Puppy bijt als ze iets niet mag 
Ik krijg de indruk dat we eigenlijk dezelfde dingen zeggen, alleen over de terminologie vallen.
Overprikkeling, dat wil zeggen, de verkeerde prikkels. Iedere keer weer die blaffende buurhond, te veel aaien, te veel aandacht, bal spellen. Ga op een goede gezonde manier met de pup om, en je voorkomt een heleboel probleemgedrag.
Dat je een 'overprikkelde pup' in de bench zou moeten stoppen is iets wat helemaal niemand heeft gezegd.
Geen idee waar dat vandaan komt. Mi moet je voorkomen dat een pup in die toestand raakt.
Als ik een hele dag met een peuter de stad in wil, drie keer in de draaimolen, een oom die de boel opzweept en dan verwacht dat als ik hem om 7 uur in bed leg gaat slapen werkt dat ook niet. Na opwinding moet er plaats zijn voor afwinden. En daar heb je helemaal geen bench voor nodig.
Btw, Fedor was een pup die snel overprikkeld was, geen bench, geen fulltime werkend baasje, wel een te drukke hondenschool, blaffende buurhond en een gevoelige hond.
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Puppy bijt als ze iets niet mag" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
"Wij" mensen moeten denk ik eens wat rustiger gaan worden..
Ik blijf erbij...als ik op de hondenschool en hier hoor wat mensen allemaal met de pups doen op.
Hoeveel ze erover lezen, hoeveel dingen de pup allemaal moet kunnen..Overal antwoord op wllen hebben..alles op willen lossen, en ...toch wel heeeel veel dingen en echt groot probleem vinden, daar weer op in gaan om het gedrag weer om te draaien, waardoor de pup weer andere signalen oppikt en daar weer anders op gaat reageren als dat hij daarvoor deed......
Gewoon relaxt..
Dan moet je hier maar eens komen. Een kelpie die geen druk aankan, die niet kan schapendrijven (waar ze voor gefokt is). Ze kan het gewoon domweg niet aan. Gaat overmatig blaffen, gaat stoppen met haar lijf ervoor en gaat de schapen (honden) in de nek bijten. Tja, en een kelpie MOET 60 km. kunnen werken. Nou, onze kelpie niet. Geen kelpie fokker die het snapte dat ze snel volzit maar na bijna 5,5 jaar ploeteren hebben haar "gebruiksaanwijzing" te pakken.
We hebben nu frisbee en dogdance als uitlaatklep.
Ook heb ik div. borders gezien met overprikkeling. Maar nee, wij scharen het onder ongehoorzaamheid en het hoort erbij (honden is die uitvallen, overmatig trekken aan de lijn, veelvuldig blaffen)
"
Hebben jullie Haar gebruiksaanwijzing te pakken, of heeft zij Jullie gebruiksaanwijzing te pakken?
Wat Chris zegt vind ik zo'n belangrijk punt. Ik denk eerder dat een verstoorde roedelverhouding (bijvoorbeeld doordat er fulltime gewerkt word) de kern van het probleem is. Dat gigantische socialiseren verschijnsel bijvoorbeeld, je 8 weken oude pup de wereld in sturen zonder houvast. Zonder houvast ook als jij bij hem bent...want hij kent jou nog helemaal niet.
Dat soort dingen, waarin mensen dus totaal niet stil staan bij het feit dat er een levend wezen aan die andere kant van de lijn zit, volgens mij is dat de oorzaak van "overprikkeling" Wat dus niks met de prikkels te maken heeft, en alles met instabiele sociale verhoudingen.
Ook in het voorbeeld van Zonnetje (en ik bedoel dit helemaal niet vervelend) zie je dat duidelijk terugkomen. Een veel te drukke hondenschool, En een baasje dat je daar steeds opnieuw naar toe neemt. En je nou voorstellen dat moederhond daar met haar pups loopt! Wat een enorm andere reactie zou je dan krijgen van de hond. Want dan is die geborgenheid, duidelijkheid waardoor de prikkels niet zo relevant meer zijn.
Op het moment dat ze bij de nieuwe baasjes komen gebeurt er van alles, en ga zelf maar na wat er allemaal gebeurt, de pups worden eigenlijk niet met rust gelaten en de pup gaat er ook keurig in mee, en zit natuurlijk alweer gespannen te wachten op het volgende stukje aandacht wat hij misschien zal krijgen, en anders vraagt hij er wel om. Gevolg is wel dat de pup totaal geen rust meer heeft in zijn achterste. Wie of wat is de oorzaak van dit gedrag, je kan zeggen ‘te weinig rust’ en dat is indirect ook waar, alleen is dit eigenlijk een gevolg van het voorgaande, omdat de pup zoveel aandacht krijgt van ons mensen, heeft hij geen tijd meer om te slapen.
Nu doen we de pup verplicht in de bench zodat hij verplicht moet slapen, met als gevolg dat de pup dit, in het begin vaak, niet accepteert, wat ook weer logisch is, en de baasjes reageren op de pup d.m.v. allemaal verschillende emoties(boosheid, irritaties, ongeduld enz.).
