keelontsteking

Hoi,
Mijn amerikaanse stafford heeft nu voor de vijfde keer keel ontsteking.
Mijn dierenarts wil nu zijn amandelen verwijderen.
Weet iemand hier iets meer over?

Hallo,
hier een klein woordje, over keelonsteking zie vette tekst
Wij wensen goede beterschap toe

Patsy & Toshi


Keel-, neus- en oorproblemen bij de hond
Drs. Gert ter Haar, DECVS, werkt als specialist chirurgie gezelschapsdieren bij de faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht en is hoofd van de afdeling KNO. Hij zet voor Over Dieren een aantal veel voorkomende keel-, neus- en ooraandoeningen bij honden op een rij.

Oor
Het meest voorkomende oorprobleem bij de hond is een ontsteking van de gehoorgang (otitis externa). Het is niet altijd duidelijk hoe een dergelijke ontsteking ontstaat. Bekende oorzaken zijn oormijtinfecties, vorming van oorsmeerproppen of graskruipertjes die in de gehoorgang komen. Ook het geregeld schoonmaken van de oorschelpbasis en de gehoorgang kan zoveel irritatie veroorzaken dat de huid van de gehoorgang ernstig ontstoken raakt. Gezwellen in de gehoorgang kunnen ook een oorzaak zijn van otitis externa. Daarnaast kan een huidprobleem (bijvoorbeeld allergie) de aanleiding zijn voor ontsteking van de huid van de gehoorgang.
In acute gevallen zal vooral jeuk (krabben aan de oren, schudden met de kop) opvallen, naast soms oorpijn en een stinkende ooruitvloeiing. In meer chronische (slepende) gevallen kan een onregelmatige verdikking van de huid van de basis van de oorschelp en de gehoorgang ontstaan . Bij uitbreiding van de ontsteking naar het middenoor (kapot trommelvlies) en binnenoor kunnen pijnlijkheid bij het openen van de bek, een scheve kopstand, misselijkheid en evenwichtsstoornissen opvallen.

Bij een hond met dergelijke klachten dient een goed onderzoek uitgevoerd te worden om de achterliggende oorzaak op te sporen, waarbij de hele kop, de huid en de oren (met otoscoop) onderzocht moeten worden. Het is vaak nodig om de oren te spoelen om de gehoorgang en het trommelvlies goed te kunnen bekijken èn om ervoor te zorgen dat de zalven voor de oren beter werken. Soms kan een kweek zinnig zijn en/of aanvullend dermatologisch onderzoek.
De behandeling is uiteraard afhankelijk van de oorzaak. Vreemde voorwerpjes in de gehoorgang zoals een graskruiper kunnen via de otoscoop met een tangetje verwijderd worden. Mijten kunnen met specifieke middelen behandeld worden. Daarbij moet er wel aan gedacht worden dat àlle dieren (honden èn katten) waarmee het dier in contact is gekomen ook behandeld worden, omdat het een heel erg besmettelijke aandoening is. De meeste oorontstekingen kunnen met een juist gebruik van oorzalven (met antibiotica en sterke ontstekingsremmers) nà het spoelen van de gehoorgangen, behandeld worden. In heel ernstige gevallen kan een operatie, waarbij de gehele gehoorgang verwijderd wordt, het probleem oplossen. Dit is echter een ingewikkelde en dure operatie, waarna de hond aan de geopereerde zijde ook doof wordt.
Soms ontstaat bij een oorontsteking een bloeding in de oorschelp (bloedoor of othaematoma). Als het bloeden gestopt is (wanneer de oorschelp niet meer dikker wordt), kan de hond geopereerd worden om de bloedstolsels te verwijderen en alle lagen weer aan elkaar te hechten om de holte die ontstaan is weer te sluiten. Als het bloedoor niet behandeld wordt, kan een schrompeloor, vol littekens, ontstaan. Dat is niet alleen lelijk, maar kan ook erg pijnlijk zijn.

