Hondenwens

Zal me even voorstellen.
Ben vrouw van 37 jaar 2kids en een man..
Nou heb ik al sinds kind af aan een hondenwens en altijd werd mij gezegd: als je op jezelf woont kan je een hond nemen.
Nou niet dus..
Kinderen zijn nu ouder(11 en 14jaar) en willen ook dolgraag een hond, alleen manlief niet!
Alles al geprobeerd, maar het gaat niet lukken..
Mijn voorkeur gaat uit naar een Irish soft coated wheaten terrier.. Maar ik blijf gewoon dromen totdat ze misschien toch werkelijkheid worden.
Het wordt eigenlijk zowat een obsessie, ik zou ook zo mijn baan ervoor opgeven!!! (werk maar 1 dag hoor!)
Hebben jullie tips om eventueel een man over te halen??

Alvast bedankt voor het lezen!!
Sampie
Sampie

wat leuk dat jullie een hond willen

en soft coated weathen terriers zijn echt leuk iemand hier op het forum heeft ook zo'n hond!

wat wil je man precies niet?
vind hij de verantwoordelijkheid te veel?
vind hij het te duur?
of houd hij gewoon niet van honden?

wat zijn zijn argumenten?

Hoi Sandra

Als eerste van harte welkom hier op het forum en wil je heel veel lees en schrijf plezier toewensen.

Ja iedereen moet er wel achter staan als je een hond neemt. Vervelend zeg dat je man niet een hond wil, wat is zijn reden dat hij geen hond wil dan. die ene dag werk hoef je heus niet op te geven hoor.

misschien toch uitleggen waarom jij heel graag een hond wil en dat dat toch een van de grootste dromen is die je hebt, maar ja als hij er niet achter staat dan lijkt me niet verstandig dat je een hond neemt.

overhalen de hond moet niet de dupe gaan worden, dat je man heel onaardig zal doen tegen de hond omdat hij het eigenlijk niet gewild heeft.

hoop datje toch nog een lieve hond mag. wist je dit niet voor dat je je man leerde kennen dan ?

heel veel succes.

liefs natascha

Doordrammen ! Heb ik ook gedaan.

Maar om het gezellig te houden, er veel over praten zodat je man ook weet dat je het echt serieus meent en zelf ook goed over nadenken hoe je het gaat doen met je werk en vakanties (voordat je man hierover begint en je met je mond vol tanden staan).
Waarom wil je man het niet?

ja das een goede vraag uma,
anders kunnen we er idd niet zoveel mee
liefs naomi

Je man de deur uitzetten

hier ook zo'n man
wilde na onze vorige hond geen hond meer


we (ik en 2 kids) hebben 6 jaar gezeurd,en nog trpte die er niet in

totdat er op een zaterdagmorgen een hondje aan kwam lopen(bleek een gedumpt fokteefje)

dit ging zelfs hem te ver,na een weekend bij de DA te zijn geweest is skinny nu al weer 3 jaar bij ons




de aanhouder wint

Nou je moet het er wel samen over eens zijn hoor om een hond te nemen.

Maar van harte welom op het forum trouwens.

liefs jo

mijn vader wilde eerst eigenlijk ook geen hond, het hoefde van hem allemaal niet.

maar hij is nu een van degene die nu het hartst huilt , nu ze er niet meer is

Meeste stemmen gelden zou ik zeggen.Wel vantevoren duidelijke afspraken maken over uitlaten cursus verzorging enz . Misschien wordt je man wel hartstikke gek met de hond!! wENS JE VEEL SUCCES !!

Jee wat een reacties...

Nou, hij wil het dus echt niet, ook omdat hij er niet mee opgegroeid is.. Hij zegt dat hij er niet blij van wordt.. Dus ga ik het uit mijn hoofd zetten...

Evengoed bedankt voor alle tips...
Oja en mijn man de deur uitzetten is geen optie, dan moet ik fulltime werken!!(hihi)

groetjes...

