zo trots als een pauw!

Dit MOET ik even delen!
Toen ik ons pupje kreeg was het overal bang voor,
9 weken was ze en ze schreeuwde moord in brand wanneer je dr alleen al scheel aan keek.
Zag ze een andere hond begon ze te gillen en te plassen.. en dan was die hond nog op 20 meter afstand, kun je nagaan wat er gebeurde wanneer ie dichterbij kwam.
lopen aan de riem dat was not done, mevrouw ging liggen en bleef liggen, puur angst..
geen worstje, koekje, kaakje, kaasje, brokje kon dr van dr plaats af krijgen,... ook niet na echt een half uur..
constant bevuilde ze dr bench, poepte alles onder.
De auto was een drama, ook daar werd van angst alles onder gepoept en gekotst.. en dan was de auto nog niet eens gestart.

en nu...


Nu loopt ze als een fier vrouwtje met een kwispelende staart de sterren van de hemel, hier thuis en op puppycursus.
met dr bijna 15 weken beheerst ze de commando's 'hier', 'zit'', 'lig', 'af', 'blijf', 'plaats' en 'vooruit'
ze rent door de tunnels heen en loopt over de kattenbrug, ze klimt over planken heen en rent samen met andere honden over t losloop terrein.
Voor een koekje of iets lekkers doet ze nog harder haar best, en apporteren word een feestje wanneer ze erna de 'jackpot' krijgt.
Even zag ik mijn droom voorbij vliegen toen ze niets wou en alles eng vond.. maar nu komt mijn droom om lekker actief in de sport bezig te zijn met 1 van mn honden zo dichtbij dat t begin al gemaakt is.
Ik ben zo trots op ons sneeuw herdertje.
De cursus leidster is iedere keer weer verbaasd over de mega sprongen die ze maakt.
hoe alert ze is en hoe groot haar will to please is.

en weet hoe ik t doe??
ik ben dr baasje,.... maar bovenal zijn we vriendjes en hebben het heeeeeeel erg leuk samen wanneer we aan t leren zijn!!

dit moest ik even kwijt want ik ben zoooo mega super trots op haar! Het is een kanjer.

groet Marieke

wat leuk nog veel plezier samen

Geweldig Marieke,dat ze zo veranderd is.
Had even tijd nodig hé?
Groetjes Ineke en lotte

geweldig hoor.
heb je toch weer goed gedaan hoor.

en natuurlijk je hondje ook, ik zeg altijd met geduld en veel liefde krijg je alles voor elkaar,,,,maar ook met elkaar..


suc6

ik zou ook trots zijn met zon hond

Erg leuk om te lezen ,
en fijn dat het nu zo goed gaat

De eer is natuurlijk niet helemaal aan mij.
Op de cursus heb ik heel veel handvaten gekregen om met deze hond om te gaan.. ze was toch even iets anders dan onze andere honden.
Maar nu is t gewoon heel erg gaaf, ze let constant op me en dat is zo vreselijk makkelijk.

ja het had zeker even tijd nodig... zucht.. ik ben wel heel geduldig maar na een tijdje slaat wel de twijfel toe..

Ook hier heb ik heel veel tips vandaan gehaald! dat is errug handig geweest..

Mensen in mn omgeving worden beetje tureluurs van mij en mn gekakel over Jessie en de cursus.. dus ik gooi t maar even hier.
Beetje uitlaat klep.

vanmorgen had ik prive les met dr... dan gaat ze echt als een speer.. natuurlijk beetje valsspelen omdat ze ook niet afgeleid kan worden door andere, maat dat geeft wel effe een extra boost! voor haar omdat ik heel erg blij wordt en haar natuulijk constant kan belonen. en voor mij omdat t allemaal goed is en beter gaat en makkelijk loopt.

wat goed zeg snap dat je trots bent!
leuk om te lezen

Wat fijn Marieke, dat ze met zulke grote sprongen vooruit gaat! Veel oefenen, veel geduld en goede hulp doet wonderen!
En Jessie heeft ook nog zo'n mooi koppie!

Hoi Marieke,

complimenten voor jou, natuurlijk is wel alle eer voor jou, ik weet hoeveel geduld en tijd het kost om een pup goed op te voeden, en dan zeker als ze zo angstig zijn als die van jou in het begin. Kan me voorstellen dat je helemaal gelukkig bent. Veel plezier verder.

kennen jullie dat gevoel dat je gaat glunderen en van trots zon apart gevoel in je buik krijgt?
en dan ook nog bijna tranen in je ogen gewoon omdat je zo trots op je hond bent?
zo ontzettend cool en motiverend dat je iedere keer meer bereikt dan je eigenlijk voor ogen had?

dat geeft zon kick!

Zo, dat heb je toch maar mooi helemaal zelf bereikt. Vind ik wel hoor, want je kunt wel handvaten krijgen, maar je moet het zelf toch maar doen.
Applaus voor jezelf dus en nog veel leer- en trainplezier voor jullie allebei

Top hoor!

