Rouwen om mijn hond

Hallo iedereen,
Ik heb me zonet geregistreerd omdat ik graag over dit onderwerp wil praten met andere mensen die dit ook al meegemaakt hebben.
Gisteren is mijn hondje (een schipperke) doodgereden door een auto.
Ik kan het allemaal heeel slecht verwerken omdat het de schuld is van onze huisbaas.
Hij was aan het werken buiten en liet ons hekje openstaan, elke keer dat ons sisqotje ontsnapte was iedere keer zijn schuld geweest!
En deze keer is zijn poging om te ontsnappen hem fataal geworden.
Als iemand ons een hart onder de riem kan steken, reageer dan a.u.b, we zijn ten einde raad, wij zagen ons beesje véél te graag!
Hij was amper 2 jaar oud
Groetjes sheila

oooh wat een vreselijke gebeurtenis en nog zo jong en dit door een ander veroorzaakt door het hekje niet te sluiten.
Dit had niet hoeven gebeuren helaas.
Hoe reageert de huisbaas?

heel veel sterkte met dit zeer grote verlies

wat zegd de huisbaas???

heel veel sterkte, schijf het maar lekker van je af hoor!!!

Wat een "vreselijk" drama

kan me voorstellen dat je er erg slecht van aan bent,

wat zegt je huisbaas nu van dit drama ?



Heel veel sterkte.

Vreselijk zeg heel veel sterkte gewenst de komende tijd

Heel veel sterkte bij het verlies van je hondje,
en inderdaad,
het is moeilijk om het een plaatsje te geven,
zeker als ie nog zo jong is,
Het had inderdaad voorkomen kunnen worden,

Grtz

Dankjewel voor de reactie, het doet deugd dat ik niet alleen dit erg vind.
De huisbaas reageerde zeer koel, hij hielp niet mee om hem te zoeken hij bleef daar maar zitten en zei de hele tijd opnieuw ik koop ulder wel een nieuwe hond hé seg!!!!

oh wat erg dat je huisbaas zo reageert een nieuw hondje vervangt jouw lieverd niet!

Verschrikkelijk, dat arme hondje.

Had de huisbaas jullie niet gewaarschuwd dan dat jullie de hond bij je moesten houden omdat hij aan het werk was?

Hier nog een gedichtje van troost wat ikzelf heel mooi vind.

Do not stand at my grave and weep,
I am not there, I do not sleep.
I am in a thousand winds that blow,
I am the softly falling snow.
I am the gentle showers of rain,
I am the fields of ripening grain.
I am in the morning hush,
I am in the graceful rush
of beautiful birds in circling flight,
I am the starshine of the night.
I am in the flowers that bloom,
I am in a quiet room.
I am in the birds that sing,
I am in each lovely thing.
Do not stand at my grave and cry,
I am not there. I do not die.

naja...... hij ziet het blijkbaar als speelgoed...
wij hier allemaal niet hoor.. wij leven met je mee

Wat een lompe huisbaas om zo te reageren, dan koop ik wel een nieuwe. Veel sterkte met jullie verdriet.

Hallo Sheila,

Je hebt een pb van het MODteam ontvangen..
Dit kun je zien aan de rechterkant van de pagina..
Onder ideeen bus..
Als je die pb even leest dan begrijp je waarom je topic verplaatst is..

Vr. gr. MODtaem

Heel erg bedankt voor het gedichtje!
De huisbaas had ons niet gewaarschuwd, ons beesje liep bij mijn vriend toen hij het gras aan het afrijden was en plots was ie weg, we hebben het hem heel veel gevraagd om erop te letten om het zeker dicht te doen, want hij liep graag weg.
We hadden zelfs een papier aan het hekje gehangen waarop stond om erop te letten dat het hekje goed dicht is.
Ik hoop dat die kerel er niet goed van is! Hij toonde geen enkel gevoel toen we het hem vertelden.
Ik heb er nu soms spijt van dat we boos geweest zijn op hem! We kunnen hem maar niet vergeten, hij ging overal mee naartoe, ging je naar boven was hij er ook...

wat vreslijk!
en nog zo jong!
Heel veel sterkte gewenst!

Dankjewel,
Degenen die ook al een hondje verloren zijn, hebben jullie soms tips om dit verlies wat te laten bezinken,

Wat een moeilijke situatie Sheila!
Boos op de huurbaas, heel begrijpelijk en heel verdrietig
om het verlies van jullie dierbare maatje...
Tips die kunnen helpen...
Veel praten, van je af schrijven, misschien
ben je creatief;schilderen/tekenen...
Door het rouwproces moet je heen en dat kost veel
pijn en moeite en het grote gemis is erg moeilijk...
daarom HEEL VEEL STERKTE toegewenst!

