kapot van verdriet!

Hallo,
Ik mis m'n skipke zo enorm de pijn is echt zo ondraaglijk!! Die leegte die hij achterlaat is echt verschrikkelijk!!! Ik zou hem nog zo graag eens vastnemen en met hem spelen.. wandelen dat deed hij zo graag en zeker nu dat het zonnetje schijnt.. Binnen 2 weken zou hij normaal 6 jaar geworden zijn.. Dit is nog zoveel moeilijker voor mij! Had ik maar op 26 januari nog iets gedaan met hem wat hij leuk vond.. ik wilde hem nog zoveel vertellen.. en ik heb het gevoel dat ik nu maar begin te beseffen dat skipke echt niet meer terugkeert.. In het begin leefde ik in een soort roes ik dacht toen hij komt wel nog terug en het kan niet dat hij niet meer leeft,.. Ik heb helemaal geen vrienden ik had alleen m'n skipke.. Ik maak mezelf de verwijten van had ik nog maar meer voor hem gedaan, hem geholpen,.. Die leegte is echt zo erg!! Ik ben gewoon alles kwijt skipke betekende zo veel voor mij!!
Liefs, Anne-Laure

ik weet wat jevoelt .Ikkan er soms ook niet bij datmijn hond dood is.Iedereseconde vande dag zit iker nog mee in mijn hoofd.Ik heb gelukkigPrutske nog..Maar hoe dan ook ik voel die leegte ook en prutske mist haar maatje nog altijd.Bij mij is het ook het besef dat hij echt weg is.Hij is verrast dus weg.Heb wel zijn asse nog.Maar ja er was geen begraafplaats in de buurt hier.tis erg jouw hondje wasnog zo jong,maar misschien zijn ze daarboven ergens allemaal aan het spelen met mekaar en hebben ze hetgoed daar.ja als de liefde voor een hondzo diep gaat is het verdriet erg.Je hebt ze een goed leven gegeven denk daar maar aan.warme groetjes Viviane

Heel veel sterkte gewenst de komende tijd

Veel sterkte!
Bedenk wanneer je verdriet hebt, je zal zien dat het is om wat je vreugde schonk...

heel veel sterkte je maatje missen is enorm moeilijk en verdrietig
goed dat je je uit op het forum hier krijg je steun van de mensen en kan je je verhaal kwijt hopelijk helpt dit een klein beetje.

ik wens je super veel sterkte
de komende tijd. het zal heel moeilijk zijn
maar toch veel sterkte...

heel veel sterkte,ik weet wat het is om je hondje als enige vriend te hebben,heb zelf ook geen echte vrienden,gelukkig heb ik wel mijn 2 dochtertjes.de tijd komt er ook snel aan dat ik afscheid moet nemen van mijn meissie,ik huil nu al iedere dag.koester de mooie herinneringen die jullie samen hadden.

heel veel sterkte met dit grote verlies

heel veel sterkte met het verlies van je maatje

Heel veel sterkte ik weet wat je meemaak, mijn Manonneke hebben we 5 oktober moeten laten inslapen het was mijn meisje nu begin ik pas te praten over haar. Gisteren kwam ik uit mijn werk ,de deur van het tarras stond open normaal zat Manon op me te wachten, ik zag ze gewoon zitten, maar helaas het was bedrog.

Ik wens je heel veel sterkte

Ria

Beste Anne_Lauren, het is in woorden niet uit te drukken wat je voelt en meemaakt. Toch wil ik je adviseren uit te kijken naar een nieuw hondje, niet om je schat te vervangen, die blijft je beste vriendje/ kindje....maar om weer iets te hebben om voor te zorgen en lief te hebben. Skippeke is op zijn plek nu en ooit zien jullie mekaar weer...maar om het leven weer wat glans te geven waar het je nu aan ontbreekt. Denk niet dat ik niet begrijp hoe jij je voelt, juist wel en dat maakt me bezorgd over jou. Harder rijden dan normaal in de hoop met je schat herinigd te worden zonder dat je zelf iets ervoor hoeft te doen.... gebeuren echt deze dingen. In depressie wegzakken ook. Ik smeek je....breng verandering in je situatie door een hondje te nemen en/of met je huisarts te gaan praten. Verdriet is vandaag de dag moordend omdat mensen niet meer open staan voor mekaar en je vaak alleen blijft zitten met verdriet.
Wel mijn complimenten aan Hondenpage waar zoveel lieve mensen zitten met veel begrip.

