Promise

Ik zet dit onder gezellig (?) praten omdat ik niet echt advies hoef (mag wel) maar even van me af wil praten over Promise.

Wij hebben haar op 5-jarige leeftijd overgenomen van haar fokker, eerste huis dus. Ze paste eigenlijk vanaf het begin niet goed in hun roedel, maar omdat de honden steeds apart de huiskamer in kwamen en ze geen goed huisje voor haar konden vinden is ze zo lang daar gebleven.
Toen wij daar kwamen voor een pup, was daar meteen die klik met Promise. En die is er nu nog, maar ik heb het niet makkelijk met haar.
Ze is mijn eerste hond en me alles waard, maar helaas heeft ze toch wat probleempjes die de laatste maand weer groter lijken te worden.
Het eerste half jaar heb ik dit gedrag niet bij haar gezien, maar na onze verhuizing is ze ineens onbetrouwbaar geworden naar (bepaalde) mannen. Of ineens, natuurlijk niet, maar voor ons was het ineens. We hebben geen idee wat er gebeurt is toen de omslag kwam.

Ik ga beneden even verder, want dit is geen typen.

Ze reageerde op deze mannen met een blaffend aan komen rennen en tegen ze aan springen en happen in hun kleding en soms ook in hun vel. Daarna snel wegrennen en als er niet ingegrepen werd, weer de 'aanval' inzetten.
Na een paar incidenten heb ik eerst de fokker gecontacteerd, deze had geen idee en stelde een aanpak voor waar ik me niet in kon vinden.
Hierna ben ik gelukkig vrij snel in contact gekomen met Nelis (Verhoeven) een fantastische GD. Mijn verhaal met Promise staat trouwens ook op zijn site.
Zijn diagnose: grote onzekerheid bij Promise en daarom dit gedrag naar een bepaald type man toe. Ook was ik niet altijd een even duidelijk leider dat dit gedrag natuurlijk ook versterkt.
We pasten de roedelregels al toe, maar zijn ze hierna nog strikter gaan toepassen.

Wordt vervolgd..

Ff tip : type het hele verhaal eerst in Word en dan kopiëren en hier neer zetten !

Plus het advies bij bezoek, de honden apart te doen met iets lekkers. Positief dus en dan aan de hand van ons eigen inzicht óf de honden apart laten, óf ze erbij laten als de rust weergekeerd was en ze dan ook negeren tot zij weer rustig hun eigen ding gingen doen in het bijzijn van dat bezoek.
En dan bij vertrek weer opnieuw apart doen. Het is namelijk zo, dat ze bij beweging van deze mensen getriggerd wordt.
Dit is een hele tijd vrij goed gegaan, maar als ik eerlijk ben, heb ik net zo graag deze mensen niet over de vloer. Het brengt zoveel spanning met zich mee en ik voel me er ook alleen voor staan omdat mijn vriend het bagatelliseert tegenover anderen. Terwijl ik hiervoor sta en wil vechten voor mijn hond en de goede afloop.
Om een lang verhaal kort te maken, dit happen (en ook in vel) is de laatste maand weer een paar keer gebeurt voornamelijk door toedoen van Patrick die elke keer denkt dat het goed zal gaan.

Ga beneden verder..

Ik wou na het eerste stuk ook al onzekerheid roepen

Maar wat goed dat je meteen hulp bent gaan zoeken!

Veel Succes

Wat je beschrijft, doet onze Dobber precies zo.
Ik vind je verhaal heel herkenbaar en ik herken ook de spanning die het met zich meebrengt als er iemand komt, en helaas maakt dat het probleem alleen maar groter.

Wat ik doe met Dobber, is hem in de bench zetten als er mensen komen. Of, als het buiten is, in de kennel. Zo heeft hij zijn rustige plek en hoeft hij zich niet druk te maken om die enge mensen en ik heb zelf geen last van het gestress.

Als de visite langer gaat duren dan een paar uurtjes, laat ik Dobber op een gegeven moment uit de bench/kennel, maar doe ik hem een muilkorf om. Weer scheelt dit zoveel stress.