Keel
De meest voorkomende keelproblemen bij de hond zijn de keelontsteking, het te lange verhemelte (te lang palatum molle) en stembandverlamming (larynxparalyse).

Keelontsteking (pharyngitis/laryngitis)
Alle honden kunnen, net als mensen, keelontsteking krijgen. Meestal is dit het gevolg van virusinfecties (‘kennelhoest’) en zullen de klachten in de loop van een aantal dagen vanzelf weer verdwijnen. In sommige gevallen duren de klachten veel langer of wordt het beeld gecompliceerd doordat ook bacteriën een rol gaan spelen. Veel speekselen, kwijlen, moeite met doorslikken van voer, kokhalzen, snurken, hoesten, een hees stemgeluid en soms benauwdheid kunnen hierbij opvallen. Meestal is geen behandeling nodig (als de hond nog goed zelf kan eten en drinken), maar soms zijn antibiotica of pijnstillers nodig. Daarnaast is het, net als voor mensen, van belang dat de dieren rust krijgen in een koele, goed geventileerde ruimte. Het geven van zacht voer, het uitlaten aan een borsttuig en een eetlepel honing voor de maaltijd kunnen ook helpen in het verzachten van de irritatie van de keel.

Te lang verhemelte (te lang palatum molle)
Sommige rassen, zoals de Engelse en Franse buldoggen, hebben door hun bouw een bijna voortdurende keelontsteking. Door de continue irritatie van de erg nauwe keel, zwelt het slijmvlies erg op, wat kan leiden tot ernstige benauwdheid. Bij sommige dieren is het zachte verhemelte behalve ontstoken, ook echt te lang en hangt voor de stemspleet (zie foto). In deze gevallen kan met een operatie het verhemelte ingekort worden. Het is wel van belang om zeker te weten (gezien de risico’s van de anesthesie en de operatie zelf) dat de rest van de luchtweg (vooral de kraakbeentjes waar de stembanden aan vast zitten en de luchtpijp) goed is ontwikkeld. Meestal is het daarom nodig om röntgenfoto’s van de hals en borstkas te maken en een uitgebreide keel- en luchtweginspectie met speciale apparatuur uit te voeren. Hiervoor verwijst de eigen dierenarts vaak door naar een specialist.

Stembandverlamming (larynxparalyse)
Met name bij echt oudere honden van de grote rassen (zoals Labrador retriever, Hovawart, Pyrenese berghond, Franse herders etc.) kunnen verschijnselen die lijken op een slepende, steeds erger wordende, keelontsteking het gevolg zijn van een verlamming van de stembanden. In het begin zijn de klachten niet ernstig; de hond is wat sneller moe, hijgt en heeft weinig uithoudingsvermogen. Kortom, de hond lijkt ‘oud’ te worden. Maar later wordt de hond steeds sneller benauwd en gaat bijgeluiden maken bij het ademen (zagend geluid). Ook het stemgeluid kan veranderen (heser blaffen). Ondanks dat het vaak oude dieren zijn, knappen de honden na een operatie (waarbij één stemband opzij wordt getrokken en wordt vastgezet) vaak erg op. Dit is een specialistische operatie.

Neus
De meest voorkomende neusproblemen bij de hond zijn het gevolg van ontstekingen. Virusinfecties, bacteriële ontstekingen en allergieën kunnen niezen en neusuitvloeiing uit beide neusgaten veroorzaken. In de meeste gevallen is sprake van virusinfecties door kennelhoestinfecties, waarbij het beeld gecompliceerd kan raken door bacteriën. Deze ontstekingen kunnen grotendeels voorkomen worden door regelmatige entingen en/of behandeld worden met antibiotica en pijnstillers. Het vaststellen en behandelen van een allergie is niet eenvoudig en vergt röntgenonderzoek en een rhinoscopie (kijken in de neus met specifieke apparatuur). Een éénzijdige neusuitvloeiing kan het gevolg zijn van onder andere een vreemd voorwerp (bijvoorbeeld een grasaar) in de neus, een gezwel (tumor) of een schimmelinfectie.