Groetjes, Anita.

hoe erg meisje hoe ontzettend erg.Maar een ding het beestje heeft geen pijn nu.Blijf hier maar op HP hier hebben veel mensen hun dieren verloren.Ikzelf ook.Je mag altijd een PB sturen als je erover wilt praten.Ik weet welke pijn jullie nu voelen,geloof me.Je moet een boekje open en daar alles inschrijven wat je allemaal nog aan je hondje wouzeggen.Dat helpt echt,en veel erover praten,Ik wens je alle sterkte toe,met je diepe verlies van je lieveling.

het heeft tijd nodig om het verlies van je hondje te verwerken


je kunt hier je hart luchten zo vaak je wilt
wil je heel veel stekte toewensen met dit grote verlies



begrijp dat je heel boos op je huisbaas bent,ook omdat die zo onverschillig reageert




gr liesbeth

Verschrikkelijk wat er is gebeurd..
Wens je heel veel sterkte toe met het verwerken ervan.

En dan ook nog zo'n domme ongevoelige huisbaas...maakt het er allemaal niet gemakkelijker op he?

Nogmaals sterkte

Ja het valt me zeer zwaar.
Hij lag nauw aan ons hart, was eigenlijk ons kindje, hij was ons eerste hondje en was veel ziek in zijn eerste levensjaar, had de kennelziekte en urinekristallen enzo..
Maar ik probeer door jullie reacties de moed niet te laten zakken.
Het is heel lastig doordat ik degene ben die altijd als eerste thuiskomt.

Nogmaals bedankt

grr wat zijn sommige mensen ook dom
het hek open laten staan en ik las dat die vaker gebeurde
vind het zielig
sterkte

Wat een harteloze huisbaas heb jij zeg !! Zo koel reageren. Een hond kan je niet vervangen door een ander.

Ik begrijp jullie verdriet. Ik heb een maand geleden mijn eerste hond moeten laten inslapen. De moeilijkste beslissing ooit. Verdriet heb je altijd maar het vervaagt met de tijd.

Ikzelf kon het gemist niet verdragen alhoewel ik nog Kenjy heb en heb meteen een andere collie geadopteerd. Het moeilijkste was gewoon nog maar 1 hond te hebben als je al zoveel jaren gewon bent met 2 honden. Het heeft mij geholpen in die zin dat ik nu constant met Lucky bezig ben. Hij heeft ook Kennelhoest gehad met nog een pneumonie en oorontstekingen. Hij heeft veel zorg nodig gehad.

Ik denk nog heel veel aan Belle en herken bepaalde karakter trekken en reacties van haar in Lucky. Zo blijft ze nog een beetje bij ons.

In m'n tienerjaren verloor ik de hond van mijn ouders. Dit al ondertussen bijna 30 jaar geleden en ik ben haar ook nog niet vergeten. Ik denk ook nog steeds aan haar.

Ze behouden hun speciale plek in je hart.

Ik wens jullie nog veel sterkte.

Ariane

Wat erg is dat zeg ! En dan zo'n koele kikker als huisbaas... "ik koop wel een nieuwe hond" dat kan alleen maar uit de mond komen van iemand die geen inzicht heeft in de liefde tussen mens en dier. Of er nu iets aan het poortje hangt of niet, zo'n zakkenwasser trekt er zich geen bal van aan en doet maar zijn zin. Nu zijn er geen woorden om jullie te troosten, het moet allemaal zijn beloop hebben en het rouwproces moet zijn gang kunnen gaan, zodat jullie het kunnen verwerken. Negeer je verdriet niet, geef het een plaats, ga ermee om, huil als je moet huilen. Ik heb ook enkele maanden geleden mijn hondje verloren, maar niet op zo'n bruuske manier. Dus kan ik me alleen maar inbeelden hoe dat aanvoelt. Dat thuiskomen en geen hondje dat je begroet, dat is inderdaad zo moeilijk. Ik ben direct begonnen met dingen van Billy te verzamelen, heb een filmpje van hem gemaakt met mooie muziek, zijn urne staat in huis, hoewel ik nu een ander hondje heb blijft Billy op mijn buroblad en mijn mobiel staan als thema, ik praat nog dagelijks tegen zijn urne en zijn foto, en stomweg, ik vertel ook Isha, mijn nieuwe hondje, over Billy. Er zijn niet zoveel mensen waar ik er nu nog mee terecht kan, voor de meesten is Billy nu gewoon dood en dus "weg" maar zo snel kan ik hem niet uit mijn leven wissen. Misschien gaan jullie dit ook ondervinden, zo van in het begin is iedereen vol begrip en troost maar na een paar weken is het van... oh nee ben je daar nu weer over je hond... Hier blijft iedereen je steunen, dus schrijf zoveel je wil over je lieve hondje, zet hier wat foto's vertel over hem hoe hij was, wat hij deed, wat je voelt,.... en steeds blijven ze je hier steunen. Veel sterkte in deze moeilijke tijden !