Op dit moment zeg jij als baas een aantal dingen namelijk;
Op je plaats, en je blijft daar.
Je krijgt nu even geen aandacht dus.
Je negeert de pup, dus eigenlijk hoort hij er even, tijdelijk, niet meer bij.
Enz.
(eigenlijk straf voor zijn gedrag, wat we weer goed kunnen praten met iets lekkers om op te knagen)
Doordat je deze dingen zegt, zonder woorden, ben je eigenlijk bezig met waar je gelijk mee had moeten starten vanaf het moment dat de pup bij je in huis kwam, alleen dan zonder straf. En waarschijnlijk had je, met alle gevolgen van dien, irritaties, boosheid, straf, de hond niet verplicht in de bench hoeven stoppen, je had waarschijnlijk niet eens een bench nodig gehad
. "
Het is nooit de schuld van de hond maar van de baasjes.
Ik noem en vind het overprikkeling, jij noemt het niet zo maar maakt er een verhaaltje bij ook prima maar we bedoelen het zelfde
Aan Kay: Hebben jullie Haar gebruiksaanwijzing te pakken, of heeft zij Jullie gebruiksaanwijzing te pakken?
Wij hebben de samenwerking te pakken. Gebruiksaanwijzing is een andere benaming hiervoor. Wat heeft ze nodig om goed te kunnen functioneren en wat kan zij ons geven in ons ritme.
Wat jij aangeeft over drukke omgevingen ben ik met je eens maar ons wordt altijd voorgespiegeld dat je voor de 12 weken dit alles moet gaan ondernemen met je pup. Drukke winkelstraten, dierenarts bezoek, autorit, schoolplein, veel bezoek, tram, trein etc.etc. en dit het liefste allemaal in 1 week. Ik heb in mijn puppyboek ook een lijst maar dit mag in het tempo van de pup gezien worden.
Ook het vele aaien, poedelen met de hond is niet prettig voor de pup. Ik noem het overprikkeling en jij noemt het instabiele sociale verhoudingen.
Het zijn dezelfde dingen maar we hebben er andere benamingen voor.
karin (Gast)
bedankt allemaal voor jullie reactie en ind Tess ik denk dat ik net zon border heb dan jou,deze heeft geen rem, gaat maar door, het ging heel goed, vandaag had hij echt zijn dag niet, heel bijterig, zit je op de bank hij wil spelen en bij meteen in mijn voeten, en ja hij heeft rust nodig en pakt die niet zelf dus heb echt wel vaste rust tijden in de bench.
ik vind het soms nog lastig helemaal omdat ik twee kids heb, dit hondje is snel druk soms omdat ie wil spelen soms omdat hij denk ik enthousiast is.
soms omdat hij geen rem meer heeft en maar door gaat.
nogmaals we zijn erg blij met hem maar ben nog wel echt zoekende naar een echt goede oplossing.
tess wanneer is dit bij jou minder geworden?
Ik ken bordercollies die fulltime prikkelend werken, sledehonden die een prikkelend drukke baan hebben enz. enz. van deze honden heb ik er nog nooit een 'overprikkeld' gezien.
Onze pups spelen dat het een lieve lust is, maar als de batterijen leeg zijn vallen ze in slaap, wat er om hun heen ook gebeurt, spelende volwassen honden bv . Ik heb tot nu toe nog nooit een overprikkelde pup gehad.
Bij mij zit echter nooit een hond urenlang in een bench, leven ze met ons samen, hebben we werk aangepast aan het leven met honden, mogen de honden ook echt hond zijn enz.
Ik raak langzaam aan overprikkeld van de term overprikkeling. Het grote risico betsaat namelijk dat mensen dit gaan gebruiken als excuus om hun hond nog meer in een kleine kooi (bench) op te sluiten. "
Hebben jullie Haar gebruiksaanwijzing te pakken, of heeft zij Jullie gebruiksaanwijzing te pakken?
Wat Chris zegt vind ik zo'n belangrijk punt. Ik denk eerder dat een verstoorde roedelverhouding (bijvoorbeeld doordat er fulltime gewerkt word) de kern van het probleem is. Dat gigantische socialiseren verschijnsel bijvoorbeeld, je 8 weken oude pup de wereld in sturen zonder houvast. Zonder houvast ook als jij bij hem bent...want hij kent jou nog helemaal niet.
Dat soort dingen, waarin mensen dus totaal niet stil staan bij het feit dat er een levend wezen aan die andere kant van de lijn zit, volgens mij is dat de oorzaak van "overprikkeling" Wat dus niks met de prikkels te maken heeft, en alles met instabiele sociale verhoudingen.
