Hoe straffen jullie je hond? En hoe lang duurt die straf?

Frieda, zonnetje, ik heb onlangs ergens gelezen dat het meehuilen met muziek niet per se een bewijs van pijn of last is, mogelijk zelfs het tegendeel. Als je nou fluit en de tuindeur of achterdeur staat open, zou hij toch weg moeten gaan als het geluid hem zou irriteren?
Grtz

@Johnny: is niet persé, dat zei ik ook niet. het zou kunnen. onderzoek het eens, dat is wel de moeite waard.
btw, maak eens gezellig een profiel aan, dan weten we ook wie er meekletst, is wel zo leuk.

en nu weer bij het topic, straffen.
Echt straffen , nee doe ik niet. Doe ik bij kinderen ook niet. Neemt niet weg dat je wel je stem kunt gebruiken, zonder te schreeuwen want dat heeft geen zin natuurlijk.

ik straf ook nooit..

ik corrigeer wel en als bailey wat doet wat niet mag geef ik het commando nee.

en dan weet zij donders goed dat het niet mag...

maar voor de rest als ik wil dat er iets gebeurt en dat gebeurt niet zoals ik wil probeer ik dit positief op te lossen... bijvoorbeeld als ze af een toe een plasje in huis doet dan zeg ik nee... pak haar op breng haar naar buiten. wanneer ze buiten plast beloon ik haar de haren van het lijf....

dit is maar een klein voorbeeld

Zo zonnetje,
profieltje aangemaakt hoop ik...

Nienke, ja, ik moét wel straffen. Mijn hond is namelijk sterk, en ik moet er mij boven houden, daar is nou éénmaal niets aan te doen. Onderhand begint het dagelijkse werk en opletten wel wat vruchten af te werpen. In de hondenschool volg ik speciaal apart les, om mij nadien terug in de groep te voegen voor het spelen van mijn brevet. Het is namelijk zo dat ze prima werkt, maar haar telkens wil opwerpen aan één of andere hond. Tot nu toe niet agressief en ik zou het uiteraard liever zo houden. Ondertussen heb ik ook al het theoretisch examen hondeninstructeur afgelegd, en na mijn stage volgend januari bij leven en welzijn het praktisch gedeelte.

Groetjes

Ik denk dat er een spraakverwarring is. Ik vind dat er een verschil is tussen straffen en corrigeren. En ik ben ook van mening dat er verschil zit tussen de ene hond en de andere, ik heb iook een stijfkop die nergens van onder de indruk is.

Ik merk overingens wel dat het meer zin heeft om op een andere manier zijn Baas te blijven met hoofdletter. Heeft meer met natuurlijke Alfa signalen te maken en dan is een keer 'NEE' (correctie) inderdaad genoeg.

Dus hoe 'straf' jij dan johnny, wat versta jij onder straffen?

Johnny wat jammer dat je er zo overdenkt..

Een pittige hond moet juist vriendelijk doch consequent opgevoed..

Kijk eens naat mijn filmjes van Sterre..
Sterre is een zeer dominante tante..
Haart vader is hiet opgeleid en verkocht naat Amerika..
Haar moeder een gesjeeste dame die in het asiel zat..
Sterre is beslist geen gemakkelijke dame geweest om op te voeden..
en is nog geen makkelijk dame..
Moet altijd de vinger aan de pol houden..
Maar ik lees haar gedrag en ben het uispattingen voor..
Darbij heb ik een enorm band met mijn hond waardoor zij mij als leider ziet..

Ik heb haar nog NOOIT één haar gekrenkt..
Nog nooit een grote mond gegeven..

Opvoeden is duidelijk zijn; ongewenst gedrag voorkomen; niet bestraffen..
Daar gaat je hond zich allen maar meer door verzetten..

Je krijgt er uit wat je er zelf instopt..
Een hond is een spiegel..

Ben jij hard in de opvoeding, dan zal je hond in verzet gaan..

Je vangt meer vliegen met stroop dan met azijn..

