Hoe straffen jullie je hond? En hoe lang duurt die straf?

Straffen? Hetzelfde denk ik als bij kleine kinderen.
Op het moment van de daad zelf is een streng woord al genoeg.
Natuurlijk moet je hond dan wel weten dat zoiets niet mag.
Je mag noooit doorstraffen als je hond gewoon iets niet weet.

Als ze het echt bond maken?
Bv Sasja die de hele tijd onderweg naar andere honden uitvalt (en ik bedoel hiermee echt zo'n 7 keer in 10 minuten tijd) dan zet ik haar voor zo'n 2 minuten buiten huis.
(De tuin is helemaal beveiligd tegen honden die willen ontsnappen)
Dan doe ik de deur open..Sasja moet van mij gaan zitten..en dan mag ze gelijk weer naar binnen.
Ik ga dan gewoon door met mijn dingen en de straf voor Sasja zit er gelijk op.

Nu ben ik bezig om de honden het doorblaffen af te leren.
Ze slaan aan als er iets langskomt en dat vind ik goed.
Maar het probleem is het doorblaffen.
Ik leer ze nu op een leuke manier en op het comando STIL dat ze dan moeten ophouden met blaffen.
Ze weten wel dat ze niet mogen doorblaffen, maar er is nooit iets aan gedaan.
Nu zeg ik op een vriendelijke en luide toon STIL..en als ze dan stil zijn, krijgen ze een beloningssnoepje.

Dit werkt goed.
En je ziet...ze weten het wel..luisteren voor geen meter..maar er zit schot in de zaak.
Ze houden nu al eerder op zonder het straffen.
Soms moeten JOU grenzen gewoon even duidelijk gemaakt worden aan je hondje.

Oei..ik prik hier een heel verhaal, maar lees totaal over je vraag heen.
Je moet zeker nooit langer straffen dan een paar seconden.
Een hond kan het verband tusen een lange straf en wat die fout heeft gedaan niet zo goed leggen.

ALs je bv in een wolvenroedel kijkt hoe de moeder haar pups straft, zie je dat het nooit langer duurt dan een seconde of 2.
Een grauw, snouw of lichte bijt is voldoende.
En dan weer lekker verder spelen.
Wel natuurlijk blijven herhalen totdat de pup het snapt.

Hier ook.
Een snauw..(FOEI) en dat regelmatig blijven herhalen als je ze op heterdaat betrapt en dat blijven herhalen.

Ik stref eigenlijk nooit. Maar als ik foei zeg tegen mijn hond, dan negeer ik hem even en dan roep ik hem na enkele minuten weer bij me. De hond moet weten dat alles nog goed is en dat je nog steeds beste vrienden ben

Hier wordt niet gestraft, zou ook niet weten waarom, wij gaan er nl. vanuit dat wij de fouten maken en niet de hond.

Dus ongewenst gedrag voorkomen en anders afleiden. Heel simpel eigenlijk.

Ik straf jaro door hem te negeren en van hem weg te lopen als hij het echt te bont maakt. verder is een zachte nee nee al vaak voldoende. Ik zie dat niet als straffen maar als corrigeren. En ik beloon vooral het gedrag wat ik graag wil zien.
Tot nu toe heb ik 2 keer een hele boze foei moeten gebruiken, want al het andere hielp niet. Deze boze foei had gelijk effect, omdat je dit zo weinig mogelijk gebruikt.
En ja.. soms moet ik een commando als zit of blijf "redelijk boos" brengen want hij is soms oost-indisch doof Dan weet hij dat ik het ook echt meen en gaat gelijk zitten. Ik complimenteer hem erna wel extra

Ilja,
waar ik benieuwd naar ben. Hoe doe je dat werken met "lichaamstaal" en "kalmerende signalen"? Ik kan me er wel iets bij voorstellen, maar misschien kan je wat voorbeelden noemen. Ben ik erg benieuwd naar. Ik kan er vast wat van leren!