Ook in het voorbeeld van Zonnetje (en ik bedoel dit helemaal niet vervelend) zie je dat duidelijk terugkomen. Een veel te drukke hondenschool, En een baasje dat je daar steeds opnieuw naar toe neemt. En je nou voorstellen dat moederhond daar met haar pups loopt! Wat een enorm andere reactie zou je dan krijgen van de hond. Want dan is die geborgenheid, duidelijkheid waardoor de prikkels niet zo relevant meer zijn.
"
Dat soort dingen, waarin mensen dus totaal niet stil staan bij het feit dat er een levend wezen aan die andere kant van de lijn zit, volgens mij is dat de oorzaak van "overprikkeling" Wat dus niks met de prikkels te maken heeft, en alles met instabiele sociale verhoudingen.
Ook in het voorbeeld van Zonnetje (en ik bedoel dit helemaal niet vervelend) zie je dat duidelijk terugkomen. Een veel te drukke hondenschool, En een baasje dat je daar steeds opnieuw naar toe neemt. En je nou voorstellen dat moederhond daar met haar pups loopt! Wat een enorm andere reactie zou je dan krijgen van de hond. Want dan is die geborgenheid, duidelijkheid waardoor de prikkels niet zo relevant meer zijn.
"
Wat een onzin! Ik begrijp dat je dit hypotethisch bedoeld, ik voel me niet persoonlijk aangesproken, maar ik ben het er niet mee eens.
Alsof je als je peuter meeneemt naar het winkelcentrum, waarna kind lief (logisch) dolgedraaid is, betere regels zou moeten hebben.. Nee, je bent dan een slechte moeder omdat je je kind meeneemt naar een plek waar die niet gelukkig kan zijn. Leider zijn, als je in thermen wil spreken, is ook beslissen dat je iets niet zou moeten doen. Of weg gaan.
Het probleem zit hem niet in de baas/hond verhouding maar wel in wat baas met hond doet. Maw externe factor of intern probleem. Ik denk extern.
Het gevaar van al die 'leiderschapstheorien ' is dat dat mensen alleen maar het gevoel geeft dat ze het niet goed doen. Maar WAT ze niet goed doen blijft onduidelijk.. "oh, ik ben geen goed leider.... Uhhh.... En nu? Naar de hondenschool waar ze me leren een goed leider te zijn?"
Maar ja, deze discussie verzandt weer in deroedeltheorie versus kalmerende signalen. Gaan we niet uitkomen.
Wat een onzin! Ik begrijp dat je dit hypotethisch bedoeld, ik voel me niet persoonlijk aangesproken, maar ik ben het er niet mee eens.
Alsof je als je peuter meeneemt naar het winkelcentrum, waarna kind lief (logisch) dolgedraaid is, betere regels zou moeten hebben.. Nee, je bent dan een slechte moeder omdat je je kind meeneemt naar een plek waar die niet gelukkig kan zijn. Leider zijn, als je in thermen wil spreken, is ook beslissen dat je iets niet zou moeten doen. Of weg gaan.
Het probleem zit hem niet in de baas/hond verhouding maar wel in wat baas met hond doet. Maw externe factor of intern probleem. Ik denk extern.
Het gevaar van al die 'leiderschapstheorien ' is dat dat mensen alleen maar het gevoel geeft dat ze het niet goed doen. Maar WAT ze niet goed doen blijft onduidelijk.. "oh, ik ben geen goed leider.... Uhhh.... En nu? Naar de hondenschool waar ze me leren een goed leider te zijn?"
Maar ja, deze discussie verzandt weer in deroedeltheorie versus kalmerende signalen. Gaan we niet uitkomen. "
Nou nee, dit heeft in mijn optiek weinig met de Roedelmethode (bedoel je denk ik?) te maken. Het gaat zich in deze ook niet om leiderschap, maar om wat het inhoud voor een jong levend wezen om, in nieuwe sociale verbanden (als pup dus bij nieuwe mensen) in onbekende en spannende situaties terecht te komen.
Stel nou dat jij als kind met vreemde mensen de achtbaan in moest...ik had dat erg spannend gevonden. Maar een heel stuk Minder spannend als mijn eigen vader, of broer, of oom, mee was gegaan. Want die ken ik, dat is een stuk vertrouwen wat je hebt in de persoon naast je, en dit maakt het feitelijk makkelijker (en plezieriger?) om die spannende ervaring door te gaan. En roept dus ook minder "stress hormonen" op.
Ik denk dat als de hond jou voor de volle 100 procent vertrouwd (en dan wil ik dus helemaal niet spreken in termen van leiderschap, daar gaat het mij niet om) al die overprikkeling symptomen als sneeuw voor de zon verdwijnen. Daar hoort natuurlijk ook een stuk begrenzing bij denk ik. Als moederhond met pup over de kermis wandelt dan gaat dat volgens een sociale structuur (niet hiërarchie, ik zeg het er maar even bij) waarin de activiteiten denk ik ook gestructureerd verlopen.
Die duidelijke structuur (die mede mogelijk is door goede, stabiele communicatie) gekoppeld aan het onvoorwaardelijk vertrouwen in moeder is denk ik wat het verschil maakt. En dan zie je dus, in mijn mening in ieder geval, dat die sociale verhoudingen toch wel erg belangrijk zijn.