Vreemd voorwerp
Honden die veel loslopen in bossen, heide, weilanden en dergelijke kunnen soms een stukje tak of grasaar of iets dergelijks inademen door de neus, waarna dit vast blijft zitten tussen de neusschelpjes en daar een ernstige ontsteking veroorzaakt. Honden wrijven dan vaak met hun poten over de neus, niezen erg veel en na verloop van tijd ontwikkelen ze een snotterige neusuitvloeiing aan de kant waar het vreemde voorwerpje zit. Als dit vreemde voorwerpje nog voorin de neus zit, kan het vrij gemakkelijk onder anesthesie (verdoving) verwijderd worden. Maar als het dieper de neus inkruipt, is speciale apparatuur nodig om het te kunnen verwijderen.

Schimmelinfectie
Een éénzijdige snotterige neusuitvloeiing kan, zeker bij volwassen Rottweilers, Golden retrievers en andere rassen, veroorzaakt worden door een schimmelinfectie in de neus. De neusspiegel kan gaan ontkleuren en ontsteken en kan ook erg pijnlijk worden, evenals de hele neus zelf. Deze honden reageren vaak slecht op antibiotica. Het aantonen van deze schimmel is niet eenvoudig, hiervoor zijn röntgenfoto’s en rhinoscopie noodzakelijk. Als vaststaat dat er sprake is van een actieve schimmelinfectie, kan behandeling volgen waarbij antischimmelmiddelen in de neus zelf gebracht worden om daar de schimmel te bestrijden (zie foto). Het onderzoek en deze behandeling vinden meestal plaats bij een specialist.

Gezwel (tumor)

Vooral bij oudere honden kan een gezwel ontstaan in de neus. Dit betreft bij de hond helaas bijna altijd een kwaadaardige vorm van kanker. Doordat het gezwel steeds groter wordt, zal de hond geleidelijk aan steeds slechter door de neus kunnen ademen, gaan snuiven of snurken en snotterige neusuitvloeiing krijgen. Soms zit er wat bloed bij de uitvloeiing of heeft de hond echte bloedneuzen. Het vaststellen van het type gezwel is belangrijk, omdat sommige vormen nog wel behandeld kunnen worden. Voor het vaststellen van de uitbreiding van het gezwel en het type gezwel, is het nodig om röntgenfoto’s van de neus te maken en om in de neus te kijken, zodat een stukje weefsel van het gezwel weggenomen kan worden (biopt) om te laten onderzoeken.

Als uw hond problemen heeft met keel, neus en oren, wacht dan niet te lang en ga naar uw dierenarts. Als het nodig is kan deze u doorverwijzen naar een KNO-specialist.

Dank je wel.
Ik ben toch nog een keer naar de dierenarts gegaan en gelukkig was het deze keer niet zo ernstig. Zijn amandelen waren iets verdikt en rood.
Dus hij kreeg een antibiotica spuit en antibiotica pillen voor 10 dagen.
Hoop dat het hierna weg blijft.
Dus verlopig geen operatie.
Hij had deze keer ook geen verschijnselen van keelpijn, maar hij stonk echt uit zijn bek, snurkte en toen zag ik dat zijn keel rood was en wit slijm vandaar.
Wel apart dat er in de tekst staat meestal geen behandeling nodig? Misschien dat ik toch te snel naar de dierenarts ga.
Nogmaals bedankt
Groetjes Daisy

Mijn cavalier king charles heeft de laatste maanden ook veel last gehad van ontsteking van de amandelen. Ik ben woensdag naar de universitaire dierenkliniek in Merelbeke met hem geweest en de amandelen moeten worden verwijderd. Ik heb de foto's gezien, de amandelen zagen gans rood en waren zwaar ontstoken.
Nu maandag gaat hij binnen en worden de amandelen verwijderd. Hij moet dan wel een nachtje voor observatie daar blijven.
Als ik jou was Daisy, ik zou het wel heel goed in het oog blijven houden. Misschien is het bij jouw hond eenmalig of slechts een paar keer dat hij er last van heeft, maar hier was mijn hondje er danig ziek van en hielp antibiotica niet meer.