Wat bij Dobber vooral heeeeeel belangrijk is, is dat de mensen hem negeren. Vooral de mannen, want ook hier is dat het grootste probleem.

Ik hoop dat je er wat aan hebt. Sterkte

Daphne, ik las je tip, bedankt, zal er de volgende keer gebruik van maken, pc-nerd die ik ben

Ik ben zo verdrietig en teleurgesteld en vooral onzeker. Ik weet dat Promise de allerliefste hond is. Ze is mijn vriendin, maar wel één met een grote gebruiksaanwijzing en eentje die het me heel moeilijk maakt af en toe. Maar meer dan zij dat doet, maken vooral de mensen me het al een jaar moeilijk.
Niet willen geloven dat zij dit kan doen, niet negeren na verzoek, NIET snappen wat ik bedoel, terwijl ik ze al 100 keer uitleg heb gegeven. Waar ze vervolgens dan niet op zitten te wachten omdat het zo'n lang verhaal is.
Ik ben echt ten einde raad nu even en wil het liefst met Promise (en mijn lieve Duuk, die overigens niks hiervan overneemt) op de hei gaan wonen zodat we geen last hebben van dit gedoe.

Uiteraard is dat geen optie en zal ik moeten uitzitten. Want wegdoen gaat nooit, nooit gebeuren.
Ik heb gisteren tegen Patrick gezegd dat de regels van Nelis weer 100% ingevoerd gaan worden en nooit meer anders. Ik wil het niet nóg een keer meemaken, dan maar het hele bezoek apart zitten, want dit brengt voor mij zoveel spanning dat het onmogelijk is dat zij dat niet voelt.

Bedankt voor het lezen/luisteren..

Inderdaad Dewi, jouw spanning maakt Promise nog onzekerder. Zo ontstaat er een spiraal.

Ik heb geleerd met Dobber, dat ik de leiding moet nemen en ervoor zorgen dat hij niet in situaties komt waarin hij kan gaan bijten.

Dus, vantevoren apart zetten, zo bescherm je Promise. Je bezoek mag niet eens naar haar kijken. Doen ze dat wel, dan mag je ze best even pittig toespreken hoor.

Jeetje wat een verhaal, voor een groot deel zeer herkenbaar.
Luna is ook een hond met een gebruiksaanwijzing (bezittersagressie), dus...als hier visite komt van te voren vertellen wat men vooral niét moet doen (valt er iets op de grond NIET oppakken want hij bijt).
Maar goed..het gaat hier niet om mijn hond, maar om jouw verhaal.
Vind het mooi te lezen dat je er hélemaal voor wilt gaan en de regels van Nelis 100% weer wil invoeren (maar hier moet dan ook je partner in meegaan !!!).
En voor wat betreft de spanning; herkenbaar hoor, voordat er visite komt ben ik al gespannen en...dit werkt door op je hond, voelen ze haarscherp aan !!!

Wens je heel veel sterkte toe, maar...met jouw doorzettingsvermogen + liefde voor Promise MOET het je lukken , zal alleen ook echt van je omgeving afhangen, zij moeten óók meewerken !

Groetjes,
Daphne

Wat een zorg he?
Ik lees je liefde voor promise en ook je wil om hier goed mee om te gaan.
Promise boft maar met jou.

Jeetje ja, andere mensen is heel moeilijk.
Ik moet zeggen dat het bij mij wel wat verbetert is nu ik een brief op de voordeur heb hangen.
Kennelijk maakt zoiets toch meer indruk dan als ik het vraag als ze binnenkomen.

Er staat op:

Geachte bezoeker,

Ik verzoek u beide honden totaal te negeren, dus;
-niet aankijken
-niet tegen spreken
-niet aanraken

Hartelijk dank.

De honden zijn mijn verantwoording en ik leg ze op hun plaats en daar mogen ze pas af als ik kan inschatten dat het ok is (bij Lily is het al snel ok).

