjes in mijn gezicht.
Ergens vind ik het dood zielig en heeft hij dit niet verdient maar aan de andere kant kan en wil ik niet de beslising nemen om hem te laten inslapen. De ene zegt hij heeft toch geen pijn en de ander zegt ik vind het dierenmishandeling..Het is net mijn kind en ik zorg al 14 jaar voor hem..wie kan me advies geven ik ben radeloos!

Pff.. wat een moeilijke beslissing zeg.

Ik zou zeggen: als hij geen pijn heeft en nog plezier in zijn leventje heeft, dan zou ik hem niet laten inslapen..

je wilt toch zo lang mogelijk je maatje bij je houden..


Sterkte.. !!

Nou als ik al die ouderdoms verschijnselen zou hebben hoop ik dat er iemand zoveel van mij houd om mij uit mijn lijden te verlossen.
Klinkt hard ,maar jij bent teveel met jezelf bezig en niet met de hond zijn welzijn.

Je hebt recht op je leven ,maar ook recht op je dood.

mishandeling zou ik dat zeker niet noemen (mss eerder zielig), dat zijn kwalen die komen kijken bij het ouder worden, daar kan je niet om heen, en ik zou als je hond geen pijn heeft en nog goed eet en drinkt hem niet laten inslapen, natuurlijk is het je eigen beslissing, maar als je het niet teveel vind om voor hem te zorgen in zijn toestand dan zou ik hem van zijn oude dag laten genieten op zijn manier.

Martine.
DOOF En dan nog schik en plezier in zijn leven hebben en genieten.??

doof en blind loopt je hond dan niet overal tegen aan? Nee ik denk niet dat je hond er blij mee is om niks te zien en te horen. Hij kan dan alleen nog ruiken.

Nee vindt het geen dierenmishandeling maar of je hond nou echt nog geniet op deze manier?????

zou er idd ook goed overnadenken om het te laten gaan. Nu heb je hier tijd voor dus denk er goed over na en sta achter je beslissing voor je dadelijk plots die beslissing moet maken...

sterkte iig

@ Kees,

Ik noem dit niet echt lijden als je ouderdomskwaaltjes hebt, ik zie dit meer als een handicapt, blind worden, reukzin verliezen of doof worden....als ze elke (oude) mens daarvoor een spuitje moeten zetten dan zijn er geen oudjes meer.

Moelijke beslissing ik heb ook ongeveer zo iets meegemaakt.Ik weet je wil je maatje niet kwijt maar ja....Ik wens je heel veel sterkte

Wat een verschillende reacties zeg..zelf denk ik ook dat hij geen plezier meer heeft in zijn leven en dat hij zijn tijd gewoon uitzit...maar is dat reden genoeg? Ik wil hem niet kwijt maar of dit kwaliteit van leven is?? Ik wil doen wat goed is voor de hond,voor hem zorgen wil ik nog jaren doen maar is dat verantwoord.....

Martine je hebt gelijk als we iedere ouder een spuitje zouden moeten geven dan gaat het snel met die ouwtjes!

Als hij geen plezier meer in z'n leven heeft, zou ik hem laten gaan.

Ach kom dat kun je toch niet vergelijken met oude bejaarden.
Alhoewel als ze mochten kiezen dan geloof ik dat een flink aantal zou gaan voor de verlossende spuit.

Als je doof ,blind en dement bent is er geen kwaliteit meer.
Waarom de hond lopen kwellen en jezelf .??
Hij is goed geweest voor jou en nu moet je hem zijn dood gunnen.

Een moeilijke beslissing, wij kunnen niet voor jou kiezen, wij kunnen niet zien wat voor gevoelens je erbij hebt.

Als buitenstaander als ik me probeer te verplaatsen in jouw situatie zou ik mijn hondje laten inslapen.
Ik denk niet dat de hond nog prettig kan leven, hij hoort niks, hij ziet niks en is ook in de war.

Wees dankbaar en blij dat hij 14 mooie jaren bij je is geweest en een goed leven gehad heeft!

Sterkte met de beslissing.

Houden van is ook loslaten....

Als je hodn niet weet waar hij is....zn voerbak niet kan vinden...zn rust niet kan vinden...
Overal tegen aan loopt wanneer hij opzoek is naar zn waterbak...
Pff...nee dat zou voor mij de grens zijn.
Hoe moeilijk het ook is.........