Je hebt toch altijd alles voor je hond gedaan geen verwijt aan je zelf ik weet ook wat je voelt wij hebben ook al een paar keer een hondje moeten laten inslapen.Maar het krijgt wel een plekje.Je kunt het altijd van je af schtijven op dit forum sterkte met het verlies.

Ja,meis,het is verschrikkelijk.
Ik wens je dan ook ontzettend veel sterkte met het verlies van je lieverd.
Ik heb het al eens verteld hier,wat mij enorm heeft geholpen is een schrift nemen en iedere keer wanneer je er behoefte aan hebt je verhaal doen in het schriftje aan je lieverd.En de raad om weer een vriendje te nemen is ook niet helemaal zo raar.
En inderdaad niet om de plaats in te nemen van Skipke,maar gewoon om weer een vriendje bij je te hebben,waar je weer je verhalen en je liefde aan kan geven.
Nogmaals heel veel sterkte.
Bettie

Ik ga toch met gast mee..

Ik heb op 22 maart mijn grote vriend moeten laten gaan en was stuk van verdriet ondanks dat ik er nog 1 had.

Ik heb 6 dagen na zijn overlijden een pup gekocht waar ik spontaan verliefd op werd.

Niet als vervanger, want dat gaat niet.

Maar een ander hondje geeft je weer een hoop vreugde.

De vreugde die je verloor met het overlijden van je vriend.

Wat had jouw hondje als ik vragen mag?

Heel veel sterkte met het verlies van je maatje.

lieve anne laure
ik heb je berichtje met verdriet gelezen
het is heel heel erg om een hond te verliezen, maar een cavaliertje te verliezen is alsof je je kindje verliest.
ze geven zoveel liefde, je lieve kleine schat voor altijd in je hart.

Hallo Anna laura ik wil jou heel veel sterkte toe wensen.Heb jou verhaal met trannen in mijn ogen gelezen.Niks is zo erg als je trouwe maatje te moeten verliezen liefs Anita.

Dag iedereen,
Erg bedankt voor al die lieve reactie's hier!
Het helpt echt om te weten dat ik niet alleen ben met m'n verdriet want dat heb ik zo hard!!
Kheb gans de tijd het gevoel dat men leven geen zin meer heeft zonder skipke.. ik mis echt vriendschap en dat kreeg ik zo hard van skipke! Ik woon nog bij m'n ouders en jammer genoeg willen ze geen 'nieuw' hondje meer.. ik moet natuurlijk luisteren é maar als ik ooit alleen ga wonen ga ik zeker nog een hondje kopen!
Het is gewoon men zussen gaan allebei uit, ik ben ook veel weg, men ouders gaan werken,.. en dan zou dat beestje veel te veel alleen zitten en dan wil ik dat hondje ook niet aandoen om veel alleen te zijn het verdient dan een baasje die veel beter kan zorgen voor hem dan ik.. en nu in de zomer vertrekken we allemaal voor 9 dagen naar de côte d'azur en dan zou dat hondje ook terug alleen zitten.. ergens vind ik het heel jammer maar ik snap men ouders ook wel!
Ik mis m'n beestje echt enorm! Waarom moest hij dood gaan zo'n jong, levendig ventje die naar iedereen ging.. Er staat op het plankje boven m'n bed een foto van skip en iedere keer als ik ga slapen zeg ik ertegen 'slaapwel skipke..' en er zeggen ook veel mensen tegen mij dat ze het onozel vinden dat ik zoveel verdriet heb om skip en daardoor praat ik daar niet over gewoon uit schrik om uitgelachen te worden.. maar het helpt me wel dat ik het hier kan afschrijven! Vandaag toen ik in de winkel was en ik liep voorbij speeltjes voor hondjes had ik bijna een speeltje mee voor skip voor z'n verjaardag volgende week.. maar hij is er niet meer.. hij was niet alleen een hond voor mij gewoon men alles! we maakten samen zoveel plezier, als ik triest was kwam hij naar mij en speelde ik met hem en hij maaktje me echt weer vrolijk! Ik ben al naar de huisarts geweest en ik moet medicatie nemen voor depressie.. die medicatie helpt me echt de dag door! soms wil ik niet meer leven iedereen is dan van m'n gezaag af.. en ben ik terug bij skipke!! Veel liefs! Anne-Laure