Gelukkig heb ik geen man met alternatieve ideeen en kan ik het dus doen zoals ik het goed vind.

Ik denk echt dat het goed is om weer met de tips van Nelis aan de slag te gaan.
Het gedrag voorkomen is de enige juiste weg.
Ze mag gewoon de kans niet krijgen, voor haar een negatieve leerervaring en helaas zal ze er ook succes mee hebben omdat het mensen afschrikt.

Je bent goed bezig hoor om de regels weer strakker aan te trekken. Ik hoop dat je vriend dit ook gaat inzien.

Lieve groet en veel succes

Dat is een goed idee van Petra!

Soms als je het zegt dan nemen mensen je niet serieus, maar als je het als een officieel iets op je deur hangt dan kunnen ze het niet missen.
Zodra ze tóch de regels negeren zou ik er gelijk wat van zeggen.
Het is jouw hond en jij bent er flink mee aan de slag dus laat dat niet verpesten door andere mensen die het denken beter te weten.

Promise boft met jou als baasje, er zijn vast genoeg mensen die er afstand van hadden gedaan.

Ik wens je heel veel sterkte toe!

(Trek je niet teveel aan van andere mensen, is makkelijker gezegd dan gedaan maar andere mensen weten het altijd beter, hebben totaal geen verstand van honden)

Bedankt voor jullie lieve reacties. Ik weet dat ik op de goede weg zit, maar het geeft me veel steun.
Wij hebben een garage met een loopdeur, deze zit sowieso op slot, bezoekers moeten dus aanbellen waardoor ik mijn zegje kan doen. Ook heb ik op de deur die vanuit de garage het huis ingaat, een briefje hangen voor het geval we die eens niet op slot gedaan hebben.
Helaas mag dit alles tot nu toe niet baten, de mensen negeren mijn woorden als de honden eenmaal binnen zijn en ze negeren ook het briefje.
Ben ik nou gek of...?

Ik sta op het punt een keer heel boos te worden, maar dat zit (helaas?) niet zo in mijn natuur. Wel voel ik de boosheid al van binnen borrelen, want je mag veel doen, maar kom niet aan mijn honden... Dus het zou me niet verbazen als dat er bij de eerstvolgende persoon toch uit gaat komen.

Wie weet helpt dát...

Dewi, laat de honden idd apart zitten van het bezoek als het zo'n stress situatie is. Dat is voor jou, je vriend en de honden niet te hanteren.

Dan beter apart, zodat ze het als gewoon gaan ervaren, komen er mensen die weten wat ze moeten doen en wat ze kunnen verwachten dan kan je ze erbij laten na verloop van tijd! Maar niet meer standaard, en ook alleen als je met die mensen afgesproken hebt dat ze de honden totaal negeren in alle opzichten. En ze dat beloofd hebben.

Doen ze dit niet zou ik heel kort en bondig zeggen. Oke, jullie luisteren niet ... jammer maar helaas en de honden weer apart zetten en mijn bezoek met een vriendelijk "Als jullie wel luisteren naar mijn verzoek kom dan maar terug" uitzwaaien.

Klinkt hard maar soms moet je wat!

ik weet niet of het nodig is de oorzaak te zoeken, maar: Is Promise vaak langsgekomen toen jullie verhuisden? Want misschien komt het door de verhuismannen/werkmannen die in het nieuwe huis rondwaggelden. Ik weet niet of dat misschien een slechte ervaring/onzekerheid heeft opgedaan bij Promise, en ik denk dat de oorzaak zoeken eigenlijk ook niet nodig is, maar dat viel me op

Ze is af en toe langsgekomen. Toen we er eenmaal woonden, is er ook nog vaker wat onrust geweest vanwege klussen.
Ik heb dit ook vaker gedacht, dus zo gek is je gedachte niet.
Je gaat je vanalles in je hoofd halen als je hond 'ineens' zo'n probleem heeft.

