pup 5 weken.

Och jee, schrok ik even vanavond.
Ik liep met mijn twee hondjes over het veld. Staat er een jongentje met zijn puppie. Een Duitse herder. Een lekker poedelig schattig ding.
Wel een kleintje, maar tja, sommige hondjes zijn klein.
Mijn hondjes liepen heel voorzichtig naar de pup. Ik vertelde ook dat het goed was als ze even snuffelden en misschien speelden;
is goed voor zijn socialisatie vertelde ik hem.
Ik vroeg het hondje naam, en toen zijn leeftijd.

De pup was nog maar 51/2 weken.
Hij had ook gezegt "Deze is er nog maar net uit" voordat ik zijn leeftijd vroeg. Maar 51/2 weken!
Ik glimlachte en vroeg waar hij hem weg had, dat wist hij niet precies. Zijn moeder wel, maar zijn moeder liep sochtends en smiddags
met het hondje. Hij deed het savonds want dat vond hij leuk.
Daarna vroeg ik hem het misschien een keer aan zijn moeder te vragen? Gewoon omdat ik wel beetje nieuwsgierig was geworden.
En dat als ik zijn moeder zag lopen haar het zelf ook wel zou vragen (want loop toch regelmatig met mijn honden).
Hij vond dat goed en zou dat dan ook voor mij doen.

Die arme, arme pup! Ik ben dan ook van plan haar op te zoeken morgenmiddag. Kijken of ik misschien iets voorlichting kan geven,
en haar over te halen stappen te ondernemen en vooral de pups gezondheid laten checken.
Want ik vroeg de jongen of ze nog naar de dierenarts waren geweest nadat ze hem twee dagen geleden hadden gekregen,
maar dit was niet het geval. Hij hoefde zijn spuitjes nog niet te hebben. (ook zoiets).
Ik zelf persoonlijk ben gelijk de dag erop met Luca naar de DA geweest om hem te laten onderzoeken. Dat wil ik gewoon, klaar.
Mijn eigen dierenarts die me verteld dat ie goed gezond is. Nu heb ik hem ook bij een goede fokker weg en had hij nergens last van.

Ik bleef rustig, en zal dat morgen ook blijven. Zo zit ik nu eenmaal in elkaar; ze moeten me niet boos maken. Maar in dit geval is het
gewoon ontwetendheid en ik kan wel gaan beledigen maar daar heeft niemand wat aan.

Pfft moest het even van mijn hart want hij klopte echt in mijn keel.
Als dit van een broodfokker afkomstig is...
Het is niet de eerste keer. Ik heb een keer een broodfokteef gehad. De teken en vlooien liepen mijn badkamer muur op toen ik het beestje
waste. En ze was zo lief. Maar na een week kon het gewoon niet meer. Ze zakte constant door haar achterpootjes.
Er was geen operatie of medicatie die haar had kunnen helpen. En wat is dan wijsheid? Ik heb haar in moeten laten slapen.
Heb ik zoveel verdriet van gehad. Gelukkig kan ik nog altijd nadenken over het feit dat ze tenminste 1 week heeft kunnen genieten
van het spelen met Spike, en het wandelen in het bos.
Die mensen heb ik aangegeven bij de dierbescherming en een paar weken laten kreeg ik telefoon van de dierenbescherming dat het rond was.
Ook stond er een stukje in de krant.
Ik voel dus wel dat ik gevochten heb voor mijn honds recht.

Maar als ik erachter kom dat die pup hier ergens in de buurt weg komt... Ik heb dan gewoon het gevoel dat ik daar iets tegen kan doen.


Sorry ik moest gewoon even mijn hart luchten. Mijn vriend wist ook niet goed hoe hij moest reageren toen ik het verhaal bij m neerlegde,
en moest het toch echt kwijt. Vreselijk dat dit toch nog telkens weer moet gebeuren.
Ik hoop dat Alberto Stegeman iets aan gaat pakken van onze berichten want dit kan zo niet langer.

