zeer bange hond

Hallo,

Ik heb sinds vorig jaar een hond van 2 jaar in huis uit Spanje,
het is een zwerfhond geweest en ze was doodsbang voor alles. Met een hoop liefde en geduld is ze al een "normale" hond aan het worden die kwispelt en weer plezier krijgt in het leven. Ook kan ze buiten los lopen
(ik woon bij een natuurgebied) maar afgelopen maand is ze twee keer ergens zo van geschrokken tijdens het wandelen en dan raakt zo zo in paniek dat ze de meest dichtbijzijnde dichte begroeiing inschiet en er niet meer uitkomt. Als ik dan in de buurt komt rent ze weg met de staart tussen de benen. Roepen werkt niet, ook komt ze niet naar mijn andere hond toe. Ik moet dan wachten en hopen dat ze er weer uit komt (een keer kwam ze naar een half uur zelf weer trillend tevoorschijn, een keer ben ik door het struikgewas geklommen en heb haar kunnen pakken.)
Ik begrijp dat ik altijd rekening moet houden dat ze angstig kan worden maar heeft iemand tips zodat ze mij op zo'n moment niet als eng ziet maar als veilig en of er manieren zijn om een hond minder bang te maken ?
Bedankt alvast !

Hallo Gaby,

Heel herkenbaar. Ik heb ook zo'n bang hondje, ik heb haar nu 4 jaar en de eerste 2 jaar waren de moeilijkste.
Steeds weer 1 stap vooruit en 2 achteruit. Het was heel erg zwaar. Ik heb haar zo veel mogelijk aan de lijn gehouden en afleiden als je merkt dat ze angstig gaat worden. Met heel veel geduld, beloning en liefde komt het allemaal wel goed maar heeft heel erg veel tijd nodig.
Ik ben nu zover dat als mijn hondje bang is dat ze naar mij toekomt, dus das een hele goede vooruitgang. De angst zal er altijd wel in blijven zitten maar kan wel ver verdwijnen. Wat bij mij ook heel goed helpt om haar angst te verminderen is een goede rustige sociale hond ontmoeten dat werkt ook altijd wel goed.
Misschien nog 1 tip, ik heb enkele recreatieve cursussen gevolgd en we zitten nu op frisbee les en daar geniet ze enorm van, dan leren ze goed op je te letten en het vertrouwen wordt dan nog groter.
Ik hoop dat je iets van mijn tips kan gebruiken en dat je hondje minder angstig wordt.

hier nog zo 1


heb nu kleine stukjes kaas bij me,en moet zeggen gaat super



weet je waar ze van geschrokken is??
skinny is bang voor andere onbekende honden,voor mij is curcus geen optie

Hoi, Bedankt voor jullie reacties, afleiding met stukjes kaas ga ik in iedergeval proberen. Ook neem ik haar zoveel mogelijk mee naar buiten voor "enge" situaties. Mijn andere hond is sociaal en eigenlijk nergens bang voor maar als Muis (zo heet de bange hond)
schrikt heeft ze nergens meer oog voor.
Helaas is een cursus voor mij ook niet mogelijk aangezien Muis voor echt alles bang is, mensen, te drukke honden, snelle objecten (fietsers, hardlopers)
en vooral geluid. Waarschijnlijk is ze geschrokken van knallen, daar is ze echt panisch voor.
Zodra ze een knal hoort of ergens van schrikt is ze alleen nog maar bezig zich te fixeren op een schuilplaats. Alles is dan goed, bomen, struiken, achter afvalbakken, heel sneu om te zien.
Ik weet dus dan ook niet of ik haar moet aanhalen om te laten zien dat het goed is of gewoon negeren.
Ik ben al blij dat ze hier in huis al een leuke blije hond is maar ik ben erg bang dat ze buiten een keer ervan doorgaat en ze weg is maar ik wil haar ook niet de rest van haar leven aan de lijn houden.
Ik waardeer jullie reactie, fijn om te weten dat er meegedacht wordt ! Groetjes, Gaby

Moeilijk ik denk dat jullie door heel veel liefde en warmte de hondjes erover heen kunnen helpen... Laat zien dat je zelf niet bang bent en doe enthousiast als er iets engs gebeurd...

Ik kan makkelijk praten want die van mij deinst voor helemaal niet terug.. Vuurwerk,onweer,stofzuiger maakt niet uit.. Met oud en nieuw (wel voor 00.00 uur)
nam ik hem gewoon mee en liep juist richting de kwajongens die lekker aan het gooien waren... met als gevolg het doet hem niets.. Afgelopen jaar had ik een logee en die kreeg ik echt niet mee naar buiten die stond met de staart tussen de benen en trok me mee richting huis.. Nou die heeft twee dagen in de tuin mogen plassen en po.....
Ik wil het ook niet forceren.. en inderdaad hoe leuk ik het ook maakte hij bleef bang.

Ook dit was een oude zwerfhond uit Spanje dus ik denk dat het ook met het socialiseren te maken heeft. De zwervers hebben dat niet meegenomen in hun opgroei periode.. Maar zijn wel meer oplettend deze zouden nooit zomaar de weg oversteken en dat gebeurd bij die van ons wel die zijn te veel beschermd opgegroeid in hun omgeving..

