Onze Snuf is ingeslapen, maar we weten nog steeds niet wat ze mankeerde....

Onze hond Snuf is afgelopen dinsdag (23-03) om 16:38 uur ingeslapen......
Ze was al vanaf begin februari ziek.
Ze at weinig tot niets en spuugde veel en was aan de diarree....
Na heel veel medicatie, rontgenfoto's, bloedonderzoeken en echo's.....was bij haar de koek op. Ze was zooooooo mager! Vanaf het moment dat ze ziek werd tot de dag van inslapen was ze 10 kilo af gevallen....... (ze was een kruising bordercollie/friese stabij....maar ze was MEER een border dan een stabij....) Er van uitgaande dat een bordercollie tussen de 15 en 20 kg mag wegen (voor het mooie en gezonde) was ze eigenlijk DE PERFECTE HOND...... Ze was! te zwaar, maar om het op deze manier kwijt te raken is natuurlijk niet de bedoeling....
De dierenartsen konden er ook geen chocolade van maken, dus het meest humane was om haar in te laten slapen....

We hebben haar apart laten cremeren en nu staat ze op de schoorsteen.....

We zijn blij dat ze 'er weer is' maar gvd......
De vraag blijft; Wat mankeerde ze???????

We missen haar zo........

Wens jullie heel veel sterkte.

En het gemis zal zeker wel blijven

Heel veel sterkte met dit verlies.
Zoals ik in je verhaal lees hebben jullie je best gedaan om te vinden wat er aan de hand was.
En dat weet ze, maak van de vraag wat er aan de hand was niet het belangrijkste, maar geniet in gedachten van hoe ze was.
Zolang ze in je hart zitten ben je ze niet vergeten

Heel veel sterkte met het verlies van Snuf

gr. Ria

heel veel sterkte met het verlies .
maar je hebt het best gedaan zo te lezen
liefs naomi

Wat verschrikkelijk verdrietig dat jullie afscheid hebben moeten nemen van jullie allerliefste Snuf. En ik kan me heel goed voorstellen dat jullie er moeite mee hebben dat er nooit een diagnose is gesteld. Nu is het veel moeilijker om het een plekje te geven. Als er bijv een ernstige ziekte in beeld was dan kon je er meer vrede mee hebben, maar nu weet je niets. Het enige dat je weet is dat je haar verder lijden bespaart hebt. Was Snuf al op leeftijd of nog een jonge hond??? Ook dit speelt mee. Het is en blijft moeilijk, je kunt het voor jezelf nu niet goed afsluiten. Hoe dan ook, ik wens jullie heel veel sterkte. En weet dat Snuf voor altijd in jullie harten zal blijven door leven. Dat jullie haar hebben moeten laten gaan, omdat jullie zoveel van haar houden en haar verder lijden hebben willen besparen. En mss scheelt het als je alsnog toch eens met de desbetreffende dierenarts hierover praat. Mss kan hij je toch nog wat meer informatie geven over Snuf wat je nog niet wist. Of al is het alleen maar om even je verhaal kwijt te kunnen. Een goede DA leeft zich in de eigenaar in en vindt het niet erg om even een praatje te maken. Heel veel sterkte!!!
Liefs Jacq

heel veel sterkte met dit grote verlies

heel veel sterkte

Wat akelig als jre niet weet wat de hond heeft gemankeerd veel stwrkte met dit verlies en denk aan de mooie herinneringen die je van het hondje hebt .

Veel sterkte met het verwerken van het verlies van Snuf

Wat een verdriet. Het lijkt me heel moeilijk te verteren dat je de oorzaak niet weet en ook niet meer zal kunnen achterhalen. Ook al heb je er alles aan gedaan.
Ik wens jullie heel veel sterkte met het verlies en verdriet.

Heel veel sterkte in deze droevige dagen.
Uw Snuf is voor altijd in uw hart.

Heel veel sterkte met dit grote verlies.

Lieve groet Thera

heel veel sterkte met het verlies

heel veel sterkte met het verlies van jullie snuf.

He wat naar! Lijkt me frustrerend om niet te weten wat er mis was! Heel veel sterkte.

heel veel sterkte toegewenst



gr liesbeth

Bedankt voor jullie woorden.....erg lief van jullie!

Ik was al van plan om de DA te vragen of ze (stiekum) nog sektie heeft verricht op Snuf, maar ik weet niet of dat wel zo netjes is om te vragen.....
Ik bedoel, misschien vat ze het wel beschuldigend op, want we hebben het er niet over gehad of ze Snuf open mocht maken.....
Maar ik hoop wel dat ze het toch gedaan heeft....

Het was voor alle betrokken DA-en ook frustrerend om niet te weten wat ze verder nog konden doen.
Onze eigen DA die Snuf in heeft laten slapen (we hebben het thuis laten doen) zat ook te huilen, net als wij.....

Ik denk dat ik het toch ga vragen. Het zal ons toch een stukje rust geven als we weten dat het iets was wat uiteindelijk ook niet te genezen was.... En dat is ook wel het antwoord dat ik verwacht.
Ik bedoel....het zal geen verkoudheidje geweest zijn natuurlijk.