tuurlijk flip ik wel ens,,als mn bank kussen weer eens verropt is..of ik heb mn dag niet..maar onder mopperen ...weet ik toch al als ze me aan kijken..? dat zedenken ..eeeeuh watte hebben we wAt gedaan..dus ik beheers me hahahha tel tot 100..ach en als ze je likje geven ..benik al weer vergeten..belonen is beter,,negatieve reactie helpt niet,,ook voor je zelf onprettig,,bloeddruk enzo hahhahah

Frieda, een voorbeeldje van hoe ik reageer als Lola bij de spoorwegovergang op auto s wil afvliegen: ze gaat dan grommen en trekken en blaffen, dit wil ik dus niet.Ik weet dat ze dat uit angst doet, dus moet die angst weggehaald worden. Ver voor de spoorwegovergang zie je al dat ze zich aanspant haar hele houding wordt star, oren gaan overeind, (lichaamstaal van de hond) een waarschuwing voor mij dus dat het mis zal gaan als ik gewoon doorloop. Ik moet dus iets verzinnen om het gedrag te doorbreken en haar te kalmeren. Dit doe ik dan bijv. door even stil te staan, quasi geintresseerd in iets, door even met haar te praten, een oefeningetje te doen, en haar daarvoor te belonen. Wat ook helpt is om flink te geeuwen (kalmerend signaal voor de hond)de hond ontspant en is zo weer op mij gericht. Zo doen we dat dus steeds een stukje dichter bij de spoorwegovergang, ik wacht dan op een rustig moment en we kunnen dan gewoon oversteken. Had ik helemaal niet op haar lichaamsignalen gelet en het laten escaleren in blaffen, grommen en aanvallen en dat weer corrigeren (straffen) met rukken, trekken en foei roepen, had ik haar angst niet weggenomen en zouden we allebei gefrustreerd zijn geweest.

Ik heet wel geen Ilja , maar wilde even een voorbeeldje geven hoe ik gebruik maak van kalmerende signalen en lichaamstaal. Voor mij betekend het gewoon goed opletten wat de hond aangeeft en me daaraan aanpassen.
Een goede hulp hierbij is het boekje an Turid Rugaas Kalmerende signalen.

Dat gapen werkt hier ook super! Fedor maakt zich wel eens druk als de poes hem zit uit te dagen, eerst ginfg hij steeds blaffen. Nu gaap ik een keer, hij gaapt dan ook en gaat liggen. klaar. werkt supergoed!

Wat betreft de time-out, ik zie het niet zo als straf, maar eerder dat je soms slecht gedrag even moet ddorbreken. Peuters zijn daar ook heel goed in, als je ze dan even ervan weghaalt en afleid zijn ze haast opgelucht dat ze uit die molen gehaald zijn. Fedor leg ik dan even op de gang achter het traphekje (we hebben geen bench, die zou veel te groot worden) met zijn dekentje en een speeltje. Hij zucht dan een keer en gaat dan rustig zijn gang.

belonen is altijd beter dan straffen, dus ik moedig dat wat ze goed doen aan met een "goedzo" of een koekje. als ze echt heel stout zijn zeg ik "foei" en negeer ik ze een paar minuten....helpt wel goed volgens mij

Dobry,
dank je voor je reactie! Geen Ilja nee, haha! Oke, ik begrijp het! Ik zal me daar ook eens in inlezen, het lijkt me erg interessant en zinvol!

Straffen doe ik nooit, ik zal ze eerder enkele minuten negeren of een commando geven ...

Tot nu toe werkt het goed, maar voor beide komt de puberteit eraan en zal zien wat het dan geeft ...

Grtjs

Als Binky iets doet dat niet mag zeg ik "NEE!" en dan houdt hij ermee op. Na 1 á 2 seconde roep ik hem dan bij me en beloon hem met m'n stem (omdat hij zo goed luisterde..)

Hij is op dit moment enorm aan het puberen, soms wordt ik even gek van hem en dan gaat hij in de bench. Dan is dat meer een time-out voor mij dan voor hem, even geen last meer van hem.