maak je zelf geen verwijten zo ik kan lezen heb je het beestje alles gegeven wat ie wou ik weet wat je nu doormaakt heb het ook meegemaakt het is verschrikkelijk als je uw hartedief moet afgeven
veel sterkte met het verlies
yolande

Anne-Laure, het is nog steeds heel kort geleden. Ik vind het super dat je bij de huisarts bent geweest! Ook met de medicatie kan het toch nog even duren. En heel begrijpelijk dat de aankomende geboortedag van Skip je van streek maakt. Nog een verandering is dat je nu hier op het forum je verhaal doet bij mensen die begrip voor je hebben.
Je bent er nog lang niet maar je hebt denk ik ondanks je verdriet wel al wat verandert aan je situatie, dat vind ik heel moedig van je.

Anne-Laure Het is goed dat je bij de huisarts bent geweest. Het kan even duren voor dat de medicatie echt gaat werken.Het is goed dat je het van je afschrijft hier en de mensen die hier op het forum zijn hebben alle begrip voor jouw situatie.Ik snap dat het moeilijk is dat Skip z'n verjaardag er zometeen aan komt. Je bent ern nog lang niet maar het is moedig dat je hier schrijft. Ondanks dat je zoveel verdriet heb ben je wel vooruit gegaan.
Heel veel sterkte
Sandra

Dag iedereen,
Erg bedankt voor de vele lieve reactie's!! Het helpt echt om te weten dat ik niet alleen sta! En ook wilma heel erg bedankt voor de mooie plaatjes van skipke echt superlief van je!!!
Pff vandaag was het echt een rotdag! Ik ben echt zo verdrietig! kben nu aan het wenen en zo ben ik vanavond ook naar huis geweest.. op men werk vandaag ben ik echt de schuld van alles ook al heb ik het niet gdn ze zeggen gans de tijd anne-laure zal het wel gedaan hebben en ik durf dan nooit reageren.. ik moet normaal binnekort naar een beschutte werkplaats mja het is nog altijd wachten op papieren en in dit belgenland gaat het echt niet rap! kheb nu het gevoel dat men leven gwn niks meer waard is.. vinden jullie dat onozel ik zou graag voor skipke's verjaardag een speeltje kopen voor hem maar hij is er niet meer? vanavond had ik ook auto rijles en ik heb voor de eerste keer 25 km gereden in het 'echte' verkeer toen ik thuis kwam was ik echt blij en fier op mezelf maar nu zie ik terug in zak en as en vroeger was skipke er die me altijd opbeurde.. pff kweet eigenlijk niet of dat normaal is dat ik het echt lastig heb omdat ik altijd aan skipke's verjaardag denk en ik ben lijk plannen aan het maken om het te vieren maar het begint nu nog maar door te dringen dat hij echt niet meer terug komt.. pff! Veel liefs! Anne-Laure

Lieve Anne-Laure,
Niets is onozel. En jij al helemaal niet. Ik hoop dat de medicatie van de huisarts gauw aan gaat slaan. Dat je weer een klein beetje de zon ziet schijnen. Als is het maar een klein zonnestraaltje. En wat super dat je toch al 25 km heb gereden. Top, hoor!!! Skip zal ook supertrots op je zijn. Maar meis, droog je tranen, recht je schouders. Vandaag een nieuwe dag met nieuwe rondes. Skip zal over je waken. Pas goed op jezelf en ik hoop dat je een goede dag zal hebben vandaag.

Dikke kus van mij!!!

