ik ben zo erg geschrokken

ik was heel even boven vanmiddag, er was verder niemand thuis dus ik ging naar beneden om (zoals ik heel vaak doe en vooral als ze alleen in de kamer is) gezellig bij de hond te zitten.

ik kwam de kamer in , alle deuren staan gewoon open, poort open... en.. de hond was weg.

ik ben gelijk naar buiten gerend ben gelijk naar de drukke weg gaan kijken en heb de hele buurt afgezocht .. geen hond.

ik belde naar huis, mijn ouders waren ondertussen wel al thuis( en misschien de hond ook). De hond was niet thuis gekomen.

helemaal in paniek ben ik naar het losloopgebied gerend in de hoop dat ze daar was.


Ik had de hele weg gerend, ik begon moeilijk te ademen en kreeg pijn op de borst... ik MOEST wel stoppen met zoeken.

ik was bijna thuis toen ik een dierenambulance zag rijden. ik was zo ontzettend bang dat er iets ergs gebeurd was en wilde er zo graag achteraan rennen, maar ik kon niet meer. ik was van plan om mijn vader erachteraan te sturen, toen belde mijn moeder(die ook was gaan zoeken).

3 meiden hadden Menthe gevonden, ze was heel bang en liep steeds in paniek over de weg. Ze hadden de riem van 1 van hun hondjes gebruikt en Menthe gevangen.Ze hadden Menthe naar het schoolplein gebracht. toen hadden ze de dierenambulance gebeld om het adres van de hond te achterhalen. Mijn moeder kwam ongeveer tegelijk met de dierenambulance aan en kon haar gelukkig zo meenemen.

ik ben zoooo blij dat ze gezond en wel weer terug is en ik ben de meiden die haar aanlijnden ontzettend dankbaar.

helaas is mijn moeder boos omdat de hond 'zomaar' weggelopen is, en op de terugweg naar huis ook nog een dode vogel op probeerde te eten . Ze negeerd de hond nu, maar ik ben er ontzettend blij mee dat ze ongedeerd weer thuis is, ik heb haar gelijk helemaal vertroeteld

misschien een lang en nutteloos verhaal maar ik moest het even kwijt, sorry

Nou ik snap dat je zoiets ff kwijt wil.
Hoe kan het toch dat de poort zomaar open stond.
Gelukkig is alles goed afgelopen en is je lieverd gezond en wel thuis.
En super fijn dat er nog zo'n zorgzamen mensen in je buurt wonen die zich ontfermde over menthe.
En wat je moeder betreft dat komt ook wel weer goed.

Wat fijn dat de hond weer heelhuids thuis is...pfff...
Da's schrikken..!!!
Oef...

Waarom is je moeder boos op de hond dan..???..
Daar snapt de hond 0,0 van hoor..
Ik vind zelfs heel zielig het dier snapt er werkelijk niets van en de hond is al zo onzeker..!!
Dit gedrag van een van de baasjes maakt de hond zeker niet beter/zekerder..
Maar erder nog angstiger...
De hond verknoopt die boosheid van je moeder écht niet met dat ze weg was gelopen vanmiddag..

Alleen maar zielig voor de hond..
Als baasje ben je - ten alle tijden - super blij als is je hond weggelopen is en heelhuids terug wordt gevonden..

Een ontmoeting van baas en hond moet
ALTIJD een feestje zijn..!!
Altijd..!!

Zo alleen zo een hond graag weer thuis komen..

logisch dat je zo geschrokken bent
Gelukkig is het goed afgelopen

Kan me heel goed voorstellen dat je geschrokken bent.
Gelukkig is ze weer terug.

@ liesbeth , ik denk dat kinderen de poort open gedaan hebben om te zioen of mijn broertje thuis was. Normaal loopt ze niet de tuin uit, misschien liep er een kat voorbij die ze weg wilde jagen en was ze er te gefixeerd op en stond voordat ze het door had op de weg.

@ ilja, ik weet dat ze niet boos moet zijn op de hond, daarom ben ik zelf ook dubbel zo blij . ik heb geprobeerd om op mijn moeder in te praten.. maar zonder resultaat

Ow jeetje wat een verhaal!

Maar wel goed dat je zulke slimme meiden in de wijk hebt wonen die je hond hbben opgevangen!