Ik heb vandaag een stuk langer gewandeld dan normaal gesproken en merk dat hij een stuk stouter is dan anders. Moeheid dus ook denk ik..

als ik met eigen ogen zie dat amy iets doet roep ik "EEH! DENKT ERAN!" en dan gaat ze heel lief doen zo van "ik deed toch niks? " dan negeer ik haar een kwatiertje en dan mag ze er weer bij

ik heb maar 2 echt gestraft dat komt omdat zij niet op tafel mag komen, er liggen soms medicijnen of eten en daar moet ze gewoon bij weg blijven, ik heb haar toen ik het zag dan ook een harde tik tegen haar kont gegeven en geroepen, en dat bericht is volgens mij ook goed aan gekomen dus hoef het niet weer te gebruiken, het was tenslotten ook voor haar eigen veiligheid ik wil gewoon niet dat ze aan iets komt waar ze niet aan mag komen. ze mag op de stoel, ze mag op de bank maar de tafel is VERBODEN.

Precies als Dobry schrijft..

Als ik verwacht en aan Sterre zie dat ze zich opblaast of dreigt druk te gaan maken..
Dan draai ik om en rij ik terug..

Of ga ook stil staan ..
Ga ik aan mijn fototoestel frunniken..
Sterre verwacht dan vaak de bal..
Dus dan gaat zij rustig liggen wachten..

Loopt zij te kijken of ze wild kan bespeuren dan kijk ik expres de andere kant op..
En kijkt na een minuut kijkt zij dit ook omdat zij wil zien wat ik zie..

Of ik ga met de bal spelen..
Kunstjes doen, draaien, rollen, op de frigapaaltjes staan met de voorpoten..
Wachten en de bal die ik weggegooid heb laten opzoeken..
Kortom bezighouden/afleiden..

Loopt zij mij te ver door..
Dan ga ik stil staan of rijd achteruit.
Kijk ik naar beneden op de plaats waar ik haar naast mij wil hebben...

Ziet zij een hond waar ze opgewonden van raakt dan leid ik haar aandacht af met de bal in mijn hand..
Die ze dan krijgt als we de hond gepasseerd zijn..

Thuis bij opgewonden gedrag..
Spreek ik haar heel rustig toe..
Stuu haar op haar bedje
Ga ik geeuwen...

Roep ik haar heel vrolijk terug als zij ergens in de tuin een feestje staat te bouwen in haar uppie..

Kijk zeker niet in de richting waar de herrie vandaan komt..
En zeker niet mee gillen en schreeuwen of boos worden..

Weet ik dat er iemand komt die bang voor honden is dan leg ik haar RUIM van te voren even op de deel..
En laat ik haar daar ook nog een poosje nadat de persoon weer weg is zitten..
Zodat zij het niet direct aan een persoon relateerd..

Maar ze ligt we eens meer een poosje in d'r eentje ergens rustig..
Ook wel in de bench daar kan ze altijd zelf in en uit kan..

kaatje bleef steeds te ver vooruit lopen met wandelen. Wij gingen toen echt wandelingen maken waar het weinig kwaad kon als wij gewoon zonder om kijken door liepen, zij moest ons leren volgen. Niet gezellig wandelen. Daarna kwam de periode van weglopen en in de bosjes dingen eten (junkennarigheid is ze heeeel ziek van geweest)of linea recta naar de HEMA waar ze worst kreeg. Dan gaat ze aan de lijn en gaan we zonder praten terug naar huis=einde wandeling. Ze had het snel door.

Je hond moet leren contact te maken met jullie..

Sta niet to dat je hond als pup toen meter ver weg loopt dan roep je en beloont voor het komen..

Dan kan je ook heel goed leren door steeds om te draaien en de andere kant op te lopen en haar te belonen als ze als een speer achter je aan komt..
Dan krijg je een hond die om de 5 passen omkijkt of je er nog wel loopt..