Ik wil je bij deze heel veel sterkte wensen.
Ik weet hoe het is om je allessie te verliezen en in het begin kun je dan ook aan niets of niemand anders denken.
Maar geloof me...de pijn en het verdriet slijt.
Tuurlijk blijf je hem/haar missen, want hij had toch een speciaal plekje in je hart.
En die houdt ie ook.
Onze Boy is straks in juli een jaar dood en nog mis ik hem, maar ik kan nu wel naar zijn foto kijken zonder in tranen uit te barsten.
We hebben in tussen een nieuw huisgenootje, die overigens ook superlief is, maar Boy vergeten zal en kan ik ook nooit.
Neem de tijd om te rouwen en denk, als je eraan toe bent, eens na over een nieuw maatje.
Sterkte!!!

Ja sorry hoor maar je gaat toch geen zelfmoord overwegen dat je hondje dood is.??
Kom zeg.
Ga echte vrienden mensen zoeken in plaats van je eigen zielig lopen vinden en in een depressie lopen kletsen.
Je kunt wel zeggen dat je hondje je beste vriend was .
Leuk om te horen maar je hondje heeft dat anders ervaren dan jij.
Jij hebt in je relatie menselijke emotie en liefde gestopt wat je hondje helemaal niet kon beantwoorden .
Sorry dat ik zo hard voor je bent .
Maar wees realistisch en ga een mensen leven leven met vrienden die jouw emotie kunnen delen .
Je hield van je hondje maar je kunt met een hond geen menselijke emotie's uitdelen .
Dat doe je met je eigen soort.
Als je mijn dochter was had ik je met liefde een schop onder je kont gegeven en je door elkaar geschud.
En even met je neus op de feiten gedrukt hoe mooi je leven wel niet kan zijn en dat je nog zoveel leuke dingen en ervaringen voor de boeg hebt.
Ga vrienden maken en geniet van het leven.
En niet jezelf vreselijk zielig vinden omdat je hondje dood is.
Wees blij dat je dat hondje hebt gekend en vier zijn leven in plaats van zijn dood.

En voor mensen boos op Kees worden... dit komt uit een goed hart.

Lieve Anne-Laure, kom op meid! Niet stil blijven staan in je verdriet. Je lieve vriendje is ook verder gegaan en wil ook dat jij dit doet. Ga op zoek naar de fijne dingen, want dit is iedereen gegund, ook jou! Wat Kees al schrijft: vier zijn leven! Hoe fijn was dit! Kom meid, vier je eigen leven en die van iedereen om je heen.

En als ik het mag zeggen: ik denk dat een nieuw hondenvriendje je zeker zal helpen! Wat zou Skip het fijn vinden als hij jou weer ziet lachen en plezier hebben samen met een maatje!

Je bent sterker dan je denkt!

zeg kees bedankt voor je 'opbeurende' reactie!
echt ze het duwt me nog meer in de put!!
ge weet niet hoe graag ik skipke gezien heb dat beestje heeft zoveel betekend voor mij en kheb liever als je maar zo kan schrijven dat je je mond houd!!
dat bewijst echt dat jij geen liefde kan hebben voor een hondje! wat zijn dat al woorden van me door elkaar schudden?? sorry ze maar ik zou dat nooit durven schrijven!!!

Ik sluit me er toch ook bij aan hoor, al kan ik me beter in de bewoording van Leoniek vinden
Kom op meid, het enige echte nadeel van dieren is dat we ze (over het algemeen) overleven en dat we daar een weg in moeten vinden.
Ook ik heb afscheid moeten nemen een paar jaar geleden van mijn grote dierenliefde, Tessa, maar er komt een moment dat je jezelf bij de lurven moet grijpen en verder gaan.
jaren lang heb ik geen hond meer gewild en nu kwam per ongeluk Tom dan weer in mijn leven. En ook van hem zal ik ooit afscheid moeten nemen, net als van mijn katten, en ja dat is verschrikkelijk, ik ben dan ook een week van de kaart en niet aanspreekbaar maar daarna moet je het leven weer onder ogen komen en verder gaan. Je bent niet de enige met deze gevoelens maar je moet er wel wat mee doen, als je echt jezelf van het leven wil beroven omdat je je hondje mist...mss zou je dan hulp moeten zoeken...
Hoe dan ook, heel veel sterkte!

Anne -laure...

groot gelijk!
het slaat ook nergens op wat hij zegt!

liefs van ons