Groet, Ilja

AHA! Een pertinente opmerking zonnetje. Hierboven heb ik reeds weergegeven hoe ikzelf een "straf" kader in de opvoeding van mijn hond. Als je een verschil maakt tussen "straf" en correctie", wel voor mij persoonlijk is er dat niet. Ik werk enkel op basis van beloning wanneer het goed gaat, en op basis van correctie wanneer het niet goed gaat. En in het laatste geval is dat nagenoeg steeds wanneer zij mij "test" als alfa. Zij is nog niet mentaal volgroeid, en zij blijkt er nog steeds niet van overtuigd dat zij de facto onderaan de hiërarchie in de roedel staat (baasje en bazinnetje - hondje). In die zin probeer ik met korte maar soms vrij zware correcties haar op de plaats te wijzen, wel op een consequente manier. Ondertussen probeer ik ook haar een liefdevol gevoel te geven. Zo krijgt zij veel aangename aandacht (en misschien wat téveel), en mag ze 's avonds bij baasje in de zetel. Persoonlijk vind ik het jammer dat ik soms zwaar uit de hoek moet komen, maar zij heeft dat dus echt nodig. Zo heb ik met haar Martin Gausschool ook een tijd gevolgd, maar zij bleek zo sterk van karakter, dat dit concept niet voldoende bleek.
Verder kan ik nog toevoegen dat wanneer zij ongewenst gedrag vertoont dat geen alfa-test is, ik dat probeer te ontmoedigen, af te leiden, of structureel aan te pakken als het niet anders gaat (voorbeelden: tuinafsluiting naar 2 meter gebracht, vijver dichtgegooid. Dit ter illustratie dat ik zomaar niet opgeef, en de hond in ons gezinnetje zal blijven)
Ik hoop hierbij volledig te zijn geweest voor je, als er wat is: shoot
grtz

Ja dat doe ik dus niet. hond hoort niet in de zetel, dat is de beste plaats in huis, op die manier bestig ik continue mijn Alfa status. Dan hoeft hij dat niet uit te proberen. Ik zou zelfs nog verder gaan, misschien moet ik wel in zijn mand gaan zitten? Maar dat gaat wat ver natuurlijk...

Ieder zijn methode maar ik merk dat ik grote vooruitgang boek met het amichien-bonding principe. 30 dagen lang krijgt hij van mij in zijn 'taal' te horen dat het goed is, hij geen leider hoeft te zijn, dat ik de verantwoording nem voor onze 'roedel'. Dit lijkt hele goede resultaten te gevn. Ik heb ook geen 'makkelijke' hond als je het zo wilt noemen, maar hij begint ervan overtuigd te raken dat hij geen leider hoeft te zijn. Dat eeft ook rust bij de hond.

Ilja,

Groot gelijk, en ik denk er hetzelfde over! Maar zoals je misschien uit mijn laatste reactie hebt begrepen, heb ik echt, maar dan echt alles geprobeerd om zo te werken, getuige Martin Gausschool. Mogelijk is mijn hond een carrièrebeest die altijd op het hoogste schavotje wil staan? Nu, in het verleden heb ik ook mijn honden nooit zo streng moeten aanpakken. Ik zou je een resem van kleine probleempjes kunnen voorleggen, zoals ik al aan zoveel mensen heb gedaan, maar telkens was de reactie: ja, wàt moet je daar dan mee aan... Maar maak je geen zorgen hoor, die hond is onze wereld, en zowat het belangrijkste gespreksonderwerp van de ganse dag. En tot mijn vreugde begint ze blijkbaar toch ergens te beseffen dat haar "testgedrag" geen voordeel oplevert. Daar groeit nog een modelhond uit, ben ik zeker van. Ik moet al veeeel minder corrigeren, en daar ben ik ontzettend blij om. Ik ben van gedachte dat onze vrienden niet lang genoeg leven om niet elke moment leuk door te brengen.
Grtz

Amichien-bonding?
Nou, dat kijk ik even na, ben nieuwsgierig. Ja, dat zetelliggen kent bij mij een bepaalde oorsprong. Van kindsaf heb ik hondjes gehad, steeds bij mij in de zetel. Daaruit voortvloeiend is mijn beste moment van de dag deze wanneer ik met haar werk, of wanneer we samen in de zetel liggen. Dat heb ik dus steeds proberen te behouden, en is mij tot deze hond steeds gelukt.
Nu zoek ik dus een evenwicht...

Grtz

ik straf mijn hondjes niet mochten ze echt iets doen wat niet door de beugel kan dan zeg ik een commando.
komt heeeeel weinig voor want ze doen haast nooit iets "stouts"

@ Johnny

Wij maken enorm gebruik van het roedel gebeuren.
Mijn man en ik staan op 1 en 2 en de hond op 3.
In die volgorde verlaten we het huis en komen we ook weer binnen.
Tijdens het eten ligt Herrie sté vast in de bench en krijgt op aparte tijden zijn eten.

Tijdens fysieke spelletjes wint de mens altijd.
En kroelen op de bank of op bed alleen op uitnodiging.
Voor veel dingen "vraagt" hij ook toestemming, door aan te kijken, en pas als wij zeggen dat het goed is,....

In het spelen met andere honden hebben we hem met commando's geleerd om zachter te zijn met kleinere hondjes.
Als het hondje van het zelfde gewicht is of groter laten we hem gaan. Het is goed als hij op zijn kop krijgt daar leert ie van. Tot nu toe heeft dat geresulteerd dat hij bij andere honden eerst aftast, ben ik de baas, zo nee, dan ga ik liggen, want ik wil spelen en rennen. Ideaal.

