Luca is zeer ernstig ziek.

Oh, wat een naar bericht!
Heel veel sterkte, Machtel.

Potverdorie!! Ik duim met alle andere baasje mee voor luca!!

Pffff wat een naar bericht

We denken aan jullie.....

Tjonge ik kom net uit mijn werk en ik lees dit topic door (van wat ik vandaag heb gemist) en ik zie vooruitgang en dan toch weer achteruitgang....ik denk aan jullie!!

Machtel ik heb er bewondering voor hoe je je hier uit!

Luca is ineens achteruitgegaan.
Kom net van horst af.
Het advies is hem te laten inslapen, maar ik kan het niet, ik kan dit niet besluiten.
Mijn schat was vorige week nog aan het spelen.
En nu is hij stervende.
Echt ik heb het vanaf maandag, eigenlijk zondagmorgen
al geweten, hij redt het niet.
Gisteravond wilde hij nog mee toen ik de sleutel
pakte.
Nu heeft hij vocht in zijn kleine lijfje en hapt naar adem.
Hij heeft geen pijn, daar heb ik voor laten zorgen.
Maar ik moet de beslissing nemen en ik kan het niet.
Ik kan mijn vent niet laten inslapen, want hij
is jarig vandaag.
Precies 10 jaar. Dat is veel te jong om te sterven.
Hij ligt helemaal op zijn zij en hapt naar adem.
En zijn bruine oogjes lichten op als ik met hem spreek.
Maar ik weet dat het komt.
En ik kan het niet.
Mijn aller allerliefste schat.
Die altijd zijn snuitje in mijn hand duwde als hij naast me in de auto zat.
Waar ik voor gevochten heb met een pitbull om hem te laten leven.
Ik kan niet meer.

Wat verschrikkelijk voor je zeg! Ah die kleine Luca!

ah meis..

Kan hij nog vervoerd worden... Neem je hem voor de aller laatste x mee naar huis.. zo niet.. maak een einde aan zn lijden , je hebt goed gedaan en nu rest jou nog een aller laatste GOEDE daad voor je poppie.. , hij zal dit snappen...

Openbaar vervoer is best wel goed in Nederland..als je hulp nodig hebt?

pff ik krijg hier de rillingen van...
ik snap dat je het niet kon vandaag op zijn verjaardag..
We leven allemaal met je mee... ik hou het topic echt in de gaten...
geef luca en romeo maar een lekkere knuffel.. luca voelt heel goed dat je verdriet hebt en romeo ook.. weet haast wel zeker dat die twee maatjes ook erg veel verdriet hebben dat ze elkaar niet meer zullen zien.

dikke knuffel van tara en de kleintjes en van ons ook

dit geloof ik niet!!! zo ziek
erg veel sterkte en ik ben er zeker van dat hij het red

Oh wat verschrikkelijk zeg,
en net nu we dachten dat het beter ging met je ventje ...
Wat kunnen we nu nog meer zeggen als
Veel sterkte ...

Grtz

Meid wat ontzettend moeilijk voor je! Ik vind het heel erg voor je en voor Luca. Je bent zo ontzettend sterk geweest voor je ventje.
Ik weet dat je dit niet wil horen maar denk aan Luca en laat hem niet lijden als het zeker is dat het niet goed komt. Ik wens je ontzettend veel sterkte met deze zware beslissing

Dikke knuffel.

O Machtel, wat verschrikkelijk en moeilijk voor je...
Om zo'n beslissing te nemen en dat op zijn 10e verjaardag.
Ik heb even geen woorden voor je.
Ik weet dat je het beste voor Luca wil al is het nog zo moeilijk.
Heel erg veel sterkte gewenst, hij heeft het goed bij je gehad