Maar nogmaals, ik wilde je daar niet mee beledigen. En je komt wel een beetje geprikkeld op mij over nu.
ik vind het soms nog lastig helemaal omdat ik twee kids heb, dit hondje is snel druk soms omdat ie wil spelen soms omdat hij denk ik enthousiast is.
soms omdat hij geen rem meer heeft en maar door gaat.
nogmaals we zijn erg blij met hem maar ben nog wel echt zoekende naar een echt goede oplossing.
tess wanneer is dit bij jou minder geworden? "
Kan me voorstellen dat het lastig is met 2 actieve kids die ook nog rondlopen en heel graag met je pup willen spelen. Ik ben grotendeels alleen thuis dus dat maakte het wel makkelijker.
Toen ik door had dat Gizmo dit gedrag liet zien wanneer hij te moe werd deed ik m idd voor die tijd al in de bench om uit te rusten en dat had eigenlijk heel snel effect. Na een paar dagen snapte hij ook dat als we klaar zeiden dat het spelletje over was en 9 van de 10 keer ging hij dan toch maar ergens liggen, vaak ook uit zichzelf in de bench. Soms kauwde hij even op zijn bot maar meestal ging hij meteen slapen.
Denk dat daar ook wel een probleempje zit.
Die eeuwige structuur waar veel pups mee te maken krijgen.
Zijn dan mischien wel de extreme gevallen.
"08:12 tot 08:55 wandelen,Dan eten, dan slapen, dan spelen, dan adem halen, dan piesen, dan nog een keertje adem halen, dan weer 13,5 minuut wandelen, 3 keer met bal gooien, weer 5 brokjes eten, met de GROENE!!! bal spelen"..
nee hoor, ik kan heel goed het onderscheid maken tussen ene persoonlijke aanval en een voorbeeld. Geen zorgen.
De iritatie voor zover aanwezig, valt reuze mee namelijk, is meer inhoudelijk.
Ik begrijp wel wat je bedoelt, maar ik ben het er niet mee eens. Ook al vertrouwd je hond voor 100%, dan nog kun je over zijn grenzen gaan. Juist dan.
Om het weer even op mij en Fedor te betrekken, ik heb een hele poos de moeilijkheden waar we tegen aan liepen op die manier proberen te benaderen. Ik kwam daar niet uit, omdat hij laat zeggen in 95% van de gevallen juist laat zien dat hij mij volledig vertrouwd. Ik kan met hem lezen en schrijven, en toch zijn/waren er momenten dat wij er samen niet uitkwamen. De bewijzen dat ik zijn vertrouwen heb zie ik de hele dag, dat zijn er meer dan bewijzen dat ik het niet heb.
Volgens jou theorie, zou een hond nooit het gevoel moeten hebben dat hij zich zou moeten verdedigen tegenover vreemde honden, omdat hij zich veilig voelt bij zijn baas. Dus, als een hond blaft naar andere honden is dat omdat zijn baas zich niet als leider op stelt. Dan ga je ervan uit dat in een 'roedel' alleen de baas indringers verjaagt. ALs je je op de roedeltheorie baseert, toch? Of heb ik het mis?
Daar zit ook waar we het niet eens zijn, want volgens heel veel nieuwere inzichten hebben roedels (wolven in dit geval) niet zozeer een hierarchische structuur, maar veel meer een samenleving gebaseerd op rolverdeling. In een groep wolven zijn er bij de jacht die moeten speuren, er zijn er die moeten opjagen en er zijn er die doden. Er zijn er die voor de pups zorgen, eten verdelen en er zijn er die waken. Diegene die waken zijn niet per se de alfa's. Dus waarom dan het idee dat het met leiderschap te maken heeft? Ik zie dat niet.
Verder zag ik bij hem veel meer een onvermogen om de situatie aan te kunnen, soms zelfs panische angst.
Fedor, zo weet ik nu, 'leest' de andere hond erg goed. ALs hij in paniek is om een andere hond, heeft hij tot nu toe altijd gelijk gehad. Later hoorde ik dan dat die bepaalde hond idd een andere hond dood had gebeten, een andere is er een die volgens de eigenar (citaat) "jouw hond helemaal zal verscheuren als hij de kans krijgt" ok.. Bedankt voor de waarschuwing..ALs buitenstaander zie je dat niet.. Die honden lopen vrij rustig aan de lijn, tongelen niet, grommen niet, blaffen niet, lijken hele lieve leuke honden. Toch had Fedor gelijk. Hij ziet signalen die wij mensen niet kunnen zien. Wat dat aangaat kan ik misschien wel beter op hem vertrouwen.
ALs iknu aan Fedor zie dat er iets mis is, ga ik een straate om, ik vermijd de situatie, hou de afstand iig groot genoeg. Dat is ook leiderschap, naar je personeel luisteren en hun advies ter harte nemen.