Je kunt ook van vorm veranderen ga eens op je hurken zitten als ze niet oplet en wacht tot ze omkijkt en roep vrolijk en beloon met een lekkere beloning..

ja dat heeft bij ons ook gewerkt, het steeds belonen bij het komen, maar toch als ze iets ruikt of een vreemde hond ziet gaat ze er nog op af, en ik weet niet goed hoe ik dit af kan leren want ik doe toch echt me best..

dat straffen geen nut heeft wist ik gelijk al, aangezien ik de hond van de buren als voorbeeld heb, die wordt altijd gestraft om niks en luisterd dus ook niet meer..

Vraagje aan Ilja en/of Dobry..

Ik snap jullie punt en kan me er ook helemaal in vinden. Boosheid/schreeuwen/trekken en dit alles heeft 0,0 zin. Dit doe ik dus ook nooit. Mijn honden hebben beiden ook niet echt straffen nodig. Het enige puntje waar ik tegenaan loop, is dat jonge Duuk als er bezoek is vaak probeert tóch op de bank te komen. Dit is overduidelijk om aandacht vragen. Hij hoeft niet om aandacht te bedelen en hij mag ook niet op de bank. In deze situatie waarschuw ik hem al een paar keer met 'terug'. Dit kent ie en op goede dagen voert ie dat ook uit. Op 'slechte' dagen is ie overmoedig en blijft ie het proberen. Op zo'n dag pas ik de time-out wel eens toe, en deze werkt zoals eerder in dit topic omschreven perfect. Leid ik hem af met leuke dingen (wat ik ook wel eens doe) heb ik het idee dat ik toegeef aan zijn roep om aandacht. Overigens heeft hij op een dag aandacht genoeg, dus het is niet zo dat ie zich verveelt. Hij is dan zelfs vaak juist moe, dat blijkt uit het feit dat ie na de time-out (van plusminus 2 minuutjes) rustig gaat slapen.
Nogmaals, dit gedrag komt 9 van de 10 keer voor bij bezoek. Hij weet dat die voor mij komen en niet voor hem, dus wil ie proberen of ie ook niet wat aandacht kan krijgen op dat moment.
Ik zie de time-out ook niet als een echte straf, maar meer als een momentje waardoor hij tot zichzelf (en tot rust) komt.
Ik wil altijd bijleren en ik wil zeer zeker de positieve benadering in alles toepassen. Hebben jullie tips die positiever zouden zijn in deze situatie dan de time-out?
Ik weet van het afleiden, positieve dingen belonen enz. enz. Dit pas ik buiten en in andere situaties ook toe en ik merk/zie dat het werkt. Buiten bijvoorbeeld kan ik steeds meer en meer zijn aandacht vasthouden en daar ben ik super heel blij mee!
Tips zijn hartstikke welkom! Ik weet dat het mijn topic niet is, maar via een nieuw topic bereik ik jullie misschien niet. Met Turid ben ik ook bekend, heb het boekje al.

Als je nu van te voren weet dat je hond gaat lopen klieren bij bezoek..
Laat hem/haar er dan bij binnenkomst niet bij..

Als ik bij een vriendin kom die een jonge hond heeft..
Kan zij de hond er rustig bij laten omdat zij weet dat ik NIET reageer op de hond..
Ik kijk de hond niet aan..
Reageerd niet op blij kijken of kwispelende honden..

Honden stoppen dan al heel snel niet klieren een klooien en trekken zich dan als snel terug..

Het is puur wat je bezoek laat zien aan de hond dat je hond zo blijft klieren en zich blijft opdringen,springen om heen dansen enz...
Het hoeft maar een oogcontact te zijn..
Een aai..
Een woord gericht aan de hond..

Er zijn maar weinig mensen die je echt om medewerking kan vragen..
De meeste mensen gaan toch reageren helaas..

Ik ga de hond wel een keer begroeten hoor; als hij/zij rustig ligt..
In elk geval niet bezig is zich aan aan mij op te dringen..

Als je nu weet dat je bezoek krijgt wat zich niet houd aan de voorwaarden die je graag zou zien..
Zorg dan dat je hond weg is..
Of zet de hond desnoods vast aan de lijn bij zijn plaats/bed/mand..
En/of haal de hond later de kamer in als de opwinding uit de lucht is..

Dan laat je de hond de kamer in komen en zorg je voor de gevulde kong of een oor om te kluiven..