Gr Wil

Ik denk dat je iets meer leiderschap moet tonen want het is belangrijk dat je hond als die bang is naar jou toe vlucht, omdat jij haar kan beschermen. Mijn hond was ook zo bang en als ze nu ergens van schrikt komt ze meteen naar mij toe gerent. Ik zeg dan dat het goed is en dan loopt ze een tijdje met mij mee.

Mijn enige tip(en het klinkt misschien hard) maar iets minder je hond zielig vinden en iets meer door zetten.

Ik zou haar angsten niet opzoeken maar als het buiten toevallig gebeurd, geen aandacht aan geven en gewoon doorlopen.
Hou je hond zeker in de gaten maar loop zoveel mogelijk door.

Als je hond dit vertrouwen in je krijgt, dan vlucht ze vanzelf naar jou, en dan kan je haar eventueel aan de lijn doen(vertrouwen) en dan kan je haar meer geruststellen door je eigen lichaamshouding en het vertrouwen aan de lijn.

maar laat haar voorlopig uit aan de lange lijn, dan kan je dit oefenen zonder dat ze echt weg kan lopen.

groetjes en succes

Voor mij ook herkenbaar, Lola was in het begin ook zo.Een hondschool was ook geen optie voor haar.

Ze was ook bang voor auto's andere honden, fietsers, mannen met pet etc.En de eerste keren probeerde ze weg te vluchten.Ik heb het zo gedaan dat ze bij elke afleiding bij me moet komen, voor me zitten, en dan iets heel lekkers krijgen. Bij Lola zijn garnaaltjes favo... Nu komt ze dus bij iets engs al uit zichzelf naar me toe en schrikt nog wel van onverwachte dingen maar vlucht niet meer weg.

Ik zou kleine korte aandachtsoefeningetjes met haar doen en voorlopig aan de (lange) lijn uitlaten.

Gerdine heeft het goed omschreven.

Mijn Mila komt ook uit Spanje.Kreeg haar met 5 maanden oud.(vergeten te socialiseren?en een angstige schuwe moeder)Ze was werkelijk voor alles bang.
En dan mocht ze ook nog in een drukke stad wonen als Den haag

Maar nu 2 jaar verder is zo goed als alles er wel uit door:Leiderschap/veilig gevoel kunnen bieden,Bach bloesem,en héél véél geduld.

Ik heb nog een leuk linkje gevonden:
http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_403-Angst-bij-honden.php

Verder zelf echt niet in de stress schieten bij het zien van haar angst of stress,hoe zekerder jij over komt hoe sneller zij het zal overnemen.
Wat ons ook heel erg heeft geholpen is een leuke(stabiele) hond in de buurt en daar veel mee gaan wandelen.Ook helpt het om de favoriete hond ineens onderweg tegen te komen!!Dat was Mila's laatste stukje waar ze overheen moest ,het alert blijven of ze iets eng zag,nu zijn we een paar keer onderweg haar lievelings hond tegen gekomen en vanaf die tijd kijkt ze of ze hem ziet i.p.v iets engs!!

Groetjes Soraya&Mila

Ook ik herken er veel in.
onze podenco komt ook uit spanje en heeft geen mooi leven gehad, wij kregen hem met zn vierde jaar en hij was ook bang maar dan kwam het vanuit niets ineens sloeg hij om als een blad aan een boom en kon ik er niks meer mee.
Nu kan hij wel loslopen en let op mij maar ik weet dat wanneer hij schrikt ik heel snel moet zijn met bij hem zijn anders is hij weg.
De meeste honden uit spanje zijn niet gesocialiseert op de manier zoals wij dat doen, vaak komen ze uit een roedel en op oudere leeftijd zijn ze heel zelfstandig, dus het laatste wat ze doen is naar jou vluchten. Vito kan dus los maar nadat t duister word niet meer. ik vrees dat dit er nooit meer uit gaat. ik probeer t ook niet meer. savonds blijft hij aan de riem en lopen we een heel klein stukje om te plassen. wanneer t donker word wil hij gewoon niet meer naar buiten. dat hoeft vanmij ook niet, hij heeft ellende genoeg gehad, nu is t zijn tijd.

Wat je eraan kan doen durf ik niet te zeggen, vaak hebben de honden die 'geadopteert' zijn zo'n grote rugzak dat je niet zomaar een richtlijn kan geven van een oplossing, ik ga het meest mee met het lopen aan de lange lijn en oefenen oefenen oefenene tot je een ons weegt en zelf zo goed mogelijk aan proberen te voelen wanneer t wel en wanneer t niet kan.

heel veel succes!

Groet marieke

Aan de lange lijn uitlaten is heel goed,maar bedenk je als je ziet dat ze bang is/wordt dat je haar dan vlak naast je hebt, zodat ze zich gesteund kan voelen.

Misschien zit de angst te diep, maar het is te proberen het te behandelen met Bach Bloesem remedies. Hoewel ik geen praktijk heb, ben ik wel gediplomeerd therapeut. Ik heb dan ook al in gedachte welke middelen je hond nodig heeft.
Als je je hier op het forum aanmeldt als lid, mag je me een Persoonlijk Bericht sturen, dan wil ik je graag verder helpen.