kinderen wel of niet mee nemen inslapen van de hond??

Wij hebben onlangs onze hond laten inslapen en de kinderen zijn daar niet bijgeweest, ik heb ze de keuze gegeven maar ze zijn 8 en 12 dat is wel wat ouder. Achteraf ben ik daar heel blij om, het heeft lang geduurd en eindigde met een injectie in het hart dat is geen pretje om aan te zien. Ook de spanning van het wachten, diep snurken, stokkende ademhaling etc. is niet fijn. Hoewel ze zeggen dat de hond er niets van merkt vind ik het geen schouwspel voor kinderen, laat ze maar de mooie herrinnering houden van de rondlopende levende hond, kinderen leren echt wel omgaan met de dood daar hoef je niet perse getuige voor te zijn in mijn ogen.
Heel veel sterkte de komende dagen,
Pauline

Ik zou het precies doen zoals nijntje nu besloten heeft, wel mee en tenzij er een infuus wordt aangelegd niet bij de spuitjes, de jongste kan dan wellicht angst krijgen van spuitjes???
In geval van infuus, beiden meenemen en erbij houden, zou ik zeggen. Ik ben altijd afgeschermd, bleef thuis met broer en moeder, en vader ging alleen naar dierenarts. Ik heb daardoor nooit met afscheid nemen leren omgaan. Ben nu 32, maar nog steeds als er een dier doodgaat, vergaat mijn wereld, word er zelfs lichamelijk ziek van, elke keer weer. Als een kind opgroeit met de les van het afscheid nemen, en het proces erbij, denk ik dat ze er beter mee om leren gaan.

heb net een gesperkje gehad met de oudste,ze gaat nu echt beseffen wat er te wachten staat.morgen mag ze van ons thuis blijven.ze is nu zo verdrietig morgen wil ze nog alleen maar mike zijn.dat mag vind ik en die tijd met hem moeten we haar ook geven.

ze wil morgen zelf niet mee naar de da.ze wil hem blijven herinderen zo als hij was.6 jaar en al zo wijs,ik moest zelf ff slikken toen ze dat zei.

dus het is goed zo.morgen komen opa en oma.

bedankt allemaal voor jullie steun het geeft mijn een goed gevoel.de tips hebben we goed gebruikt.

Ik weet nog dat de hond van mijn ouders werd ingeslapen. Ik was 1,5 á 2 jaar.
Mijn ouders hadden mij al verteld dat de hond ziek was en 's avonds de dierenarts zou komen.
(bij ons kwam de DA thuis, misschien is dat ook een optie voor jullie? Voor de hond vertrouwd, voor je kinderen misschien een minder beladen ervaring?)
De hond zou een prikje krijgen zodat hij heel diep zou slapen en niet meer wakker zou worden.
(verhaal uiteraard aanpassen aan de leeftijd van je kind)

Eng of verdrietig vond ik het niet (maar ja, daar was de leeftijd ook naar)
Ik merkte pas dat er iets verdrietigs was toen ik zag dat mijn vader verdrietig was. Dat heeft meer inpact gehad dan het laten inslapen van de hond zelf...

Aangezien je niet weet hoe je hond gaat reageren, durf ik je niet te zeggen of je je kinderen mee kan nemen.
Het zou vervelend zijn mocht je hond zich gaan verzetten. Daardoor zouden je kinderen er een hele nare ervaring aan over kunnen houden.
Maar het kan ook goed gaan...
Ik denk dan ook dat je uiteindelijk zelf de beslissing moet nemen of jij denkt dat je kinderen het aankunnen.

In elk geval succes met het maken van een beslissing en sterkte!

zal de jongste niet me nemen.
de oudste snapt het natuurlijk al iets beter!
Ik heb zelf 2 volwassen kids .
Heel veel sterkte voor jullie allemaal

Veel sterkte morgen....

Daar schrik ik dan wel weer een beetje van. Jullie laten je hond bij de dierenarts omdat je man dat wil?
Ik weet niet wat dat bij jullie dierenarts betekent, bij de onze betekent dat destructie. En dat zou ik toch echt niet willen met mijn liefste maatje.
Ik zou daar toch zelf nog eens goed over na denken, want dat zou bij mij nou weer heel slecht zijn voor de verwerking.

Ik bedoel dit niet als kritiek hoor, maar het lijkt me gewoon zo'n naar idee.

Wij hebben Boy vorig jaar juli in moeten laten slapen.
Wij hebben de kinderen niet mee genomen, bewust niet.
We hebben ze thuis in alle rust afscheid laten nemen.
Onze jongste was toen net 5 en ik had niet het idee dat hij besefte wat er ging gebeuren met Boy.
De andere 2 beseften het des te meer..
We hebben ze nog met Boy op de foto gezet en toen zijn we met Boy naar de DA gegaan.
Toen Boy overleden was hebben we hem meegenomen in de auto en gevraagd aan de kinderen wie hem wilde zien omdat dat natuurlijk echt de laatste keer was.
Mijn oudste zoon kon het niet aan en die heeft toen ook niet gekeken.
Mijn dochter daarentegen heeft nog wel gekeken en de jongste besefte het eigenlijk weer niet.
Mijn man en ik hebben toen samen Boy begraven, ook daar zijn de kinderen niet bij geweest.
Een dag later zijn we met ze naar het grafje gegaan en toen hebben ze een mooi tekening bij hem neergelegd.
Mijn jongste zoontje heeft na die tijd nog heel vaak gevraagd wanneer Boy nu eindelijk eens weer terug kwam...

achterlaten bij de dierenarts betekend niet automatisch destructie hoor , wij laten onze dieren ook daar achter ,ze worden daar de volgende dag voor 10 uur opgehaald door het huisdierencrematorium ,op het moment dat het dier in het crematorium arriveert bellen ze met de eigenaar om te informeren wat de wensen zijn ,ik heb hele goede ervaringen om het op deze manier te doen , we hebben eenmaal gehad dat een kat thuis overleed, toen is hij thuis opgehaald , ik had een onrustige nacht , wilde constant bij hem zitten en ik kwam niet tot rust ,toen ik in Febr onze Smokey heb moeten laten gaan bleef hij ook weer bij de dierenarts ,ik kon s,morgens nog een keer afscheid komen nemen en wachten tot de chauffeur kwam ,dit gaf mij wel veel rust ,hij lag daar heel mooi in een mandje ,er werd echt met eerbied met hem omgegaan.

ik zou ze meenemen
onze kids hebben wij er atyd bij betrokken
en zo verwerken zij het proces ook makkelijker
allé das mijn ervaring he

sterkte ...

ik heb mijn zoon meegenomen toen van 22
die was helemaal door het lint ,toen het moment kwam toen ze onze esco lieten inslapen,het is zo een impact,neen ik zou het niet doen!!! als zo een kerel der al niet overgeraakt ,zou ik het met die kleintjes ook niet doen,het blijft je achtervolgen,hoe goed je ook ben voorbereid,