Zo trots! Wat fijn om de gebruiksaanwijzing te hebben ;-)

Ik kom net weer terug van een wandelingetje met Yila en ben helemaal trots!

Yila die uitviel aan de riem, overal naar blafte en gromde . Die Yila loopt nu netjes mee

Vanochtend ging het ook al goed, al was het op zondagochtend natuurlijk relatief rustig nog. Daarna heeft ze 5 uur geslapen in de bench. Ik wilde weer even kijken of het zou lukken en jawel: Rustig aan de riem liep ze mee terwijl het op straat nu een drukte van jewelste is.

Eerst kwamen we niet verder dan onze eigen straat, dat alleen al was vaak een DRAMA.. Soms 5 meter, soms 3, soms niet eens voorbij de voordeur.. Vandaag dus zelfs helemaal tot het grasveldje!

Ik ben zo blij dat we haar doorhebben, haar 'knopjes' hebben gevonden, weten hoeveel ze kan hebben en hoeveel rust ze nodig heeft. Er zal ongetwijfeld weer een terugval komen, een leermoment voor ons. Maar WOW! Dit is ook wel eens lekker

Ze heeft ons haast tot wanhoop gedreven, maar mede door de handvaten die Esther ons heeft aangereikt, kunnen wij Yila nu beter 'sturen'.

Hehe, de aanhouder wint
Rustig aan, kleine stapjes en: resultaat!
Ze wordt steeds stabieler, onze inspanning werpt zijn vruchten dus wel degelijk af

Hiephoi voor Yila!
Die ligt nu even lekker haar Kong te knabbelen, dan kan ze zo weer een flink aantal uur slapen.
Ze lijkt zo groot, maar is eigenlijk nog maar zo klein...

lief hoor. ik ben blij dat het zo goed gaat.en inderdaad honden hebben ook een gebruiksaanwijzing
jazzy is ook op zijn best met veel rust.


grt noor en een pootje van jazzy en poppy

Hey wat leuk om te lezen, Marit, het eerste kwartje is dus al gevallen, knappe lieve baby

Oh, Marit wat fijn he..!!!
Dat je de knopjes gewonden hebt..

Uiteindelijk kom het er op neer dat ze meer rust moet..??


En oh, wat is zij toch een knap meisje om te zien..
Ik zou haar zo wel van het scherm willen plukken en willen knuffelen....
Dat ondeugende lieve hoofd...

Liefs..

Heerlijk als je vooruitgang boekt wat zooooo ten goede van je hondje komt! Dat zijn de meest kwetsbare honden: die gevoelig zijn, maar wel duidelijke grenzen nodig hebben. Mooie uitdaging toch?!

Ilja - niet zozeer meer rust, maar meer zelfstandigheid.
Yila was tot 11 weken alleen maar met de roedel op stap geweest.
Nooit op eigen pootjes gestaan.

Haar laten zien dat de wereld groter is dan alleen werken en aandacht voor de baas. Haar leren zélf prikkels te handelen en dingen op te lossen. In plaats van te steunen op commando's, oogcontact of andere honden.

Nu weten we hoe we Yila zelfstandiger kunnen laten zijn, zonder haar aan haar lot over te laten of haar daarmee een trauma aan te doen


We werken daar nu 1,5 week mee, zo'n 1 á 2 keer per dag en Yila gaat razend snel! Alleen positieve ervaringen en je ziet gewoon dat het per keer beter gaat.

Ben heel blij dat we nu weten hoe we met haar om kunnen gaan


Muis - uitdaging zeker Heerlijk als we weer een stap verder zijn richting een stabiele, sociale hond

Wat super dat jullie de knopjes hebben gevonden bij haar. Het duurt even, maar dan heb je ook wat .

Wat voor tips hebben jullie gekregen van Esther?
En hoe deden jullie het voorheen met wandelen naar het veldje? Ben benieuwd

Ik ken het hoor. Ook al vind je de gebruiksaanwijzing, dan nog heb je een lange weg voor je. Maar als je alleen al verbetering ziet dan is dat natuurlijk extra motiverend.

Zo heb ik ontdekt dat Dobby vaak een vogel links laat liggen als ik zeg "laat maar, tis al goed" op het moment dat hij al lopend er naar kijkt. Soms volgt na het lopen namelijk stilstaan, fixeren en jagen.

We zijn er nog lang niet, en het kan nog maanden duren voor ik echt lekker kan lopen met vogels in de buurt, maar het is wel fijn om iets te ontdekken dat werkt.

Wat goed om te lezen Marit..

Moet je Yila dan ook motiveren om iets zelf uit te vinden, te gaan kijken hoe het er uit ziet in de wereld...
Of wacht je dan rustig af wat zij zelf doet..??

Ja, dat in spiegels kijken ken ik ook van Sterre...

Sterre zit nu ook regelmatig mee te kijken naar de Crufts..

Liefs

Fijn Marit te lezen dat het zo goed gaat met Yila , ook fijn voor jullie, kan je nog meer genieten van haar.