Tot zover hoe ik denk over roedelmethodes. We zullen daar nooit never uitkomen.
ja, je moet je hond helpen om rustig aan moeilijke situaties aan te kunnen, maar vaak willen wij als pup-eigenaar te veel. Het is ook belangrijk om daar grenzen aan te stellen. Om te kijken naar je pup, en de manier waarop hij met jou communiceert op te pikken en er naar te luisteren. Om jouw voorbeeld weer aan te halen: Als een kind ondanks dat vader of moeder mee gaat in de achtbaan, nog steeds doodsbang is, dan moet je niet in de achtbaan gaan. Zegt niks over een goede of slechte moeder zijn, sterker nog, een goede ouder doet zijn kind dat niet aan, maar gaat eerst eens in de draaimolen.
ik verbaas me altijd dat er vergelijk tussen :
pups / baby's is
mensen met hun kinderen / mensen met hun honden
pups zijn geen baby's, pups met 8 weken hebben in basis elke vaardigheid zich te kunnen redden
dit in totale tegenstelling tot de geheel afhankelijke mensenbaby, die nog geen woord spreekt bv, waar een pup alle taal geleerd heeft die er te leren is (mits uit een goed nest met een goede moeder)
en pup hebben s is tegenwoordig een soort roze wolk verhaal (dat zou het moeten zijn, ik lees het hier zo vaak, zo schattig, zo lief.... jaja....)
en daar kukel je vanzelf af als je een pup hebt, is mijn persoonlijke ervaring
maar ja, alles moet perfect en het liefst snel
en is het dat niet, zijn ze overprikkeld (wat mij betreft echt een soort uitvinding om elk gedrag goed te praten)
mijn belangrijkste referentie is: hoe doen honden dat onderling
En wat betreft veilig voelen waar zonnetje aan refereert:
ja, een hond die totaal 100% vertrouwt op zijn baas zal niet reageren op een uitdaging van een ander
ook al ziet hij dingen die zijn baas niet ziet, vergeet niet dat de hond niet weet, dat de baas dit niet herkent !!! dat is altijd weer het probleem, wij denken dat honden denken dat zij weten wat wij denken, maar dat weten ze niet, wij kunnen wel proberen ons in te leven in hun leefwereld, maar het is nooit andersom.
honden die 100% op hun baas vertrouwen, ik denk niet dat ze er veel zijn, dat komt omdat die onderlinge taal zo verschillend is, ik ken echter wel een paar honden, die blind op een andere hond vertrouwen en zich veilig voelen, dit geeft overigens de hond in kwestie een enorme verantwoordelijkheid, maar die neemt hij dan ook.
wat mij betreft is de grote valkuil: het vermenselijken van honden, het toedichten van menselijke eigenschappen, denkpatronen, inlevensvermogen, redenatie's.... en die zijn er helemaal niet.
een hond is een hond en beziet de wereld uit dat perspectief.
en een pup...... moet ook gewoon tijd hebben stabiel teworden
bijt hij veel, dan vraagt hij nadrukkelijk om een antwoord, hij bijt niet om pijn te veroorzaken, hij bijt omdat hij iets wil..... en als je op die manier naar de hond gaat kijken ga je er ook anders op reageren denk ik........
Ik vind het niet vermenselijken.
Het is wel een andere rol.
De ene ziet zich als roedelleider, ik zie een hondenbezitter liever als zorgzame ouder.
dat wil zeker niet zeggen dat je zit te tutten op een roze wolk. Dat wil zeggen dat je je pup begeleid naar zelfstandigheid.
Ik vind de andere kant van het verhaal dat de roedeltheorie-aanhangers het zich ook wel eens erg makkelijk maken. "Ja, dat komt omdat je geen leider bent.." Dat is ook nogal makkelijk gezegd. Maar wat je dan moet doen wordt er niet gezegd. vaag.. vaag....
De iritatie voor zover aanwezig, valt reuze mee namelijk, is meer inhoudelijk.
Ik begrijp wel wat je bedoelt, maar ik ben het er niet mee eens. Ook al vertrouwd je hond voor 100%, dan nog kun je over zijn grenzen gaan. Juist dan.
Om het weer even op mij en Fedor te betrekken, ik heb een hele poos de moeilijkheden waar we tegen aan liepen op die manier proberen te benaderen. Ik kwam daar niet uit, omdat hij laat zeggen in 95% van de gevallen juist laat zien dat hij mij volledig vertrouwd. Ik kan met hem lezen en schrijven, en toch zijn/waren er momenten dat wij er samen niet uitkwamen. De bewijzen dat ik zijn vertrouwen heb zie ik de hele dag, dat zijn er meer dan bewijzen dat ik het niet heb.
Volgens jou theorie, zou een hond nooit het gevoel moeten hebben dat hij zich zou moeten verdedigen tegenover vreemde honden, omdat hij zich veilig voelt bij zijn baas. Dus, als een hond blaft naar andere honden is dat omdat zijn baas zich niet als leider op stelt. Dan ga je ervan uit dat in een 'roedel' alleen de baas indringers verjaagt. ALs je je op de roedeltheorie baseert, toch? Of heb ik het mis?
