lichaamstaal en trainen

Ik zou graag wat meer weten over lichaamstaal en hoe dit invloed heeft op je hond tijdens het trainen. Ik kan hier maar heel weinig op internet over vinden.
wie kan me hier meer over vertellen?

Vooral zelfverzekerd overkomen...

Wat mensen meekrijgen op cursus:

Theorieles 5. Hondentaal is Lichaamstaal

Wij mensen communiceren wat af. We praten veel, maar nog meer communiceren we met lichaamstaal. Van die non verbale communicatie zijn we ons vaak nauwelijks bewust. Even met je hand door je haar, even aan je neus kriebelen, een slok water nemen, je das goed doen of even kuchen, zijn allemaal voorbeelden van onzekerheid. We gebruiken het vaak onbewust om even wat tijd te winnen voordat we verbaal reageren omdat we niet helemaal zeker zijn van ons antwoord.
Honden gebruiken bijna alleen maar lichaamstaal en zijn dan ook meesters in het toepassen en lezen van lichaamstaal. Hoeveel mensen wel niet zeggen dat hun hond weet wanneer hij iets gesloopt heeft in huis, want als ze thuiskomen, dan kijkt hij al zo schuldig!
Een hond kan dat verband niet leggen, tussen slopen en de baas die boos wordt een uur later bij een stel snippers, hij reageert echter wel razendsnel op de lichaamstaal van de baas. De baas komt thuis en kijkt al rond, de hond voelt al aan dat hij zich beter onderdanig kan opstellen en stopt dus zijn oren naar achteren en houdt zijn staart laag met een snelle kwispel.
De lichaamstaal van een hond kent dus een aantal houdingen. Een hond is niet alleen ‘dominant’ of ‘onderdanig’, een hond kent een heel scala aan emoties en de staat van zijn emotie kan per voorval en ook tijdens een voorval veranderen. Bij het uitleggen van de houding van een hond moet altijd rekening worden gehouden met het ras. Zo kan een hond van zichzelf een hoog krullende staart hebben. Bij een andere hond zou dit teken zijn van zelfverzekerdheid en spanning, bij dit ras is het echter de normale neutrale houding. Ook zijn er honden met hangoren of honden zonder staart, hier geldt ook voor dat bij het uitleggen van de emotie van de hond gekeken rekening moet worden gehouden met de raskenmerken.
Bij onderstaande voorbeelden gaan we uit van een hond met staande oren en een lange staart, zoals een Duitse Herder.

Een neutrale hond
Een hond die niet zeker of onzeker, niet gespannen of angstig is heeft een neutrale houding. De staart wordt dan half gedragen en is ontspannen. De oren staan of hangen. De hond steunt op alle poten evenveel. Het gezicht is ontspannen.

Een zekere hond
Een zekere hond herken je aan de oren die omhoog en naar voren gericht staan en een staart die hoog gedragen wordt. De poten staan netjes in een vierhoek en hij zet evenveel gewicht op alle poten. Een zekere hond hoeft niet van zich te laten horen, maar als hij dat doet is het een zware blaf. Het gezicht van de hond is ontspannen en staan geen rimpels in (afhankelijk van het ras). De lippen zijn ontspannen. Door de staande oren en hoge staart lijkt de hond groter.

Een onzekere hond
Een onzekere hond herken je aan oren die naar achteren gericht staan en een staart die gespannen naar beneden gehouden wordt. Is de hond angstig, dan stopt de hond zijn oren plat in zijn nek en zijn staart klemt hij helemaal tussen zijn benen, zo dekt hij zijn anaalklieren af.
Een onzekere hond staat vaak wat wankel, de voor- of achterpoten net wat te ver uit elkaar en de hond hangt wat meer gewicht op de voor- of achterpoten.

Een ambivalente hond
Het komt vaak voor dat een hond niet helemaal weet wat hij nou met de situatie aan moet. Dan wisselt de hond tussen een zekere en onzekere houding.
Je ziet dan bijvoorbeeld dat een hond zijn oren rechtop en naar voren gericht heeft, maar zijn staart heel laag heeft staan. Dit noemen we ‘ambivalentie’. De hond weet niet hoe zich te gedragen in deze situatie.

Kalmerende signalen
Honden onderling maken heel veel gebruik van kalmerende signalen. Let u tijdens het uitlaten van uw hond maar eens op als uw hond kennis maakt met een andere hond.
Van verre zien ze elkaar vaak al aankomen. Zijn de honden goed gesocialiseerd dan zullen ze niet zomaar op elkaar afrennen, dan is in hondentaal niet beleefd!
De ene hond kijkt naar de andere hond. De andere hond kan dit beantwoorden door te gaan snuffelen. Snuffelen is op dat moment niet voor de geurtjes: het is om te laten zien, ‘maak je geen zorgen, ik doe je niets, ik snuffel hier gewoon even.’ U kunt de houding van de hond ook zien veranderen. De hond kan zijn oren omlaag brengen of zijn staart wat lager gaan dragen. Dit is al communiceren met de andere hond. De andere hond op zijn beurt kan dit snuffelen beantwoorden door ook te gaan snuffelen, of door te gaan kwispelen of door weg te kijken. Als de honden dichter bij elkaar komen zullen ze elkaar met een boogje benaderen. Rechtstreeks op de ander aflopen is een bedreigend gebaar en kan resulteren in ruzie. Ook elkaar langdurig aanstaren bedreigend en kan dus ook resulteren in ruzie.
Als de honden in een boogje naar elkaar zijn toegekomen, hebben ze staart-neus contact. Je zou dat kunnen zien bij mensen als elkaar de hand schudden en vragen hoe het gaat. Daarna lopen honden meestal door. Soms wordt er gespeeld. Een hond kan bijvoorbeeld een spelbuiging maken, door de spelbuiging maken ze zich kleiner waardoor ze er ongevaarlijker uitzien en zo dagen ze uit voor spel.
Andere kalmerende signalen die honden gebruiken bij spanning zijn het aflikken van de lippen, wat we tongelen noemen, gapen of krabben. Bent u dus met uw hond bezig en ziet u hem telkens gapen, dan is wat u aan het doen bent eigenlijk te spannend voor uw hond. Beter kunt u dan proberen positief af te sluiten.

