Enting parvo en weil.

Tannetje Koning is een dierenarts die heel veel ervaring heeft met titeren.
Haar ervaring is voor mij doorslaggevend.

Ik zou helemaal niet meer enten, als ik het durfde.
Dus is titeren voor mij een goed alternatief.
Tannetje Koning is een prominent op dit gebied.
Zij heeft mij overtuigd !

ik ga naar een arts in pieterburen, daar heb ik goeie ervaring mee, en laat alleen de ziekte van weil nog op homeopatische basis zetten, meer niet.

Romeo heeft ook alleen de Weil gehad. Weliswaar niet de homeopathische, maar de gewone.
En ik ben heel blij dat ik het titeren ontdekt heb.
Geeft me toch een beter gevoel, omdat ik niet enten niet durf en dit toch een goede oplossing is.
Als hij niet getiterd was, had Romeo de grote cocktail standaard gekregen.

ik heb ook mijn bedenkingen van het titeren. ben bij de arts in pieterburen geweest, en die vertelde me dat een gezonde hond de waarde in het beenmerg gaat zitten, dus is er niets te zien van antistoffen. nou dus geen antistoffen in het bloed dan ? jawel als de hond ziek is komen ze te voorschijn, en vechten tegen de ziekte. dus niet altijd is het te zien dat er antistoffen aanwezig zijn, dus wat wordt er dan gauw gedaan ? juist. enten.

vandaar ik ent niet meer, niet nodig volgens deze arts, ze heeft het hele pup schema doorlopen tot ruim een jaar, daarna ent ik niet meer.

en heel vaak lees en hoor ik, als er getiterd wordt dat er dan wordt aangeraden, om de drie jaar alsnog te enten. voor mij dus mijn bedenkingen van het titeren.

en kijk maar bij de rabies, daar moet vaak nogmaals geent worden , en ze wel degelijk geent zijn, om dat er geen antistoffen zicht baar zijn, terwijl ze ze wel hebben.

Een vaccinatie of infectie leidt in het algemeen binnen een paar weken tot een titerstijging, op dat moment kun je dus wel meten of de vaccinatie heeft gewerkt. Daarna daalt de titer geleidelijk, maar zit de immuniteit als het goed is wel opgeslagen in de geheugencellen van het immuunsysteem, maar dat is niet te controleren met een titerbepaling.

Over de "homeopathische enting": daar is voor zover ik weet nog nooit een titerstijging bij aangetoond. Of er wel bescherming ontwikkeld wordt is bij mijn weten helemaal nog nooit onderzocht. De keus voor de homeopathische aanpak blijft dus vooral gebaseerd op een eigen overtuiging (of die van een ander die je vertrouwt) en niet op wetenschap, zoals de meesten wel zullen weten.
(Ik laat voor dit moment even in het midden wat er dan wél wetenschappelijk uitgezocht is over homeopathie, om dit topic zuiver te houden.)

oké, weer een beetje bijgeleerd