Bekijk dit even aub...

Ik heb zojuist de foto en de urn van Billy bij mij genomen en Isha laten van dichtbij kijken. Ze snuffelde twee keer heel kort aan de urn, en keek even kort maar vreemd op naar de foto. Er leek iets in haar blik te zitten van "he?", heel kort maar. Ik heb haar ook op het kastje gezet maar ze rook nergens aan en wilde er eigenlijk gewoon zo snel mogelijk weer af. Ik ga het moeten doen wanneer ze zo bezig is als in het filmpje, want nu trekt ze er zich geen bal van aan Toen ik met Isha thuis kwam heb ik haar laten "kennismaken" met Billy aan zijn plaatsje, en heb ik over haar aan Billy verteld, al van vooraleer ik haar ging halen. Ze hebben elkaar nooit gekend. Ik praat ook altijd op dat plaatsje met Billy, terwijl ik op het randje van de sofa zit, en zeg soms wel iets als ik er voorbij kom 's avonds om de rolluik neer te doen.

de hond is gewoon nieuwschierig, wat daar staat, en wat er in zit,

ik vind het heel facinerend moet ik wel toegeven,misschien ziet zij iets wat wij helemaal niet zien,word er een beetje akelig van,

Zoals ik al meldde, rook ik de as en de geur van het
crematorium toen ik de urn van mijn Luca uit
de papieren zak haalde.
Dat rook ik heel sterk en deed me erg aan de geur
denken van het crematorium waar mijn moeder gecremeerd is.
De geur was heel overheersend, terwijl ik deze nu niet
meer ruik.
Als wij als mensen dit al sterk ruiken, lijkt het
me heel normaal dat een hond dat ook ruikt, lang
ook nadat wij het zelf niet meer ruiken.
5 aug. a.s. haal ik de urn van mijn moeder op en
breng die ook naar huis.
Dan is de wettelijke termijn verstreken en kan
de urn begraven worden.
Maar vooralsnog heb ik straks twee urnen hier staan.
Ik vind het zo moeilijk.

Een hond merkt meer op dan wij mensen, honden zien en merken dingen op die wij niet zien. Laat de hond er bij door de stoel te verschuiven, dan gaat de nieuwschierigheid er wel van af.

Machteld heel veel sterkte, moest niet zo zijn 2 urnen in huis.

Dolfine

Hallo Nathalie,

Ik heb je filmpje bekeken.

Een vriendin haar hondje is pas overleden en toen zij
het as in de urn mee nam naar huis, wou haar nog aanwezig hondje NIET in de kamer.
Toen ze de volgende dag het as uit de urn hadden verstrooit op het overleden hondje haar favoriet speelveldje, wou haar ander hondje weer in de kamer.
Ik denk toch dat Isha het ruikt. En in tegenstelling tot mijn vriendin haar hondje er naar toe wil.

Hopelijk heb je hier wat aan.

Antje

Ontroerend.Zo Zie je maar dat dieren meer aanvoelen dan mensen.Ik heb zo een paar jaar geleden mijn kat in de tuin begraven.Een paar weken lang heeft mijn andere kat elke dag op haar graf gelegen.

Als je tijd hebt,moet je hier maar eens naar kijken.
Een poes dat hartmassage geeft aan een andere poes.

http://www.youtube.com/watch?v=Y-A2cCESNbQ

ahhhhhhhhhhhhh,

ja ik denk dat hij het gewoon rijkt, met hun speurneuzen en denk als wij als mens dingen kunnen zien en voelen dan kan dat zeker ook met honden en katten! anders moet je eens google... en daar staat vast bij dat honden ook bovennatuurlijk kunnen voelen!

en ja gewoon even laten ruiken is het beste denk ik!

ik weet zeker dat ze niets kan ruiken is echt onmogelijk technies gezien dan.

geur is net als gas vluchtig, door verwarming ontleed het gas zich en veranderd zeker van samnsrelling das 1 door de hoge temp zal alles lichaam en botten noem maar op is gas verandereren vluchtig worden dus waarna verbranding optreed.
kijk maar eens bij aggregatie toestenden natuurkunde.

Nou Anton, ik weet wel zeker dat je de as kunt ruiken.
Toen ik de urn van Luca uit de draagtas haalde,
kon ik absoluut de geur ruiken van verbrande as.
En dat was asoluut geen verbeelding.
Het shockeerde me zelfs, omdat de geur ook in
een crematorium hangt.
Het rook heel sterk, echt naar verbrande as.
Dat heeft even geduurd en daarna rook ik dus niets
meer.
Romeo daarentegen rook het daarna nog wel.
Maar dat je niets ruikt, is niet waar.
Helaas weet ik dit uit eigen ondervinding.
Komende donderdag moet ik buiten de as van Luca
ook nog de as van mijn moeder halen.
De urn heeft een aantal weken buiten in het columbarium gestaan en buiten zal de geur zeker
minder worden.
Maar de geur van de urn met as van Luca was heel erg
aanwezig.
Dat deed enorm veel pijn.

Anton, homeopathie helpt volgens de wetenschap
ook niet.
En mijn ervaring is, dat deze wel helpt.
Dat iets wetenschappelijk aangetoond kan worden ?
Als ik je nu vertel, dat je de as wel kunt ruiken ?
Net heb ik nog aan de urn geroken en als ik heel
goed ruik en de lucht opsnuif, ruik ik nog steeds
heel vaag verbrande as.
Zo simpel is dat.
Natuurkundig of niet.

Nathalie ik heb jou net een berichtje gestuurd.

hallo,
ik denk ook dat ze je iets wil duidelijk maken dat ze er gewoon bij wil zijn
ze ziet er zeker niet bang uit
groetjes

Er is iets veranderd. Ik heb de urn verplaatst na advies, en Isha kijkt nu niet meer naar dat hoekje, noch naar de urn. Ze is rustiger geworden in het algemeen. Ik heb iemands hulp ingeroepen en de raad opgevolgd, Isha is plots een totaal ander hondje geworden.

@Nathalie, nou ben ik wel heel benieuwd wat voor raad je hebt gekregen en wat het is geweest dat Isha zo naar dat hoekje keek.

Fijn dat ze haar rust nu terug gevonden heeft.

hey
laat hem er eens aan ruiken,zal misschien helpen

Jeetje, wat bijzonder dit, ik krijg er kippevel van!
Ik denk ook zeker dat er meer tussen hemel en aarde is en kinderen en dieren zijn veel opener en gevoeliger dan wij zijn, daar is dit het levende bewijs van!
Dat van die foto vind ik wel een bijzonder idee, ben heel benieuwd of daar iets uit gaat komen!