En tuurlijk zijn er honden bij waar hij direct niets van moet hebben of andersom. Dan is een grom genoeg en dan lopen we weer verder. Ik hoop dat je snel aan spelen toekomt met je hond. Ze zal er veel van leren.
Zitten er in die honden klas geen grote honden? Laat haar daar maar tegenaan lopen.

Hmm intressant dit.
Ik straf niet, een kort maar krachtig "UH!" en Tommie houd op met wat ie deed.
Als hij dan toch door gaat roep ik hem en laat hem zitten, en ga gewoon even met hem trainen waardoor hij én uit zijn negatieve gedrag is gehaald én hij weet weer wie baas ia

Hier zijn er een paar honden, we laten ze wat spelen (buiten) en dan zijn ze rustig en slapen ze wat of wandelen ze ...
En als ze dan wat te wild worden weer wat buiten of als ze moeten plassen
En ook af en toe een wandelingsje doen of lopen (lopen is beter, dan zijn ze rapper moe), maar ze zijn ook allemaal heel braaf, alleen bij het eten soms wat roedel... (de rang bepalen) en het zijn nu de waakhondjes Als er iemand binnenkomt die ze niet kennen, blaffen ze eerst, maar dat stopt, als je ze negeert
Het beste is niet straffen, denk ik toch

Of je het straffen noemt of niet,

Ook ik heb een zeer dominante teef, en als ik af en toe niet op mijn strepen sta dan neemt ze een loopje met mij. Kalmerende signalen enzovoort werkt goed, ook bij mijn hond.
Maar soms moet ik even duidelijk de baas zijn, doe ik dat niet en ben bijv. alleen maar bezig met negeren en belonen dan heeft mijn hond zoiets van: ik ga lekker toch mn gang, mn beloning komt wel als ik het uiteindelijk goed doe. Tot die tijd doe ik lekker wat ik zelf wil. Zo 1 heb ik

Ik zal je een voorbeeld geven. Mijn hond sprong vreselijk tegen mensen op. Tijdens de wandeling, bij bezoek. Tegen mij op. Bij de 1e hondenschool moest ik dit negeren, haar afleiden met een koekje. Maar mijn hond is niet gek, die denkt: springen en dan laag: dan krijg ik een koekje. Ik zeg je, het werkte totaal niet al die positiviteit erop losgooien. De 2e hondenschool zei: wat in vredesnaam doe je? Je beloont dr voor haar springen. Omdraaien werkte ook niet, ze draaide gewoon mee.

Vanaf pup afaan heb ik geleerd dat ze niet mag springen. Alleen nu was het duidelijk: ik moest een keer streng zijn.
Een paar dagen lang als ze sprong een knietje, niet hard echt niet, klaar was het.

Ook heeft mijn hond haar voorkeuren voor andere honden. En ja, soms vliegt ze een andere teef aan.Niets ernstigs, maar zij bepaalt op dat moment dat die hond niet in onze buurt mag komen. Ze vergeet mij, ziet mij niet. Maar wat is dan de situatie. Dat zij de taak als roedelleider op zich neemt door die hond aan te vliegen, en te beslissen dat die hond niet welkom is. Maar dat heeft ze fout, want IK ben de roedelleider en ik besluit dus of die hond in de buurt mag komen of niet. Al ga ik met een karbonade zwaaien voor haar neus, het zal haar niks uitmaken, ze focust zich alleen op die hond. Al draai ik om en loop ik weg, ze doet wat zij wil.
En daarom, als ik dit aan zie komen aan haar lichaamstaal ( het gebeurt overigens een hel enkele keer ) roep ik dr bij me. Meestal werkt dat niet en vliegt ze op die hond af. Dan ben ik boos, het spijt me. Maar dan corrigeer ik zeker mijn eigen hond. Want ik wil niet dat zij bepaalt welke hond aangevlogen wordt. Ik pak dr aan aan dr halsband en haal dr bij die hond weg en de rest van de wandeling mag ze niet meer los en gaan we niet door het losloopgebied verder.

Ik weet dat er mensen zijn die vinden dat je honden moet laten gaan, en ik heb dat ook verschillende keren gedaan. Maar als de andere hond zich overgeeft gaat mijn hond door.
Dat hoort niet, daarom corrigeer ik dr direct, en niet pas als ze niet mee wil komen.

Ik begrijp heel goed dat mensen tegen corrigeren enz. zijn.
En ik heb geen probleemhond, al klinkt dat nu wel zo. Elke hond die dominant is wil dat bewijzen aan de andere hond. En dat mag, maar niet op deze manier vind ik.