Ik weet precies wat je voelt.
Nadat ons keeshondje was overleden wilde mijn man absoluut geen nieuw hondje meer. Nadat ik 3 jaar heb gezeurd om toch weer een nieuwe puppy is hij eindelijk overstag gegaan. (nadat ik zei dat mijn kookkunst eronder ging lijden, ha, ha) We hebben een ras gezocht wat bij ons zou passen, qua verzorging van de vacht, het karakter, goed alleen thuis kunnen zijn (al is dit geen garantie). We hebben haar nu 3 maanden, ons Schipperke, en het is echt een maatje van mijn man geworden. Die twee zijn dol op elkaar!!
Ik wens je heel veel succes.
groetjes Olivia

neem hem een keer mee om naar puppies te gaan kijken...
mijn moeder wou ook geen hond maar mijn vader echt wel, dus ik heb een handje geholpen....
een vrouw van mijn werk had een pup en die moest weg door omstandigheden. ik ben op een dag de pup gaan oppikken en ben ermee naar mijn ouders gegaan. mijn moeder moest er een dagje over nadenken maar moest toegeven dat ze toch wel echt lief was!
nu is mijn moeder niet meer zonder de hond te zien haha. dus zou zeggen probeer het eens!
succes ermee!!

Welkom hier

Wat jammer voor je dat je man het echt niet wil. Ik weet niet wat ik dan zou doen.. Ik zou niet gelukkig zijn zonder honden. Maar natuurlijk zet je hem hierom niet de deur uit.

Vervelende situatie. Ik hoop dat hij misschien, heel misschien?? toch nog een keer bijdraait..

Jammer Sandra, ik had nog als tip willen geven dat je zou kunnen zeggen dat het goed is voor de kinderen om verantwoordelijkheid te leren tegenover dieren.

Maar jij kent je man het beste en als er steeds een vervelende sfeer hangt vanwege de hond is het ook niet goed voor iedereen natuurlijk.

een hond is echt iets waar je met zen tweeen achter moet staan is dat niet zo kan je daar beter niet aan beginnen
liefs joke

Ik heb een Irish softcoated wheaten terrier!
Als ik je ooit, ergens mee zou kunnen helpen hoor ik het graag!
Lieve groetjes van mij & Brammetje!

Je zou het kunnen aanpakken zoals mijn tante.
Zelf is ze met honden opgegroeid en wilde ze er ook één, maar manlief (ook boerenzoon) wilde dat niet, vanwege het 'vuil'.
20 jaar geleden hebben ze hun eigen huis gebouwd, ze hadden toen hun twee kinderen al, maar voor een ingericht keuken bleef geen budget meer over.
Mijn nonkel is daar gedurende talloze feestjes (mijn tante is graag gastvrouw, en ze doet trouwens heel goed), mee geplaagd totdat hij haar een keuken beloofde voor 40 verjaardag.
Goed tante wordt 40 jaar, nog steeds geen keuken, nonkel wordt erover aangepakt. Nou, als zij een keuken krijgt, ik een moto (midlifecrisis?). Goed zegt mijn nichtje, ondertussen 15 jaar, jij een moto, mama haar keuken en wij onze hond (tante had haar kinderen een beetje met het hondenvirus aangestoken).
E zo is geschied!

Mijn ouders hebben ook een hond.
In dit geval wilde mijn moeder geen hond (en mijn vader wel).

Wat hebben wij gedaan; op haar verjaardag kwamen we met een grote kartonnen doos binnen en deden NET ALSOF hier een pup in zat als cadeau.
Mijn moeder werd hélemaal blij en tranen in de ogen....tja.....de doos was LEEG, maar....haar reactie zei ons genoeg...

Nu kan ze niet meer zonder hond hoor !

Zou toch eens goed met hem praten het is voor kinderen ook heel fijn.Is er een bepaalde reden een caravan bij voorbeeld.Wie weet als er een hond komt hoe gek hij er mee is ook dat gebeurt weleens.

Als het aan mijn man had gelegen was er misschien ook nooit een hond geweest. Maar ja, of het hele pakketje, dus mij en hond of anders niets. Dat wist hij toen we een relatie kregen en daar is nooit discussie over geweest. Hij heeft trouwens duiven waar ik ook nooit over zal zeuren. Mijn man wilde ook nooit een tweede hond maar ik heb hem inmiddels voorzichtig aan het idee laten wennen dat er een hond bij komt en sta nu op de wachtlijst voor een bobtailpup voor volgend voorjaar.

Mijn man werd ook niet blij van het idee een hond te hebben maar is wel blij als ik dat ben. Inmiddels zijn we 19 jaar getrouwd en hebben 20 jaar een hond waar hij stapelgek op is.

