ik dacht echt even dat het bebeurt was...

Vanmorgen al op tijd voor een wat grotere wandeling.
Het schouwpad op en heerlijk tussen de landerijen banjeren, buizerds op wacht, reeen in het land.
Echt genieten vind ik dat.

Totdat ik ineens achter me een soort van stik geluiden hoor. Jip staat in elkaar gekrompen te snakken naar lucht. Bek open getrokken , gevoeld in mondholte en keel, over z'n keel gewreven, en ik heb 'm zelfs op de kop gehangen.

(giftig plantje?insect?)

Er zat niks anders op dan het hele stuk terug te hollen naar de fiets door de weilanden met Jip in m'n armen en Lily achter ons aan.
Het stikken leek minder te worden en hij begon wit schuim op te geven. Om de minuut een aanval wat ik het best kan omschrijven als zeer hevige reverse sneezing.
Ik dacht dat we nooit bij de fiets zouden aankomen....

Jip en Lily in de kar en als een bezetene gefietst naar m'n mam die dicht bij de DA woont. Steeds achterom kijken en zien dat het beter ging met het mannetje, hij was in elk geval niet meer aan het stikken.

Bij m'n moeder aangekomen direct DA gebeld en ik kon half uur later terecht.
Jip wat karnemelk gegeven, maar zodra hij probeerde te drinken begon er weer zo'n aanval.

Kwartier voordat ik naar de DA moest begon hij opnieuw te hoesten/boeren en kokhalzen en kwam er een berg wit schuim uit met 1 hele lange/brede grasspriet.

Hierna was er niets meer aan de hand, hij kon eten en drinken en heeft geen aanval meer gehad.
Ben dan ook niet meer naar de DA geweest, hij was zelf ook zeer onder de indruk dus tijd voor rust.

Daar in dat weiland dacht ik echt dat het snel gebeurt was met hem....pfoe wat een heftige schrik.

Maar waar zou die graspriet nou gezeten hebben dat het deze reactie gaf??

ik kan me voorstellen dat je erg geschrokken bent..
Het zou natuurlijk goed kunnen dat de grasspriet precies verkeerd schoot en dat hij daardoor ook in paniek raakte..
Gelukkig heeft hij nu nergens meer last van, alhoewel ik zou hem toch nog wel eventjes in de gaten houden..

Poeh, ik zie voor me hoe je in paniek aan het rennen bent naar je fiets en Jip maar stikken.... Jeetje, wat een akelig avontuur!
Volgende keer als je zo in paniek bent, niet bellen met de da, maar gewoon naar binnen rennen daar. Als je echt denkt dit is menens, kan een half uur hem de das omdoen.

Gelukkig viel het mee en was het een stomme grasspriet. Pfffffff...

PFFFF...
Oh, wat een schrik..

Ik kan mij er alles bij voorstellen...

Ik denk dat de grasspriet tot ver in de keel geslikt zat..
Maar aan de wand geplakt raakte...
En hij daarom zo reageerde...

Nou, weer achter de rug gelukkig...

Met de 'bibbers' in je benen denk ik...

Groet, Ilja

Wat erg als je dit mee maakt en dan nog een eind terug.De angst dat ze stikken.Geef hem maar een poot van Isa en Bowie.

Jeetje wat een schrik

Ik denk inderdaad wat Ilja zegt dat hij zover in de keel zat en vast geplakt zat.

Gelukkig is alles goed gekomen. moet er toch niet aan denken wat er gebeurd was. brrrr.

ben je zelf al beetje bijgekomen van de schrik

Wat akelig zeg maar ik zou ook direct naar de da gegaan zijn en niet een half uur hebben gewacht.
Maar gelukkig is het goed afgelopen.

Dat is schrikken! Ik denk dat de grasspriet inderdaad in de weg zat. Gelukkig was het niet iets akeligs!

Misschien heeft er iets anders dwars gezeten waardoor hij gras is gaan eten. Honden eten normaal gras om het braken op te wekken. Misschien toch iets te weinig gras gegeten, waardoor hij niet direct kon braken, maar nog wel last had van hetgeen in zijn buik zat....Gelukkig is het voorbij en was het niets ernstigs. Ik kan me voorstellen dat je totaal in paniek raakt.

o wat eng ik zou ook gans in paniek raken, toen boedha nog brokjes kreeg is hij ook een keer bijna in een brokje gestikt.. doodeng, rotbrokjes. hij stond ook zo te kokhalzen en te stikken ik eerst ook in zn mond en keel voelen of t daar zat kon ik niks voelen toen nog op zn rug geklopt, en dat hielp ook niet toen heeft mn vriend ff met zn slokdarm gerammeld zeg maar en toen ging t brokje naar beneden. toen ging die ff heel veel drinken germ ben blij dat we geen brokjes meer geven

O hemel, wat vreselijk. En wat heb je koelbloedig kunnen reageren! Direct de fiets op en naar je moeder.
Ik zou in mijn paniek niet onmiddellijk kunnen reageren denk ik.
Gelukkig is alles nu in orde met Jip!

Oh, wat verschrikkelijk schrikken, zeg!!! Pfff....gelukkig is het weer goed gekomen. Nou, een megaknuffel voor Jip!!!

Onze hond vroeger thuis was eens aan het stikken in een kippenbotje en Lily heeft ademhalingsproblemen gehad na het happen in kwallen. Beide situaties waren erg accuut (goed afgelopen).
Ik dacht daarom te zien daar in het land bij Jip dat hij zeker in ademnood was, maar de ademhaling herstelde zich toch weer anders was ik zeker linea recta doorgekrost naar de DA.
Nu heb ik even de tijd genomen om de situatie goed in ogenschouw te nemen in de rust bij m'n mam thuis.
Er zat hem zeker wat dwars, anders lokte het drinken geen aanval uit (vandaar dat ik de graspriet niet zo goed kan verklaren).