Zijn lever functioneert niet.
Hij krijgt daardoor vocht in zijn lijfje.
Hij redt het niet.
Maakt geen eiwit meer aan.
Echt, ik moet naar hem toe, maar als ik dat doe,
moet ik het besluit nemen.
En ik kan het niet.
Ik kan het echt niet.
Ik heb mijn hele leven alles gekund, ik heb mijn
vader verloren, mijn moeder die ernstig ziek is,
met ups en downs, begeleid ik nu ook nog, mijn broer die streptokkoken had en bijna stierf, de zaak moest runnen, twee honden in huis,het ging allemaal.
Maar dit gaat niet.
Dit gaat echt niet.
Ik hou zo van mijn ventje.
Heb ik hem vanmorgen wel tien keer verteld.
Dat hij mijn ventje is, die alles voor me is.
God, wat hou ik van mijn ventje.
Ik kan het niet.
Hij heeft zo'n prachtige oogjes, die twinkelen.
Ook nu nog.
Alles wat ik meld, komt recht uit mijn hart.
De supervrouw, die alles kan, maar dit kan ik niet.
Wat hou ik van mijn vent. En dat op zijn verjaardag.

ohh, Machtel, wat erg
we hoopten zo dat het mee zou vallen, eigenlijk tegen beter weten in.
wat een onmogelijke beslissing om te moeten nemen.
och, dat arme kereltje...
heel veel sterkte, neem even de tijd, hij is pijnvrij. zo'n topvrouwtje als neemt vanuit je hart hoe dan ook de juiste beslissing.

liefs, Jetty

Oh meis! Wat verschrikkelijk zwaar is dit!
Met tranen in mijn ogen deel ik een piepklein beetje van je verdriet
Wat een nare dag voor zo'n nare beslissing. Ik snap zo goed dat die beslissing ondoenlijk is/lijkt.

Maar zie het zo, Als hij lijdt kan jij 'm bevrijden. Dan heeft hij rust en kan stoppen met vechten. Dit zou betekenen dat jij ook kunt stoppen met vechten en deels rust vindt. Zo bevrijden jullie elkaar.

Mocht er opeens weer een lichtpunt komen de komende avond/nacht dan zou ik daar natuurlijk voor gaan! maar als hij zo blijft of zelfs verslechterd dan zou ik hem laten gaan... Hoe moeilijk dat ook voor je is

Machtel, ik wens je enorm veel sterkte en kracht toe in deze bizarre, moeilijke en emotionele tijd.
En voor Luca en romeo pootjes van Jacko en Louis

Lieve Machtel,
Wat sta je voor een vreselijk moeilijke beslissing...je weet al wat je doen moet om je dappere vent nog een laatste keer te helpen...

Ontzettend veel sterkte hiermee,

Liefs, Mischa

Kon ik maar iets voor je doen ik zit ook met de tranen in mijn ogen. Ik heb er geen woorden voor. Je zal toch deze zware keuze voor je ventje moeten maken het is het laatste wat je voor hem kunt doen.

euh; ik heb heel veel detailhandel en horeca ervaring , echt. laat het weten als je het niet meer gaat redden..

Ik kan niet met je mee naar de DA, zou er pas rond 21;00 zijn..

Ik ben heel intuitief, voel heel veel aan.
Tegen beter weten in, wist ik zondag, maar vooral
maandag dat hij het niet ging redden.
Ik heb telkens alles aangegrepen om een lichtpuntje
te zien, gisteravond nog toen ik de sleutel pakte
en mijn bikkel rechtop ging zitten en mee wilde.
Ik weet wat ik moet doen, ik weet het al een aantal
dagen, toen het er al beter uitzag, ik ging uit
van het ergste.
Wat kun je van een hondje houden.

ach nee toch,mensen hoe triest

pfffffffffffff wat moeilijk en vreselijk allemaal!!!

toch wil ik je dit gedicht laten lezen,


Als ik eens broos en zwak zal zijn,
en niet meer slapen kan van pijn,
Doe dan wat nodig is, want och,
die laatste strijd verliest men toch...

Ik weet dat het je droef zal maken,
dwing toch jezelf niet te verzaken,
Dan, meer dan enig andere dag,
blijkt wat jouw liefde echt vermag

Wij hadden het jaren samen goed,
heb dan voor mij die laatste moed
Jij wilt toch ook dat ik niet lijd?
Laat mij dus gaan te rechter tijd.