Daar zit ook waar we het niet eens zijn, want volgens heel veel nieuwere inzichten hebben roedels (wolven in dit geval) niet zozeer een hierarchische structuur, maar veel meer een samenleving gebaseerd op rolverdeling. In een groep wolven zijn er bij de jacht die moeten speuren, er zijn er die moeten opjagen en er zijn er die doden. Er zijn er die voor de pups zorgen, eten verdelen en er zijn er die waken. Diegene die waken zijn niet per se de alfa's. Dus waarom dan het idee dat het met leiderschap te maken heeft? Ik zie dat niet.
Verder zag ik bij hem veel meer een onvermogen om de situatie aan te kunnen, soms zelfs panische angst.
Fedor, zo weet ik nu, 'leest' de andere hond erg goed. ALs hij in paniek is om een andere hond, heeft hij tot nu toe altijd gelijk gehad. Later hoorde ik dan dat die bepaalde hond idd een andere hond dood had gebeten, een andere is er een die volgens de eigenar (citaat) "jouw hond helemaal zal verscheuren als hij de kans krijgt" ok.. Bedankt voor de waarschuwing..ALs buitenstaander zie je dat niet.. Die honden lopen vrij rustig aan de lijn, tongelen niet, grommen niet, blaffen niet, lijken hele lieve leuke honden. Toch had Fedor gelijk. Hij ziet signalen die wij mensen niet kunnen zien. Wat dat aangaat kan ik misschien wel beter op hem vertrouwen.
ALs iknu aan Fedor zie dat er iets mis is, ga ik een straate om, ik vermijd de situatie, hou de afstand iig groot genoeg. Dat is ook leiderschap, naar je personeel luisteren en hun advies ter harte nemen.
Tot zover hoe ik denk over roedelmethodes. We zullen daar nooit never uitkomen.
ja, je moet je hond helpen om rustig aan moeilijke situaties aan te kunnen, maar vaak willen wij als pup-eigenaar te veel. Het is ook belangrijk om daar grenzen aan te stellen. Om te kijken naar je pup, en de manier waarop hij met jou communiceert op te pikken en er naar te luisteren. Om jouw voorbeeld weer aan te halen: Als een kind ondanks dat vader of moeder mee gaat in de achtbaan, nog steeds doodsbang is, dan moet je niet in de achtbaan gaan. Zegt niks over een goede of slechte moeder zijn, sterker nog, een goede ouder doet zijn kind dat niet aan, maar gaat eerst eens in de draaimolen. "
Wist je dat ik dus in de Ardennen ben geweest een paar dagen terug...en in die 10 uur dat ik daar geweest ben is het woordje "Leiderschap" welgeteld 0,0 keer gevallen. '
Maar goed, er is een topic over de Roedelmethode en mijn ervaringen daarin, dus misschien wil je daar eens lezen en je vragen stellen...en dan kon het wel eens zo zijn dat we het over heel veel dingen wel al eens zijn. Wat betreft die overprikkeling. Zeker kun je over de grenzen van je hond heen gaan, maar volgens mij is dat een beetje een non-issue als je kijkt dat de honden die we hebben eeuwen geselecteerd zijn op het juist kunnen afhandelen van enorm veel prikkels. Allicht, alles heeft zijn grens, maar in het huis-tuin-keuken leventje van verreweg de meeste hondenbezitters, volgens mij kan dat het probleem niet zo zijn.
Misschien zit het een beetje zo. De ouder (het baasje) kan als schild functioneren naar de buitenwereld toe, waarin de hond zich beschermd en veilig voelt. Als consequentie daarvan roept de omgeving weinig stressgevoelens op bij de hond en kan deze zijn rust ervaren op bijna alle momenten. Des te hoger het vertrouwen (en dit krijg je dus niet door de baas te spelen, maar door liefdevol en respectvol een band op te bouwen) des te sterker het schild. Weinig vertrouwen (en zo begint een relatie altijd) wil dus zeggen een heel zwak schild, en om met een zwak schild als jonge hond de spannende wereld tegemoet te treden, dat is problematisch...en dan krijg je ook stressgedrag te zien.
En mocht nou de hond ook nog het idee krijgen dat hij degene is die als schild moet functioneren naar de rest van zijn roedel toe...nou dan moge het duidelijk zijn dat dit enorm veel stress met zich mee (kan) brengen, op het moment dat de hond niet al te stevig op z'n pootjes staat. En dat is denk ik wel heel belangrijk om eerlijk naar te kijken, waar ligt de spanning van je hond en hoe komt dat dan?
in geval van bijten door een pup:
ik zou de pup met een buitengewone ferme beweging bij me weg zetten
niet pijnlijk, niet kwaadaardig, maar wel helder: jij bljift uit mijn persoonlijke zone als je zo doet
en ik zou opstaan en weglopen
want dat is wat ik mijn eigen reuen heel vaak heb zien doen met pups en jonge honden die opspringen of buiten, ze leren deze hondjes respect te hebben, het bijzondere is, is dat deze hondjes juist als "hondjes' achter ze aanlopen, totaal niet bang zijn, integendeel. Pups mogen best wel wat, maar ook lang niet alles, en als het wel mag, is dat op voorwaarde van de oudere hond, nooit andersom.