Ik ben thuis ook opgegroeid met honden, maar toch zei ik altijd dat ik geen hond wil, want dat kost verantwoordelijkheid en je bent altijd gebonden.
Maar Mijn jongste zoon wilde al vanaf zijn"geboorte" een hond. Als we bij mijn ouders waren dan was hij alleen te vinden bij de hond. En ja elke keer moest ik van hem horen hoe graag hij dan een hond wilt.
Tja na veel gepraat te hebben met mensen zonder honden en mensen met honden, had ik besloten om toch een hond te nemen, maar wel een kleine.
En dat is Mascha gorden. We zijn er allemaal gek met haar
Ze hoort er bij ons gezin, echt een aanvulling!

Mijn broer was vroeger ook de enige in zijn gezin die geen hond wou. Mijn schoonzus had de hoop al opgegeven, tot mijn broer op het strand van Vlieland mensen zag lopen met 2 herders en een Caìrnterrier. Hij was zo gecharmeerd van dat kleine ding die niet onder deed voor die grote jongens, dat hij zei dat als ze dan toch een hond wilden, het zo´n hond zou moeten zijn. Die hond kwam er natuurlijk en uiteindelijk was mijn broer er nog het meest verzot op.

Kennissen van ons waren ook een verdeeld gezin. Moeder en dochter wilden graag een hond, maar hadden de hoop al opgegeven. Niet alleen hield vader niet van honden, maar zoon was er als de dood voor.
Tot vader in contact kwam met onze honden en langzaam nieuwsgierig werd. (Hij was een liefhebber van het poolgebied, dus ook nieuwsgierig naar de honden). Toen onze Bamse hun zoon van de angst af hielp waren ze allemaal om. Nu hebben ze twee van Bamses dochters.

Bij beide gevallen had de vrouw het al opgegeven en deed geen pogingen meer. En toen kwam er een hond op de mans pad...

Mijn vriend had ook zoiets van, moet dat nou?! Ik ging elke keer als hij op de bank zat op internet van alles opzoeken en dan zei ik: oh, moet je deze eens zien! Dit ras past nog beter bij ons omdat..... enz. Heb dit een half jaar zo goed als elke dag volgehouden en nou hebben we er twee! Vooral alles gaan uitpluizen als hij erbij zit en alles vol enthousiasme en overtuiging laten zien ! Als zelfs dat niet helpt zal ik als ik jou was vragen waar z'n gebruiksaanwijzing is, en anders de bon opzoeken en kijken of je 'm nog kan inruilen

Groetjes Carla

Mijn vader wilde ook geen hond, in ons cultuur horen honden buiten en niet binnen en honden zijn vies...
ik mijn moeder en broertje wilde dolgraag een hond maar hij wilde het niet alle dieren waren welkom (dieren die buiten gehouden konden worden zoals konijnen) maar geen hond
Mijn ouders zijn gaan scheiden (niet om deze reden trouwens haha) en wij hebben een hond genomen, hij is paar keer meegeweest naar de fokker en toen we hem op gingen halen was hij er ook bij, hij bleef bij zijn standpunt honden zijn vies en dat wij een grote fout maakte maar nuuuu...past hij op diamond en heeft grootste plezier mee, diamond mag bij hem thuis op de bank wat hij bij ons niet mag...ik denk dat je hem de voordelen van een hond kan uitleggen en overal in betrekken

ik wou zelf heel graag nog een hondje bij hebben en zat daar al zo een 4 maanden mezelf gek mee te maken.
ik ben toen met mijn oom naar klein amerika gegaan om te kijken naar hondjes.. niet kopen want ik wil de handel van honden niet helpen!!
ik liep daar langs allemaal van die hokken met puppy's en er lag een inie mini klein hoopje achter in een hoekje in een hoopje zaagsel.
ik vroeg een eerste instantie nog of dat een cavia was.
Maar hij haalde het hondje er uit.. en ik was verlieft! er was geen twijfel over mogelijk.. dat hondje moest met mij mee en zou geen minuut langer in die bende blijven!
Ik had alleen 1 probleem.. MIJN VADER.
hij wou absoluut geen hondje bij.
ik was toen pas 16 dus ik had er eigenlijk helemaal niets tegenin te brengen, maar vond dat ik het toch moest proberen.
ik belde mijn ouders, en ze beantwoorde aan de telefoon al meteen NEE NEE en nog eens NEE!..
ik heb daar een hele scene gemaakt.. en de hele boel bij elkaar gebruld.
mijn oom zei dat ik op eigen risico het hondje van hem kreeg,maar dat ik een groot risico zou nemen als ik het hondje zou nemen.
het maakte me allemaal helemaal niks meer uit.. dat hondje ging met ons mee..
op de terug naar huis was ik eigenlijk toch wel bang.. maar toen ik binnenkwam, met het hondje in mijn jas stond mijn vader woest op.
en toen op dat moment kwam het lieve klein schattige snoetje boven de rits tevoorschijn om te kijken... en mijn vader was stil.. pikte het hondje van me af, en hij heeft hem 7 jaar later nog steeds niet terug gegeven ( bij wijze van spreken )