Liefs van Aar

Ik kan me voorstellen dat je toch graag wil weten wat er aan de hand was en vragen staat vrij. Wens je in elk geval heel veel sterkte toe met het verlies van Snuf.

Groetjes van Jantina en Sam

heel veel sterkte,
echt wel heel vervelend dat je niet precies weet wat er aan de hand was,
en volgens mij doe ke niks verkeerd hoor als je het aan de DA vraagt,

Grtz,

Het voor jou en je hond wel erg naar afgelopen, en wens jou en alle mensen, die van jouw hond hielden (en nogsteeds natuurlijk) heel veel sterkte en hoop, dat je je maar voor ogen houdt, dat je hond een gelukkig leven heeft gehad en als je dan aan de leuke, grappige momenten denkt, je zal zien, dat je zal huilen met een glimlach, omdat het zo`n gelukkige hond was.

Het zou mij ook heeeeel erg dwars zitten, niet e weten,wat hij had. Numa is nu tien en moet nu trouwens ook rekening gaan houden met .....(je weet wel)

Als ik die symptomen zo lees die jij beschrijft zeg ik: een tumor in het het spijsverteringskanaal/darmstelsel.
Onze Boy had exact de zelfde symptomen.
Sterk vermageren, braken, diarree (tot bloedens toe) en niet meer eten.
Maar dan is het idd raar dat al die onderzoeken niets opgeleverd hebben?!
Onze hond had in februari 2009 plotseling verlammingsverschijnselen.
Dus naar de DA. Die concludeerde dat het voort kwam vanuit de maag.
Ik dacht: Die is gek!
Hij knapte na die tijd weer aardig op, tot juli 2009..
Toen ging het echt bergafwaarts en dan met dezelfde sypmtomen die jij beschrijft.
Boy at niets meer en verzwakte daardoor zo erg dat hij niet meer zelfstandig op kon staan en dus in zijn eigen uitwerpselen lag als ik even weg was geweest.
Hij liet alles zo weglopen, zo zielig!
Wij moesten toen ook de keuze maken om hem in te laten slapen.
Toen Boy was overleden heeft de DA hem nog vluchtig onderzocht en voelde toen allemaal tumoren in zijn buik.
Ik vraag me wel eens af, waarom hebben ze dit in februari niet gevoeld?
Dan hadden ze er misschien nog iets aan kunnen doen..
Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte bij het verwerken van het verlies!

Vreselijk zo een verlies. Ik wens je heel veel sterkte.
Ik zit ook in de onwetendheid wat mijn 2 overleden honden betreft. Eentje is gewoon dood neergevallen. Waarschijnlijk een hartaanval gekregen, maar zeker is dat ook niet echt en de andere...tja wat had hij? Ook heel erg mager, diarree en hij werd vooral agressief (mechelaar uit werklijn). Begin dit jaar hebben we hem laten inslapen na maanden DA bezoeken en onderzoeken zonder dat er ook maar iets gevonden werd.
De onwetendheid knaagt. Vooral omdat je er gewoon niets aan kan doen om je vriend te helpen.
Tijd heelt alle wonden, maar eerlijk...ik ben nog altijd aan het wachten tot ik over het verlies heen ben. De eerste is binnenkort alweer 1 jaar geleden overleden.

We weten nu wat het was....
Toxoplasmose.
Onze kat heeft het ook en die heeft hierdoor epileptische aanvallen.... Ze is al 18 jaar en de DA zegt dat het bij een oudere kat vrijwel niet te behandelen is.... Pffff, nog een maatje verliezen binnen zo'n korte tijd is me even te veel hoor...


Bij de hond had het hoogstwaarschijnlijk ook niet te behandelen geweest, aangezien ze in de tijd dat ze ziek was onwijs veel antibiotica toegediend heeft gekregen. Ze is er niet van opgeknapt, dus ze was al te ver heen.

De kat heeft nu ook antibiotica en medicijnen om de epileptische aanvallen in te dammen. We wachten het af....

Wat erg voor je!
Ik wil je bij deze veel sterkte toewensen!

Goh wat verschrikkelijk. Nu weet je het, maar wat erg dat je nu ook met de zorg om je kat zit. Heel erg triest.
Veel sterkte gewenst.

Heel veel sterkte met het verlies van Snuf.
Lieve groetjes van Anita.

Wat verschrikkelijk!
Heel veel succes!
Ik duim voor de kat!

Oh Aar,
Wat verschrikkelijk allemaal. Hopelijk kan je lieve kat toch nog een poosje bij jullie zijn.
Ik hoop ondanks het vreselijke verdriet dat jullie toch een beetje gerust zijn gesteld nu jullie weten wat er met Snuf aan de hand was. Jullie hebben er alles aan gedaan om haar te redden. Hebben alles op alles gezet. Snuf heeft de beste bazen die een hond zich maar kan wensen gehad, maar haar overlevingskansen blijken nu nihil. Hopelijk kunnen je haar dood nu een plaatsje geven. Neem hier de tijd voor. Je zit in een rouwfase. En dit heeft tijd nodig. Nogmaals sterkte, óók met je lieve oude kat.

Liefs, Jacq