Fouten maken we allemaal, maar naar mijn mening heel vaak veroorzaakt door het vermenselijken van honden, en niet omdat honden bijten, springen of weet ikw at, met als doel een mens pijn te doen, ze doen dat omdat ze communiceren, ernstiger is het als je een pup of hond hebt, die dit in het geheel niet doet een geen contact maakt, dan is er nameljik geen communicatie en kunnen er enorme problemen ontstaan.
ik zie dat bijten dus ook niet als negatief of overprikkeld, maar als een vraag
een hond heeft in mijn ogen geen "zorgzame" ouder, ik ben dat dus ook totaal niet
tuurlijk ben ik ook mens, en als mijn hond ziek is, ben ik bezorgd en van iedere beweging word ik wakker, echter....... dit is niet altijd (of niet) in het belang van de hond, maar een puur een gevolg van mijn menselijk zijn, en mijn ervaring is ook dat de hond het ook lang niet altijd positief oppakt, wat zich dan uit (in mijn ervaring) in uitdagend en testend gedrag.
een hond is zelf een (volwassen) wezen die bestaat in een gemeenschap waarin regels en orde nodig zijn om voor veiligheid en voedsel te zorgen, en dat geldt voor mij ook voor een opgroeiende hond, uiteraard rekening houdend met zijn nog heel beperkte ervaring en uithoudingsvermogen.
Een hond is inderdaad geen mens. Maarrrr in de opvoeding van een hond zie je veel overeenkomsten met dat van een mens. Als het een kind teveel is wordt die vervelend, gaat die gillen, hard lopen, plagen. Vaak geef je een kind dan een time out of een klein kind moet dan nodig naar bed. Dat doen met name pups ook, maar zij uiten dat door bijten. Het is zeker geen vermenselijken ook al lijkt dat hier misschien soms.
Dat de verwachtingen te hoog liggen dat klopt ook.Daardoor kan de hond/pup vaak de situatie niet aan en wordt "vervelend" Ik denk toch ook wel dat we over hetzelfde hebben. Een pup bijt omdat die iets aangeeft. Het kan teveel zijn tja en soms kan het ook pijn zijn maar dat moet je uit zoeken. Ik heb een pup gehad op les die de eigenaar vreselijk beet. Het pupje had enorme buikpijn bleek achteraf. Nadat we het voer hadden verandert wast het felle bijten over. Zo kan ik nog wel meer verhalen vertellen waarom het pijn was en niet wat anders.
En...euhmmm....
Over welk ras hebben we het nu over het algemeen.?!?!.
Om het nog even wat makkelijker te maken.
Over welk ras hebben we het nu over het algemeen.?!?!.
Om het nog even wat makkelijker te maken. "
Maakt dat wat uit?
Ook de "leuke kleintjes" hebben een groot deel werkhond in zich ben ik bang.
Over welk ras hebben we het nu over het algemeen.?!?!.
Om het nog even wat makkelijker te maken. "
Ik denk de mens
Nouja, als ik lees dat een pup al voor een heel groot gedeelte weet wat hij moet doen met 8 weken(dus absoluut geen hulpeloze baby is).
Dus het karaktertje wat erin zit....het specifieke karakter.
Bepaalde rassen hebben andere karakters.....
Moeten we daar dan nog wat mee.??
Wordt het weer niet te ingewikkeld gemaakt? Een pup is een pup met alle pupse streken van dien, en als we nou eens niet zoveel na zouden denken of het allemaal wel goed is wat die doet volgens de "roedel-kalmerings of hupperdepup-methodes", zouden we mogelijk zelf op een eigen "mensen-methode" de juiste grens trekken die de pup leert wat wel en niet kan bij mensen.
Als ik terug kijk naar Sisa, dan heb ik het bijten niet als een "probleem" gezien, hooguit als soms lastig of pijnlijk. Op die momenten was het voor mij even goed en ging ik wat anders doen. Maar...ik heb tegelijkertijd ook heel erg genoten van "dat spel", die "uitdagingen" en dat heeft er voor gezorgd dat ik haar heel goed leerde kennen en zij mij, en daardoor een hele sterke band met haar heb. Ik weet "wie" zij als hond is, en zij weet wie ik als mens ben en dat wil ik ook niet vergeten.
Als ik terug kijk naar Sisa, dan heb ik het bijten niet als een "probleem" gezien, hooguit als soms lastig of pijnlijk. Op die momenten was het voor mij even goed en ging ik wat anders doen. Maar...ik heb tegelijkertijd ook heel erg genoten van "dat spel", die "uitdagingen" en dat heeft er voor gezorgd dat ik haar heel goed leerde kennen en zij mij, en daardoor een hele sterke band met haar heb. Ik weet "wie" zij als hond is, en zij weet wie ik als mens ben en dat wil ik ook niet vergeten.
