Kan na loslopen bijna niet meer aanlijnen! Help!

her=hier

Bodhi is ook wel een hondje dat niet veel om eten geeft buiten. Buiten moet "gewerkt" worden. Zelfs met een kippenpoot komt hij niet, terwijl dat toch wel z'n favoriete maaltje is. Een tijdje werkte een stok om hem bij me te krijgen, maar hij ontdekte toen dat er ook andere stokken lagen die hij kon pakken .
Ik heb hem wel nadrukkelijk los gedaan, omdat ik wil dat we hiermee oefenen. Ook is het belangrijk voor hem dat hij zijn energie kwijt kan. Aan de lange lijn doen we ook wel eens, maar is toch minder ideaal. Hij rent, dan blijft de lijn weer ergens vasthaken of hij rent door en krijgt een ruk aan de lijn . En hij heeft toch minder beweegruimte. Omdat hij nu aan het einde van de wandeling komt, laten we hem dus gewoon los. Tijdens de wandeling zijn we dus aan het oefenen. Hij weet heel goed het verschil tussen vastzitten en los, ook aan de lange lijn. Maar wij doen wel eens een lange lijn om en laten hem dan los. Als hij dan niet komt, stap ik met m'n schoen op de lijn, zodat ik de lijn kan binnenhalen. Ik ben gestopt met 'hier' te zeggen, want hij komt dan toch niet, dus heeft het geen zin om dat te blijven roepen. Ik zeg wel 'Goed zo, dat is 'hier'' als hij bij me is gekomen.

Je hond kent het beval 'hier' al wel neem ik aan? (zo niet dan daar eerst mee beginnen natuurlijk... )

Toen ik Stef nog veel los had lopen (nu gaat dat helaas niet goed meer, maar da's een ander verhaal)
kreeg hij deze kuren ook toen hij rond de pubertijd kwam.
Ook vanalles gedaan en geprobeerd maar zonder resultaat.
Volgens de instructrische van de hondenschool kon dit wel te maken hebben met dominantie; Jij moet steeds de hond in de gaten houden om te zien wat hij doet ipv dat de hond zijn aandacht op jóu moet hebben om te zien wat jíj doet.
Ik kreeg toen de tip om 3x te roepen. Komt hij niet dan loop je zelf de andere kant op en geeft géén aandacht aan je hond.
Zodra de hond dan bij je is beloon je hem voor het naar je toe komen en lijn je hem aan.

Moet zeggen dat ik het nog wel eens spannend vond in het begin; wat als Stef nou gewoon door ging met waar hij mee bezig was en niet op mij zou letten en dus niet door had dat ik weg ging?
Gelukkig ging het juist heel goed; na 3x roepen liep ik de andere kant op en over het algemeen stond Stef dan binnen een paar tellen naast me.
Zonder problemen kon ik hem dan aanlijnen.
Heeft misschien 3 weken geduurd, maar daarna kwam Stef weer gewoon zonder dat ik de andere kant op moest lopen.

Succes in elk geval!

Vandaag aan het oefenen geslagen met wandelen aan een lange lijn en dan roepen. Als ze komt laten zitten en zeggen 'dat is Braaf komen'! Dan een beetje aan dr halsband frunniken terwijl ze netjes blijft zitten en dan belonen en een koekje drin.
Dat gaat vast erg goed
Ze heeft al door dat ze moet blijven zitten terwijl ik frunnik en dat ze dan wat lekkers krijgt.

Ik heb dit ook met Brownie gehad. Nu nog af en toe. Maar ik roep hem geregeld bij me, laat hem eerst zitten en geef dan pas wat lekkers. Daarna laat ik hem weer lopen. Pas als ik hem echt wil aanlijnen hoef ik maar te roepen: KOEKJE? Dan komt ie, gaat zitten en als ik hem het koekje geef pak ik daarna rustig de halsband vast. Soms roep ik KOEKJE? en komt ie aangerent, maar ipv te gaan zitten raast ie mij als een gek voorbij, hahaha!!!

Wat ook helpt als ie niet komt is terug lopen naar waar je vandaan kwam met je rug naar m toe en roepen: Gaat ie mee? Of KOEKJE? En hoe verder jij weg loopt van hem hoe eerder hij achter je aan zal komen. Bij mij werkt dit echt behalve.... als er andere honden lopen. Dan kan ik het vergeten!