En even voor de duidelijkheid; dat zijn de enige momenten dat ik echt streng ben naar mijn hond.

ik lees met heel vaan plezier al jullie verhalen, maar dan heb ik nu toch een vraag. ik snap dat je je hond beter niet kunt straffen! maar wat als je in het bos loopt en je hond ruikt de struikenbosjes en holt daar als een gek opaf zonder ook maar ergens anders aandacht voor te hebben en vervolgens blijft hij daar zon kwartier rondjes lopen en achter van alles aan gaan? zonder ook maar te reageren op het baasje. Wat vinden jullie dan dat je moet doen als hij na een kwarteir helemaal vermoeid aan komt rennen???

Ik gebruik een stem verheffing,(UUH! zoiets) meestal hebben ze dan al door dat ze wat fout doen.

Of ik loop weg (dit is meestal wanneer als ze gaan vechten of niet meer luisteren)

maar mijn hondjes zijn super lief, dus doen eigenlijk nooit vervelend.

De enigiste straf die ik hier geef is verplichte benchrust.

Verder zorg ik dat er een balans is tussen beweging, geestelijke moe maken en rust. Dat is alles.

Ik vind dit een interessant topic, zo zie je maar weer dat iedereen zijn eigen mening/manier heeft wat betreft het corrigeren/straffen van hun hond.

Toen mijn hondje nog in haar puppy-puber fase zat kreeg ik continu te horen dat ik zodra ze slecht gedrag vertoonde haar in haar nekvel moest grijpen en een tik op de kont moest geven.
De keer dat mijn hondje ineens binnen begon te poepen wilde een kennis dit wel even voordoen, het resultaat was dat mijn hondje begon te gillen, ze schrok zich kapot dat iemand haar ineens greep in haar nekvel.
Ikzelf schrok hier erg van en heb dit dan ook nooit zelf gedaan.

Ik heb mede door dit forum geleerd dat er ook andere manieren zijn.
Bijvoorbeeld om alles positief te benaderen, met belonen bereik je 100x meer dan met afstraffen.
Ik merk dat ik op deze manier veel sneller fout gedrag afleer.

Nog steeds krijg ik regelmatig zogenaamde adviezen van mensen die denken dat ze Martin Gaus heten.
Geef haar een tik op de neus, dan houd ze wel op, zet haar in de bench, dan stopt het wel etc.
Ik luister hier niet naar, ik weet wat de goede manier is en als ik twijfel dan kijk ik even op dit forum.

Ik denk niet dat je kan zeggen: en dit is DE manier. De ene heeft een een hond die heel hardnekkig alle stoute dingen volhoudt en niet onder de indruk raakt van negeren. De ander heeft een hond die daar juist gevoelig voor is en echt het negeren al erg vindt. En weer een ander heeft een hond die daar precies tussenin zit.

Ikzelf doe het zoveel mogelijk zoals het in een roedel gaat. Ik heb hier ontzettend veel over geleerd in de loop der jaren. Soms wordt er gecorrigeerd, niet vaak. Maar een roedelleider laat niet over zich heen lopen. Een roedelleider zal nooit een ranglagere omkopen met wat lekkers. Er wordt geluisterd uit respect voor de ranghogere.
Dit betekent niet dat ik mijn hond niet beloon, neehoor. Ik heb mijn zakken altijd vol met beloningskoekjes. Als ze iets goed doet, wordt ze beloont. Maar niet voor alles, niet voor elke zit of elke keer dat ze voorkomt.

Uiteindelijk gaat het om wederzijds respect voor elkaar, en niet om dat lekkere koekje in jouw hand.

@ Fenna, bij zoiets moet je zeker niet straffen want dan komt je hond de volgende keer zeker niet als je hem roept. Beloon hem als hij uiteindelijk toch komt en ga oefenen met hierkomen. Mijn hond luisterde altijd heel goed naar hier, tot hij vorige week achter een trimster aanging... dus maar even niet meer los en opnieuw oefenen... niet straffen in zo'n geval dus!

@Johnny Dobey - ik denk zo dat er wel wat meer aan de hand is dan jij doet voorkomen. Zo heeft je hond op de foto een stroomband om. Tegen het blaffen of om haar op afstand te kunnen corrigeren? En ben je aan het opvoeden of aan het africhten?

Een dobermann hoeft geen straffe hand te hebben, ik heb er zelf twee. Het zijn intelligente honden die zelf ook nadenken en daardoor niet 100% gehoorzaam zijn - wat ik niet erg vind, ik vind een stukje respect, wat je als baasje hoort te verdienen, veel prettiger. Als ik 'Hier' roep heb ik ook twee honden die komen uit respect. En niet omdat ze geleerd hebben dat ik ze ook op afstand kan corrigeren.