Misverstanden
Ook honden hebben soms misverstanden, soms gedraagt een hond zich iets te brutaal, of denkt hij de hond in kwestie best aan te kunnen. Dan kan er een misverstand en ruzie ontstaan. In 99% van de gevallen lossen de honden dit heel goed zelf op. Het beste wat u als baas kunt doen is omdraaien van de honden en weglopen. Veel honden voelen zich namelijk sterker in bijzijn van de baas. Ook onze aandacht voor de ruzie is voeding om de ruzie door te laten gaan.
Vaak is er een hoop herrie bij een ruzie maar is er feitelijk weinig aan de hand.
Natuurlijk moeten we wel rekening houden met het formaat van onze hond en de andere hond, niet iedere strijd is een eerlijke strijd. Ook dit betekend niet dat u meteen in moet grijpen, maar wel dat u uw hond misschien extra bescherming moet bieden. Een kleine of angstige hond kunt u extra bescherming bieden door op uw hurken te gaan zitten en een ‘koepeltje’ te maken voor uw hond. Aai uw hond niet, als u tegen hem praat gebruik dan een rustige lage stem.
Als u ingrijpt tijdens een ruzie door de hond te slaan of schoppen besef dan dat de hond niet begrijpt dat u dit doet. De hond voelt alleen maar meer weerstand en raakt meer opgefokt. Dit zal hij afreageren op de hond waarmee hij ruzie heeft. Ook als u aan uw hond trekt, maakt u het vaak erger. Als een hond een tand door zijn vel heeft, scheurt u de wond open door aan de hond te gaan trekken.


Fabeltjes
Veel mensen denken dat een volwassen hond nooit lelijk mag doen tegen een pupje. Dit is niet waar. Een volwassen hond zal een pup zoveel mogelijk proberen te negeren, maar als de pup te ver gaat, of als de volwassen hond gewoon even geen zin heeft in het drukke gedoe van de pup mag deze hem zeker corrigeren. Een pup heeft geleerd hard te gaan ‘gillen’ als overgave. Het lijkt dus vaak alsof de pup haast gevild wordt, maar dit is niet het geval. De volwassen hond moet wel een goed gesocialiseerde hond zijn.

Lichaamstaal bij een hond is heel erg veelzijdig. Gaat u er maar eens op letten in het park of bij uw honden thuis, er zal een wereld voor u open gaan!

Oke, vooral zelfverzekerd overkomen dus.

Margje, wat je in je post had gezet had ik gelezen op internet ergens ja. Maar ik bedoelde vooral hoe je je eigen lichaamstaal kan gebruiken in de opvoeding van een hond.

Hallo Frieda,

Misschien dat het boekje van Klaas wijnberg iest voor je is. Misschien bij de bibliotheek lenen, dan weet je het zeker of het dat is wat je bedoelt. Hij werkt met lichaamstaal tussen mens en hond. Hij gebruikt zijn stem niet al zou ik dat wel doen. Ik heb het boekje ook en heb er best veel uitgehaald. Maar ik gebruik wel mijn stem dat kan ik niet laten.

De hondenfluisteraar Klaas Wijnberg
ISBN 90 6010 988 0

Dank je Wilma! Daar ga ik eens naar kijken. Het is absoluut mijn bedoeling niet om mijn stem niet te gebruiken, maar je bewust zijn van je eigen lichaamstaal naar je hond toe lijkt me super nuttig. Zo ben je je lijkt me meer bewust van je eigen nonverbale invloed op je hond.

Inderdaad op internet staan genoeg boeken die je kunt bestellen.
Heb pas ook een boek besteld over de lichaams taal van honden.
Staan allemaal handige weetjes in. Wat het bijvoorbeeld betekend als een hond aan de mond van een mens probeert te likken.
En nog veel meer handige weetjes!

Ah, eigen lichaamstaal!
Sorry!

Schouders naar achteren, borst naar voren, duidelijk met je lichaam aangeven wat je wilt, dus bij het volgen een bocht naar rechts, eerst draai je je bovenlichaam naar rechts en dan pas je voeten.
Als je wil dat de hond gaat liggen, maar je houdt je arm omhoog, zal hij gaan zitten. Zelfde andersom.

Aankijken, over hem heen gebogen zijn, zijn bedreigende signalen. Je benadert een hond ook altijd in een bochtje, dat is beleefd in hondentaal

Dat is zo snel even wat me te binnen schiet.

Groetjes!

Margje

haal een boek uit de bieb -die staat er echt vol mee , over lichaamstaal van honden vs. mensen.

Alleen onze kinderen zijn lid van de bieb, dus ik zal nog even m'n verjaardag af moeten wachten.

@ Margje, dank je wel! Daar kan ik wel wat mee.

Bij de training let ik op mijn houding. Voel me ook echt de baas. Dit merkt Bram gelijk, wanneer we aan de slag gaan. Ik houd de riem ferm vast. Sta rechtop wat gezag uitstraald, en kijk op hem neer. Ook aan mijn stem veranderd een hoop. verder ga ik mee met al het bovenstaande!