Kan me goed voorstellen dat je je heel erg druk maakt meid, maar zoals je al zegt; hou je rustig tegenover die mensen.

Ik heb zelf 4 jaar geleden ook een pup van een broodfokker gekocht. Het was echt onwetendheid.

Goed idee om ze raad en tips te geven, want die mensen weten waarschijnlijk weinig van honden. Op die manier kun je dat pupje goed helpen.

Ja, en daar hoop ik ook echt op. Het diertje verdient ook een kans en misschien kan ik ze behoeden van ooit nog een zo'n keuze weer te maken in de toekomst!

Ging iets fout . Heb je met een eye phone in de auto onderweg naar oosterijk. Luxe probleem. Ik word er vooal heel verdrietig van. Zou er nou echt niets tegen die mensen kunnen worden ondernomen? Gadver wat een vervelende mensen heb je toch! De broodfokkers bedoel ik Dan.
Die mensen kunnen je adviesen denk ik wel gebruken. Suc6

mja heel erg allemaal maar je klinkt nou net of dat je ze morgen aan gaat geven bij de politie..

ik vindt het persoonlijk ook niet normaal dat men een hondje zo jong bij ze moeder weghaald maar je moet niet vergeten dat het hun hond is en niet het jouwe.. ze doen wat ze zelf willen..

als de eigenaren van dit hondje raad willen, dan graag dat je hun helpt om hun hondje goed op te voeden, je zal best nog eens in gesprek komen met de moeder van de jongen, maar ze hebben hun hondje, en hoop dat het goed gaat ermee, je kan altijd even contact houden met de moeder van deze jonge, samen oplopen, vragen stellen, dan kan je zien of ze wel degelijk je hulp op prijs stelt, alleen maar goed dat je betrokken bent met dit hondje.

Ja ik ben het met de mensen hier allemaal eens.

Onze Camino was bijna 6 weken toen hij met mij mee ging. En van de 9 waren er nog maar 3 pups over, de rest was al weg. De moeder keek er niet meer naar om, dus heb ik het risico wel genomen.

Eerlijk gezegd merk ik nu na een jaar wel, dat hij een minder zelfverzekerd hondje is dan mijn 2de herder. Hij is erg aanhankelijk, maar is ontzettend lief. Dat ze heel jong bij je komen, wil niet zeggen dat het niet goed komt. Je weet ook niet precies wat de reden is dat die mensen het hondje genomen hebben. Misschien dachten ze wel dat het beter af was bij hun. Dan zou het weer heel erg positief zijn toch. Maar wel fijn dat er nog mensen als jij bestaan

Pff wat een vervelend verhaal zeg! Een pup hoort gewoon tot 8 weken bij zn moeder, klaar! Maar inderdaad rustig blijven tegenover die mensen. Is waarschijnlijk onwetendheid of ze wilden iets "goeds" doen omdat de pups er dan misschien ook wel erg rot bij zaten (denk aan alleen in een schuur, op een krant, rillend etc).

Hoop dat het allemaal goed komt met de kleine!

Afschuwelijk, daar heb je toch geen woorden voor?

Vreselijk zoiets.. Ontwetende mensen die misschien wel de grootste problemen krijgen met die hond straks... Arm ding...
En mocht er iets mis zijn met de pup, moet je dit zo gauw mogelijk op papier laten zetten voor de bewijsvoering anders zegt de fokker dat het aan hen ligt, bijvoorbeeld door zonder enting naar buiten te gaan... Brrr... ik zou ze zeker voorlichting geven, nu maar hopen dat ze er voor open staan, want soms kun je ook nog een antwoord krijgen als 'waar bemoei je je mee'...

wettelijk gezien mag een pup niet voor de 7 weken het nest verlaten

brrr wat een verhaal,

maar misschien toch best eens afwachten om conclusies te trekken tot je die vrouw hebt gehoord.

Die jongen heeft zich misschien vergist??
Er was misschien een goede reden voor? (alhoewel...)

Hopelijk is alles minder erg dan dat het lijkt momenteel...