Breng mij naar waar men hulp mij biedt,
één bede slechts, verlaat mij niet!
Houd mij zacht pratend tegen je aan,
totdat mijn ogen breken gaan...

Je weet, al is het later pas,
dat dit heus voor mijn bestwil was

Al gaf mijn staart een laatste groet,
ik lijd niet meer, en dat is goed
Treur niet omdat het lot bewerkt,
dat jij, juist jij, mijn tijd beperkt

Wij waren lang elkaar zo na,
laat dat je troost zijn als ik ga.....



heeeeeeeeeeeeel veel sterkte!!

Heel veel sterkte!

Machteld, zo erg als het is, ik ben zelfs op mijn handy aan het volgen, maar als ik eraan denk dat hij naar adem ligt te happen, dan doet me dat net zo zeurend gevoel in mijn buik als de keuze om hem te laten gaan. Zelf vindt ik het een mooi idee, op zijn verjaardag, het heeft zo moeten zijn, op zijn verjaardag. Een mooie datum om te vieren en te treuren. Ligt alles niet dicht. Bij elkaar? Leven en dood? Sterkte, we zouden het allemaal doen. Xxx

Geen kans meer op beterschap, dan moet je hem laten gaan en hem een lijdensweg besparen, maar het is vreselijk moeilijk...
HEEL VEEL STERKTE TOEGEWENST!

Heel veel sterkte en neem een wijs besluit.

Misschien heb je er niks aan maar wil het toch even kwijt: ik had een ponytje.. van mijn eigen centjes gekocht toen ik 8 jaar was. Zij was ook 8 jaar. Ze heeft me werkelijk alles geleerd. We hebben ponykampen meegedaan, spelletjes, later serieuze wedstrijden en toen ik te groot voor haar was hebben nog vele kindertjes van haar geleerd.
Totdat de tijd kwam.. de verschrikkelijke tijd. Ze viel telkens om en het koste haar verschrikkelijk veel energie om op te staan.
Op een nacht werd ik wakker en had sterk het gevoel dat ik naar haar toe moest. Ik deed de staldeur open en daar lag ze. Ik ben bij haar gaan zitten en ze legde haar hoofd op mijn schoot. Ik heb zitten janken en toen een besluit genomen. Dit kon ik mijn lieverd niet aandoen. 's Morgens de dierenarts gebeld die 's middags kwam. Haar nog lekkere worteltjes gegeven en ze hinnikte nog heel luid. Dat ging me door merg en been. Ik ben bij haar gebleven tot het einde. Wat een verschrikkelijk verdriet. 22 jaar heb ik van haar mogen genieten en we waren beiden 30 jaar toen haar einde kwam. Ik heb het er heel moeilijk mee gehad dat IK dat besluit had genomen, totdat iemand tegen me zei dat het goed zo was. Dat ik haar een lange lijdensweg had bespaard. Dat er mensen zijn die lijden en dat daar zo'n besluit niet mogelijk bij is. Ik mis haar heel erg, maar heb er vrede mee. Ze blijft altijd mijn engeltje!

De gast ben ik Machteld vanaf mijn handy .Josien

Machtel

Je kan het niet en meis ik begrijp je zo goed, maar het is onvermijdelijk. Je ventje is op en nu is het jou verantwoording om ook in deze laatste stap zo goed mogelijk voor hem te zorgen, voor hem er te zijn en de enige juiste beslissing te maken die hem verlost.

Mag Luca nog 1x mee naar huis en daar in je armen sterven? Dat de DA met je mee gaat.

Hier brand een kaars en ik stuur jullie ongelooflijk veel kracht en energie om ook het laatste te kunnen volbrengen.

Heel mijn gedachten zijn bij jullie

Ik ben zo bang, als zijn ogen breken.
Ik ga er kapot aan.
Ik kan het niet.
De supervrouw die dit niet kan voor haar allerliefste
schat.
Hem helpen.
Ik heb hem altijd geholpen.
Maar ik kan het niet.

Sterkte