Dewi ik denk dat het ook te maken heeft met jouw instelling tov je bezoek. Door de komst raak je al gestresst en gedraag jeje zeer waarschijnlijk anders naar bezoek toe dan dat je je verheugt op hun komst. Een hond voelt dit feilloos aan en reageert dan ook averecht is mijn ervaring. Mijn eerste teef tevens alfa was zeer op mij betrokken. NIEMAND IN DE BUURT VAN HET VROUWTJE!!! Ik pakte haar altijd aan de lijn en liet haar het bezoek begroeten als ze eenmaal zaten , dan mocht ze naast mij liggen. Moest altijd oppassen dat ze niet greep. Wat mij iedere keer opnieuw weer duidelijk werd was, als ik dit bezoek liever zag gaan als komen was er met Chiran geen goed garen te spinnen. Het bezoek mocht zich nauwelijks bewegen,en al helemaal niet naar de WC ,want dan begon het hele ritueel weer van voren af aan. Het was mijn instelling, waarom de hond zo reageerde. Als ik open en vrolijk was, was er niks aan de hand !! Reageerde ik een beetje behoudend en kortaf liet ze het bezoek geen seconde uit het oog en er hoefde niemand te snel met de wimpers te knipperen of ze flipte!!
Ik ben mijn eigen instelling gaan veranderen. Van tevoren al relaxen. Laat maar komen wie komt. Vrolijk begroeten!! Geen omhelzingen of kuspartijen( want dan ging ze door het lint) maar een begroeting met de stem!! Opgewekte conversatie !! Geen drukke bewegingen, Als bezoek koffie kreeg of een ander drankje , kreeg zij ook wat lekkers liggend naast mij zodat ze toch alles in de gaten kon houden. Bezoek kreeg iets lekkers om aan de hond te geven. Rondje onder mijn begeleiding, zodat ik in kon ingrijpen als het fout zou gaan, om het lekkers op te halen! Weer terug naar de plaats , naast mij!! Zo heb ik haar ,de bitch,zover gekregen dat als bezoek eenmaal binnen was, dit ook te accepteren. Het duurt een hele tijd maar hier kwam inderdaad een ommekeer, ik moest haar nog steeds tegenhouden en tot rust manen bij binnenkomst , want ze bleef ontstuimig , maar het happen naar bezoek was voorbij!!! Mijn man en ik zaten wel op een lijn wat dat aanging , want dat is wel belangrijk, want ook dat brengt twijfels bij een hond!!

Annelies,
Ik geef je gelijk in het feit dat Promise feilloos mijn stemming aanvoelt. Ik ben ook veel meer ontspannen wanneer er 'veilige' personen komen.
De manier die jij voor Chiran had, zal bij ons denk ik niet werken omdat het bij Promise meer een kwestie is van onzeker/angstig. Wat jij omschrijft lijkt meer op een hele zelfverzekerde hond?
Ik denk dat onze Prom er het best aan is als ze in alle rust met rust gelaten wordt.
Dat mijn partner en ik 1 lijn moeten trekken, ben ik ten volste met je eens. Ik hamer daar ook steeds op nu en na het laatste incident (gisteren) leek het kwartje eindelijk te gaan vallen.

Dewi ik zou het bezoek gewoon heel duidelijk maken wat je van hun verwacht wat de honden aangaat. Niet goedschiks dan maar kwaadschiks! Zou ook het advies van Hetty opvolgen. Maar als je "goed bezoek hebt"ze later er toch bij halen, zodat er wel geleerd kan worden. Fout bezoek zou bij mij niet meer welkom zijn en dat zou ik ze ook duidelijk maken. Wat heb je aan een avond stressen en ook nog medelijden hebben met je honden, ga lekker wandelen zou ik zeggen.
Inderdaad was mijn teef een beetje te overtuigd van zichzelf. Ze heeft me de grootste lessen in hondengedrag en taal geleerd tijdens haar leven. Toch was ze mijn grootste hondenmaatje, maar wel de moeilijkste hond die we ooit gehad hebben !Een kuvasz in hard en nieren . Waar zij stond, stond niemand anders. Ik was ook de enigste die haar kon hanteren en waarnaar ze luisterde. Mijn man kon geen kant met haar uit, en ze stond altijd onder mijn leiding!!