Hallo,

ik zou toch erg opletten met de keel..
Ik heb zelf al 7x na de dierenarts geweest voor zijn hoesten.
Nu ben ik naar een andere dierenarts gegaan want voelde me niet serieus genomen en wat is nu het geval? Mijn hondje loop al 5 maanden hiermee rond en nu is het waarschijnlijk chronisch..
Nu is hij ook bij de dierenarts en gaan ze weer eens goed kijken en worden de amandelen misschien verwijderd.

Dus pas goed uit voordat het daadwerkelijk chronisch word!!!

Dit topic is van begin 2009, Linda..

Dag mensen,

Ik had een vraagje... mijn hond heeft sinds gisteren erg last van zijn bek/keel?!. Nadat we een stuk hadden gewandeld, begon hij erg te kwijlen/slijmen (wit) en kan hij zijn bek niet dicht houden. Erg komt ook enorm veel stank uit zijn mond. We zitten zelf te denken aan een keelontsteking of zijn bang dat er nog wat vast zit in zijn keel. Hij hoest overigens niet, dus misschien is dit een teken dat er niks in zijn keel zit.
Hij kan zijn brokken niet eten, dus geven hem zacht ander voer. Heel zielig om te zien, want de helft van het eten loopt weer uit zijn mond.

Heeft iemand ervaring met bovenstaande en misschien enig idee wat er gaande is?!.

Alvast bedankt voor jullie reactie.

Groetjes, Esther

sinds een paar dagen hoest mijn hond alleen als die zich druk maakt.af en toe gooit die er wat wit slijm uit.ik maak me zorgen.maar mensen om me heen die zeggen,joh hij heeft alleen maar een beetje keelpijn,geef hem een hoestdrank en honing dan gaat het weer over,snurken heeft die altijd al gedaan en zijn brokken die eet die met gemak op,geen probleem,blijft ook goed drinken,het is alleen dat als die zich druk maakt om een hond die buiten loopt of soms ook wel eens tussendoor dat die dan zijn keel aan het schrapen is en daarna 1 keer hoest en soms komt dan wat witte slijm vrij,wie kan mijn helpen met een idee.
groetjes jayla

Hallo ,
Voor mij is dit de eerste keer op deze sit.
Dus excuseer als er iets fout gaat.
Komt mij allemaal bekend voor, helaas.
Ikben Martina heb 2 honden van 13 jr.
Een boerenfox die mieke een een dobermann-setter kruising van 13jr hij heet quinten.
Quinten heeft stembandverlamming waaraan hij is geopereerd. Diagnose 5 artsen verder.
Maar naar 5mnd ademt hij weer zwaarder. Denk aan keelontsteking of longontsteking.
Hebben jullie er ervaring mee? Dan hoor ik dit graag.
Was al bij de da, maar heeft geen longfotos gemaakt.
Ga maar weer naar de da specialist, voor fotos en onderzoek keel.
Hou voet bij stuk en laat je zeer zeker niet afschepen. Ga gewoon zelf naar een specialist en wacht er niet te lang mee.
Want doorverwezen wordt je zelden.Gewoon doen .
Succes allemaal met jullie lieverds.
Grtjes Martina

 Misschien met een stok gespeeld en splinters in de keel?

Hoe dan ook, bel je dierenarts,  dit is te ernstig. 

"  Misschien met een stok gespeeld en splinters in de keel?
Hoe dan ook, bel je dierenarts,  dit is te ernstig.  "

s@nt@

 01 april 2012 om 15:37

Mag hopen dat 't probleem inmiddels opgelost is. Arme hond anders!

Weer zo'n gast die een onwijs oud topic omhoog haalt

Esther dit topic is al oud, en gaat het archief in . Je kunt het beste zelf even een topic aanmaken