Veel sterkte

Zo lang hij het leuk heeft is er niets aan de hand, maar als leven lijden wordt is het tijd voor maatregelen. Sterkte met deze moeilijke beslissing.....

ik heb dit ook mee gemaakt met mijn hond van 15
ze was blind had epelepsi en nog meer mankementen
heb zelf ook vaak zitten twijfelen wat heeft ze nu nog aan het leven
maar als ik thuis kwam was ze altijd nog blij
ze at en dronk nog goed en als ik haar een botje voor de neus hield wou ze er ook nog wel mee spelen


toen ze uiteindelijk 16 was en ook bijna niet meer kon lopen heb ik de knoop doorgehakt en haar laten inslapen
het is een moeilijke beslissing

succes ermee

Pfff wat moeilijk,maar zou zelf kiezen voor het laten inslapen omdat dat voor Boris waarschijnlijk het beste zou zijn.Als hij echt niet meer kan lopen zonder ergens tegen aan te botsen en dan ook nog eens niets hoort word het lastig.Maar als hij geen pijn heeft en jij het gevoel hebt dat ie zich nog lekker voelt bij jou zou ik het nog even aankijken maar ik zou wel een grens trekken van tot hier en niet verder.Maat je wilt je beessie niet missen dus het blijft lastig.Weet er alles van...Sterkte ermee

één van de honden van mn stiefvader heeft dit ook. Is nu ook 14 of 15 jaar. Ze is doof en ook dement. Ze heeft wel nog een goede reukzin en ziet ook nog een beetje. Ze gaat wel heel hard achteruit op korte tijd. Soms is ze helemaal verward, kijkt naar de ruglening van de zetel, verschiet als iemand haar aait. Als het heel slecht gaat zakt ze precies door haar benen bij het eten. Andere momenten gaat het goed. Dan voelt ze zich opeens weer jong en springt naar alle kanten komt bij iedereen flossen en zijn andere honden die haar vijanden zijn ineens haar speelvriendjes geworden. Ze is ook niet meer zindelijk tenzij met haar goede momenten. Doordat zij ook nog goede momenten heeft laten we haar niet inslapen maar de dag dat er overwegend slechte momenten zijn en zelf geen goede meer dan zal inslapen toch wel moeten.

Bedankt voor jullie reacties allemaal. Mijn hoofd loopt over van emoties wel doen/niet doen. Kwispelt hij nog of niet. Ieder moment van de dag observeer ik hem om te kijken wat doet hij en hoe reageert hij erop.De ene zegt dit de ander zegt dat, ik weet het gewoon niet meer.Ik vind het zo moeilijk vandaar dat ik het op deze manier wilde weten op dit forum.
Vandaag ging het redelijk met hem.Hij eet nog heel goed maar dat uitlaten is een drama voordat ik bij de voordeur ben moet ik eerst de riem aan doen en hem zachtjes naar de deur begeleiden anders loopt hij overal tegen aan.Niet te hard de deur open doen anders stoot hij zijn hoofd. Al jaren krijgt hij als hij uit is geweest en koekje..die geef ik hem normaal uit mijn hand maar dat durf ik niet meer..hij hapt in het wilde weg. Dan maar op de grond neerleggen nou dat werkt ook niet want breng hem maar eens aan zijn verstand dat het koekje precies voor hem ligt hij ruikt en ruikt overal behalve waar ze liggen! Vandaag reageerde hij voor het eerst weer toen mijn man thuiskwam hij kwispelde toen hij hem rook/hoorde of zag geen idee volgens mij kan hij het alledrie niet meer! Tja moelijk ik weet het niet..

ik vind het begrijpelijk dat je rot voelt
het gaat om je gevoel en ik vind dat niemand
kan zeggen wat jij moet doen
jij kent je hond en jij weet zelf het beste als het genoeg is
je bent een heel goede vriend van je hond anders had je er geen moeite mee
ik wens jullie wijsheid en heel veel sterkte


ps ik vind dat kees vaak heel naar commentaar geeft
kees weer tegen jou be en veroordeel niet zo snel

