Rouwen om mijn hond

Heel veel sterkte met het verlies van je lieverd. Nog zo jong. Wat oneerlijk toch !!!!
Ik hoop dat je het op een dag een plekje kan geven.

Rust zacht, lieve Sisqo!!!

je zeker niet schamen voor jouw verdriet meid is normaal als je een hart hebt voor dieren is bij mij al zolang en nog huil ik veel was de eerste vier weken na haar dood dag en nacht gehuild en was 27kilo kwijt maar ze is spijtig genoeg niet weer gekomen8Sterkte meisje je bent niet alleen in je verdriet liefs Rina & co

Wat vreselijk allemaal zeg...ik zit hier echt met kippevel..
Ik heb gewoon geen woorden voor jullie huisbaas, dat is toch gewoonweg niet te geloven!
Ik heb zelf onze hond 4 maanden geleden heel plotseling verloren, gelukkig niet op zo'n vreselijke manier als bij jullie, maar ik kan me zo goed voorstellen hoe het is om in een 'leeg' huis terug te komen, hem overal te 'zien', terwijl hij er niet kán zijn, ik was bijna 2 weken ook echt op zoek naar hem, alsof hij elk moment weer voor de deur kon staan.
Ik kan alleen maar zeggen dat de scherpe kantjes er op een gegeven moment vanaf gaan, maar het is wel heel fijn om er hier op het forum over te praten..de mensen hier begrijpen je echt, dat heeft mij ook enorm goed gedaan!
Ik wens jullie echt enorm veel sterkte toe en ik weet zeker dat Sisqotje het allermooiste plekje in de hondenhemel heeft gekregen!!

Ontzettend veel sterkte toegewenst..

Wat vreselijk dat dit gebeurd is.
Heel veel sterkte in deze droevige tijd.

Sheila,

Je moet je zeker niet schamen hoor. Iedereen rouwt op zijn eigen manier. Zoals ik het al eerder zei laat ik soms nog een traantje voor de hond van m'n ouders 30 jaar geleden !!!!
Dat noemt men menselijk zijn en het hart op de juiste plaats hebben.

Het doet er niet toe hoe lang je je hond hebt. Vanaf het ogenblik je je hond gekozen hebt hou je er al meteen van. Zo vlug gaat het.

Toen we Belle verloren 1 maand geleden heb ik ook heel veel tranen gelaten daarentegen heeft m'n dochter om te zeggen geen traan gelaten. En toch kan ik je verzekeren dat ze heel veel verdriet gehad heeft. Belle was 1 jaar toen Alyson geboren is. Belle was haar speelkamaraadje.

En iedere verstandige persoon met het hart op de juiste plek zal jullie begrijpen.

Nog veel sterkte toegewenst.

Ariane

Dag Sheila,
wat je zegt over angstig gaan slapen en wakker worden herken ik volledig, en mijn hondje is "ál" 10 maanden overleden.
Zelf ben ik ook een boekje voor mijn hondje begonnen, niemand leest erin, maar het is mijn manier om het te proberen verwerken.
Voor die huisbaas van jou heb ik geen woorden, dat is in mijn ogen geen mens.
Ik wou dat ik je kon troosten, maar helaas kan alleen de tijd dat, en zelfs dan nog, wonden genezen, maar littekens blijven bestaan.
Als de leegte in huis te groot is, en als je voelt dat je er klaar voor bent (maar dat is nu misschien nog te vroeg) overweeg je dan een ander hondje te nemen? Natuurlijk niet als vervanging, maar misschien kun je overwegen een hondje uit een asiel een beter leven te geven?
En verder veel huilen, als je daar behoefte aan hebt, ga naar een bos en schreeuw het uit. Vooral niks opkroppen.
Wat ik ook dagelijks even doe is met haar praten, gewoon over het alledaagse leven, zo probeer ik haar diets te maken dat ze altijd een deel van mij zal zijn, welke weg ze ook verkiest op te gaan.
Laat je niet gek maken door mensen die zeggen dat dieren geen ziel hebben en dat soort onzin. Alles wat leeft heeft een ziel, maar de totaliteit ervan zullen we denk ik pas begrijpen als we zelf aan de overkant zijn.
En daar zal je beestje je opwachten.
Je moet nu voor hele lange tijd van hem afscheid nemen, maar een troost, het is niet voor eeuwig.

Veel sterkte
Sabine

Wat een verdriet zeg.. ik weet niet goed wat te vertellen.
Het is niet niets om je trouwe viervoeter te verliezen, en het is vast heel erg stil in huis. Mij troost het altijd om te denken dat het waarschijnlijk zijn tijd moest wezen. Helaas is er geen reden waarom de ene ons eerder ontvalt dan de ander.. ik wens je ontzettend veel liefde, kracht en sterkte toe in deze verschrikkelijke tijd. Zoek je rust bij vrienden en elkaar, en laat mensen zoals je huisbaas links liggen... die helpen je niet vooruit, die kosten alleen maar energie!

Liefs!

Wat vreselijk, heel veel sterkte toegewenst!!!

Je hoeft je niet te schamen.
Dat je deze gevoelens hebt is heel menselijk.
Je onmacht, je verdriet om het verlies.
Verdriet moet je echt toelaten in je leven.
Dat je zoveel verdriet hebt, tekent je liefde voor
uw schatje.
Heel veel sterkte toegewenst.
We leven met je mee.

Hoi,

Ik wil u sterkte en kracht wensen om dit enorme verdriet te kunnen verwerken. Wat een gemis... En de manier waarop ook. Het is altijd erg, maar zoooo!!!

