Weer een toeval. :(

Tja, ik dacht aan oververhitting omdat het asiel claimde dat hij daar snel last van had. Nu weet ik dat zo net nog niet.

Dit lees ik ook als epilepsie...

Ga alsjeblieft niet aan je hond staan trekken om hem overeind te krijgen als hij omvalt..
Iedere aanraking veroorzaakt een nog grote storing in zijn hersenen..
Laat hem met rust als hij een aanvl heeft; niks zeggen niet aaien..

Als de aanvallen zo vaak achter elkaar komen heb je wel kans op medicijn gebruik tot hij oud is..

Denk er aan dat vaccinatie en gebruik van vlooienmiddelen een aanval veroorzaken kunnen..

Laat ook zijn oren nog eens goed nakijken..
Desnoods een second opinion..

http://www.hondenpage.com/hondenforum/545/epilepsie-bij-honden.php

Groet, Ilja

Ha, nee, ik heb ook niet staan trekken. Ik was anderhalve meter verder gaan staan en had hem gelokt. Zeker nu in het begin moest ik zeker weten of het weer hetzelfde was. Ja dus, ik had het liggend omvallen goed herkend, maar dat moest ik wel zeker weten. Het is een leerproces, maar ik moet wel de symptomen goed kunnen doorgeven aan de dierenarts, anders duurt de ellende alleen maar langer.

Ik heb er dus ook zowat met mijn neus bovenop gezeten om alles te registreren, allemaal in het belang van het informeren van de dierenarts. Hoe beter ik het beschrijf, hoe sneller we de diagnose hebben. Wat dat betreft zijn we een stuk wijzer geworden van deze aanval. (Ik moet toch het positieve een beetje proberen te zien, anders ga ik dalijk jankend naar mijn nest.)

Okee, de afspraak staat, vanavond om 18.10 moeten we bij de dierenarts zijn. Ik ben benieuwd.

ben ook benieuwd, laat Dobby maar goed nakijken en dan horen we het straks.

Succes

We blijven het volgen en we lezen het wel vanavond

Goed dat je alles uitgebreid heb opgeschreven!

Succes vanavond.

Liefs,

En Wilma weet je al iets?

Dat ging best goed bij de dierenarts. Hij krijgt nu 3 weken Phenoral, om te voorkomen dat de epilepsie blijft clusteren, dus een paar aanvallen achter elkaar.

Het hart is nagekeken, maar dat was het niet omdat de toevallen ná het spelen en rennen gebeuren. Lever is het ook niet want hij heeft ook een toeval gehad toen hij nuchter was. Het zou in de hersenen kunnen zitten, of de spieren.

Ik zou naar de neuroloog kunnen gaan, maar, zo zei de dierenarts, dan ben je al snel 1500,-- euro lichter en vaak komt daar niets uit. Nou, dan zie ik het nog even aan. Komen de aanvallen vaker, dan kunnen we altijd nog.

Misschien ook eens aan de voeding gaan denken, weet niet wat je nu voert? kleur, geur en smaakstoffen kunnen ook invloed hebben.
Heb nog altijd spijt dat ik bij Thomas geen KVV ben gaan voeren.

Ik kan hoogstens een betere kvv gaan voeren (ik voer Smuldier, nu), maar ik moet een goede en bereikbare dierenwinkel vinden. Ondanks dat ik in het centrum van een grote stad woon, is dat lastiger dan het lijkt.

Hallo Wilma,

Had je al eens van Ataxia gehoord..?
Dit neurologsice erfelijke probleem lijkt wel iets op epilepsie.

Niet dat ik hoop dat Dobby dit heeft in plaats van epilepsie....
Maar je moet eerst uitvinden wat er mis is..

http://natuurlijkevoeding.yourbb.nl/viewtopic.php?f=10&t=11346&start=0&sid=574cce85e894c120027a23f9b163c5ad

Groet, Ilja

Zou inderdaad naar de da gaan, maar ook zeer zeker
een goede homeopate inschakelen, die uw maatje onder
begeleiding de juiste middelen en voedingsadvies geeft en hoe om te gaan met bepaalde zaken.
Levenslang medicijnen slikken is ook niet goed,
en homeopathie gaat terug naar de oorzaak, iets
wat de da niet doet. Die schrijft levenslang medicijnen voor.

Ik denk niet dat het ataxie is. Het zijn echt aanvallen. 20 minuten na een aanval komt hij alweer met zijn balletje om te spelen. Niet dat wij hieraan dan toegeven, maar dan is hij weer boven jan.

Wat ik lees van ataxie begint het stiekem, en word het steeds erger. Wat Dobby heeft komt echt in korte spurten en gaat ook snel weer over. Daarna loopt hij bijvoorbeeld weer normaal (en rent, en springt).

Gelukkig maar.

En nee, Dobby krijgt (nu nog?) niet levenslang medicijnen. Nu 3 weken om het cluster te doorbreken, en dan kijken hoe lang hij aanval vrij blijft. Het kan van alles zijn. Van nooit meer last hebben, maanden geen last hebben, weken geen last hebben tot erger. We gaan het gewoon zien.

Volgens mij vind ik het lastiger dan hij, ik durf nu even niet veel met hem te ondernemen.

Ook als hij "gelukkig" nog niet levenslang medicijnen
krijgt, is het eens te meer een heel goed alternatief
eens contact op te nemen met een erkende homeopate.
Toen mijn Luca behandeld werd voor zijn rechterachterkant, die uit elkaar lag, gingen als
vanzelf zijn darm en huidproblemen over, waar hij
niet voor behandeld werd op dat moment.
De homeopathie gaat terug naar de oorzaak en dan
herstelt het lichaam zich vanzelf.
Het is echt aan te raden.