Ja ik herken dat gevoel wel, maar bovenal mag je ook trots op jezelf zijn

tuurlijk ben ik ook wel beetje trots op mezelf..
maar ik verbaas me erover hoe vreselijk snel een hond kan leren als het graag 'wil'..

hoe snel alle angsten verdwenen kunnen zijn als je het begleid.. mooi is dat.

onze podenco was ook één en al angst door zn verleden.. en nu is t de grootste sul die er maar is.
het is alleen wel een luilak.. t liefste doet ie niks anders dan knuffelen..
het is heel erg leuk om dan weer zo'n hond als Jessie te mogen hebben.
Vito is is echt de hond van mn man, ook zo lekker layback..
Jessie is meer als mij.. poing poing poing.. wat gaan we doen??

hier mag je met recht trots op zijn

ben ik ook.. ben ik ook!!

Super om te lezen!!

Geweldig dat jullie dit voor elkaar gekregen hebben, goed teamwerk hoor!

ja zo voelt t wel echt, als teamwork..
T geeft wel een enorme drang naar meer..
niet geforseert hoor, maar wel zo van dat ik verder wil.. dat t beter kan...

ik kan geen wedstrijden meer rijden met de paarden doordat ik de tijd niet heb om te trainen, heb twee kindjes, en dat was altijd mijn ding, heb een enorme prestatiedrang en ik heb nu een nieuwe hobby gevonden waar ik verder in wil, waar ik een doel voor ogen heb en dat is t aller leukste.. ergens naartoe werken..

voelt echt heel erg goed..

Heerlijk om dit te lezen!!

Weet wat je bedoeld, ik heb vroeger ook dressuur gereden, dat is weer een heel ander wereldje he.

Nu kan je je lekker concentreren op je kiddies en je hondjes.

Hoe kwam dat eigenlijk dat Jessie zo vreselijk bang was?

Dat is nog eens fijn dat ze zo is veranderd.
Nog heeel veel plezier samen

super voor je.Zo zie je maar geduld is een mooie deugd.

Om eerlijk te zijn... was ik een beetje dom..
Gelukkig had ik wel genoeg zelfkennis om de gok te durven nemen. Maar met mn verstand had ik t nooit moeten doen..

Jessie komt bij een hobby fokker vandaan.
helemaal achteraf op een klein boerderijtje.
koos ik voor een pup wie:
- nauwlijks tot niet gesocialiseert was
- waarvan de moeder me bijna opvrat
- wie helemaal niks kende
- wie t laatste van t nest was


ja ik weet t dom dom dom
maar das allemaal achteraf gel*l
en ik heb t vreselijk grote geluk gehad dat door mijn paardrijden en les geven etc mijn "timing" gewoon erg scherp is.. en ik denk dat dat m in deze gedaan heeft.
ik weet wanneer ik moet negeren en moet belonen.. en bij haar is dat (blijkbaar) heel hard nodig..
Het enige waar ik echt mee bezig ben geweest is haar zelfvertrouwen geven..
ze moest weten dat ze niet niks was en dat ze zich best wel kon redden. Dat is t enige wat ik eigenlijk heb gedaan en echt moeite koste.. de rest ging vanzelf.


maar ik vermoed dat dat de reden was dat Jes zo bang was... (heerlijk om dat te zeggen : WAS )

Maar laten we eerlijk zijn.. scheel kijken naar een hondje is ook erg beangstigend.. !

Nee joh, super goed van jullie!
Heerlijk toch om heel de dag met zo´n kleerhanger in je mond te lopen.

Geniet er lekker van en je mag zeker trots zijn.
En gooi het er hier maar neer!

Hehe ja WAS, gelukkig maar!!!, zo zie je wat je met de juiste insteek toch kan bereiken.

Wel diep treurig dat de fokker zich niet geintresseerd heeft om zijn hondjes een goede start te geven. En die arme mamma....

@viviane.. ja dat wel maar ook soms heel moeilijk..
ik heb vaak met dat riempje in mn handen gestaan dat ik dacht: en nu ga ik trekken, grrrrr...
maar heb t nie gedaan omdat ik wist dat t angst was..

WHAHAHAHAHA JANINE!!!
ja een kleerhanger... hahhah ik heb al helemaal beeld..
zit ik hier in mn eentje in de woonkamer hardop te lachen.. soms is t maar goed dat niemand me kan zien.. hahaha

ja die fokkerster is idd triets.. zonde.. ik ga wel nog even proberen om met broers en zusjes v Jes in contact te komen... ben heel benieuwd hoe die zijn.
heel heel heeeeeel benieuwd..
enneh.. arme mama??!!??!!??? arme ik!!!! ik dacht echt effe: oeh.. dat gaat zeer doen..
hahahah nee je hebt gelijk hoor.. ook moeder was totaal niet gesocialiseert en gewoon ontzettend bang..
maar wel zo'n angst dat ik eht wel heel even dacht dat ze een hapje ging proeven.. gelukkig nie.
maar (zo zie je maar weer) de fokster deed er ook verder niks aan.. zei niet tegen de hond dat t goed was niks..
daarom zeg ik.. als ik met mn verstand had gekozen had ik Jes nie gehad..
Gelukkig heb ik da nie gedaan..

Fantastisch dat het zo gelopen is.

dat klinkt erg goed ga zo door samen

wat leuk nog veel plezier samen