Kay 21 januari 2009 RIP

Ik heb woensdag mijn lieve hond moeten laten inslapen.
Ze had een tumor bij dr hart, dat was een uitzaaing (waar de rest zat weten we niet)
Die tumor zorgde ervoor dat dr hartzakje volliep met bloed waardoor dr hart bijna niet meer kon werken.
Eerst is dat bloed verwijderd uit het hartzakje zodat dr hart weer goed kon werken. Toen was ze weer helemaal opgeknapt (op het oog) Daarna 3 echos laten maken, daar kwam dus kanker uit.

De dierenarts zei dat het een tikkende tijdbom was, en het geen kwestie van of ze dood zou gaan maar hoe en wanneer.
Als het zakje vol zou zijn, en knappen zouden dr longen volstromen en zou ze als ware verdrinken.

Ik heb haar dus laten inslapen om dit te besparen

maar het voelt zo slecht
en ik mis dr zo

Ach arme Kay,
je heb voor je hond,de allermoeilijkste,maar de beste beslissing genomen,dit betekend houden van,vergeet dat niet,en ook al is je hond niet meer tastbaar,dan is ze toch nog heel dicht bij je, in je hart en in je gedachtte,ze zal je dankbaar zijn,echt geloof me,wat is erger als stikken,dus voel je asjeblieft niet slecht,je heb het goed gedaan.
Ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Lieve Kay,

Voel je niet slecht, mijn urbahn had net hetzelfde, hartzakje vol vocht, enkel er waren geen sporen van tumoren....maar als ik zag hoe moeilijk hij kon ademen bij momenten, dan heb jij net als ik de juiste beslissing genomen. Ik heb hem vanaf de moment dat hij het(plots!!) gekregen heeft, hem 4weken intens verzorgd, en geleidelijk (proberen) afscheid te nemen wat niet zo lukte, een harde klap om te verwerken, dus ik begrijp je volkomen.

Veel sterkte

Martine

Martine, dus ze wisten bij jouw hond niet waar het vocht vandaan kwam? Of begrijp ik het niet goed?

Dank je wel voor je medeleven, ook voor Trees

Heel veel sterkte met het verlies van je hond.En een heel moedig besluit die je hebt genomen hoe ontzettend pijnlijk ook.Je hebt duidelijk gekozen voor de hond.

Een hond in laten slapen die voor het oog niet echt doodziek lijkt is echt keihard.Het schuldgevoel en de twijfel komen dan dubbel hard opzetten,want hij was nog zo vrolijk,had ik niet dit,had ik niet dat,enz enz.
Maar over poosje wanneer er een stukje afstand ontstaat tussen die bijna verlammende pijn van gemis,weet je dat je hem het beste geschenk hebt gegeven wat je hem kon geven.Een levenseinde zonder een afschuwelijke doodsstrijd.Soms is echte liefde,loslaten.

Heel veel sterkte met het verlies.

Groetjes Marianne

Heel veel sterkte met het verlies van je maatje..

Sterkte, lieve groet, Ilja

veel sterkte in deze moeilijke tijd...

groetjes Haike en Acha

Heel veel sterkte met dit grote verlies

Lieve groet Denise en Chica

heel veel sterkte met het verlies van je lieve maatje

lieve groetjes jo en haar 4 hondjes

Baasje van Kay,

Ik wil je heel veel sterkte wensen met het grote verlies van jouw Kay. Je hebt hem uit liefde verlost van wat er ging komen....Kay zal jou daar eeuwig dankbaar voor zijn. Ik zal een kaarsje voor je kanjer Kay branden. Nu heb je vooral tranen, maar er komt een tijd dat je weer kan lachen om de typische Kay-dingen!