Ik heb van Ilja een adres gekregen van een homeopate. Naast Nelis' aanpak wil ik ook graag kijken of er iets is waarmee we Promise in haar onzekerheid/onrust kunnen ondersteunen.
Het meisje heeft het vaak zo moeilijk.
Als er iets te melden valt in deze, zal ik het in dit topic bijschrijven.

Ik heb inmiddels contact gehad met de homeopate en ik heb een hele uitgebreide vragenlijst gekregen die ik deze week op mijn gemak ga beantwoorden. Zal wel een aantal uurtjes duren, want het zijn zo'n 70 vragen geloof ik. Die bij voorkeur zo uitgebreid mogelijk beantwoord moeten worden.

Als de homeopate de antwoorden binnen heeft en bestudeerd, rollen daar hopelijk wat middelen uit die mijn meisje kunnen helpen wat meer rust te krijgen in haar binnenste.

Wordt vervolgd!

Ga er dan maar ff goed voor zitten (de vragenlijst)

Fijn joh dat je er zo mee aan de slag bent, geeft toch weer hoop hé ?!

Dat geeft zeker hoop, Daphne!

Bij jou is het vrijdag de grote dag als ik me niet vergis?

Yep, je hebt het helemaal goed...vrijdag is de grote dag....ben nu druk bezig om ter voorbereiding hierop een dagboekje bij te houden...

hey dewi ik lees je topic nu pas. ik hoop echt dat homeopathie een stuk gaat helpen en ik wil je ontzettend veel succes wensen met promise. het is tenslotte je meisje en je wilt het beste voor haar.

Ik lees je topic nu ook pas...
Ik hoop dat de tips gaan helpen,
dat zou heel fijn zijn voor Promise!

Succes vrijdag Daphne!

Bedankt voor jullie reacties Debbie en Anita!

hey ik las net je verhaal ,, een exacte weergave van mijn hond zino tijdens bezoek.. ik weet ook niet goed wat ik met hem moet doen,, als ik hem in zen bench zet gaat hij veel harder blaffen en soms loopt hij al los bij ons als we bezoek hebben maar ineens (wat voor mij zonder aanleiding lijkt) draait hij een knop om en verandert zijn houding weer helemaal

hoop dat het bij jou wel weer beter gaat met die regels opnieuw in te voeren

Poeh, de vragenlijst is ingevuld.. Pijn in mijn schouders, want ik heb van 4 tot nu achter de computer zitten tikken. 81 vragen die uitgebreid beantwoord moesten worden.
Maar dat is alleen maar goed, want zo kan ze zoveel mogelijk eruit halen hoe Promise is.
Ik ben heel benieuwd naar het vervolg.

Mijn poppetje die ondanks alles zoveel voor me betekent..

Ik geef even een update..
We zijn 2,5 week geleden gestart met homeopathie.
In de eerste instantie reageerde ze verkeerd. Ze was op geen enkele manier meer te bereiken, ze leek doof en verdoofd. Helemaal niet prettig dus.
In overleg met de homeopate is de dagelijkse dosis middelen verminderd en het ging vanaf het eerste moment meteen beter.
Woensdag hebben we weer contact en dan hoor ik wel wat ze zegt.
Ik weet niet of ik mijn oude Promise nu gewoon terug heb, of dat het extra goed gaat.
Soms denk ik van wel, soms is ze ook nog zo vreselijk hyper.
Hoe dan ook, dat vreselijke onbereikbare is gelukkig helemaal weg. Ze ziet en hoort me weer en wil weer graag bij me zijn en wat voor me doen.
Als ik zo één directe verandering moet noemen, is dat dat ze weer meer binnen ligt bij me. Voorheen trok ze zich vaak terug in de tuin.

Wordt nog vervolgd...