Heerlijk pittig koppie heeft ze Leuke foto

Angela - de eerste dag dat Yila bij ons was, raakte ze helemaal in paniek buiten. Ze vloog alle kanten op aan de riem. Dus wij contact met haar maken, voertje voor de neus, netjes mee laten lopen, eens een oefeningetje doen. Dat ging hartstikke prima, direct de volle aandacht van Yila voor ons.

Maarrrr.. Wandelen ging dus niet. Zodra ze het zelf moest doen, begon ze te 'flippen'.
Dus geen commando, geen naam, geen oogcontact, maar op een kalme toon tegen haar praten. Zorgen dat datgene dat voorbij kwam, niet weggeblaft kon worden en pas doorlopen als de spanning van de lijn is en Yila rustig is.

We hebben bij Esther geoefend met een druk, hyper logeerhondje.
Paralel lopen, stilstaan als Yila begon te blaffen . Daarna achter elkaar gaan lopen. Eerst Yila voorop, daarna Yila achter de andere hond aan. Elke keer stil blijven staan als Yila begon te blaffen of als zij spanning op de lijn zette. Ondertussen op kalme toon blijven spreken in zinnetjes. Dat ze wel in de gaten had dat wij rustig bleven. Dit hebben we ook met fietsen en containers en noem maar op geoefend. Maar we merken echt per keer dat het veel beter gaat. Dat ze het zelf steeds beter kan oplossen. Dus daarom durf ik het ook aan in minder controleerbare situatie's, langs de gewone weg bijvoorbeeld. Dan gaan de fietsers en scooters gewoon door, maar Yila blaft/gromt er eigenlijk niet meer naar Blijft gewoon rustig om zich heen kijken


Wilma - ja, het is nog niet over, maar je hebt houvast aan een manier van trainen waarbij je iets resultaat ziet. Pfff... Ik durfde soms haast bijna niet met Yila naar buiten, wetende dat het toch zou uitlopen op een blafserenade.. Nu heb ik weer zin en goede moed om met haar naar buiten te gaan


Ilja - we laten het haar helemaal zelf uitzoeken. Ze heeft totaal niks aan ons zeg maar, behalve dat wij rustig blijven en pas verdergaan als Yila ook rustig is. We laten haar kijken en ze mág naar die vuilniszak toe. Eerst leidde ik haar af om er zo langs te lopen, nu laat ik haar zelf kijken en mag ze overal aan snuffelen.

In nieuwe situatie's is het nog steeds wel eens lastig voor haar, maar ze hersteld sneller en kan het gewoon zelf beter aan

En haha, de blafjes van Crufts, heel typisch, Yila reageert voornamelijk als er een BC blaft. Een sheltie ofzo reageert ze niet op, maar de borders dus wel!


Liefs..

Haha Liesbeth
Pittig koppie? Maar vreselijk lief

Fijn dat je dit wilt delen Marit..
Interessant..!
Dank je wel..

Knap hoor van Esther..!
Dat zij dit inzicht heeft..

En knap van jullie - als baasjes - om dat geduld op te brengen en inzicht te willen /leren krijgen...
Het vergt een hoop geduld en moed..

Iedere keer weer mooi leermoment vo Yila en jullie ..
Dit versterkt wel jullie band..

Gelukkig wel een héél goed teken dat Yila snel hersteld wat dat is ERG belangrijk...

Liefs en een knuffel vor Daan en Yila

Ja.... zo kreeg ik van Pascalle ook een gebruiksaanwijzing voor puppies, erg handig!

Ilja - waar we Daan te weinig steun hadden gegeven, gaven we Yila blijkbaar teveel steun. Zo totaal verschillend als honden kunnen zijn.

Ik ben heel blij met Esther
Ik begon lichtelijk met mijn handen in het haar te zitten..
Dit is 'aanpakken' maar wel op de vriendelijke manier, zonder rukken aan de riem en boze stemmen.

Het maakt me niet uit hoe lang het duurt, ik heb alle tijd en geduld. Maar het verbaast me hoe snel het eigenlijk al gaat..

Altijd fijn als er iemand met je meekijkt en je net even dát tipje geeft waarmee je verder kan

Wat interessant Marit... Jammer dat Esther zo ver weg woont
Voor jullie is het ook een eind weg toch?

Super goed Marit! Fijn om dit te lezen ... hier kunnen wij ook nog wel iets mee wat betreft Myla. Ook zij wordt hyper als ze buiten komt.

Angela - voor ons is het ook een eindje, wij rijden er ik denk bijna 2 uur voor . Maar ik heb ook nog cursus met Daan daar in de buurt en mijn ouders wonen er ook in de buurt. Wel een boel gereis, maar dat is het dubbel en dwars waard Ik had zulk advies hier niet in de buurt gekregen in ieder geval


Hetty - oja, Yila staat soms al helemaal op scherp als we nog in de hal staan.. Dan gaan we alleen door de voordeur en wacht ik tot ze voor huis rustig is en dan gaan we weer naar binnen. 2 keer per dag zo'n sessie is meer dan voldoende al. Daarom; heel kleine stapjes..

