de dood van mijn lieve meid Demie

Helaas heb ik op 31 maart 2010 mijn lieve Demie moeten laten inslapen omdat ze velamd was geraakt en heel veel pijn had
Maar ik heb hier zo schuld gevoel over
ik heb het gevoel dat ik niet genoeg gedaan heb voor haar terwijl ik weet dat het wel zo is maar toch
ik mis haar zo ontzettend erg en kan haar dood ook niet goed aan

Veel sterkte gewenst

Als twee bruine ogen vragen,
Help mij, want ik voel me niet fijn,
Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde,
Egoïstisch zijn?

Als je van de dierenarts hoort,
Dit komt nooit meer goed,
En hij krijgt steeds meer pijn,
Mag je dan omdat je hem niet kan missen,
Egoïstisch zijn??

Als twee trouwe ogen zich sluiten voorgoed,
En je zonder hem naar huis toe moet,
Met een halsband in je hand,
En je hart vol pijn,
Dan probeer je jezelf te overtuigen,
Ik mocht niet egoïstisch zijn.

Al die tijd met zijn tweetjes,
Elke dag samen was een feest,
En in al die tijd,
Is hij zelf niet een keer,
Egoïstisch geweest.

Sterkte ermee!!!

heel veel sterkte ermee carolien
mooi tekst Elize lees hem met tranen in mijn ogen

Heel veel stekte met je verlies............

Heel veel sterkte de komende tijd.

Lieve groet Thera

Wat intens verdrietig.
Ik denk dat wij hondenouders altijd het gevoel houden tekort te zijn geschoten. Ik denk dat dat hand in hand gaat met het feit dat wij degene zijn die uiteindelijk beslissen dat we de hond laten inslapen.
Ook al weet je dat ze "op" was en dat je haar langer lijden bespaard hebt.
Ik denk dat we allemaal hopen op een rustig, zacht en vooral natuurlijk einde. Dat de natuur het zo bepaald heeft.
Nu blijf je met vragen en twijfel zitten...had ik nog....?
Toch weet je diep in je hart dat dit de enige juiste beslissing was. Maar oh wat doet dat pijn.

Ik wens je heel erg veel sterkte met het verlies en het dragen van alle gevoelens.

Beste Carolien,
Elk baasje heeft schuldgevoelens tav zijn hond,
die hij of zij laat inslapen.
Natuurlijk hebt u genoeg voor haar gedaan, maar
als het niet meer gaat, moet u de vreselijke weg
maken, die u gemaakt hebt.
Het getuigt van enorme hondenliefde, vooral voor
uw schat, dat u haar verder lijden bespaart hebt.
Laatst sprak ik met een baasje, haar hond was ook
ernstig ziek en ze kreeg het niet voor elkaar
haar te laten inslapen.
Hoopte dat ze zelf de laatste adem uitblies,
zonder inmenging van haar.
Hoe menselijk is dat.
U hebt het juiste gedaan en dat u haar mist,
is zo te begrijpen, het getuigt van uw immense
liefde voor haar.
En in liefde hebt u haar laten gaan.
Het gemis is nu nog volop aanwezig, maar de tijd
zal leren, dat dit minder wordt en dat u straks
alleen nog aan de prachtige momenten terugdenkt.
Alle baasjes hier op hondenpage leven mee.
Ik zal een kaarsje voor haar aansteken en ook voor uzelf. Heel veel sterkte.

VEEL STREKTE TOE GEWENST

GEDICHT

Mijn beste vriendeen traan valt naar beneden
en jij vangt hem op
je geeft mij een lik
en ik aai je over je kop

niemand kan mij begrijpen
zoals jij dat doet
door naar me te kijken
lijkt alles alweer goed

Jij luister naar mijn verhaal
tegenspreken doe je niet
je blijft rustig zitten
en luistert naar mijn verdriet

soms ben je wellis stout
en verlies je heel veel haar
maar het maakt niks uit
want jou liefde is onbetaalbaar

Ookal ben je dan een dier
je geeft me veel geluk
veel meer dan mensen
want die maken alles stuk


GRT WILMA

Heel veel sterkte met dit grote verlies!

heel heel veel sterkte

heel veel sterkte toegewenst , de komende tijd.
zoiets is altijd heel verdrietig.

Normaal heb ik altijd hele verhalen, maar Petra is me al voor geweest. Zo mooi als Petra het beschrijft, zo is het!!! Je hebt het beste voor je viend, je schat, je allesje gedaan. Meer had je absoluut niet kunnen doen!!! Jij hebt haar moeten laten gaan, omdat ze verlamd was en pijn had. Pas als je héél veel van je hond houdt laat je haar gaan, als zij verlamd is en heel veel pijn heeft. En dit heb jij gedaan. En hier hebben we allen diep respect voor. De dood van Demie moet een plekje hebben. Vergeet niet dat zij meer was voor jou dan een hond. En kijk eens naar de datum. Het is nog geen week geleden!!! Je bent in de rouw, dit is een proces wat met vallen en opstaan zal gaan. Neem de tijd om haar dood een plaatsje te geven en dan zullen de schuldgevoelens waarschijnlijk wel afzwakken. Demie heeft een baas gehad die iedere hond zich maar zou kunnen wensen. Sterkte en pas goed op jezelf!!!
Liefs Jacq
ps is het toch weer een heel verhaal geworden!!!

Heel veel sterkte met dit grote verlies.
Hoe moeilijk deze beslissing ook blijft, Voel je hier ook alsjeblieft niet schuldig over, jij hebt de beste keus gemaakt voor Demie.

