Hepatitis bij honden

naar aanleiding van het plotse overlijden van een hovawartteefje bij kenissen van ons even dit stukje onder de aandacht brengen...

Heptatitis Contagiosa Canis

Hepatitis contagiosa canis is een ingewikkelde naam voor besmettelijke leverziekte bij de hond. HCC wordt veroorzaakt door een zogenaamd Adenovirus. Dat is een virus dat verwant is aan het Hondenziekte virus. Vooral honden jonger dan 1 jaar zijn gevoelig voor de infectie. De verspreiding van het virus gaat voornamelijk via het speeksel en de ontlasting, maar het virus kan ook worden uitgescheiden in de urine door chronisch geïnfecteerde honden.
Symptomen
Klachten bij chronische hepatitis zijn braken en diarree. De hond zal de eetlust verliezen en suf worden. Het is een lang aanslepende ziekte die niet genezen kan worden. Geelzucht kan zich ontwikkelen en er kan waterophoping in de buikholte ontstaan. Uiteindelijk zal de functie van de lever zodanig verminderen dat de werking belemmerd wordt en de hond sterft.

Acute hepatitis geeft plotseling erge symptomen.
Na een besmetting met het hepatitis virus zal de hond beginnen braken, diarree krijgen, de eetlust verliezen en koorts krijgen. Ernstige gevallen kunnen snel dodelijk aflopen en vooral pups zijn erg kwetsbaar.
Een andere uiting van het virus is een oogontsteking, te herkennen aan een blauwwitte schijn in het oog. Het virus kan tevens de hersenen aantasten.

Hepatitis gaat meestal gepaard met een pijnlijke leverzwelling, maar de chronische vorm kan juist een verkleining van de lever geven.

Diagnose
De diagnose wordt gesteld door bloedonderzoek. De leverenzymen zullen massaal verhoogd zijn bij leverontsteking.

Behandeling
Een specifieke behandeling bestaat niet voor HCC. De behandeling bestaat dan ook uit het toedienen van antibiotica, infusen en ondersteunende maatregelen zoals anti-braakmiddelen en licht verteerbare voeding. Het is in grote mate afhankelijk van de weerstand van de hond of hij/zij de infectie zal overleven.
De progressie van chronische hepatitis zal men kunnen afremmen door een aangepast leverdieet.

Prognose
De prognose van hepatitis is meestal niet erg goed. Acute hepatitis kan snel tot de dood leiden, hoewel veel dieren het toch overleven. In veel gevallen krijgen ze dan echter later een chronische hepatitis.
Chronische hepatitis is dodelijk, maar de dieren zullen mits behandeling nog enkele maanden tot soms zelfs jaren verder kunnen.
Hepatitis Contagiosa Canis is vaak dodelijk voor pups en ook volwassen dieren kunnen eraan bezwijken.

Preventie
De vaccinatie beschermt gelukkig heel goed tegen de ziekte. Recent is duidelijk geworden dat ieder jaar vaccineren overbodig is. Het is voldoende om 1 x per 2 jaar te vaccineren tegen HCC. In het eerste levensjaar moet de pup op de leeftijd van 12 weken gevaccineerd worden tegen HCC (cocktail enting), op de leeftijd van 1 jaar wordt deze enting nogmaals herhaald, daarna is om het jaar vaccineren voldoende om de afweer tegen deze ziekte op peil te houden.

Indy, mijn vorige berner is in september 2009, op 5-jarige leeftijd, aan hepatitis (op de 8ste dag sinds we wisten dat ie het had) overleden terwijl hij toch zijn inentingen gehad had ... Hij had echt wel alle symptomen, suf, vochtophoping in de buikholte, weinig of geen eetlust, diarree ...
De DA kwam dagelijks langs, vanaf dag 4, voor hem in te spuiten en om vocht uit de buikholte te trekken, hij mocht alleen nog heel mager eten maar niks heeft nog kunnen baten ...
Ik heb de DA geconfronteerd met het feit dat Indy zijn inentingen toch gehad had en hij zegt dat tegen bepaalde vormen van hepatis niks te doen is ... zelfs geen inentingen ...
Grtz,

wat erg voor jullie ook Sandra ! en ook nog zo jong ! ik weet zzeker dat Joni (het hovawartteefje) ook alle entingen kreeg bij de baasjes, blijkbaar zal er ook bij haar niks meer aan te doen geweest zijn ...

Ja en het gaat snel hoor, het begon met diarre en vanaf de 4de dag kon ie al niet meer lopen ... dat is ook de rede dat de DA aan huis kwam ... dagelijks kookte ik speciaal voor hem, hij mocht alleen nog kip, kalkoen en kabeljauwfilet, en zat ik er uren bij om er toch maar iets in te krijgen ...
De dag dat ie overleden is, is 's middags de dierenarts nog thuis geweest en zei ie dat ie het gevoel had dat het een beetje de goede kant op ging ...Dus wij allemaal over gelukkig natuurlijk, want aan elk sprankeltje hoop klamp je je dan vast ...

's Avonds om een uur of 11 heb ik dan nog contact gehad met de DA omdat er een druppeltje bloed uit zijn neus kwam, deze zei dat dat normaal was want dat had iets met het stollingsproces te maken...

Een half uurtje later probeerde Indy recht te komen, ik dacht echt dat ie beter was maar het enige wat ie nog gedaan heeft is iedereen aan gekeken, zijn vorm van afscheid denk ik, en is zachtjes in geslapen ...

Toen ik de DA terug belde kon ie het zelf niet geloven want ook hij had er sinds 's middags terug goede hoop in ...

Grtjs,