Hartstikke goed, ben trots op jullie!
Idd, kleine stapjes, 3 vooruit, en weer 2 terug. Komt goed.

En weet je wat nog leuker is Sharon
We gaan inderdaad 3 stapjes vooruit, maar nu even geeneen achteruit

Hé Marit,

Wat fijn is dit om te horen .

Ik zag vrijdagavond al verbeteringen Het is idd verdraaid lastig om een goede handleiding te vinden bij iedere hond en ik ben blij dat we de handleiding hebben gevonden bij Yila.

Samen komen we er wel Ik de ideeën en adviezen en jullie de uitvoering daarvan.

Yila mag blij zijn dat ze in z'on warm bad is gekomen en dat de eigenaren alles in het werk stellen om haar goed te gaan begeleiden. Zonder geruk of getrek maar juist de signalen gaan begrijpen en vanuit daar een oplossing gaan creeëren. Kleine stapjes en veel rust is de basis.

Lieve groetjes van Esther

Geweldig Marit dat het zo goed gaat met Yila. En ja het is wel een eind rijden maar toch ... Als het werkt, dan ben je zoveel verder samen dadelijk. Helemaal super!

wat is ze schitterend!

go Yila Go Yila!!


echt heel goed!

Vanmorgen nog aan Yila gedacht, ik liep langs een water met hoentjes, eenden, meeuwen. De eerste keer dat ze hier liep, ging ze helemaal uit haar dak, blaffen, trekken.

De volgende keer is ze zelf stil blijven staan en steekt haar neusje in de lucht en ruikt en kijkt.

Nu gaat ze er vaak uitgebreid voor zitten en kijkt naar de vliegende meeuwen, de eendjes.

Een stukje verder staan geitjes, ook daar reageerde ze fel op, maar nu kijkt ze er naar terwijl we doorlopen.

Ze kan nog steeds blaffen, maar reageert nu ook niet of met een enkele blaf, op blaffende honden in de buurt.

Op dit moment reageert ze op de post die door de brievenbus valt. Af en toe pakt ze een envelop en kauwt er op. Ik ben benieuwd of ik haar dat ook af kan leren. Buiten vind ze de postbodes wel leuk.

@Maurit
Wat fijn dat je de gebruiktaanwijzing heb gevonden van je lieve hond.

Esther - wat lief
"Respect voor al dat leeft" en ook met een 'pittige' blaffende, trekkende, uitvallende hond waar van men zegt "aanpakken", kun je op een zachte manier omgaan. Yila had al haar goede redenen om zich zo te gedragen. Nu kunnen wij haar begeleiden en hoeft zijn niet meer te blaffen en uit te vallen. YES!


Hetty - zeker weten dat dit het waard is, die rijstijd. Maar het is ook altijd heel gezellig hoor Moeten altijd oppassen dat Esther en ik op tijd met de honden bij de dogdance zijn


Isabelle - thank you


Liesbeth - Poeh ja, Tara is er ook zo een he? Ze delen een naam 'collie' en hebben zoveel gelijke trekjes.. Ben blij met jouw belevenissen van Tara. Dat ik niet de enige ben Ook Tara zal een stabiel hondje worden, het kost alleen wat tijd en heel veel inspanning&geduld


Jippie, we gaan goed door
We gaan nu 2 keer per dag met Yila naar het grasveld en dat gaat zó goed Helemaal blij Vanochtend nog wel een grommetje naar iemand die een fiets door de voordeur probeerde te wurmen, maar ik liet haar kijken en bleef zelf rustig. Al heel snel ging Yila ook rustig kijken. De rammelende&piepende fiets met rare mevrouw kon langs ons over de stoep passeren zonder dat Yila blafte of uitviel Daarna de bussen/scooters/ kinderen langs het uitlaatveldje, kijkt ze niet naar op of om. De bouwvakkers die materiaal uit hun busjes halen, waren wel wat vreemd. Maar wederom geen grom of blaf Ook de supermarkt die openging met de winkelwagentjes en rolluiken, geen kik. WOW

Ik vind het heel bijzonder Marit dat Yila zo goed vooruit gaat Leuk om te lezen dat ze in een korte tijd zo veel meer aankan. Datis echt genieten!

Niet alleen Tara maar ook Bo is heel gevoelig voor veranderingen op straat en omgeving.

Zo gaat het goed en zo wat minder, gisteravond en vanmorgen, blaft Tara opnieuw naar een hond. Gisteren heeft ze deze ook al gezien, ze wil dicht in de buurt zelfs wel grommen. Maar ze blaft niet zo aanhoudend, ik kan haar laten stoppen.

Wauw dat is goed nieuws.
Jullie mogen trots zijn op jezelf en Myla.
Hard werken voor jullie allemaal.
Ik had deze topic helemaal gemist.
Echt fijn, dit geeft weer zoveel power.
Wat is het dan prettig dat iemand als Esther meekijkt en dat dit zo goed doet.

(Ik hoop met Jip nog steeds dat ik ook het juiste knopje ga vinden zodat hij nog relaxter wordt op straat.)