Beetje lang verhaal.. maar misschien ook gewoon met een hondje thuiskomen..? en zijn reactie afwachten? Misschien eerst even eentje lenen van vrienden ofzo .. voordat je dadelijk geen huisje voor het dier hebt.

Waarom wil je man geen hond?
Hij wordt er misschien niet blij van, maar in het gezin 3 (!) andere mensen wel.

Wat zijn zijn belemmeringen voor je man? Jij werkt maar één dag in de week, dus dat zou prima te combineren zijn met een hond. Jullie kinderen zijn al niet heel jong meer, dus zij zouden er ook af en toe mee uit kunnen.
Op 12 september is er in Zaltbommel een clubmatch van de Wheatens. Probeer je man en kinderen daar een dagje mee naar toe te nemen. http://www.wheaten.nl/news.htm#Activiteiten

Laat je man zien wat voor type hond je hart doet smelten en dat kan nergens beter dan op een dag van de rasvereniging.
Als je man wil dat jíj meer geluk krijgt in je leven, dan zal hij jouw wens eens in vervulling moeten laten gaan.

Laat je man duidelijk weten dat dit geen impuls is, maar een hele grote wens die je van kindsafaan al hebt!

nou moet zeggen heel eerlijk zeggen ik wilde zelf geen hond
ik ben wel met honden opgegroeid en mijn man niet.

mijn man en dochter kwamen thuis en vroegen mij toen even mee ze namen me mee een winkel binnen en daar zat lady

chanine was toen 2 jaar en haar eerste woordje was lady lady van de vagenbond die zij dagelijks keek

ik zei tegen mijn man nee dit doe en wil ik niet,
in de auto huilen van een kind en een zeurende man ik hield voet bij stuk ik wilde het echt echt niet ik weet nu echt niet waarom niet want nu wil ik niets anders meer

de volgende dag waren we weer daar in de buurt en chanine vloog er heen en zei mama lady lady en mijn man keek me ook zo lief aan tja ik zei nou vooruit het mag neem haar maar mee.
iedereen dolblij lady lag in de auto in mijn armen en keek haar aan en dacht oei wat ben jij leuk en werd met de dag meer en meer verliefd op haar

Bedankt voor alle tips...
Ik moet zeggen dat ik mezelf ook helemaal gek maak hoor!! Kijk elke dag op internet etc..
Hierboven adviseerde iemand ook om een hond te lenen van iemand, maar denk niet dat dat de oplossing is..
Zelfde als dat je iemands kind ´leent´, als het van jezelf is is het toch anders..
Hij vind honden ook gewoon vies...
Maar ik heb nog wel een stille hoop dat hij mij ooit verrast met een hond!! (gewoon door blijven dromen!)
Ook vroeg iemand hierboven of ik dat niet van te voren wist dat ik hem leerde kennen, maar dat is ook al 20 jaar geleden.. En toen was mijn prioriteit geen hond, aangezien we allebei toen fulltime werkten...
Groetjes Sampie

Misschien (maar ik ken jullie natuurlijk helemaal niet! ) zou je tegen je man kunnen zeggen: "Ik néém gewoon een hond!"

En dan wel een aantal goede redenen opsommen.
Zoals bijvoorbeeld...
- Ik wil lekker buiten gaan wandelen met de hond, ik zit véél te veel binnen.
- De kinderen willen ook een hond, dan leren ze gelijk dat ze zich daar verantwoordelijk mee moeten gedragen.
- Ik werk maar één dag, dus jij hoeft je niet met de verzorging en het uitlaten bezig te houden.
- Inbrekers vermijden woningen waar een hond aanwezig is.
- Ik voel mij veiliger als ik buiten loop met een hond, dan zonder.

Ideetje?