Pas als jij het nodig vind mag men de hond een keer bij zich roepen en een aardig woord tot de hond te richten..
Kort zonder de hond weer opgewonden te maken..

Als je zo de eerste drie jaar de hond zo behandeld dan is de jongehonden opwinding er wel uit..
En zal de hond weten dat bezoek niet voor hun komt, er geen aandacht is voor hun..
De roedelregels zijn er dan in gesleten..

Hoop dat je er wat aan hebt..

Lieve groet, Ilja

ja, je bezoek moet je opvoeden! Niet de hond, haha! Vaak nog een heel stuk moeilijker. Ik merk dat sommige mensen gewoon niet luisteren. Hbe ik al drie keer gevraagd om de hond te negeren, en dan toch gewoon aaien en iritant vinden dat hij om aandacht vraagt. grr.
Als er mensne komen waarvan ik weet dat ze zch er niet aan kunnen houden gaat de hond toch eventjes in een andere ruimte.

Ik had dat met mijn duitse herder ook, als pupje wilde iedereen die op bezoek kwam haar graag aanhalen, en ik liet dat toe want ik was trots op haar hoe leuk en lief en schattig ze was. Later was ze dus gewend aan dat ritueel, was helemaal opgewonden en blij als er iemand kwam,maar toen ze groter werd vonden velen haar ineens niet meer zo leuk maar opdringerig en moest ik haar weer gaan leren dat ze niet meer naar het bezoek toe mocht gaan. Heel verwarrend natuurlijk voor de hond. Fout van mij, ik had dit moeten voorkomen door het bezoek van het begin af aan al te leren de hond te negeren zodat ze niet zo opgewonden zou worden. Voorkomen had zoveel makkelijker geweest dan het weer af te leren.

Bij Lola moet ik het bezoek ook waarschuwen haar met rust te laten, als er bezoek komt gaat ze op haar kussen liggen,(doet ze uitzichzelf) zou iemand daarnaartoe lopen en haar willen aaien (is al gebeurd toen ik er niet bij was, en vriend alleen met haar thuis was) dan hapt ze. Nu luistert het bezoek wel hoor als ze dit horen haha.


Dewi ik vind ook als je merkt dat een hond rust nodig heeft dat het helemaal niet negatief is om hem die rust te gunnen. Een time out kan je ook met een gewoon rustige stem geven en op neutrale toon iets zeggen zoals: zo geloof dat jij een beejte moe bent, nu maar lekker even slapen en hem eventueel nog wat lekkers te kauwen geven, zodat hij het positief opvat.

Meestal zeg ik foei en als ze door gaaan even op hun plaats een paar minuten dan kijken ze me aan als of moet dat nu.

Corrie

Nog wat over die kalmerende signalen.
Het hoort niet helemaal binnen dit onderwerp, maar het relateert indirect wel.
Ik geef thuis dwarsfluitles. En als ik muziek maak (vooral hoog) dan begint Toby eerst te janken en dan heel hoog en hard te blaffen. Ik heb het idee dat hij het eng vindt. Ik heb het idee dat als ik dit gedrag zou bestraffen, de angst onderhuids toch verder gaat en de stress dus nog groter. Als mijn man erbij is gaat het wel wat beter. Zou ik hier ook dmv kalmerende signalen iets mee kunnen? Ik probeer nu ook elke avond te oefenen door zelf te fluiten en als hij stil is krijgt hij worst van mijn man. Maar ja... als ik fluitles geef is hij er niet altijd. Meestal wel, maar af en toe niet.
Hoe kan ik hem nog meer duidelijk maken dat ik dit gedrag niet acceptabel vind (het is echt een naar gehoor ook zo hoog en hard )

Ik hoef bijna nooit te straffen....Montie is erg lief. Ze pikt wel eens mijn pantoffels als ik bv sta te douchen, maar dan zeg ik hard "Neeeee ! Montie mag niet"en dan blijft ze er ook wel vanaf. Terug brengen doet ze (nog) niet ....