Liefs Monique

Kay,

Urbahn heeft nooit laten merken dat hij iets aan zn hart had, ik ben die bewuste avond gaan wandelen, niks aan de hand, en plots valt die neer, in spoedtempo naar DA, direkt middel tegen shock, infuus enz...foto's lieten zien dat hij vocht op de longen had en vergroot hart, 2dagen bij DA gebleven, toen terug naar huis, ging goed maar na een week, ineens valt hij opnieuw flauw, weer in ijltempo naar DA, hebben toen echo genomen en zagen dat het hartzakje vol vocht zat en hebben dit toen leeggetrokken en opgestuurd voor onderzoek op tumoren. uitslag negatief. Nadien ging het weer wat beter, maar hij verslapte wel zienderogen, kon moeilijk recht, at ook heel slecht, dus hij had bijna geen kracht meer( heb zelfs een hondenkiné laten komen toen voor zijn verslapte spieren), en vervolgens zat het hartzakje geleidelijk weer vol vocht. Enige oplossing was een operatie van drie-vier uur waarbij het hartzakje dan zou verwijderd worden, maar dan moesten er een paar ribben weggenomen worden enz...heb er lang over moeten denken of ik dit zou laten doen,mijn hart zei ja, maar mijn verstand nee maar gezien zn leeftijd en adviezen van anderen leek dit geen goed idee om hem zo'n zware ingreep te laten ondergaan, denk ook niet dat hij dit nog aankon en wou hem ook niet laten afzien als ze me geen 100% konden garanderen dat dit lukte. Verder was hij heel gezond nog, ik liet trouwens twee maal per jaar bloed nemen, maar je ziet dan komt er nog iets heel onverwachts! IK MIS HEM NOG ELKE SECONDE....ik heb gedaan wat ik moest doen

Hoe oud was jouw hond trouwens??

Liefs Martine

Baasje van Kay,

HEEL VEEL STERKTE toegewenst voor de komende tijd!!
Wat is het moeilijk om Kay nu te moeten missen...

Groetjes, Anita.

Dank je wel voor jullie lieve reacties


Martine, wat een verhaal :( Wat een mooie hond is hij trouwens!

Kay is 13 geworden

Ik ga me nu klaar maken om zo naar het crematorium te gaan.
Om 13.00 uur is mogen we afscheid nemen

Sorry die reply hierboven is dus van mij
Ik vergeet in te loggen, beetje wazig in mijn hoofd

Kay,

Geef nog een dikke knuffel van mij....het doet goed en pijn tegelijk als je nog even afscheid kan nemen....ik heb dit ook verleden dinsdag gedaan....deed zo'n deugd om hem nog even te kunnen vastnemen....lag er zo vredig bij

Sterkte straks

Liefs Martine

Martine,

Mooi dat het jou deugd deed om hem nog te kunnen zien

Het deed mij alleen maar nog meer pijn
ik zag de plekken waar de naald in was gegaan omdat ze dat kaal hadden geschoren ivm de echo's en ze was aan het vechten tegen de injecties in dr pootje dus de tweede heeft ze meteen in dr hart gehad, maar dat lukte niet in 1x dus je ziet al die gaatjes

Maar ze hadden wel hun best gedaan daar, bloemen erbij
allemaal kaarsjes dat was netjes voor elkaar

Hallo Baasje van Kay,

Wat heb jij een moedig en liefdevol besluit moeten nemen. Dit heb je gedaan uit liefde voor je hond.
Kay heeft nu géén pijn meer.

Ik wens je heel veel sterkte en kracht toe voor nu en de toekomst.

Er komt een tijd dat je weer kan lachen om Kay zijn streken. Nu het verdriet en de pijn de toekomst ....... Kay zal altijd in je hart bij je zijn.

Sterkte,

Cella.

Kay...

Ik snap je volkomen....het deed me ook verschrikkelijk pijn en de tranen vloeiden weer spontaan als ik hem zag...maar ik was toch heel blij en opgelucht dat ik hem nog voor de crematie kon zien, aanraken... omhelzen.

Nog één troost mss voor ons beiden....zij zijn samen in de hondenhemel

Kay heel veel sterkte met dit grote verlies.
Fijn om te weten is dat je lieverd nu geen pijn meer heeft en dat jullie alles gedaan hebben om hem een goed leven te geven.
En dat deze beslissing een hele goede is geweest ook al doet het heel veel pijn.
Probeer terug te denken aan de fijne en goede momenten die jullie hebben gehad en ik weet zeker dat dit straks weer een glimlach op jullie gezicht toverd.

Liefs Liesbeth,turbo en Luna

Heel veel sterkte gewenst en wij leven met uw verdriet mee.
denk eraan er straalt altijd een sterretje aan de hemel voor jullie met haar naam erop.

liefs Patsy & Toshi

Cella ik weet niet of het moedig was
het voelt nog steeds zo fout...

Martine, ja dat is inderdaad een mooie gedachte
samen in doggy heaven

beste Kay,
als ik je verhaal lees komen de tranen me weer in de ogen...ik weet heel goed hoe je je voelt...ik mis mijn Caramelleke ook nog elke dag...maar weet dat jouw allerliefste hond altijd bij je blijft. Ik praat nog steeds met mijn overleden meisje. Dat helpt...
je hebt de beste beslissing genomen, echt waar! Want als je dat nog moet meemaken dat je hondje echt afziet, zijn dat hele slechte herinneringen. je beste vriend heeft nu rustig en vredig kunnen inslapen. Ooit kom je elkaar weer tegen...Daar geloof ik in...