Jeh, wat een verschrikkelijke gebeurtenis. Ik kan me voorstellen dat jullie helemaal kapot van verdriet zijn. Er is geen één hond die jouw hond kan vervangen! Iedere hond is uniek. Alleen de echte hondenliefhebbers zullen dit ook kunnen beamen. Het is geen object wat je volgens je huisbaas zomaar even kan vervangen. Die heeft zeker geen hart voor dieren! Maar nu, hoe kun je dit verwerken? Ik zelf heb het altijd van mij afgeschreven. Ik heb via Petsinmemoriam.nl een plekje aangemaakt voor mijn Buster. Als ik het erg moeilijk had, schreef ik het daar van me af. Iedereen die op die site komt, heeft helaas hetzelfde meegemaakt en snappen dus precies waarom je zo veel verdriet hebt. Ik heb daar heel veel steun aan gehad. Zelfs nu na bijna 3 jaar schrijf ik nog wel eens even bij Buster. Dat doet met dan toch even goed! Sommige mensen snappen het verdriet om een hond totaal niet! Ik kreeg soms dingen naar mijn hoofd geslingerd, waarvan ik dacht..."hoe kun je dat nu tegen mij zeggen! Ik heb verdomme verdriet. Het was mijn "zoon"! Daar mag je toch wel om janken!" Ik hoop dat je het verlies van jouw kanjer over een tijdje een plekje kan geven en dan vooral de manier waarop jullie hem verloren zijn. Heel veel sterkte in deze zeer moeilijke tijd! Ik zal een kaarsje voor jouw kanjertje branden.

Liefs Monique

vreselijk drama zeg.
wens julie heel veel sterkte met het verlies.
zo plotsklaps heel triest en ook zo jong zeg verselijk.

Wat erg om je maatje op zo'n jonge leeftijd op deze manier te verliezen. Heel veel sterkte met dit grote verdriet.

hey Sheila wat verschrikkelijk meid toch ik leef oprecht met je mee hoor arme kleine vent rust zacht lieve jongen ze zullen je hier zeer hard missen
Ik heb mijn lieve meid ook verloren door ziekte
,ze heeft 5 maand zwaar gevochten hoor!,ze had hart-lever ziekte ,,suikerziekte ,,kanker!door haar suiker was ze bijna volledig blind,door haar zwaar medicijnen waren haar nieren geblokkeerd en maagje aan het verbranden,we hebben haar na vijfmaand met veel pijn en verdriet laten gaan op 27 april 2009 ze was 9 jaar 5 maand en 3 dagen oud geworden.Wij herdenken haar thuis in haar eigen columbarium met haar urne foto lievelings beestjes een glazenbuisje met wat haar er in en haar medisch dossier en inentingsboekje ;liefs Rina & co

Wat een verschrikkelijke man die huisbaas om zo harteloos en onverschillig te zijn. Misschien is hij diep in zijn hart wel zwaar geschokt dat er door zijn domheid jullie hondje overleden is maar kan hij zich niet uitten.

De reacties die hier nu allemaal geplaats zijn doen me verschrikkelijk veel deugd!!!
Het is nu nog maar 2dagen geleden en ik blijf die gebeurtenis altijd maar opnieuw beleven, ik zie men beestje bij me.
Ik zie het bloed op sstraat liggen, ik kan het soms allemaal niet goed begrijpen.
Ik durf soms niet meer naar boven, nu elke dag zie ik er tegenop om te gaan slapen, wakker te worden, dit gebeurt steeds met te veel tranen.
Ik heb zoals iemand me die raad gaf ook een boekje geopend om alles op teschrijven.
Ik heb het aan iemand laten lezen, ze zeggen allemaal dat het zeer mooi was.
Ik heb het hardop gelezen en ik hoop dat mijn lieve jongen dit ook gehoord heeft.
We missen hem verschrikkelijk!
Ik wou hem nog zoveel geven, liefde, genegenheid.
Het enigste wat ik wil is dat hij terug komt, maar mijn sisqotje zal nooit meer terugkomen.
Het verdriet maakt me kapot en ik schaam me soms zo dat ik steeds moet huilen als ik eraan denk.

Sisqotje vriend, ik zal je nooit vergeten!!
Bedankt iedereen