Nogmaals sterkte

wel laat maar sterkte met je groooooooooootttttt verlies
bets en bean

Heel veel sterkte met het verlies van Demie.
Ze heeft nog mooien jaren met jullie door mogen brengen.
Denk aan de mooien dingen van haar.
Dat verlicht iets de pijn.

Ik wens jullie vanuit mijn stoel heel erg veel sterkte toe in deze moeilijke periode.

Groet jo

Carolien,
Wat vreselijk dat je je lieve Demie moet missen.
Je zegt zelf dat je gedaan hebt wat je kon, dan is dat toch ook zo? Er komt een dag, dan kun je niks meer doen voor je lieverd, behalve haar de rust gunnen. Die dag was 31 maart.

Ik wens je heeeel veel sterkte met het verwerken van je verdriet. Geef het de ruimte en de tijd, het zal niet makkelijk zijn.

Dat schuldgevoel komt bij veel mensen voor, je kunt er ook over lezen in andere topics. Met je verstand weet je dat het goed is, maar je gevoel zegt iets heel anders...
HEEL VEEL STERKTE gewenst nu je Demie moet missen!

Groetjes, Anita.

heel veel sterkte met dit grote verlies

heel veel sterkte toegewenst



gr liesbeth

Het voelt ook niet goed om je hond in te laten slapen. Liefst zou je een natuurlijke dood zien. Ook mijn hond heb ik laten inslapen door verlamming achterpoten. Zij kreeg pijn,en die was niet meer weg te halen. Wij hebben haar toen laten inslapen.

Je had het nooit gedaan Carolien als het nog uitgesteld had kunnen worden.

Ik kon dit ook moeilijk accepteren, lang mee geworsteld, ik heb haar ongelooflijk gemist.

Ik zou geen hond meer nemen, na een half jaar kwam Bo en nu is Tara erbij gekomen.

Ik wens je heel veel sterkte komende tijd, met het een plaatsje geven dat Demi er niet meer is

Heel veel sterkte

heel veel sterkte!

Ook al voelt het nog niet zo, het is het meest liefdevolle wat je voor je vriendinnetje hebt gedaan. Heel veel sterkte!

Wat een hartverwarmende berichtjes lees ik hier en ik kan me er alleen maar bij aansluiten.
Heel veel sterkte.

Ik herken dat gevoel, maar mag ik vragen, waar je schuldig om voelt, niks is ergens je schuldig voelen, en je hebt het niet verteld. Oke, je zegt dat je alles hebt gedaan, dat is heel normaal, kijk ik zie ook weleens mensen om mij heen die b.v aan hondensport doe, amigo mijn dobermann, is als pup getest op hondensport, en beschikt bevonden, alleen omdat ik chronisch pijnpatient ben, heb ik daar nooit wat mee gedaan, ik dus vaak huilen, waarop werd gezegd, ja maar sandra wat is er aan de hand, nou ik uitleggen, maar sandra jij doet weer andere dingen met amigo, uren lopen, spelen en kunstjes leren, alles wat een ander niet doet doe jij weer, het gaf een geruststelling, maar toch vaak nog kriebeld het.

Ik weet niet hoe oud jou Demie is geworden, kijk naar de leeftijd die zij heeft bereikt, kijk naar die jaren die jullie hebben geteld, ik weet zeker dat je niet meer kon doen, dan dta je hebt gedaan.

Sterkte.

Ik wens jou heel veel sterkte.
En het is altijd erg om je maatje in te moeten laten slapen.Maar soms kan je gewoon niet anders want je hondje laten lijden is het laatste wat je zou willen.Ik hoop dat je het snel een plaatsje kan geven sterkte en lieve groetjes Anita.

Hallo,

Ik zelf heb 2 labradors moetenlaten inslapen..de moeder na 16 jaar en ik had gezworen dit nooit meer mee te maken, haar dochter is na 12 jaar plots ziek geworden en heb ik ook moeten laten inslapen, VRESELIJK! Ik weet wat je meemaakt, bij mij is dit nu 1jaar en half geleden en ik denk er nog alijd aan, denk niet aan het laatste moment maar aan al de momenten die je haar gegeven hebt! Ik had gezworen nooit geen hond meer te nemen want het afscheid is te zwaar..ik heb er nu weer 2..achter gelaten op straat (6 weken oud) ondertussen zijn ze 14 weken, ze hebben opnieuw mijn hart gestolen! Geloof me je komt er wel door..maar je zal (en moet) haar daarom nooit vergeten!
Veel sterkte
Katrien

Ik heb het een paar jaar geleden ook voor het eerst zelf moeten doen...verschrikkelijk, en nog denk ik wel eens, had ik niet...
Het antwoord is nee, en dat weet ik wel maar toch.
Het slijt, echt waar, diep in je hart weet je dat je juist gehandeld hebt


nog een gedichtje:

STRAKS

Als ik straks oud ben, ziek en zwak,
en pijn verjaagt de slaap,
als onrust van mij bezit neemt,
doe dan wat onvermijdelijk is,
en laat me gaan...
de laatste goede daad.

Beslis voor mij en wees niet laf,
past eigenliefde bij de vriendschap die ik gaf?
Of uitstel tot het beter past
bij een verloren strijd?

Ik ben niet bang tijdens die laatste gang,
jij loopt niet weg,
je kijkt me aan,
je noemt me bij mijn liefste naam,
en houdt me stevig vast.

Vandaag voor het laatst,
groet ik je met mijn hondenstaart...
Wat jij laat doen, doe je voor mij,
je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard.

Een zwaar besluit
-nee, huil nu niet-
een wijs besluit dat werd gegrond
op een oud en zo uniek verbond
jij bent mijn baas en ik was jouw hond.