HEEL VEEL STERKTE...

Liefs, Lindeah...

kan het niet beter verwoorden dan lindeah
ook ik mis me meissie nog elke dag
nu in augustus word het al een jaar
dus ik begijp je heel goed
dat ene sterretje aan de hemel zal speciaal voor jullie zijn en kay zal met grote ogen naar je uitkomst kijken wanneer de tyd daar is


an , teisha

alweer een week geleden vandaag

nog helemaal niet aan gewend
bv met het koken, als ik iets op de grond liet vallen
at mevrouw het meteen op
liet nu spaggetisliert vallen, en vanmorgen lag het er nog...

hallo kay

ik heb dinsd 20 januarie mijn hond moeten laten inslapen, omdat ze te oud was en niet meer wou eten.
ik heb haar 17 jaar bij me mogen hebben en daarom was het afscheid zeer zwaar. ze was mijn beste maatje en ging overal mee naar toe.
ze is nu gecremeerd en komt straks in een urn thuis te staan. het ergste is als je in een leeg huis komt.
of als je sóchtends beneden komt en er niemand is die je goeie dag komt groeten. daarom heb ik er voor gekozen om de volgende dag naar het asiel te rijden en daar een nieuw maatje uit te zoeken. al blijft mijn andere hond nog geregeld in mijn gedachten. ik heb nu toch weer plezier met mijn nieuwe hond. en zelfs vandaag moest ik toch weer even een traantje weg pinken, omdat ik mijn oude maatje mis.
grt-jes yvonne

Hey Yvonne, veel heel plezier met je nieuwe hond! fijn dat je er 1 uit het asiel hebt genomen!!

heel veel sterkte met het verlies van jullie beste kameraad.

hoi hoi allemaal

wij hebben gisteren te horen gekregen dat we onze mechelse herder tincka moeten laten inslapen.
ze heeft een week of 2 last van zwaar ademen weinig eetlust en steeds moe
nu blijkt uit een echo dat ze een tumor op haar hart heeft en veel vocht erom heen haar hart word eigenlijk plat geduwt en nu ni eigenlijk net zo groot als een hart van een maltezer.
ze is net 6 geworden schrikken dus we hebben besloten om haar mee terug naar huis te nemen we hebben ook kids en die moeten ook natuurlijk afscheid kunnen nemen we vinden het heel moelijk om een dag te prikken om haar in te laten slapen want we willen haar natuurlijk zo lang mogelijk bij ons houden lijkt er niet op dat ze pijn heeft maar zal wel denk ik is een sterke hond de dierenarts vond ook al dat ze een bikkel was.we zijn er kapot van ze heeft nu plaspillen om het vocht te laten afdrijven hopen eigenlijk dat ze nog een poos bij ons zal blijven maar zal op een gegeven moment toch niet meer gaan we willen haar ook geen pijn laten lijden en hopen dat ze dit ook niet heeft !!!

groetjes sylvia en een pootje van tincka

Hallo Kay,

Veel sterkte, ik weet hoe moeilijk het is om afscheid te moeten nemen van een maatje. Heb in de loop van de jaren al 5x de beslissing moeten nemen en 1x door een ongeluk een hond kwijtgeraakt.Het went nooit en blijft pijn doen. Zal ze ook niet vergeten, maar ze hebben allemaal een speciaal plaatsje.

groetjes Annelies

Beste Sylvia

Ik lees net je verhaal betreffende tincka, en het doet me weer denken aan mijn eigen urbahn, die ik ook heb moeten laten inslapen om dezelfde reden en symptomen.
Wacht niet te lang, die raad kan ik je geven, zeker wanneer je hond vlug uitgeput en moeilijker gaat ademen, ik heb het hier allemaal gezien en het is natuurlijk niet fijn, maaar stel je voor dat je geen voldoende lucht krijgt....je hond ziet af hoor!
Ik schrijf dit niet graag, en ik weet verdomme goed hoe moeilijk de beslissing is, maar wacht niet te lang als het erger gaat worden. Natuurlijk hoop ik dat gezien de leeftijd van je hond het mss toch nog een paar jaartjes goed gaat mits de plaspillen en hartpillen, maar jij kent je hond, dus ik denk dat je wel zal zien wanneer het moment er is. Ik wens je echt veel sterkte toe en ook je hondje...

Liefs Martine