Ik had accuut een pracht van een hoofdpijn, pff wat een heftige schrik en stress op de vroege ochtend.
Ik houd Jip in de gaten en rustig, maar alles lijkt weer normaal.

Brrrr, Petra, wat akelig.. Oh, ik snap helemaal dat je dacht dat je nooit bij je fiets zou komen. Iedere seconde dat het duurt, lijkt wel een eeuw.
Ik denk, zoals meerderen, dat de spriet verkeerd terecht is gekomen diep in zijn keeltje.
Hier is dat wel eens met haar van elkaar dat ze in de mond hebben na een robbertje spelen. Maar zo ernstig heb ik gelukkig nog niet meegemaakt.

Maar lekker rustig aan vandaag om van de schrik te bekomen.

nou wat een schrik! goed,van je dat je zo alert reageerde!! En fijn, dat het allemaal goed en normaal is met Jip

sterkte met je hoofdpijn!! (stressen idd op de vroege ochtend pffff)

Ik heb een cursus honden EHBO gedaan en geleerd om in uiterste gevallen een sneetje te maken in de luchtpijp en er een omhuls van pen in te steken.

Je hoopt niet dat het ooit nodig is zo'n heftige ingreep, maar in zo'n situatie in the 'middle of nowhere' doe je het gewoon als het nodig is, daar ben ik nu van overtuigd.

Volgende keer gaat een zakmes en penhuls mee.

phh,mijn hemel wat zal je geschrokken zijn,arme jij,zie je al lopen


en arme jip natuurlijk,wat een grasspriet al niet te weeg kan brengen



sterkte

Poeh zeg, wat een grasspriet al niet kan veroorzaken, arme Jip. Kan me voorstellen dat je dacht dat het gebeurd was met hem...

zie zo het schouwspel al voor me..en dan Lilly erachteraan rennend..

Gelukkig dat alles weer goed is nu.

jeetje zeg en dat van een gras spriet wat zal jij geschrokken zijn
en begrijpelijk
liefs joke

Stomme grasspriet!
Wat een geluk dat ze er uiteindelijk uitgekomen is...
Ik kan me zo voorstellen wat een paniek dat was...

Geef hem maar een dikke knuffelvan ons allemaal!!!

Ik heb hem net overladen met alle knuffels en beste wensen van jullie en hij is er helemaal beduusd van.

Net nog even stapvoets een klein rondje gedaan, maar ik vind hem nog steeds timide en onder de indruk (of is het gewoon de warmte??).
Hij mocht van mij niet zwemmen nu, maar ook pootje baden wilde hij niet.

Toch ligt hij nu al weer een half uurtje vol geduld te wachten op z'n eten wat op temperatuur staat te komen.

Ook hebben we gezamelijk een dutje gedaan. Slapen werkt altijd heel helend.

Maar dit soort fratsen wil ik voorlopig niet weer. Pffff wat ben ik blij met de goede afloop.

Wat zijn het toch ook een sukkels dat ze bijna doodgaan van een grasspriet! Je zou ze toch???

Gelukkig dat het weer goed gaat en wat zul je geschrokken zijn zeg! Jeee, ff bijkomen ...

jeetje dat is schrikken gelukkig is alles goed nu

Jeetje wat eng zeg! Ik heb zoiets pas met Joep gehad, maar gelukkig duurde dat niet zo lang. Joep liep los en wil nog wel eens gras happen.. Ik hoorde hem ineens piepend ademhalen achter me en schrok enorm. Ik heb hem een enorme klap tussen zijn schouderbladen gegeven en hij hoeste toen meteen een honp gras uit. Hij keek me echt zo aan van 'dankje vrouwtje' Ik dacht zo doe je dat bij mensen en bij Joep heeft het gelukkig geholpen. hopelijk gaat het met je hond nu weer helemaal goed. Hij zal ook wel geschrokken zijn!

Liefs van Tanja

Jee, heftig zeg. Ik kan me je paniek goed voorstellen!!
Ik ben blij om te lezen dat het nu weer een stuk beter gaat met Jip.

Er kan goed een insect aan de graspriet hebben gezeten die deze heftige reactie bij Jip losmaakte.

Hopelijk zijn de bibbers van de schrik uit je benen.
Geef Jip maar een dikke knuffel van mij en Noortje.

Jip is niet zwaar, ik heb hem aan z'n achterpoten opgetild (kop hing naar beneden) en met m'n andere hand op z'n rug geklopt. Tja je doet wat....

Jip is blij met z'n knuffeltje van jou en noortje

wat een avontuur zeg... rillingen lopen over mn rug.. fijn dat het goed afgelopen is..

Een geluk dat Jip niet zo'n hele grote hond is en dat je hem naar de fiets kon dragen.
Als ik eraan denk dat een hele hoop honden 30 kilo of meer wegen, dat valt niet te tillen en wat moet je dan?

Onze DH is weleens in een horzelnest gelopen, gestoken en viel midden op straat neer.Ze kon niet meer lopen en haar ademhaling ging ook steeds moeizamer. Nou dan heb je het niet breed, pfft.
Ook wij zijn toen in allerijl naar de DA gereden voor medicatie.
Gelukkig ook met goede afloop maar ik begrijp je paniekgevoel helemaal.

Man, Petra, wat een naar verhaal (behalve dat het goed afgelopen is, dan). Wat zul je geschrokken zijn, zeg!!! Sta je daar in je eentje...pfff .Je hebt je portie wel gehad voor vandaag, kan ik me zo voorstellen...
Doe lekker rustig aan vandaag, he? En Jip huppelt zeker weer vrolijk verder alsof er niets gebeurt is .

Liefs, Mischa