Misschien een schuifslotje of iets dergelijks op de schutting maken dan kan die niet zo snel meer open

@ liz, de poort gaat voortaan op slot als er niemand in de kamer is. , en mijn moeder zegt tegen de kinderen dat ze voortaan moeten aanbellen( of eigenlijk kloppen aangezien ze nog niet bij de bel kunnen )

Kan het trouwens zijn dat Menthe 'voelde' dat mijn moeder niet blij was? want toen Menthe mijn moeder zag ging ze helemaal niet kwispelen of begroeten. Toen ze weer thuis was kwam ze mij wel heeeeelll vrolijk begroeten

gelukkig is het goed afgelopen.
dat is zeker erg schrikken

wat een avontuur,gelukkig goed afgelopen



denk dat je moeder ook geschrokken is en daarom zo reageert

Goedzo! is een goede oplossing toch heb je ook geen boze moeder meer en is je hondje veilig en hoef jij niet stad en land af te rennen hopend dat je niet zelf ter plekke neer valt

Honden voelen heel goed aan wanneer er iemand boos op ze is. Daarom is het ook niet zo slim om zo lang boos te blijven. Ze hebben namelijk geen idee waarom je eigenlijk nog boos bent

Heel veel mensen zeggen ook dat je je hond niet moet straffen maar als je hond iets verkeerd doet dan geef je onderbewust toch een signaal af ook dit is straffen de hond heeft heel goed in de gaten dat je boos bent. Maar let er wel op dat dit zo snel mogelijk weer weg is. En eigenlijk proberen te vermijden.

Wat je het beste kunt doen is altijd blij reageren als je hond weer terug bij je komt op welke manier dan ook. Hier leren ze door dat bij de baas komen fijn is.

Jij zelf komt ook liever thuis wanneer je weet dat er een warm onthaal is dan wanneer je weet dat je bijv. een week niet naar buiten mag

Nou Lyanca!

Gelukkig maar dat Menthe weer thuis is! Wat een opluchting!

Weet je al hoe de deuren open kwamen??? Of zou Mente het zelf gedaan kunnen hebben??

ps. Als moeders boos zijn, dan zijn ze meestal erg bang geweest!!!

Stel dat je moeder Menthe al eerste had gezien...

Als je moeder zich zo boos opstelt tegenover Menthe dan zal ze dus nooit blij bij je moeder komen ..!!
Waardoor je moeder het alleen maar gevaarlijker maakt voor de hond...
De hond zal maken dat ze weer weg komt..

Je kunt beter een hond hebben die je blij in de armen springt dan een hond die angstig weer wegloopt omdat de hond weet dat de 'rapen gaar' zijn. .
Jammer dat je moeder niet niet snapt..

Het kan het verschil van leven en dood betekenen voor de hond in een soortgelijke situatie..!!


Gelukkig was jij wel blij..!!

Lieve groet, Ilja

wat een schrik zeg,en dan die dierenambulance denk je zeker dat er iets ergs is gebeurd.Wat een fijne meiden,dank zij hen is je schat heelhuids thuis gekomen.Fijn heel fijn.

van mij heeft ze in ieder geval wel een warm onthaal gehad . Ik heb een half uur met haar geknuffeld(iets wat alleen ik kan, van iemand anders vind ze dat niet leuk stiekem ben ik daar heel bij mee dat ik dat wel mag) en heel vrolijk tegen haar gepraat. Na het eten is ze mee gelopen naar boven en heeft naast mijn stoel gelegen.

Zelf was ze ook erg geschrokken, toen ze net binnen was waren haar pupillen heel groot. Ik heb haar nog ff goed onderzocht voor het geval ze toch lichtgewond was, maar ze is oke

dat is toch wel wat, jaag je met goede bedoelingen een kat weg, sta je opeens op een weg waar allemaal grote gevaarlijke auto's rijden en dan is 1 van je baasjes ook nog boos

Ach ja kan zelfs de beste gebeuren hoor. Maar nu is het opgelost toch

Waar ik wel even op zou letten is dat ze alleen door jou aangehaald wil worden en ze ook een beetje bang was voor je moeder?

Wellicht kun je je verdiepen in haar socialisatie. Voor jou geeft het misschien een heel goed gevoel dat ze alleen jou zo lief vind maar voor de hond is het waarschijnlijk allemaal harstikke eng! Voor je hondje ook zo fijn als ze andere mensen ook fijn vind

das schrikken zeg gelukkig is ze terug en trekt je moeder snel bij heeft ook geen zin voor haar

Gelukkig is het goed afgelopen je ziet maar aan de fatale afloop bij Ziggy dat het zo maar mis kan gaan...
Ik vind het wel erg, erg jammer dat je moeder zo reageert! Ze heeft het duidelijk niet begrepen en lijkt het ook niet te willen begrijpen...
Gelukkig heb jij het anders aangepakt en met de voorgestelde veranderingen wat het hek en aanloop
van kinderen betreft, gaat het nu vast goed!

gelukkig is mijn moeder nu weer een beetje bijgetrokken .

Menthe heeft er ook niks aan over gehouden gelukkig . Ze is nogal snel bang, een trauma heb je bij haar zo te pakken.


@ liz, mijn moeder kan de hond ook aanhalen en de hond legt ook weleens dr kop op schoot bij mijn moeder . Er is ook een tijd geweest dat Menthe ook niet door mij geknuffeld wilde worden. Ik geef haar het meest aandacht en wandel het vaakst met haar en probeer haar zo min mogelijk straf te geven en vooral positief te blijven, misschien dat ze mij daardoor meer vertrouwd dan andere mensen.