"Ja, het wordt een hele inhoudelijke duscussie over methodes, maar soms is dat ook wel leuk.
Het bijten kan mi verschillende achtergronden hebben, gewoon spel, maar ook overprikkeling of onderprikkeling. Het is wel belangrijk toch dat je weet waar het vandaan komt?
Als het gedrag is wat vervelend is kun je het voorkomen.
Dus het karaktertje wat erin zit....het specifieke karakter.
Bepaalde rassen hebben andere karakters.....
Moeten we daar dan nog wat mee.?? "
Nee, dat klopt niet.
Er is een groot verschil tussen gedrag (aangeleerd) en karakter, hetgeen zich over de koers van nog vele jaren (zeker 4) gaat vormen. Het punt wat Gorby wilde maken is dat de pup met een baby vergelijken niet op gaat, omdat zowel de (taal)vaardigheden als het conceptieniveau (op groepsbasis) al heel sterk ontwikkeld zijn.
Ja, het wordt een hele inhoudelijke duscussie over methodes, maar soms is dat ook wel leuk.
Het bijten kan mi verschillende achtergronden hebben, gewoon spel, maar ook overprikkeling of onderprikkeling. Het is wel belangrijk toch dat je weet waar het vandaan komt?
Als het gedrag is wat vervelend is kun je het voorkomen. "
Ja hoor, ik vind de discussie ook leuk en zeker ook goed om na te denken over het op voeden van pups/honden, tegelijkertijd vraag ik me soms ook af of je daarmee ook problemen kunt gaan zien die er misschien niet zijn. Of..... is iets een probleem of vind ik het een probleem.
Als ik terug kijk naar Sisa, dan heb ik het bijten niet als een "probleem" gezien, hooguit als soms lastig of pijnlijk. Op die momenten was het voor mij even goed en ging ik wat anders doen. Maar...ik heb tegelijkertijd ook heel erg genoten van "dat spel", die "uitdagingen" en dat heeft er voor gezorgd dat ik haar heel goed leerde kennen en zij mij, en daardoor een hele sterke band met haar heb. Ik weet "wie" zij als hond is, en zij weet wie ik als mens ben en dat wil ik ook niet vergeten.
"Met de meeste honden kun je dat waarschijnlijk ook wel doen zonder al te grote gevolgen. Maar je moet niet vergeten dat een hond niet overdrachtelijk kan denken, en wij mensen wel. Wij kunnen ons inleven, inzien dat dingen ook vanuit een andere kant bekeken kunnen worden (nouja, sommige van ons dan
) Een hond kan dat niet...en zal dus al jouw handelingen bekijken en beoordelen volgens het hondse kader. En daarin kunnen zo enorm veel misverstanden ontstaan die voor de hond alleen maar spanning en onbegrip opleveren (waarop wij dan ook weer, soms, niet al te leuk reageren) persoonlijk is dat niet wat ik wil voor mijn hond.
Dan onderschat je een baby denk ik..
Waar ik me aan begin te storen is dit:
Quote Gorby:
en pup hebben s is tegenwoordig een soort roze wolk verhaal (dat zou het moeten zijn, ik lees het hier zo vaak, zo schattig, zo lief.... jaja....)
en daar kukel je vanzelf af als je een pup hebt, is mijn persoonlijke ervaring
maar ja, alles moet perfect en het liefst snel
en is het dat niet, zijn ze overprikkeld (wat mij betreft echt een soort uitvinding om elk gedrag goed te protean)
Na tien keer te hebben gemeld dat overprikkeling niet een excuus is, maar een teken dat je iets moet veranderen aan je eigen gedrag of eisen die je stelt, dat je het gedrag moet voorkomen vindt ik het behoorlijk koppig om vol te blijven houden dat het een excuus is. Dit is nu al een keer of tien uitgelegd.
"
Ik wist niet dat een baby op gelijk niveau kon communiceren als zijn ouders? Wat mij betreft kunnen ze heel basaal behoeftes aangeven maar om nou van nuances in communicatief gedrag te spreken bij baby's...vind ik zelf wat overdreven
Het ligt er maar aan waar je mee gaat vergelijken toch?
Als je een baby van 4 maanden vergelijkt met een pup van 2 weken komt dat wel overeen. Een pup van 8 weken is geen baby, maar eerder een peuter denk ik zo, die communicatie komt in mijn ervaring wel overeen, maar goed.. weer een andere discussie.
Het gaat om de verhouding. hond/baas, ouder/kind.
Hoe geef je leiding als 'liefhebbende ouder' stuur je ook. Stel je grenzen. dat is ook de leiding nemen.
die vergelijking maakte ik in eerste instantie.
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Puppy bijt als ze iets niet mag" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?