nee Anita...
Kees heeft gelijk

Deze hond kan niet eens meer zijn beloning aannemen of zoeken

het is hard maar soms kan het gewoon niet meer

Veel sterkte

Mijn Bouvier van 14 jaar is vorige week woensdagochtend gestorven. Hij is 14 jaar geworden.
Hij was doof, zag nog wel een beetje en had last van artrose. Gebruikte continue pijnstillers en zakte regelmatig door de achterpoten. Hij was ook niet helemaal zindelijk meer.
Hij was dankzij de medicatie pijnvrij en genoot nog van zijn eten en van de aanwezigheid van zijn huisgenoten.
Ik heb er geen moment aan gedacht om hem te laten inslapen. Immers hij genoot best nog van wat dingen in zijn leven en waarom zou je daar dan een eind aan maken.
Het kost jezelf best wat energie en je moet je aanpassen aan je dier maar dat hebben we er met alle liefde voor over gehad.
Zoals gezegd is hij vorige week gestorven. Hij is 1 dag ziek geweest. Hij at en dronk niet maar had nog steeds geen pijn. Ik heb de hele nacht bij hem gewaakt tot hij stierf.
Heel rustig en kalm is hij van ons heen gegaan.
Heel verdrietig waren we maar ik ben blij dat het op deze manier is gegaan en dat we bij hem waren om hem naar het einde te begeleiden.
Een dierenarts is er niet aan te pas gekomen voor een verlossend spuitje.
Onze vorige Bouvier is op dezelfde manier gestorven. Ik denk dat er ook te snel besloten kan worden om een eind te maken aan het leven van je huisdier.
Ik wens je in elk geval heel veel sterkte in het maken van de keuze maar ik zou er niet voor kiezen.....althans nu nog niet
..

Ik kan me voorstellen dat je niet meer weet...
Een hele moeilijke beslissing die je moet gaan nemen.
Gevoel en verstand gaan heel vaak niet hand in hand.

Ik kan je geen raad geven, wel wens ik jullie heel veel sterkte.

PS het prentje van Toos is erg mooi..

pfff echt moeilijk dit ,mijn meisje was bijna 16 ,vond het vreselijk toen ik merkte dat ze doof was ,ik dacht nu hoort ze niet eens meer dat ik tegen haar klets ,(dat deed ik dus de hele dag door)nu denkt ze misschien dat ik geen aandacht meer geef toen ze zo goed als blind werd,ze was nog steeds vol leven ,dus ik accepteerde dat ,maar op een gegeven moment zag ik dat ze geen intresse meer had in de voor haar nog leuke dingen ,eten,koekjes ,wandelen en knuffelen ,en toen heb ik een beslissing genomen ,de moeilijkste van me leven ,maar als zij het niet meer ziet zitten dan mag ze van mij gaan ,hoe moeilijk ook ,dus tja het is voor iedereen weer anders en hoe je hond is en of ze nog ergens van kan genieten ,veel sterkte met je beslissing

schrok wel een beetje hoe kees reageert:S kan ook op een andere manier. Je kan wel raad vragen, maar ik denk dat je beter de keuze zelf kan maken. Iedereen heeft een andere mening. Overleg met je man of dierenarts dat is het beste.

Overleggen met mijn man...die zegt geef hem een spuitje...of het zo makkelijk is! Ik snap Kees ook wel alleen zegt hij dat op zijn eigen manier. Ik weet niet of de hond nog geniet ik kan het niet aan hem vragen...

Overleg met de dierenarts wat het beste is voor het hondje. Als ik in zo'n situatie zat had ik ook contact opgenomen met de dierenarts.

Ik zou zeggen , je moet handelen naar jouw eigen gevoel...als hij geen pijn heeft en je begeleid hem , weet hij dat je er voor hem bent en zoals ik lees geeft hij je nog dikke kusjes...geniet er nog van als je kunt zolang het nog kan

hoe kees reageert schrok ik ook wel een beetje van!!!



ik vind dat rocky gelijk heeft

Zo'n vraag stellen op het forum roept enorm tegenstrijdige reacties op. Het is heel makkelijk om maar te roepen, "laten inslapen", of " verzorgen tot het bittere einde". Je wil je maatje niet kwijt, maar voor je gevoel kan het zo niet langer. Het is heel tegenstrijdig. Je voelt je misschien schuldig dat je dit je hond aandoet, maar aan de andere kant, als je hem laat inslapen dan voel je je misschien schuldig dat je niet langer voor hem gezorgd hebt. Ik zou zeggen, luister niet naar een ander en praat er met je man en de d.a. over en neem dan niet een gevoelsmatige maar een verstandelijke beslissing.