Jeetje!!Ja ik kan me voorstellen dat dat schrikken was maar ik ben blij dat het goed afgelopen is!!
Groetjes,Bertje en Evelyn

Natuurlijk is het heel erg ingrijpend en angstig
als je hond weg is.
Boos zijn om wat uw hond gedaan heeft, heeft totaal
geen zin.
Een hond is geen mens, die begrijpt niet waarom je moeder boos is en haar negeert.
Ik ben blij dat zij weer terug is.
Daarom is het ook zo belangrijk dat een hond gechipt is, ik weet bv. van iemand die op de dierenambulance
rijdt dat honden en katten die gechipt zijn binnen
een paar uur weer thuis kunnen zijn.
Mits de hond of kat niet heel ver van huis zijn
terechtgekomen.
Mijn jongste is geregeld ontsnapt, bv als hij een kat
ziet.
Daarom heb ik alles goed beveiligd, zodat hij
ook niet door de struiken kan ontsnappen.
Maar boos zijn heeft totaal geen zin.
Een hond begrijpt dat niet, vooral als zij niet
op het moment gestraft wordt.
Ik weet hoe angstig dit kan zijn.
Wat ik me wel afvraag, hoe kan de poort en hoe kunnen de deuren allemaal openstaan.
Lijkt me toch wel, dat iemand ze opengelaten heeft.
En dan boos zijn op een hond, die de gelegenheid pakt ?

Ik zou me ook suf schrikken als m'n hond opeens weg was hoor!
Gelukkig is het allemaal goed afgelopen met Menthe!
En geef d'r inderdaad maar een flinke knuffel en laat merken dat je blij bent dat ze er weer is.
Niemand wil ergens blijven waar ze het gevoel hebben dat mensen boos op ze zijn; ook honden niet.

gelukkig is ze veilig thuis gekomen... wat een verhaal..

@ Machtel, ik denk dat het een klein kind is geweest. Mijn broertje is nog maar 7 en zijn 'vrienden' zijn ongeveer 5 of 6. Waarschijnlijk is er een kindje komen kijken of mijn broertje er was en liep naar binnen, daar zag hij niemand dus is weer weggegaan zonder de deuren achter zich dicht te trekken(dat kan je hebben met kleine kinderen )

Mijn moeder was vergeten te zeggen dat ze wegging, anders was ik beneden gaan zitten.

Nu houden we de poort op slot, dus geen ontsnappingsmogelijkheden

Ik zit ook te denken om een adrespenning of zo'n kokertje aan te schaffen.

wat erg zou me ook dood schrikken

Pfffffffffff, wat een angst zul je gehad hebben!
Je moet er niet aan denken wat er allemaal had kunnen gebeuren!

Had Menthe zelf de deuren en de poort open gemaakt?
Of is hier toch wel sprake van een menselijk foutje?

@ Ymy, Menthe kan deuren openmaken, ze doet het nooit wanneer er iemand bij zit. Ze heeft zichzelf een tijd lang elke nacht bijgevoerd. Elke ochtend stond de kastdeur open, maar wij dachten nee dat kan Menthe niet gedaan hebben, ze maakt nooit deuren open.Totdat ik haar een keer op heterdaad betrapt heb

bij 'normale'deuren duw je de deurklink meestal naar beneden, net als de buitendeur bij ons, maar bij de poortdeur moet je hem juist omhoog duwen. ik denk niet dat Menthe dat kan, maar ze is zo ontzettend slim.

nu begin ik toch te twijfelen of het wel een kindje was de de deuren open heeft laten staan

Schrikken! Gelukkig is Menthe weer veilig thuis.
Geef haar maar een dikke knuffel van ons

Groetjes, Elly en een pootje van Noah

logisch dat je zo geschrokken bent
Gelukkig is het goed afgelopen
En ik hoop dat je moeder ook snel weer vriendjes met haar word.

Er is gelukkig niets ernstigs gebeurd.
Daarom ben ik ook altijd zo voorzichtig, als
er werkmensen in huis zijn, gegarandeerd dat die
de deur openlaten.
Of de man van de rijdende winkel, die zeg ik ook al
jaren, wil je svp de deur dichtdoen ?
Zegt ja, en de volgende keer laat hij de deur weer
open, omdat hij weer eens iets vergeten is.
Net nog voordat ik naar het ziekenhuis ging,
liep ik de tuin in en Romeo rende meteen mee en
probeerde de kat van de buren te pakken, die net
in de tuin zat.
De kat kon bijna niet wegkomen, omdat ik alles zo goed
afgemaakt heb en mijn ventje had hem bijna te pakken.
Omdat ik zorgde dat Romeo er niet bij kon en de kat
vrij baan gaf, is er niets gebeurd.
Was de poort open geweest, had ik niet geweten wat
er gebeurd was.