Daarbij bijt ze ook niets kapot.....volgens mij kan ze dat niet met die kleine tandjes......??? Het is tot nu toe niet gebeurd, maar laat ik het maar niet te hard zeggen !

Ze wil wel soms de aandacht trekken en blaft dan....maar dat negeer ik dan, en houdt het vrij snel op .

Groetjes Son

Positief gedrag belonen en negatief negeren of even stem verheffen. Maar eigenlijk moet je het een stap voor zijn. Ik merk dat ik de laaste maanden eigenlijk helemaal niet meer met corrigeren bezig ben..... straf klinkt zo.....straf!! bahbah....

Ligt eraan,...

Herrie is net een jaar en zit dus in zijn puberteit.
Wij willen graag een bepaald gedrag van hem zien en belonen vooral dat gedrag wat hij goed doet. Vaak met complimentjes en aandacht, soms met koekjes. Gedrag wat we niet willen zien word of genegeerd, of hij word met een lage stem toegesproken.
Als het echt niet door de beugel kan, en dan bedoel ik andere honden pijn doen, regelmatig niet luisteren, dan word hij op zijn rug gelegd. Maar dit is dan ook echt de uiterste maatregel.

Hij heeft (nog) wel een bench, maar die word nooit ingezet als straf. De bench is zijn kamer in ons huis, en zijn veilige plek.

Over straffen valt wel wat te zeggen. Eigenlijk pas je dus een straf toe bij ongewenst gedrag. Gedrag heeft echter altijd een doel. In het verleden heeft een hond mogelijk zelfbelonend gedrag vertoond, hoewel ongewenst voor de eigenaar.Om hem te straffen voor dergelijk gedrag moet je eigenlijk weten welk soort hond je hebt. Heb je een eerder schuwe, onderdanige of terughoudende hond, dan zal je straf heel anders zijn dan bij een harde hond. Bovendien zijn er enkel vast regels in het oog te houden: de straf moet aangepast zijn aan het "vergrijp" en aan de aard van de hond dus. Bovendien moet de straf op "heterdaad" zijn, anders zal de hond de link niet leggen.
Hier en daar zijn er mensen die niet straffen, maar het gedrag van de hond ombuigen naar gewenst gedrag door bijvoorbeeld de aandacht te verleggen.Als dat werkt is dat veruit de meest ideale situatie, veelal zal er een evenwicht moeten gezocht worden tussen positieve bekrachtingen en negatieve, in casu beloning en straf. Persoonlijk kom ik van een heel timide lieve hond, voor wie een hard woord als een hele kastijding was, naar een heel harde hond, die van negatieve prikkels weinig onder de indruk is, en die ook snel weer vergeet. Bij haar moét ik soms een harde correctie doorvoeren, en dan blijft die enkel hangen de dag zelf, daags nadien is het weer van jetje. Een goede correctie moet eigenlijk maar één keer gegeven worden. Zelf heb ik voor een stuk mijn huidige hond sterk gemaakt, door correcties stilaan in kracht op te drijven. Reden is denk ik heel menselijk: ik heb veel jaren met mijn timide hond geleefd, en had nog nooit een harde hond meegemaakt. Nog één belangrijk punt: als een hond bestraft wordt, moet hij er weer onderuit kunnen komen door hem bijvoorbeeld een oefening te laten doen die hij kent (bvb een eenvoudige zit of af" en hem daarvoor te belonen. Anders loop je het risico dat hij zijn straf betrekt op de situatie waarin die plaats vond. Met andere woorden: als je je hond bvb op training té zwaar corrigeert, en hem onder druk houdt, zou het wel eens kunnen zijn dat hij denkt: "Dat is gebeurd op training, dus dat doe ik niet graag meer", en zo hypothekeer je dan je ganse training. Een evenwicht is niet gemakkelijk te vinden. Grtz

Als ik straf is het met foei of ik zet ze even op hun plaats Corrie

@ Frieda, wij maken hier ook allemaal muziek, maar je moet er rekening mee houden dat jouw hond hele gevoelige oren heeft. Het zal niet fijn zijn voor zijn oortjes en daarom erop reageren.