Zandvliegjes

Hallo,
hebben jullie ervaring met pulvex tegen zandvliegjes?
Over bijwerkingen enzo?

nee sorry.

hoop dat iemand je kan helpen

PAS OP VOOR ZANDVLIEGJES!

In Nederland hoeven we er (nog) niet bang voor te zijn, maar met onze honden op vakantie rondom het Middellandse Zeegebied kunnen we massaal met ze te maken krijgen. We hebben het over de Phlebotomus of gewoon op z’n Hollands de zandvlieg, die via een parasiet de ernstige ziekte Leishmania kan overbrengen. Als de met de parasiet geïnfecteerde zandvlieg op zoek gaat naar een bloedmaaltijd zal zij het vooral gemunt hebben op de hond, die bij voorkeur in de buurt van de snuit en de binnenkant van het oor wordt gestoken. Op de plaats van de beet ontstaat een piepkleine verwonding, die een welkome toegangspoort is voor de op de hondenhuid achtergelaten parasieten. Terwijl de wondjes langzaam verdwijnen zijn de parasieten via de witte bloedcellen, ook wel macrofagen genoemd, aan hun slooptocht naar de inwendige organen van de hond begonnen.
Hoewel de eerste verschijnselen, zoals haarverlies rondom de ogen en op de snuit, zich al na plm. 3 maanden kunnen manifesteren kan het evengoed 18 maanden duren voordat de ziekte zichtbaar wordt. Wanneer Leishmania zich verder ontwikkelt, treedt – ondanks een goede eetlust – gewichtsverlies op. Verder worden ontstekingen van de huid met sterke korstvorming, in het bijzonder aan kop en poten, op plekken waar de huid in contact komt met de grond, gezien. Ook kunnen zweren neusbloedingen en oogbeschadigingen veroorzaken. In latere stadia van de ziekte kunnen de voeten worden aangetast en zal door abnormale nagelgroei het lopen er niet gemakkelijker op worden.
Niet al deze symptomen hoeven voor te komen en bovendien zien we ze meestal in een bepaalde fase van de ziekte. Het verraderlijke zit in het feit dat er perioden met geen of minder ziekteverschijnselen zijn , zodat het lijkt alsof de hond de Leishmania parasiet de baas is. Dat een eigenaar hierdoor flink op het verkeerde been kan worden gezet blijkt uit het verhaal over een Leonberger teef, die mee ging op vakantie naar Z.Frankrijk. Na terugkomst in Holland kreeg de hond last van haaruitval rondom de ogen en op de snuit, waarvoor ze –zonder de oorzaak te kennen – door de dierenarts werd behandeld. Na verloop van tijd leek het leed geleden en ging de hond weer mee naar het vakantiehuis in Frankrijk. Toen daar de ellende, nu met meer verschijnselen, opnieuw begon werd een afspraak met een Franse dierenarts gemaakt, die de symptomen meteen herkende. Een specifiek bloedonderzoek, dat antilichamen of de parasiet zelf kan aantonen en een weefselonderzoek uit een vergrote lymfeklier bevestigden het vermoeden dat het hier om de Leishmania parasiet ging. Door de lange tijd tussen de eerste verschijnselen en de uiteindelijke diagnose moest een zware kuur worden voorgeschreven. Op een dagelijkse injectie Previcox en Allopurinol tabletten reageerde de Leonberger goed, maar het betekent niet dat de parasiet hiermee voor goed uit het lijf is verdwenen, want b.v. door verminderde weerstand kan de ziekte zomaar weer opflikkeren. Al met al is het een heel gevaarlijke parasiet, die men onder alle omstandigheden moet proberen te voorkomen. In de eerste plaats is het daarom nodig om meer te weten van de overbrengers van de parasiet, de zandvliegjes: