Dringend advies gevraagd over een dilemma.

Volgende week woensdag, 21 april, wordt ik geopereerd aan mijn buik. Tara moet dus ergens heen. Ik was erg blij toen mijn oom en tante voorstelde om Tara naar hun toe te brengen. Maar wat is nu het geval:

Gisteren ben ik met Tara naar mijn oom en tante geweest kennis maken, want ik zie ze nooit. Met mijn tante kon Tara het erg goed vinden, maar toen kwam mijn Peetoom in beeld. En vanaf dat moment was het niks als grommen. Bij iedere beweging die hij maakte, gromde Tara naar hem. Dit bleef heel het uur zo.

Nu zit ik dus met een dilemma. Kan ik haar gerust daar achterlaten of niet? Ze heeft wel een persoon waar het goed mee klikt, maar levert het haar niet teveel stress op? Het is al een hondje met een angst agressie. Dus moet hier wel voorzichtig mee omgaan.

Ik weet niet of ik dit onderwerp onder de goede catagorie heb geplaatst?

Maar wat moet ik hiermee? Kan ik dit nog in goede banen leiden? Moet ik toch ander adres voor haar zoeken?

Groetjes
Marieke

persoonlijk zou ik iets anders proberen te zoeken!
Als ze zo doet dat grommen dan zou ik haar er niet heen laten gaan

Niet doen. Tenzij je zeker weet dat je oom er goed mee omgaat zou ik de kans niet wagen. Ze gromt niet voor niks. Misschien houd het op als je de tijd hebt haar te leren dat je oom niet erg is, maar anders. Nee, zorgt voor veel stress van je hondje en waarschijnlijk nog ergere stress omdat je tante haar zal gaan troosten of zo. Ik had het gokje niet gewaagd.

Hallo Marieke,wat sneu nou,zou het niet beteren denk je is normaal toch?Tara heeft ze nooit gezien ze is misschien beter af om haar er nog enkele keren mee in kontackt te brengen en desnoods om te kopen met een snoepje?je hebt niet veel tijd meer he aan gezien je 21 april binnen moet,ik ben geen expert hier in maar denk toch dat Tara aan hem moet wennen succes met je operatie en succes met Tara,Liefs Rina & Alexander likje en pootje van Turbo en Diezel

he hallo,

persoonlijk gezegd zou ik nog een keer proberen om naar je oom en tante te gaan kijken hoe ze nu reageerd.... En gaat het weer het zelfde dan zou ik een ander adres proberen te vinden.
En jij in ieder geval veel sterkte met de operatie

Vraag je oom om medewerking. Kijk of Tara aan hem kan wennen als hij er wat moeite insteekt (zich niet bedreigend opstelt enzo). Wil je oom dit niet en blijft je hondje een tweede (of eventueel derde) keer nog grommen, dan niet doen.

Misschien kunnen jullie 'n x met zijn allen gaan wandelen en daarna bij hun "'n bakske drinken" en kijken hoe ze dan is.
Als ze het dan nog doet zou ik wat anders gaan zoeken denk ik...
Succes en sterkte met je operatie

ik zou het niet doen als ik jou was....

je oom zou vast en zeker een lieve man zijn maar iets in zijn houding/gedrag wat jou hondje bang maakt..

]ik ben bang dat zodra jij je hondje weer ophaald hij/zij heel gestrest is....

maar dat is mijn mening

Misschien heeft ze een beetje angst voor mannen.... Misschien nog een paar keer kennismaken met elkaar... Eventueel buiten in een open ruimte, da's minder bedreigend... Op zich zou je haar daar wel naar toe kunnen brengen, als hij zich niet teveel met Tara bemoeit en uit haar buurt blijft... Als hij bijv. de hele dag werkt, dan zou het wel kunnen. Maar ik weet niet hoe jouw oom en tante daar zelf tegenaan kijken, zo'n grommende hond in huis....

Precies Nienke, Dat bedoel ik.

Er moet iets zijn waardoor ze gromt naar je oom... Weet je ook wat dat is? Want dan kun je daar nog op trainen. Maar anders...

ik zou het ook niet doen. veel te veel stress. Heb je niemand anders?

Ik zou het alleen doen als je je oom er in vertrouwd dat hij op een juiste manier met haar gedrag omgaat

Ik vertrouw Yila maar aan weinig mensen toe. Er zijn maar weinig mensen - in mijn ogen - die haar gedrag op een juiste wijze begeleiden.

Groetjes Marit

als ik jou was zou ik er nog even goed over na denken
en als je er geen goed gevoel bij hebt zoek dan een andere mogenlijkheid voor je hond
honden voelen dingen aan en als jij er niet happy bij
voelt is jou hond dat zeker niet want zij voelen dat aan

nou ja, wat zal ik zeggen.
persoonlijk lijkt mij het geen probleem, maar jij kent natuurlijk het beste je eigen hond.
na 1 keer zou ik nog niet de conclusie trekken dat het NIET kan maar zeker een paar pogingen wagen.
zijn lieve mensen dat ze dit aanbieden dus mischien komt het goed.

suc6

nou ik zal het niet doen .
mijn eerste poedel deed het ook bij een persoon moest hem zelfs uit de kamer doen .
wie er ook binnen kwam nooit geen probleem.
kwam die man binnen was die helemaal over stuur en niks anders dan grommen.
zo hier en daar gevraagt hoe kan dat.
kreeg als antwoordt ligt puur aan die persoon.
die heeft wat over hem heen wat de hondt aan voelt .
en daarom doe die dat. dus ik zou hem niet daar laten.
bets en bean

Je zegt zelf dat ze begon te grommen toen je peetoom binnen kwam. Kwam hij zonder agressie/agressieve houding binnen?
En anders is het misschien een idee om ze nog een keer kennis te laten maken (1x is tenslotte wel erg weinig..).

Veel succes!

Ik zou met de hond nog een paar keer langs gaan misschien maakt het haar dan wat een fijner gevoel.Sterkte met je operatie

Ik was daar gisteren dus ook echt met de bedoeling heen gegaan om Tara kennis te laten maken, omdat zij gewoon erg angstig is. Tara heeft al vaker tegen onbekende personen geblaft, toen ze kleiner was. (die stonden dan meestal bij bushalte te wachten, en ook personen die wat langer van gestalte zijn) Mijn Oom is dus ook een lange man. Hij kwam vanuit de garage binnen, dus Tara hoorde al wat rommelen. Toen hij binnen kwam ging ze grommen. En bij iedere stap die naderde werd de grom doordringender. Ik vond het zelf wel eng, maar heb haar ff laten gaan. Ik dacht, geen aandacht geven, niet toespreken. Laat het ff op zijn beloop. Want ze ging ook achteruit bij iedere grom. Iedere beweging was gewoon grommen en achter mijn benen zitten. Mijn oom deed of zei niks, hij zat er gewoon en hij keek Tara ook niet aan. Ook met een koekje wilde het niet. Ze nam het gewoon niet aan. Ik stond ervan te kijken, want ze is dol op koekjes. Heb zelfs nog geprobeerd of ze met mijn oom stukje wilde wandelen, maar ze zat met haar billen op de grond en verzette zich, geen stap meer naar voren. Uiteindelijk wilde ze wel paar stapjes doen, maar ze wist niet hoe snel ze weer bij mij terug was. Ik heb dus wel dingen geprobeerd. Toen mijn oom naar buiten liep in zijn tuin, ging ze wel snuffelen op de plaats waar hij gezeten had. Maar dat was het ook. Het blijft een angst probleem. Mijn oom is zo'n aardige man, en zo rustig van zichzelf. Daarom begrijp ik haar angst ook niet.

als jij denkt dat tare bij je oom en tante het beste af is, zou ik aanraden om er gewoon nog een paar keer heen te gaan.
zodat ze hem toch vaker ziet en aan hem kan wennen.
je moet je voorstellen hij komt op een onbekende plaats met onbekende mensen die hij niet kent, dan zou ik ook beetje terughoudend zijn
neem iets lekkers mee de volgende keer dat je gaat en laat dat door je oom aan haar geven pak iets wat ze echt niet kan weerstaan, lekkere plak worst of zo
vraag ook eens of zij niet in jullie huis kennis willen maken met haar, dus vraag of ze bij jou op de koffie komen, want dan zit tara in haar vertrouwde omgeving, misschien dat het dan beter gaat.

als je echt bang bent je hond daar achter te laten, moet je iemand anders zoeken, maar je zegt dat je oom een aardige rustige man is, dan ga ik er vanuit dat dit probleem zich wel gaat oplossen.
groetjes mandy
likje missy molly en butch

Ja, ik zit nu wel een beetje met mijn handen in het haar. heb ik iemand gevonden, lukt het met Tara niet zo goed. Ik moet zeggen, heb dit nog nooit gehad hoor, zo erg, dat ze ook bang is van lieve mensen.

het is alweer avond en dit onderwerp is weer wat in de lijst omlaag gegaan, iemand nog suggesties?

Met je oom afspreken om samen met Tara een stuk te gaan wandelen. Als het beter gaat kan je oom wat toenadering proberen te zoeken, dmv lekkere kaasjes of rodi worst aan haar te geven of voor haar neer te leggen. En dan hopen dat het buiten heel snel goed gaat, zodat je weer bij je oom en tante thuis kan proberen.
Maar het is voor dit probleem natuurlijk nogal snel woensdag.
Dus ik zou zeker ondertussen een andere oppas gaan zoeken.

je kent zelf je hondje het beste.Heb je het idee dat je verder van huis bent als je haar toch daarheen brengt moet je het gewoon niet doen. Het is voor je oom ook wel heftig, dat ongegronde gegrom. Ik zou er nerveus van worden. Maar misschien helpt het haar eigenlijk het beste als jij laat zien dat oom lief niets is om bang voor te zijn. Het is wel apart natuurlijk zo heftig op een iemand reageren. Soms doen hondjes dat op kale mensen of snorren, of rode lippenstift (eummm welke kleuren kennen ze ook weer) maar goed het kan iets kleins zijn maar ik zou het, niet accepteren zeg maar. Jou tara moet jou judgement vertrouwen. Sommige beslissingen neem jij voor je hondje als roedelleider denk ik dan.

hoi marieke

wat moeilijk is dit he,zou toch nog een keer bij je oom en tante langs gaan
vind dat je oom eigelijk wel heel goed gereageerd heeft
tara geen druk opleggen,misschien dat ze met lekkers om te kopen
is
je schreef dat je oom een rustige vriendelijke man is ,dat scheelt natuurlijk ook




wij hebben skinny nu 3 jaar,en vaak(zeker als mijn man een pet op heeft)blaft en gromt ze nog als hij binnenkomt


hoop van harte voor je dat het lukt


sterkte


gr liesbeth

Ik heb mijn oom en tante gevraagd wat hun ervan vonden dat Tara gromde naar mijn peetoom.

Zij hadden het er toevallig ook onderling over gehad of dit wel een goed idee was? Ook zij vonden het niet zo leuk dat dit gebeurde.

Ik heb hun gevraagd of ze nog een kennismaking wilde? Zij hebben aangegeven dat 1 kennismaking wel voldoende moet zijn. en er is niks om bang van te moeten zijn. Behalve dat het natuurlijk niet zo leuk was dat Tara gromde op mijn oom.

Hun leggen nu ook de bal bij mij neer.. hun zeggen zelf ook, als jij denkt dat het gewoon niet wil, moeten we het niet forceren en moet je een ander adres zoeken. Hoe vervelend het voor mij is om nu nog kort dag voor de operatie iets te zoeken.

Grommen is wel gewoon een dreigend signaal. Een signaal waarin de hond duidelijk stelt dat hij bang is of iets niet prettig vind. Als ik Tara op deze manier 5 dagen achter laat, ben ik als eigenaar niet goed bezig. Ze heeft al zo moeilijk gehad met vertrouwen te winnen. Door deze situatie zou ik eigenlijk dus zeggen...je zoekt het maar uit, al ben je bang. Ik heb nu mijn ding. Nee...zo ben ik niet.
Ik moet zeggen dat ik dit ook nog nooit mee heb gemaakt. Tara is een lief hondje, dat mensen opzich best mag.

Voor de tweede week heb ik dan ook iemand geregeld die haar van mij uit komt uitlaten. Een moeder en een schoolmeisje van 12. En met hun klikte het wel super goed. Maar heb hun ook gevraagd of ze misschien Tara voor paar nachtjes wilde, maar zij hebben een heel dominant reutje thuis die ook graag erop wil springen, dus vandaar dat ze dit geen goed idee vonden. Maar ik ben allang blij met hun hulp. Ik heb calming signs gebelt, als ik niemand vind, kan ze daar voor 1-2 nachtjes nog heen, maar dan is dat ook voor de noodzakelijke opvang.

Toch hoop ik nog op een particulier adres.
Dat stelt mij wat meer gerust. Calming Signs is ook een kennel en alleen dit, vind ik voor een pup al niet zo geweldig.

Nou ja...iemand nog andere ideeen?

Ik vind het een beetje van de zotte dat de hond de dienst uitmaakt!
Als ik de mensen die ik vertrouw en gevraagd had om op te passen gewoon laten oppassen, misschien komt jou hond dan ook over zijn angst heen voor mannen!
Als jou peetoom een beetje stevig in zijn schoenen staat en de hond alleen uitlaat en verder negeert, dan zou het toch goed moeten kunnen komen!!

Ik wil je een ervaring vertellen...

Wij hadden simba een maand en zouden een week op een hondje van een vriendin passen. Dit hondje is heel anders opgevoed en hele andere dingen gewend dan simba. Daarnaast is het hondje niet gesocialiseerd. Ze heeft een wk lang gegromt, haar lip opgetrokken en zich bedreigd gevoeld. Voorheen kon ze goed in de auto, maar nadat ze bij ons was geweest piepte en jankte ze alles bij elkaar als ze de auto in moest. Waarschijnlijk bang dat ze weer ergens heen ging waar ze niet wilde zijn.

Ik zou je aanraden het niet te doen als het nu al niet goed voelt. Je slaat jezelf voor je hoofd als het uiteindelijk ook niet heel lekker is gelopen en moet aan de slag met de consequentie ervan!

ja, daarom ook deze topic. ik vind het heel moeilijk.

ik heb nog niemand anders voor tara, dus ga er nog een nachtje over slapen wat ik moet doen.

Helaas...ik heb geen keuze...Tara gaat volgende week toch naar mijn Oom en tante toe.

Ik weet...grommen is een dreigend signaal...maar een pension zie ik niet zitten voor haar en de rest gaat me ook niet lukken. Dus zal ze daar toch heen moeten.
Voel me hier niet helemaal happy bij, maar moet dit besluit toch nemen. Het zijn aardige mensen en met dat idee laat ik Tara daar toch achter.

Ik denk dat het allemaal wel goed gaat komen met haar.