Ik denk aan u en uw kleine lieverd. Ik hoop dat het u een beetje steun geeft.

Lieve groet,

Femke

hallo...

Ook ik heb 2 dagen geleden mijn maatje moeten verliezen, omdat hij ongeneeslijk ziek was.
Ook ik huil om mijn vriendje...dat is niet erg, daar hoeft je je ook niet voor te schamen.
Je hield van je hond, en dan kun je ook tonen dat je verdriet hebt.
Ik zelf kreeg van een hele lieve kennis een gedicht wat ik graag wil delen met je en ik hoop dat het je een heel klein stukje troost kan bieden.

Als je denkt aan mij,
ren ik achter een bal.
En, zie ik ben weer zo vrij,
Dat het je plezieren zal.

Als je denkt aan mij,
ben ik vol levenslust.
Weer jong, enthousiast en blij,
Iets dat was met jou en mij.

Als je aan me denkt,
de fijne speelse uren.
Het wandelen in 't bos, zo blij.
het mocht wel langer duren.

Als je denkt aan mij,
me ziet zoals ik was.
Dan zal ik liggen aan je zij
en blijven die ik was

Ik wens je heel veel sterkte

groetjes Marian

hallo Marlies, ik zie dat je net een profiel hebt gemaakt maar de reden daarvoor is zeer verdrietig.
Vandaag ga je afscheid nemen van je hondje, je hondje is heel ziek en het getuigd van heel veel liefde dat je hem verder lijden gaat besparen.Neemt niet weg dat het verdriet heel erg is en nog erger wordt na het overlijden van je kleine vriend.
Maar stort hier je hart maar uit want wij weten wat het is om een zo dierbare vriend te gaan verliezen.
We zullen met vele proberen het leed iets te verzachten.Wens je voor als het moment daar is heel veel kracht en sterkte toe.
Begeleid je kleine vriend tot aan de regenboogbrug, waar al onze overleden maatjes zijn en hem opwachten.

hallo,

Ik weet wat je doormaakt, wij moeten vanavond onze hond Pia van 14 jaar in laten slapen.
Dinsdag werd bij haar Longkanker geconstateerd en sinds die dag is ze heel hard achteruit gegaan.
Ze kan niet meer lopen, eet en drinkt niet, dus het is tijd om afscheid te nemen.
Het is de moeilijkste beslissing in je leven maar op zo'n moment moet je echt aan de hond denken en niet aan je zelf.
Hoe graag we haar nog bij ons willen houden.
Ze was ook niet meer te helpen, ze heeft dinsdag morgen nog lekker een stukje met me gewandeld, maar nadat de foto was gemaakt was alsof ze wist dat het niet goed was en tijd was om afscheid te nemen.

Maar wij kunnen nog afscheid nemen van haar, jij was je kameraatje in een keer kwijt.
Veel sterkte, we kunnen het beiden gebruiken.

Wat vreselijk om je hond op die manier te verliezen En ik snap dat je je erg rot voelt! Wat een botte reactie van de huisbaas, een nieuw hondje kan natuurlijk nooit dit hondje vervangen.
Ik wens je veel sterkte!

Ach meiden wat een ellende, ik ken het, stond er 5 maanden geleden ook voor om mijn lieve meissie te moeten laten gaan.
Maar om het door zo'n noodlottig ongeval kwijt te moeten raken op pas 2 jarige leeftijd, bbrrrrr....vreselijk.

Marlies, ook jou wil ik heel veel sterkte wensen vanavond.
Ik zet hier het gedichtje nog een keer neer wat ik geschreven heb na het overlijden van mijn meissie, misschien kunnen jullie er troost uit halen...

De laatste goede daad! Nu ik oud ben, ziek en zwak Nu onrust van mij bezit neemt, doe dan wat onvermijdelijk is, en laat me gaan..... de laatste goede daad. Beslis voor mij en wees niet laf. Past eigen liefde bij de vriendschap die ik je gaf? Of uitstel tot het beter past, bij een verloren strijd? Ik ben niet bang tijdens die laatste gang. Jij loopt niet weg. Jij kijkt me aan, je noemt me bij mijn liefste naam en houd me stevig vast. Vandaag voor het laatst, groet ik je met mijn hondenstaart... Wat jij laat doen, doe je voor mij. Je hebt me nog meer pijn bespaard, Voor zinloos lijden mij bewaard. Een zwaar besluit, nee, huil nu niet..... Een wijs besluit dat werd gegrond, op een oud en zo uniek verbond, JIJ BENT MIJN BAAS EN IK WAS JOUW HOND.

Heel, heel veel sterkte en ben ik gedachten bij jullie.

T is ongelofelijk de pijn die ik voel nu ik mijn lieve labrador hond max heb in moeten laten slapen..verschrikkelijk..alsof een deel van mijzelf is afgestorven..

zo verdrietig dit stukje van een hond, als de pup of jonge hond binnen komt, wat zijn we blij en verheugd, maar als de dag komt dat we afscheid moeten nemen, nee dat wil niemand, maar ook dat hoort bij het hebben en houden van een hond.

dat laatste stukje van het heengaan van de hond, probeer het goed te begeleiden voor je hond en voor jezelf, geef het een mooi plekje, de herinneringen die worden geboren bij het overlijden van je maatje. en heus de dag die komt, als de pijn wat afgezwakt is dat we allemaal toch met een blije glimlach naar die mooie herinneringen om kijken. dat verdriet hoort er bij, hoe erg dat ook is.

voor allemaal , voor marlies voor frank, die net afscheid hebben moeten nemen van hun dierbaar maatje. heel veel sterkte.